LOGINShare
ตอนที่5 ถูกวางยา
Last Updated:
2025-06-08 08:27:32“กูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”ตะวันลุกขึ้นเดินแหวกฝูงชนไปเข้าห้องน้ำ ตอนนี้เขาเริ่มมึน ๆ เพราะเพื่อนชงเหล้าอย่างเข้ม เลยคิดว่าจะเดินไปล้างหน้าเสียหน่อย ระหว่างที่กำลังเดินอยู่ หางตาเขาเหลือบไปเห็นคาเทียร์กำลังนั่งอยู่กับเพื่อน แต่ทว่าเพื่อนคนนั้นเขาไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน คงจะเป็นเพื่อนในคณะที่เขาไม่รู้จัก
เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไร เขาก็เดินเข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตา ก่อนจะเดินออกมาเพื่อจะไปสูบบุหรี่ตรงหลังร้าน เดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าว เพราะใจมันกังวลบางอย่าง หางตาก็เหลือบไปตรงที่คาเทียร์นั่งอยู่อีกครั้ง แต่กลับไม่พบเธอนั่งอยู่ตรงนั้นแล้ว มีเพียงเพื่อนของเธอที่ยังนั่งอยู่ที่เดิม ขายาวเลยเดินไปมองหาตรงหน้าห้องน้ำหญิงที่แน่นขนัด แต่ก็ไม่เห็นเธอปะปนอยู่ตรงนั้น ภายในใจก็เริ่มกังวลขึ้นมาอย่างหนัก เลยเดินตรงไปยังเพื่อนของเธอที่นั่งอยู่ที่โต๊ะคนเดียว “คาเทียร์ไปไหน?” “คะ?”หญิงสาวคนนั้นทำหน้างุนงงใส่เขา “ฉันถามว่าคาเทียร์ไปไหน” “พี่เป็นอะไรกับเธอเหรอ ถึงได้มาถามหากัน” ตะวันทำสีหน้าหงุดหงิด ถ้าไม่ติดว่าเป็นผู้หญิงเขาคงจะกระชากคอถามเธอไปแล้ว ตอนนี้เขาเริ่มคิดไปถึงว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกับเธอ เพราะจากท่าทางของผู้หญิงคนนี้ดูไม่ใช่คนน่าเชื่อถือเท่าไหร่ “อย่ามาเล่นลิ้น ฉันถามเธอก็แค่ตอบ อย่าให้ฉันโมโห ฉันไม่อยากทำร้ายผู้หญิง” เสียงเรียบแต่ฟังดูหงุดหงิด พร้อมด้วยหน้าตาที่พร้อมเอาเรื่องหญิงสาวตรงหน้า ทำให้เธอรีบบอกออกไปทันที “คงจะไปมีความสุขอยู่ที่ไหนล่ะมั้ง” ตะวันพุ่งออกจากโต๊ะทันที เขาเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำหญิง จนผู้หญิงที่ยืนรออยู่ในห้องน้ำส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดที่เห็นผู้ชายเข้าไปผลักประตูห้องน้ำทุกห้อง “คาเทียร์! คาเทียร์! เธออยู่ในนี้หรือเปล่า” เสียงทุ้มตะโกนถามห้องที่ถูกล็อค แต่ทว่าไร้เสียงตอบรับ แสดงว่าเธอไม่ได้อยู่ในห้องน้ำ ร่างสูงรีบเดินจากห้องน้ำพร้อมทั้งยกโทรศัพท์กดโทรออกหาเธอทันที กริ๊ง! กริ๊ง! เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากกระเป๋าสะพายของเธอ แต่ทว่าเจ้าตัวกลับไม่มีแรงแม้แต่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ร่างกายเธอไร้ซึ่งเรี่ยวแรง เหงื่อแตกพลั่กทั้งที่เธอเปิดแอร์รถเย็นจนสุด ภายในกายร้อนรุ่มโดยเฉพาะกลางกายที่มันเสียววูบวาบเหมือนต้องการบางอย่างเข้ามาเติมเต็ม ปกติเธอมาที่แบบนี้ จะระวังตัวเองทุกครั้งไม่เคยดื่มแก้วใครทั้งนั้น แต่วันนี้เธอพลาดเพราะคิดว่าพลอยเพื่อนในคณะที่ชวนเธอออกมาดื่มด้วยกันเป็นคนชงเหล้าให้เธอ คงจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น แต่เพิ่งมารู้ว่าพลอยใส่ยาปลุกเซ็กซ์ลงไปในแก้วของตัวเอง เพราะต้องการจะหาผู้ชายไปนอนด้วยคืนนี้ แต่ทว่าแก้วเกิดสลับกันทำให้เธอดื่มแก้วนั้นเข้าไป อาการเธอเลยเป็นอย่างที่บอก พอรู้ว่าตัวเองถูกยาก็รีบเดินกลับมาที่รถทันที ตอนแรกเธอจะกลับคอนโด แต่ทว่าไม่มีแรงขับรถ กริ๊ง! กริ๊ง! มือเล็กรีบควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าทันที ตอนนี้เธอต้องการความช่วยเหลือ ภาวนาให้คนที่โทรมาตอนนี้คือคนที่เธอไว้ใจได้ ตอนนี้ร่างกายเธอไม่ไหวแล้วจริง ๆ “ฮัลโหล“ (เธออยู่ไหน?) ”ลานจอดรถ” พูดกรอกเสียงออกไปโดยไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าผู้ชายที่โทรมาคือใคร แล้วเธอก็วางโทรศัพท์ลงทันที ก่อนไม่นานจะได้ยินเสียงเคาะกระจกรถรัว ๆ ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ก่อนที่ตาจะพร่ามัว เธอจำใบหน้าคมเข้มของเขาได้ดี เขาคือเพื่อนของพี่ชายเธอ เลยกดปลดล็อคประตูให้เขาเข้ามานั่งข้างคนขับ มือหนาของตะวันจับใบหน้าของคาเทียร์ให้หันมามองหน้าเขา บนกรอบหน้าสวยเต็มไปด้วยเหงื่อ ทั้งที่เขาขึ้นรถมา อากาศเย็นจนเหมือนอยู่ขั้วโลกเหนืออยู่แล้ว แต่เธอกลับมีเหงื่อออกโชกไปหมดทั้งร่างกาย ชัดเลยว่าเธอต้องโดนยาแน่ เขาเลยจะลงจากรถเพื่อยกตัวเธอให้มานั่งแทนที่เขาแล้วเขาก็จะไปขับรถแล้วพาเธอกลับคอนโดให้เร็วที่สุด แต่ทว่ามือเล็กของคาเทียร์จับแขนแกร่งของเขาเอาไว้ “พี่ช่วยฉันหน่อยได้ไหม ฉันไม่ไหวแล้ว” “พูดบ้าอะไรของเธอ ฉันก็กำลังจะช่วยเธออยู่นี่ไง” ใบหน้าสวยส่ายไปมา มือเล็กก็ยังจับแขนเขาอยู่อย่างนั้นไม่ได้ปล่อย“ไม่ใช่ช่วยแบบนั้น พี่ช่วยทำให้ฉันหายจากอาการนี้ได้ไหม มันทรมาน” เสียงหวานสั่นขึ้นเรื่อย ๆ แต่ตะวันไม่รู้ว่าความหมายที่เธอพูดคืออะไร ต้องการให้เขาช่วยเธอแบบไหน ในเมื่อเขาบอกเธอแล้วว่าจะช่วยเธอโดยการพาไปส่งคอนโด แต่เหมือนเธอจะไม่ยอม “ปล่อยฉันคาเทียร์ ฉันจะพาไปส่งคอนโด” “ไม่เอา ตอนนี้ฉันทรมาน จากนี่ถึงคอนโดฉันต้องตายแน่ ๆ” เมื่อพอจะเข้าใจความหมายที่เธอพูดแล้ว เขาก็รู้สึกไม่พอใจเธอขึ้นมาทันที เป็นผู้หญิงประเภทไหนถึงได้ขอร้องให้ผู้ชายทำเรื่องแบบนั้นกับตัวเอง ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด ถ้าไม่ใช่เขาที่เป็นคนมาช่วยเธอ ก็คงจะไปขอช่วยผู้ชายคนอื่นแบบนี้เหมือนกันสินะ “สงบสติอารมณ์ซะ เพราะเธอมัวแต่พูดมากแบบนี้ไง เธอเลยไม่ได้กลับคอนโดสักที” “ฉันไม่ต้องการกลับคอนโดตอนนี้ พี่ไม่เข้าใจอาการที่ฉันเป็นเหรอ” พอจะรู้ว่าเธอดื้อ แต่ก็ไม่คิดว่าจะดื้อขนาดนี้“เพราะฉันเข้าใจไง เลยจะพาเธอกลับ” เขาเองก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะ ที่ผู้หญิงเสนอตัวให้แล้วจะไม่รู้สึกอะไร ยิ่งเป็นเธอที่ทำให้ใจเขาแปลก ๆ ด้วยแล้ว ความอดทนเขาก็เหมือนจะถดถอยลงไปทุกที“ปล่อยได้หรือยัง?” “ตกลงว่าพี่จะไม่ช่วยใช่ไหม” คาเทียร์เอ่ยเสียงแหบพร่าออกมา มือเล็กเริ่มลูบไล้แขนแกร่งของเขาอย่างควบคุมไม่ได้ก่อนจะจับตรงมือของเขาแล้วยกขึ้นไปสัมผัสกับอกอวบของตัวเอง ตอนนี้ร่างกายเขาเหมือนมีไฟเผา แค่เพียงแตะลงตรงนั้น ทำเอาเขาต้องขบกรามเข้าหากันแน่น เพื่อระงับอารมณ์ความต้องการของตัวเองทันที “ถ้าพี่ไม่ช่วย”เธอเว้นวรรคแล้วสะบัดตัวช้า ๆ“ผู้ชายสามสี่คนตรงนั้น คงช่วยฉันได้” ตะวันตวัดตาคมมองกลุ่มผู้ชายที่ยืนคุยกันอยู่ที่รถคันหนึ่ง ห่างจากตรงนี้ประมาณสิบเมตร“เธอจะบ้าไปแล้วเหรอ ไม่รักตัวเองหรือไงว่ะ” “รักสิ แต่ตอนนี้มันไมไหวแล้ว มันทรมานพี่รู้หรือเปล่า ฉันต้องการพี่เข้าใจไหม” ตอนนี้เธอเองก็เริ่มโมโหเหมือนกัน เพราะเธอควบคุมตัวเองไม่ได้ ตอนนี้กลางกายของเธอเปียกชื้นไปหมดเลอะเป็นวงกว้างตรงเป้ากางเกงใน จนรู้สึกว่าอยากจะถอดมันเหลือเกิน แล้วก็ไวเท่าความคิดมือเล็กของเธอพยายามยกขึ้นลูบไล้ขาอ่อนของเธอ ก่อนจะสอดเข้าไปในกระโปรงชุดเดรสที่เธอใส่ “หยุดนะ!!! เธอต้องควบคุมตัวเอง อย่าทำอะไรบ้า ๆ นะ คาเทียร์” ถ้าไม่ใช่น้องสาวของเพื่อน เขาไม่ปล่อยให้เธอยั่วเขาอยู่แบบนี้แน่ แต่เพราะหากเขาตามใจเธอ ยอมทำแบบนั้น ปัญหาก็จะตามมาไม่จบไม่สิ้น “ปล่อยฉันนะ ถ้าพี่ไม่ทำ ฉันจะไปขอให้ผู้ชายคนนั้นช่วย”คราวนี้นิ้วเรียวชี้ไปยังผู้ชายที่เพิ่งเดินมาที่ลานจอดรถ “เธอบ้าไปแล้วเหรอว่ะ หรือว่าตอนนี้จะเป็นใครก็ได้” “ใช่...ตอนนี้จะใครก็ได้ทั้งนั้น ขอแค่ฉันหายจากอาการบ้า ๆ นี่ ฉันไม่สนใจหรอก” ตะวันกัดกรามกรอด ๆ ตอนนี้อารมณ์โมโหของเขาพุ่งสูง อยากจะบ้าตายกับเธอ เขารู้ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าคนที่ถูกยาแบบนี้อาการมันเป็นยังไง แต่เธอทำเหมือนไม่ควบคุมตัวเองสักนิด คิดแต่จะให้เขาเอาอย่างเดียว แบบนี้ยิ่งทำให้เขาโมโห “ฉันขอถามอีกที เธอจะให้ฉันทำใช่ไหม”คาเทียร์ขยับใบหน้าเข้าไปใกล้เขา ก่อนจะพยักหน้าออกมาเร็ว ๆ “หลังจากนี้ เธอเตรียมรับมือให้ดีแล้วกัน”
Latest chapter
พลาดรักวิศวะภูธร ตอนที่6 ต้องการ(Nc++)
หลังจากพูดจบมือหนาก็จับท้ายทอยเธอเข้ามารับจูบดุดันของเขาทันที ต้องโทษที่เธอยั่วให้เขาต้องข่มอารมณ์ ทำให้รสจูบของเขาควบคุมไม่ได้ เขาสอดลิ้นเข้าไปในโพลงปากนุ่มของเธอ รู้สึกถึงรสชาติแอลกอฮอล์ที่เธอดื่มเข้าไป มือหนาของเขาเริ่มลูบไล้ตรงแขนเล็กของเธอ ก่อนจะขยับมาเรื่อย ๆ จนถึงเต้าอวบอิ่มที่คนตัวเล็กเด้งสู้ ให้เขาบีบมันได้อย่างถนัดถนี่ "อืม"ลิ้นร้อนเกี่ยวพันลิ้นเล็กของเธออย่างเมามันส์ อารมณ์กระสันพุ่งถึงขีดสุด ก่อนที่เขาจะผละจูบออก "ฉันไม่มีถุงยางนะ" คาเทียร์ไม่สนใจคำพูดของเขา อารมณ์เธอไปไกลกว่านั้นมากแล้ว เธอปลดเดรสสายเดี่ยวของตัวเองลงไปกองอยู่ที่เอวเล็ก จับมือหนาของเขามาบีบเค้นเต้าอวบของเธอ จนจุกสีหวานขึ้นแข็งเป็นตุ่มไต สู้นิ้วเรียวที่บีบบี้หยอกล้ออย่างรุนแรง "อ๊าสส ฉันต้องการตอนนี้"เสียงหวานร้องครวญคราง ตะวันก้มลงซุกใบหน้าหล่อเหลาเข้าตรงร่องอกของเธอ สูดดมกลิ่นหอมของกายสาว เขาใช้ลิ้นปาดเลียตรงนั้นย้ำ ๆ จนร่างเล็กสั่นสะท้าน เชิดหน้าขึ้นกัดริมฝีปาก มือเล็กก็กดหัวเขาเอาไว้ "ดูดแรง ๆ พี่ดูดนมฉันแรง ๆ อ๊าสส" จะว่าเธอบ้าก็ได้ แต่ตอนนี้เธอต้องการจริง ๆ เธอต้องการเขามาก อยากให้เขาปรนเปรอเธ
พลาดรักวิศวะภูธร ตอนที่5 ถูกวางยา
“กูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”ตะวันลุกขึ้นเดินแหวกฝูงชนไปเข้าห้องน้ำ ตอนนี้เขาเริ่มมึน ๆ เพราะเพื่อนชงเหล้าอย่างเข้ม เลยคิดว่าจะเดินไปล้างหน้าเสียหน่อย ระหว่างที่กำลังเดินอยู่ หางตาเขาเหลือบไปเห็นคาเทียร์กำลังนั่งอยู่กับเพื่อน แต่ทว่าเพื่อนคนนั้นเขาไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน คงจะเป็นเพื่อนในคณะที่เขาไม่รู้จัก เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไร เขาก็เดินเข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตา ก่อนจะเดินออกมาเพื่อจะไปสูบบุหรี่ตรงหลังร้าน เดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าว เพราะใจมันกังวลบางอย่าง หางตาก็เหลือบไปตรงที่คาเทียร์นั่งอยู่อีกครั้ง แต่กลับไม่พบเธอนั่งอยู่ตรงนั้นแล้ว มีเพียงเพื่อนของเธอที่ยังนั่งอยู่ที่เดิม ขายาวเลยเดินไปมองหาตรงหน้าห้องน้ำหญิงที่แน่นขนัด แต่ก็ไม่เห็นเธอปะปนอยู่ตรงนั้น ภายในใจก็เริ่มกังวลขึ้นมาอย่างหนัก เลยเดินตรงไปยังเพื่อนของเธอที่นั่งอยู่ที่โต๊ะคนเดียว “คาเทียร์ไปไหน?” “คะ?”หญิงสาวคนนั้นทำหน้างุนงงใส่เขา “ฉันถามว่าคาเทียร์ไปไหน” “พี่เป็นอะไรกับเธอเหรอ ถึงได้มาถามหากัน” ตะวันทำสีหน้าหงุดหงิด ถ้าไม่ติดว่าเป็นผู้หญิงเขาคงจะกระชากคอถามเธอไปแล้ว ตอนนี้เขาเริ่มคิดไปถึงว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกับเธอ เพราะจา
พลาดรักวิศวะภูธร ตอนที่4 หมดอารมณ์
“แล้วพี่เขาจะติดต่อกลับมาหากูไหมว่ะ หรือว่ากูควรทำเป็นติดต่อไปหาพี่เขาดี” “กูเชื่อเลย มึงมันบ้าอีเทียร์ ชอบเขาแต่ทำเป็นหยิ่งใส่เขา หยุดคีฟลุคคุณหนูสักทีเหอะ เดี๋ยวจะขึ้นคาน” “ปากเสียอีมิล คนนี้แหละที่เหมาะเป็นพ่อของลูกกู”ดวงตากลมโตเหม่อลอยขึ้นไป ในเมื่อตอนนี้เธอเองก็รู้แล้วว่าเขาก็ชอบเธอ คงไม่แปลกใช่ไหมถ้าเธอจะทักไปหาเขาก่อน อาจจะเป็นการลงทุนที่คุ้มค่าก็ได้ “เดี๋ยวคืนนี้กูจะทักไปหาพี่เขาก่อน พวกมึงรอดูกูได้เลย”ทั้งมิลลิและปลายฝนส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจ “นั่นพวกคาเทียร์นิ นั่งทำอะไรตรงนั้น” คาเตอร์เห็นน้องสาวตัวเองนั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนก็หยุดยืนดูและทักขึ้นมา เขาเดินมาจากคณะกับตะวัน ซึ่งก่อนที่คาเตอร์จะทักขึ้นมานั้น ตะวันเห็นหญิงสาวนั่งอยู่ตรงนั้นนานแล้ว และได้เห็นผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้าไปพูดคุยกับเธอด้วย ก่อนหน้าเขาก็เคยเห็นเหตุการณ์แบบนี้หลายครั้ง อีกทั้งผู้ชายหลายคนก็เคยพูดถึงเธอบ่อย ๆ แต่ทว่าเขากลับไม่รู้สึกอะไร ไม่เหมือนตอนนี้ที่เขารู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ที่เห็นแบบนี้ ไม่รู้ว่าเขากำลังเป็นอะไร ทั้งที่ก่อนหน้าก็ไม่ได้ชอบเธอเสียด้วยซ้ำ เธอเป็นผู้หญิงที่คนละขั้วกับเขาอย่างสิ้นเชิ
พลาดรักวิศวะภูธร ตอนที่3 เพิ่งเห็นว่าเธอน่ารัก
คาเทียร์สะบัดหน้าใส่ผู้ชายตรงหน้า เธอรู้หรอกว่าเขาแกล้งถามออกมาให้เธออายเล่น ๆ ที่ถูกเพื่อนทิ้งแบบนี้ แต่เขาคงลืมไปว่าตัวเองก็ไม่มีแฟนเหมือนกับเธอ “รอให้พี่หาแฟนได้ก่อนนะ ฉันถึงจะมีแฟน” “แล้วผู้ชายที่ต่อแถวรอถึงหน้ามหาลัย เธอเอาไปไว้ที่ไหน” ตะวันเลิกคิ้วถามด้วยท่าทางกวนอวัยวะเบื้องล่าง ทำให้คาเทียร์หมั่นไส้เขาอย่างหนัก“แล้วพี่เกี่ยวอะไรด้วย” “แล้วถ้าฉันไปต่อแถวล่ะ ถึงคิวฉันเธอจะสนใจฉันหรือเปล่า” “สองครั้งแล้วนะ” “สองครั้งอะไร?” “พี่พูดแบบนี้กับฉันสองครั้งแล้วนะ ตอนแรกก็คิดว่าพี่พูดเล่น แต่ตอนนี้ฉันเริ่มเชื่อจริงแล้วนะ” เมื่อวานเขาก็พูดทำนองนี้กับเธอ แต่พอเธอถามเขาก็บอกว่าเธอหลงตัวเอง แล้ววันนี้เขาก็พูดแบบนี้อีก จะไม่ให้เธอคิดได้ยังไงว่าเขาหลงเสน่ห์เธอจริง ๆ “ตอบคำถามฉันมาก่อน” “พี่ก็รู้ว่าพี่ไม่ใช่ผู้ชายในสเปกฉัน อีกอย่างเราสองคนไม่เหมาะสมกันหรอก ตัวเองยังเคยบอกว่าฉันเป็นคุณหนูเท้าเหยียบไม่ถึงพื้น มาวันนี้พูดแบบนี้ คิดว่าจะหลอกฉันได้หรือไง” “ฮ่า! ฮ่า!”ตะวันขำท่าทางของเธอ ที่ทำปากขมุบขมิบด่าเขา อันที่จริงเขาเริ่มสังเกตุมานานแล้วว่าเธอไม่ได้เหมือนภาพลักษณ์ที่ทุกคนบอก ที่เขาไ
พลาดรักวิศวะภูธร ตอนที่2 ขอความช่วยเหลือ
วิธีนี้เป็นวิธีที่ง่ายก็จริง แต่พี่ชายเธอก็จะบ่นที่ปล่อยให้รถหม้อน้ำแห้งไม่ดูแล เรื่องก็จะถึงพ่อกับแม่ แบบนี้เธอก็จะต้องโดนแม่บ่นอีก เผลอ ๆ อาจจะไม่ได้ขับรถอีกด้วยซ้ำ “ฉันไม่อยากให้พี่เตอร์รู้ แต่ถ้าพี่ไม่อยากช่วยก็ไม่เป็นไร เอาเบอร์ติดต่อร้านมาก็ได้ ฉันจะจัดการเอง” “เธอรู้เรื่องเกี่ยวกับรถเหรอ ขนาดรถหม้อน้ำแห้งยังไม่รู้เลย อย่าทำเก่งเลยดีกว่า” “นี่พี่!!! ฉันพูดด้วยดี ๆ นะ” “จะขอความช่วยเหลือคนอื่น เธอก็ต้องพูดดี ๆ นะถูกแล้ว หรือว่าคุณหนูแบบเธอไม่เคยพูดดีกับใคร” คาเทียร์พยายามสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อระงับอารมณ์ของตัวเองที่เริ่มไม่ปกติ เพราะเขาเอาแต่แกล้งเธอไม่หยุด แถมหน้าตาก็ยียวนเสียเหลือเกิน ถ้าไม่ใช่เรื่องรถเธอคงไม่มายืนคุยกับเขาอยู่แบบนี้แน่ ๆ แต่ดูเหมือนเขาจะทำว่าตัวเองอยู่เหนือกว่าเธอ ที่ทำให้คนแบบเขามีความสำคัญขึ้นมา “เอาโทรศัพท์พี่มา ฉันจะเมมเบอร์ให้” มือหนาของตะวัน ล้วงเอาโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงออกมายื่นให้เธอ มองเธอกดเบอร์ใส่เครื่องเขาอย่างใจเย็น ก่อนจะลอบยิ้มออกมาเมื่อเห็นใบหน้าสวยตั้งใจกับสิ่งตรงหน้ามาก กับอีแค่เธอเมมเบอร์โทรศัพท์ทำไมเขาถึงรู้สึกว่าเธอน่ามองนักก็ไ
พลาดรักวิศวะภูธร ตอนที่1 ไม่ชอบหน้า
“รถเป็นอะไรครับ คุณหนูคาเทียร์” ตะวันเดินลงมาจากคณะเห็นน้องสาวของเพื่อนกำลังก้ม ๆ เงย ๆ อยู่ตรงรถของตัวเอง นึกแปลกใจที่เธอมาจอดรถไกลถึงที่นี่ “จะเป็นอะไร มันก็ไม่เกี่ยวกับพี่ไหมคะ”คาเทียร์ตวัดสายตามองแรงเพื่อนของพี่ชายที่เดินหน้าทะเล้นเข้ามาใกล้ รู้ว่าเธอไม่ชอบเขาก็ชอบมาตอแยเธอทุกครั้งที่เจอหน้า “ฉันก็แค่หวังดี เห็นเธอเป็นน้องสาวไอ้เตอร์หรอกนะ” “ไม่ต้องค่ะ เรื่องแค่นี้ฉันจัดการเองได้”แม้ปากจะพูดแบบนั้นออกไป ทั้งที่ในใจเธอยังไม่รู้เลยว่าทำไมรถที่เมื่อเช้าขับมาดี ๆ ถึงได้มาเสียตอนนี้ เธอพยายามสตาร์ทเท่าไหร่ก็ไม่ติด “จัดการได้ก็ดี งั้นฉันไปล่ะ แต่ก่อนไปจะบอกอะไรให้นะ ตอนนี้หกโมงกว่าแล้ว เธอน่าจะต้องอยู่ตรงนี้คนเดียวนะ” ใบหน้าสวยหันมองตามที่เขาบอก ก็พบว่าแทบไม่มีนักศึกษาหลงเหลืออยู่เลย เพราะเธอเสียเวลาอยู่ตรงนี้จนไม่สนใจเวลาว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว พลันใบหน้าเธอก็ค่อยถอดสีลงเรื่อย ๆ ยอมรับว่ากลัวบรรยากาศแบบนี้ มันวังเวงยังไงก็ไม่รู้ คนตัวสูงที่ยืนยกยิ้มมุมปากมองอาการของคนตัวเล็กที่กำลังหันมองซ้ายขวาอย่างระแวง เขาทำทีเป็นจะเดินหันหลังไปยังรถช็อปเปอร์คันใหญ่ของตัวเองที่จอดอยู่ไม่ห่างจากร
You may also like
