ฉันได้แต่กุมขมับ สงสารแตงโมจับใจ ฉันพยายามให้แตงโมผ่อนคลาย
ให้นางกินน้ำเยอะ ๆ พักแอลกอฮอล์ไว้ก่อน“ขอตัวแป๊บนะ ขอคุยด้วยหน่อย” อยู่ ๆ พี่เอสก็ลุกขึ้นยืน ดึงแขนแตงโมออกไปด้วย และแน่นอน การนินทาจึงเริ่มต้นขึ้น
“แก หรือจะอีกรอบวะ?” น้ำหวานป้องปากเหมือนกระซิบฉันคนเดียว
ไม่ต้องหรอกน้ำหวาน สองหนุ่มที่เหลือเขาได้ยินแกหมดแล้ว! คุณเซ็นเริ่มหันมามองหน้าฉัน พี่ทีก็หันมองน้ำหวานเหมือนกัน“ไม่หรอกมั้งแก แตงโมไม่น่าทำแบบนั้นรอบสอง”
“นี่ ก็พี่เอสไง เปลี่ยนกัน อิอิ” เมื่อน้ำหวานเผลอหลุดชื่อพี่เอสออกมา สองหนุ่มเพื่อนสนิทพี่เอสก็มองหน้ากันทันที
“ตัวเอง มีอะไรจะเล่ามั้ย” พี่ทีเริ่มเปิดประเด็นอยากรู้อยากเห็น น้ำหวานจึงตัดสินใจบอกแค่ว่าสองคนนี้มีซัมติงกัน เล่ามากกว่านี้ มีหวังแตงโมได้อาย
ขึ้นไปอีกพวกเรานั่งดื่มกันเรื่อย ๆ จนเริ่มดึก สองคนนั้นยังก็ไม่กลับเข้ามา เหล้าในมือยิ่งเข้ม ฉันที่เครียดอยู่ยิ่งกินเข้มขึ้นไปอีก ต่างจากคนข้าง ๆ และพี่ทีที่จิบ ๆ
พอหอมปากหอมคอ กุลสตรี ณีเวียกับน้ำหวาน เริ่มเมาหัวราน้ำไปแล้ว“นี่ ๆ สองคนนั้นไม่มาสักที เรามาเล่นกลิ้งขวดตอบคำถามกานน” น้ำหวานเริ่มเอาขวดเปล่ามาตั้งบนโต๊ะ
“ไปหยุดที่ใคร คนนั้นต้องตอบความจริงห้ามโกหก ไม่งั้นจะไม่สมหวังตลอดชีวิต… ครบคนเมื่อไหร่หยุด โอเค๊ มาหนูเริ่มก่อน” คำสาปของน้ำหวานจะขลังไหมนะ เมาแอ๋ขนาดนี้
หนึ่งเริ่ม~ หยุดที่พี่ที
“ตัวเอง ทำไมถึงรักเค้าคะ” น้ำหวานส่งสายตาหยดย้อยส่งให้พี่ที พี่ทีได้แต่ยิ้มเขิน ๆ ก่อนจะตอบว่า
“ตัวเองน่ารัก และเร่าร้อน” น้ำหวานดี๊ด๊าเขินใหญ่ กอดคอพี่ทีมาหอมซ้ายหอมขวา นี่ถ้าฉันไม่อยู่ คงกินกันไปแล้ว
“แหวะ ๆ จะอ้วก เลี่ยน!” ฉันบ่นพึงพำ เบื่อคนมีความรัก
“เอ้า แกท้องแล้วเหรอวะ” น้ำหวานชี้มาที่ท้องของฉัน ฉันหันไปมองหน้าคุณเซ็นหน้าแดงไปหมด เขายิ้มเบา ๆ แถมยังบ้าจี้ตาม เอามือมาลูบท้องฉันอีก
“ตลก ฉันเลี่ยนแกนั่นล่ะ เล่นต่อได้แล้ว เมาหัวทิ่มแล้ว” และเกมส์ก็เริ่มขึ้นอีกรอบ โดยที่พี่ที เป็นคนหมุน
สองเริ่ม~ หยุดที่ฉัน
“น้องณีเวีย ไอ้เซ็นแซ่บมั้ยครับ” อ๊าย... ถึงฉันจะเมาแต่ฉันก็มีสติพอที่จะอายอยู่หรอกนะ ฉันกับคุณเซ็นหันมองหน้ากันทันที เขายิ้มให้ฉัน เหมือนกำลังรอคำตอบเหมือนกัน
“เอ่อพี่ที เปลี่ยนคำถามไม่ได้เหรอคะ” ฉันเขินจริง ๆ ชายข้าง ๆ ก็จ้องรอคำตอบเหลือเกิน
“ไม่ได้ ๆ ตอบมาเลยแก” น้ำหวานแย้งก่อนจะยื่นแก้วเหล้าให้ฉัน ฉันยกมาดื่มพรวดเดียว เรียกขวัญกำลังใจก่อนจะตัดสินใจตอบคำถามพี่ที
“แซ่บมาก...” เสียงฮือดังขึ้นมาทันที เสียงนั้นก็คือเสียงน้ำหวาน กับพี่ที
นี่ละ ไม่มีใครแล้วแซวไม่หยุด คุณเซ็นเอาแต่ยิ้ม ฉันสังเกตเห็นว่าหน้าเขาก็แดงเหมือนกันต่อไปเป็นตาฉันหมุน ขอให้ได้น้ำหวาน ฉันจะแกล้งมัน หึหึ
สาม~ เริ่ม หยุดที่น้ำหวานจริงด้วย
“แกเคยเสร็จมากสุดกี่รอบ” ไงล่ะ ขอคืนบ้างน้ำหวานเขินไม่ต่างจากฉัน แหม ก็แฟนแกเริ่มก่อนน้าาเพื่อน
“เออ ๆ สอง” นางตอบพร้อมเอาผ้าพันคอปิดหน้า ตลกชะมัด
“อ่อน ๆ ฮ่า ๆ” ฉันหัวเราะร่า แซวน้ำหวานไม่หยุด คราวนี้ตาน้ำหวาน
หมุนอีกรอบสี่~ เริ่ม อะไรวะ หยุดที่ฉัน ฉันดีดตัวลุกโวยวาย คิดว่ากำลังถูกน้ำหวานแกล้งแน่ ๆ
“เลิกโวยวายได้แล้ว นั่ง ๆ” คุณเซ็นฉุดมือฉันนั่งลงข้าง ๆ ก่อนจะโอบไหล่ฉันไว้ มาไม้ไหนอีกเนี่ยอย่าแกล้งฉันอีกคนล่ะ ระแวงไปหมด
“แกล่ะ มากสุดกี่รอบ” กูว่าแล้ว ฉันเจอคำถามที่ตัวเองตั้งเองและวกกลับมาโดนเอง คุณเซ็นหันมาจ้องหน้าฉันและยิ้มที่มุมปาก
“อะไรวะ ห้ามถามคำถามซ้ำดิ” น้ำหวานส่ายหัวดุกดิกไม่ยอม
“ตอบมา!”
“เออ สาม” น้ำหวานตาโตดีดตัวขึ้นตบมือรัวให้คุณเซ็น พี่ทีก็เช่นกัน
“โคตรโหดเลยมึง ฮ่า ๆ” คุณเซ็นหันมาจ้องหน้าฉัน ที่ก้มเล่นนิ้วตัวเอง
อยู่อย่างงั้น“จริงเหรอ...” เสียงหล่อ ๆ ของเขากระซิบข้างหูฉัน จนฉันหน้าร้อน
ผ่าวไปหมด กูอยากจะกัดลิ้นตัวเองตายมันตรงนี้เลยจริง ๆ ไม่น่าไปแกล้ง น้ำหวานเลย ฮือ…“อือ” แล้วเขาหันไปยิ้มอย่างภูมิใจ เหลือคนเดียวตอนนี้คือคุณเซ็นที่ยังไม่ตอบคำถาม ต้องสุ่มใครสักคนหมุนครั้งสุดท้ายเพื่อจะได้จบเกมส์ และแล้วก็ได้พี่ที ถามคำถามคุณเซ็น
“มึงจะเอาคำถามบ้านแตก หรือคำถามกลมเกลียว”
พี่ทีเลิกคิ้วกวน ๆ ใส่คุณเซ็น
“บ้านมึงอาจจะแตกก่อนบ้านกู” พี่ทีหัวเราะร่าทันที สองขั้วสองอารมณ์ขนาดนี้ มาเป็นเพื่อนกันได้ยังไงไม่รู้ ฉันละแปลกใจจริง ๆ
“นานสุดกี่นาที” อื้ม! คำถามมันไม่พ้นเรื่อง 18+ จริง ๆ คุณเซ็นหันมองฉันแว๊บนึง มองทำไม ตอบไปดิ หึหึ นานสุดกับใครกัน ฉันไม่อยากรู้ ไม่อยากรู้เลย
--- น้ำหวาน --- ฉันคลอดลูกมาเกือบปีแล้ว ตอนนี้ลูก ๆ สามคนกำลังนั่งเล่นสนุกสนานกับเพื่อน ๆ ในคอกเด็กขนาดใหญ่ ในนั้นมี... เวียร์ ซินน์ ไออุ่น นาวา นาวิน และน้ำปั่น วันนี้เรานัดทานข้าวและมีปาร์ตี้เล็ก ๆ กันที่บ้านแตงโม เหล่าแม่ ๆ อย่างเรานั่งคุยกัน และมองดูลูกตัวเองเป็นระยะ “แง...” ไออุ่นร้องไห้ เมื่อนาวินดึงของเล่นออกจากมือ แตงโมหัวเราะ เบา ๆ แล้วเดินไปอุ้มลูกมานั่งตัก “เบา ๆ นะลูกเดี๋ยวโดนน้อง” และปรามน้องไออุ่นไปด้วย เพราะกลัวโดนน้องอีกคนที่อยู่ในท้อง ใช่ค่ะ แตงโมท้องอีกแล้ว! ท้องได้สามเดือนแล้ว ส่วนณีเวียกับฉันขอบาย เราขอพักก่อน ผ่าคลอดมา ยังเสียวท้องอยู่เลย อย่างอื่นก็ยังเสียวอยู่นะ ว่างก็กินกับสามี ว่างบ่อยก็กินบ่อย เฮ้อ... มันเป็นความสุขของชีวิตอีกอย่างหนึ่งจริง ๆ สามีสูตินารีแพทย์ของฉัน เดินไปอุ้มน้ำปั่นที่คอก ก่อนจะเดินยิ้มมาหาฉัน มองยังไงก็หล่อคุณพ่อคนนี้ “น้ำปั่น น้ำหนักขึ้นหรือเปล่าลูก” คุณพ่อสูตินารีแพทย์แซวลูกสาวคนเล็ก ลูกสาวตอบไม่ได้ ได้แต่ยิ้มและหัวเราะให้ผู้เป็นพ่อ แถมยังใช้แก้มป่อง ๆ ซบคลอเคลียพ่อของเขาอีก น้ำปั่นติดหมอนายหนักมาก! สงสัยคนที่ได้ยินเ
ฉันหันหาคุณพ่อคุณแม่ทันที “คุณพ่อคุณแม่ขับรถช้าเหมือนเต่า” หมอเท็นเดินตามฉัน และบอกมาหน้านิ่ง ๆ “โอ้ย! ปวดท้อง... ปวด! ไม่ไหวแล้ว!” ฉันกรีดร้อง! ทำไม ฉันไม่มีสามีวิ่งตามจับมือเหมือนชาวบ้านเขาเนี่ย ให้ตาย! มีแค่น้องสามีที่เหมือนมาแต่วิญญาณ ฮือ ๆ ไม่นานฉันก็ถูกเข็นเข้ามาในห้องคลอดแล้ว! ฉันหอบเหนื่อยเหงื่อท่วมตัว และถูกพามาห้องนึง ก่อนที่พยาบาลจะตรวจอะไรต่าง ๆ นา ๆ เร็ว ๆ เถอะ! ฉันจะตายแล้ว! “พยาบาลฉันจะตายแล้วค่ะ ตามหมอ ตามหมอด่วน” ฉันส่ายหน้าไปมา ปวดท้องหน่วงมาก แขนสองข้างสั่นแทบจะไม่มีแรงแล้ว ลูกสามคน สามคนเลยนะเว้ย! “ค่ะ คุณน้ำหวาน เดี๋ยวให้ยาแก้ปวดก่อนนะคะ ตอนนี้ห้องผ่าตัดยังไม่พร้อมค่ะ” ยังไม่พร้อม! รอให้ฉันตายก่อนใช่ไหม! “หะ! หวานจะตายก่อนไหม ไม่ผ่าก็ได้ คลอดธรรมชาติเลย หวานพร้อม ฮือ ๆ หวานทนไม่ได้แน่ ๆ” ฉันกุมท้องกรีดร้องบนเตียง “ไม่ได้ค่ะ คุณน้ำหวานมีทารกในครรภ์สามคน คุณน้ำหวานอาจจะช็อกได้ อดทนหน่อยนะคะ” อดทน! ใครจะไปทนได้!
ฉันนั่งมองหมวยน้อยกับณีเวีย ก็อดยิ้มตามไม่ได้ แตงโมคลอดธรรมชาติ! ไม่อยากจะเชื่อ ฉันหน่ะสิ สามคนในท้อง หากคลอดธรรมชาติฉันอาจจะขาดใจตายก่อน ตอนนี้ฉันท้องได้เจ็ดเดือนแล้ว ไม่ต้องถามว่าท้องใหญ่แค่ไหน มันใหญ่จนฉันเดินไม่ไหวเลยล่ะ ฮ่องกงถูกแคนเซิลถาวร ไม่มีกำหนดไป แต่ได้หุ้นห้าสิบเปอร์เซ็นต์กับเบนซ์เอสคลาสเป็นของขวัญแต่งงานนะจ๊ะ ฉันนั่งคุยกับเพื่อนสักพัก เพื่อรอสามีออกเวร สลับไปห้องแตงโมบ้าง ห้องณีเวียบ้าง ณีเวียเจ็บแผลคุณเซ็นจึงเป็นคนเลี้ยงลูก วุ่นวายจนต้องเอางานมาทำที่โรงพยาบาล เห็นแล้วน่ารักดี แต่ก็แอบขำ ‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’ หมอนายเปิดประตูเข้ามา เดินมาตรวจแผลณีเวีย “อย่าหัวเราะดังนะ ระวังแผลฉีก” ณีเวียตกใจเอามือปิดปากทันที “ค่ะ อิอิ จะพยายาม” หมอนายยิ้ม แล้วเดินกลับมาหาฉัน เขานั่งลง เอามือสองข้างโอบท้องฉันไว้ “ไงครับ ลูกพ่อ” เท่านั้นล่ะ! ตุบ ๆ ฉันหลับตาปี๋ ฉันจุก! ลูกถีบหนักมาก รวมพลังเป็นหนึ่งเดียวทันที เมื่อได้ยินเสียงพ่อเขา “โอ้ย เบา ๆ ลูก แม่จุกแล้ว” ฉันลูบท้องปราม ณีเวี
ฉันอยากจะบ้า อยากจะบ้าจริง ๆ ฉันทรมานมากตอนนี้ “ใช่สิสามชั่วโมงผ่าไม่ได้ แตงโมกินเยอะไหม” หมอนายถามฉันอีกครั้ง พลางยกนาฬิกาข้อมือดู… “เรื่อย ๆ ค่ะ คุยไปกินไป ฮือ ๆ” ฉันหลับตาปี๋ ปวดทรมานไปหมด “งั้นประมาณ หกชั่วโมง ไม่เป็นไรเดี๋ยวให้ยาแก้ปวดก่อน” ฮือ ๆ หกชั่วโมง กับยาแก้ปวด โอ้ย! แล้วมันหายปวดเป็นปลิดทิ้งมั้ยล่ะ! “หมอคะ เร็วกว่านี้ไม่ได้เหรอ” ไออุ่นเริ่มถีบท้องฉันรัวแล้ว โอ้ยลูก! อย่าซน ใจเย็น ๆ ลูกแม่ปวด “ไม่ได้จริง ๆ ปกติ ต้องงดข้าวงดน้ำหนึ่งวันเต็ม ๆ” “หมอ แตง... โอ้ย ๆ แตงแจ้งตั้งแต่ฝากครรภ์แล้ว ฮือ ๆ ว่าจะผ่า ไม่คลอดธรรมชาติเด็ดขาด” หมอนายเดินมาใกล้ ๆ ฉัน “ทำไม คลอดธรรมชาติมันปลอดภัยกว่านะ แผลหายเร็วด้วยเจ็บแป๊บเดียว ปวดขนาดนี้ลองเบ่งดูก่อนไหม” ฉันกุมท้องนอนร้องไห้ ในใจนึกโกรธสามี ทำไมฉันต้องมาทรมานคนเดียวด้วย อิตาเอส! “หมอ... ฮือ ๆ ขอยาแก้ปวดก่อนค่ะ ๆ ด่วน” ฉันถูกเข็นไปอีกห้อง และได้ยาแก้ปวดเรียบร้อย อาการทุเลาลง แต่ถามว่ายังปวดไหม ปวดสิ! “พยาบาล
ฉันยืนมองณีเวียและคุณเซ็น ยิ้มกันมีความสุข ก็อดยิ้มตามไม่ได้เลย ลูก ๆ พวกเขาน่ารักมาก น่ารักจริง ๆ เยี่ยมเพื่อนและหลาน ๆ เสร็จ ฉันกับตาเอสก็ออกมาจากโรงพยาบาล ระหว่างอยู่ในรถฉันก็คิดวนเวียนอยู่เรื่องเดียว จะเจ็บแค่ไหนนะ! ณีเวียบอกกับฉันว่าตอนปวดท้องคลอด มันปวดมาก ปวดเหมือนจะตาย ตุบ ๆ นั่นไง พอนึกถึงเรื่องนี้ ลูกสาวตัวดีของฉันก็ดิ้นใหญ่ ฉันลูบท้องเบา ๆ จนสามีเอื้อมมือมาลูบด้วย “ลูกสาวพ่อ พร้อมหรือยัง” ถามแม่บ้างเถอะ! กลัวชะมัด “ฉันยังไม่พร้อม! อย่าเพิ่งสิ” ตาเอสหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นมาหยิกแก้มฉัน “หมวยเธอมันพลังช้างอยู่แล้ว เบ่งเลยสะใจ” “นายลองไปนอนเบ่งดูไหมล่ะตาบ้า!” เขาหัวเราะชอบใจ หน้ากวน ๆ หันมายักคิ้วให้ฉัน “หรือจะผ่าก่อน… จะได้ไม่ต้องเจ็บสองทาง” ฉันหันไปมองเขาทันที เจ็บสองทางงั้นเหรอ “ถ้าถึงกำหนดคลอดก็คลอดเลยสิ ถ้าไม่ปวดก่อน” เอ๊ะก็ดีเหมือนกัน ว่าแต่สามีกวน ๆ ของฉัน ทำไมรู้ดีนัก “รู้ดีนะ” เขายักคิ้วยิ้มกริ่ม
23.56 ฉันเดินเข้าออกห้องน้ำเป็นว่าเล่น สามีนักธุรกิจของฉัน เขายังคงนั่งทำงานที่ห้องทำงานอีกฝั่ง ส่วนฉันตอนนี้ไม่มั่นใจเลยจริง ๆ ว่าตัวเองท้องเสีย หรือจะคลอด ทำไมปวดท้องแบบนี้ ฉันค่อย ๆ จับผนังหวังประคองตัวเองเปิดประตู อยากไปอยู่ใกล้ ๆ คุณเซ็นให้อุ่นใจ แต่ซ่า... นะ น้ำอะไร ฉันไม่ได้ฉี่ราดนะ หรือมันจะเป็น... เป็นน้ำคล่ำ! “กรี๊ด...” ฉันจับประตูกรี๊ดลั่น ดังทั้งเพนท์เฮ้าส์ จนสามีวิ่งออกมาจากห้องทำงาน “เป็นอะไร! เห้ย…” คุณเซ็นวิ่งมาประคองฉันทันที ตอนนี้ฉันเหงื่อท่วมตัว อาการปวดท้องหน่วงมันเริ่มหนักขึ้น หนักจนฉันพรรณนาออกมาไม่ได้! “ไม่ไหว ปวดท้องแล้ว ปวดแล้ว! ฮือ!” ฉันบีบมือเขาแน่น น้ำตาไหลออกมาอาบแก้ม คุณเซ็นรีบโทรหาคนขับรถ และโรงพยาบาลทันที “ผมเซ็นดิณภัทร! ณีเวียภรรยาผม เธอปวดท้องครับ หมอเจ้าไข้ หมอนาย ขอบคุณครับ” เขารีบวางสายแล้วโทรอีกครั้ง “นพเตรียมรถด่วน!” โอ้ย! อะไรนักหนา พาฉันไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้! ไม่ไหวแล้ว! “คุณ ไปโร