ตอนที่ 35

“โห่~ เมื่อกี้ฟ้ายังสว่างอยู่เลย ตอนนี้ฝนตกหนักซะแล้ว เฮ้อ” เจย่าเดินเข้ามาในห้องตัวเปียกไปด้วยน้ำทะเลและน้ำฝน เธอมองออกไปยังบานกระจกหน้าต่างที่เห็นว่าฝนลงเม็ดหนักจนเกือบมองอะไรไม่เห็น

“ตัวเปียกขนาดนี้เช็ดผมเปลี่ยนชุดก่อนไหม” อนาคินจับผ้าขนหนูขึ้นมาเพื่อหวังเช็ดผมให้หญิงสาว เจย่าเงยหน้ามองเขาด้วยใบหน้าร้อนผ่าว

“พี่ไม่เช็ดให้ตัวเองก่อนล่ะ” เธอเอ่ยเสียงเบาก่อนจะนิ่งเขินไปเพราะสิ่งที่เขาตอบกลับ

“ก็พี่แข็งแรงดีแต่เจชอบป่วยง่ายไม่ใช่เหรอ” เขาก้มลงไปมองหน้าเธอที่มองเขาด้วยตาใสแป๋ว คนอะไรทำไมถึงได้น่ารักขนาดนี้ สองคู่สายตาจดจ่อกันไม่ละ ความรู้สึกบางอย่างปะทุขึ้นอย่างใจเรียกหา อนาคินค่อยๆ โน้มหน้าลงไปใกล้คนตัวเล็ก หญิงสาวหลับตาพริ้มเผยอปากขึ้นให้เขามอบรอยจูบให้ ปากอิ่มของทั้งสองประกบเข้าหากันพร้อมเม้มดูดริมฝีปากของอีกฝ่าย มือของอนาคินลดลงมาวางทาบที่หัวไหล่น้อย แล้วใช้มืออีกข้างดันหัวเธอให้ขยับเข้ามาใกล้อีกนิด เขาดูดเม้มดั่งโหยหามานาน เจย่ารู้สึกร้อนรุ่มทั่วร่างกายนี้เป็นจูบแรกแท้ๆ เหตุใดเธอถึงรู้สึกคุ้นเคยกับมันแบบนี้ หญิงสาวเคลิบเคลิ้มเมื่อเขาขยับมุมปากที่ดูดตามเนื้อผิวของเธอลงมาเรื่อยๆ ม