เพราะคิดถึง

หลังจากที่ผู้จัดการสาวออกจากห้องทำงานของลิตาเพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมง โทรศัพท์มือถือของลิตาที่ว่างอยู่บนโต๊ะทำงานก็ดังขึ้นมือเรียวหยิบโทรศัพท์มือถึงมารับทันทีเมื่อเห็นชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์

"คะพ่อ"เสียงหวานเอ่ยเรียกยังคนปลายสายทันที คาดว่าบิดาน่าจะโทรมาถามเรื่องเพลิงไหม้เมื่อเช้าแน่ ๆ

[ไฟไหม้โกงดังเหรอ เสียหายเยอะหรือเปล่าแล้วหนูเป็นอะไรไหม มีใครบาดเจ็บหรือเปล่า] คำถามยืดยาวของบิดาเอ่ยถามลูกสาวด้วยอาการร้อนใจทันทีที่ทราบข่าวจากเลขาส่วนตัวที่รายงานเหตุการณ์ไฟไหม้เมื่อเช้านี้ ห่วงทั้งลูกสาว ห่วงพนักงาน แต่ก็พอจะทราบคราว ๆ แล้วว่าไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ ความเสียหายจากเพลิงไหม้ก็ไม่มากเพราะดับไฟได้ทัน แต่อยากจะโทรมาสอบถามกับลูกสาวให้แน่ใจมากกว่าได้ยินจากเลขาตัวเอง

"ลิตาไม่ได้เจ็บอะไรคะ คุณพ่อไม่ต้องเป็นห่วง ส่วนบริเวณที่ไฟไหม้ก็เสียหายไม่เยอะ และไม่มีใครได้รับบาดเจ็บคะคราวนี้คุณพ่อสบายใจได้"เสียงหวานของคนเป็นลูกและรองประธานบริษัทเอ่ยบอกประธานบริษัทที่มีสถานะเป็นคุณพ่อของตัวเองให้สบายใจขึ้นด้วย

[ไม่มีอะไรก็ดีแล้ว ถ้าหนูดูงานที่สาขาต่างจังหวัดพอใจแล้วก็กลับมากรุงเทพฯได้แล้วถ้าแม่ข