Semua Bab พลาดรักวิศวะภูธร: Bab 1 - Bab 10

“รถเป็นอะไรครับ คุณหนูคาเทียร์” ตะวันเดินลงมาจากคณะเห็นน้องสาวของเพื่อนกำลังก้ม ๆ เงย ๆ อยู่ตรงรถของตัวเอง นึกแปลกใจที่เธอมาจอดรถไกลถึงที่นี่ “จะเป็นอะไร มันก็ไม่เกี่ยวกับพี่ไหมคะ”คาเทียร์ตวัดสายตามองแรงเพื่อนของพี่ชายที่เดินหน้าทะเล้นเข้ามาใกล้ รู้ว่าเธอไม่ชอบเขาก็ชอบมาตอแยเธอทุกครั้งที่เจอหน้า “ฉันก็แค่หวังดี เห็นเธอเป็นน้องสาวไอ้เตอร์หรอกนะ” “ไม่ต้องค่ะ เรื่องแค่นี้ฉันจัดการเองได้”แม้ปากจะพูดแบบนั้นออกไป ทั้งที่ในใจเธอยังไม่รู้เลยว่าทำไมรถที่เมื่อเช้าขับมาดี ๆ ถึงได้มาเสียตอนนี้ เธอพยายามสตาร์ทเท่าไหร่ก็ไม่ติด “จัดการได้ก็ดี งั้นฉันไปล่ะ แต่ก่อนไปจะบอกอะไรให้นะ ตอนนี้หกโมงกว่าแล้ว เธอน่าจะต้องอยู่ตรงนี้คนเดียวนะ” ใบหน้าสวยหันมองตามที่เขาบอก ก็พบว่าแทบไม่มีนักศึกษาหลงเหลืออยู่เลย เพราะเธอเสียเวลาอยู่ตรงนี้จนไม่สนใจเวลาว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว พลันใบหน้าเธอก็ค่อยถอดสีลงเรื่อย ๆ ยอมรับว่ากลัวบรรยากาศแบบนี้ มันวังเวงยังไงก็ไม่รู้ คนตัวสูงที่ยืนยกยิ้มมุมปากมองอาการของคนตัวเล็กที่กำลังหันมองซ้ายขวาอย่างระแวง เขาทำทีเป็นจะเดินหันหลังไปยังรถช็อปเปอร์คันใหญ่ของตัวเองที่จอดอยู่ไม่ห่างจากร

คาเทียร์สะบัดหน้าใส่ผู้ชายตรงหน้า เธอรู้หรอกว่าเขาแกล้งถามออกมาให้เธออายเล่น ๆ ที่ถูกเพื่อนทิ้งแบบนี้ แต่เขาคงลืมไปว่าตัวเองก็ไม่มีแฟนเหมือนกับเธอ “รอให้พี่หาแฟนได้ก่อนนะ ฉันถึงจะมีแฟน” “แล้วผู้ชายที่ต่อแถวรอถึงหน้ามหาลัย เธอเอาไปไว้ที่ไหน” ตะวันเลิกคิ้วถามด้วยท่าทางกวนอวัยวะเบื้องล่าง ทำให้คาเทียร์หมั่นไส้เขาอย่างหนัก“แล้วพี่เกี่ยวอะไรด้วย” “แล้วถ้าฉันไปต่อแถวล่ะ ถึงคิวฉันเธอจะสนใจฉันหรือเปล่า” “สองครั้งแล้วนะ” “สองครั้งอะไร?” “พี่พูดแบบนี้กับฉันสองครั้งแล้วนะ ตอนแรกก็คิดว่าพี่พูดเล่น แต่ตอนนี้ฉันเริ่มเชื่อจริงแล้วนะ” เมื่อวานเขาก็พูดทำนองนี้กับเธอ แต่พอเธอถามเขาก็บอกว่าเธอหลงตัวเอง แล้ววันนี้เขาก็พูดแบบนี้อีก จะไม่ให้เธอคิดได้ยังไงว่าเขาหลงเสน่ห์เธอจริง ๆ “ตอบคำถามฉันมาก่อน” “พี่ก็รู้ว่าพี่ไม่ใช่ผู้ชายในสเปกฉัน อีกอย่างเราสองคนไม่เหมาะสมกันหรอก ตัวเองยังเคยบอกว่าฉันเป็นคุณหนูเท้าเหยียบไม่ถึงพื้น มาวันนี้พูดแบบนี้ คิดว่าจะหลอกฉันได้หรือไง” “ฮ่า! ฮ่า!”ตะวันขำท่าทางของเธอ ที่ทำปากขมุบขมิบด่าเขา อันที่จริงเขาเริ่มสังเกตุมานานแล้วว่าเธอไม่ได้เหมือนภาพลักษณ์ที่ทุกคนบอก ที่เขาไ

“กูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”ตะวันลุกขึ้นเดินแหวกฝูงชนไปเข้าห้องน้ำ ตอนนี้เขาเริ่มมึน ๆ เพราะเพื่อนชงเหล้าอย่างเข้ม เลยคิดว่าจะเดินไปล้างหน้าเสียหน่อย ระหว่างที่กำลังเดินอยู่ หางตาเขาเหลือบไปเห็นคาเทียร์กำลังนั่งอยู่กับเพื่อน แต่ทว่าเพื่อนคนนั้นเขาไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน คงจะเป็นเพื่อนในคณะที่เขาไม่รู้จัก เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไร เขาก็เดินเข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตา ก่อนจะเดินออกมาเพื่อจะไปสูบบุหรี่ตรงหลังร้าน เดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าว เพราะใจมันกังวลบางอย่าง หางตาก็เหลือบไปตรงที่คาเทียร์นั่งอยู่อีกครั้ง แต่กลับไม่พบเธอนั่งอยู่ตรงนั้นแล้ว มีเพียงเพื่อนของเธอที่ยังนั่งอยู่ที่เดิม ขายาวเลยเดินไปมองหาตรงหน้าห้องน้ำหญิงที่แน่นขนัด แต่ก็ไม่เห็นเธอปะปนอยู่ตรงนั้น ภายในใจก็เริ่มกังวลขึ้นมาอย่างหนัก เลยเดินตรงไปยังเพื่อนของเธอที่นั่งอยู่ที่โต๊ะคนเดียว “คาเทียร์ไปไหน?” “คะ?”หญิงสาวคนนั้นทำหน้างุนงงใส่เขา “ฉันถามว่าคาเทียร์ไปไหน” “พี่เป็นอะไรกับเธอเหรอ ถึงได้มาถามหากัน” ตะวันทำสีหน้าหงุดหงิด ถ้าไม่ติดว่าเป็นผู้หญิงเขาคงจะกระชากคอถามเธอไปแล้ว ตอนนี้เขาเริ่มคิดไปถึงว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกับเธอ เพราะจา

“พอก่อน…ค่อยไปต่อคอนโด”กว่าตะวันจะผละเธอออกไปได้ ก็ต้องโดนเธอขย่มสามรอบติด คนตัวเล็กไม่น่าเชื่อว่าจะแรงดีไม่มีตก ถ้าเขาไม่ใช้แรงขัดขืนเพราะไม่อยากทำที่ลานจอดรถอีกแล้ว เธอคงไม่ยอม ขนาดตอนนี้เขาจะให้เธอใส่เสื้อผ้า ร่างเล็กยังขัดขืนเขา เอามือเล็กมาลูบอกแกร่งของเขาไปมาด้วยสายตายั่วยวน เขาต้องท่องไว้ในใจว่าเธอโดนยา ถ้าไม่โดนเธอคงไม่ทำหน้าตา ท่าทางแบบนี้กับเขาแน่ นับว่าเป็นการฝึกความอดทนอย่างดี ตลอดเวลาขับรถ เธอดึงชุดเดรสของเธอลงโชว์เต้าอวบของตัวเอง ใช้มือข้างหนึ่งบีบนวด อีกข้างก็เอาสอดในกางเกงยีนส์ของเขา แล้วล้วงเอาแก่นกายใหญ่มาสาวรูด “ซี้ด~ เธอทำฉันไม่มีสมาธิขับรถ” มือเล็กแสนนุ่มที่สัมผัสลำใหญ่ของเขาไปมา ก่อนที่เธอจะทำในสิ่งที่เขาไม่คิดคือก้มหัวลงมาอ้าอมความแข็งขืนเข้าปาก ถึงตอนนี้เขาต้องขบกรามกลั้นเสียงครางของตัวเองอย่างหนัก พยายามโฟกัสที่การขับรถ แต่เหมือนเธอจะแกล้งเขาด้วยการดูดดึงแรงจนความอารมณ์กระสันพลุ่งพล่าน “อ๊าสส เธอจะดูดให้ขาดเลยหรือไง ซี้ด~ คาเทียร์ ไปเอามาจากไหน”การทำรักของเธอทำให้เลือดในกายเขาสูบฉีดอย่างหนัก มือหนาลูบหัวเล็กของเธอ ที่ผงกขึ้นลงให้แก่นกายเข้าออกปากเล็กอย่าง

“ลงมา”ตะวันบอกเสียงเรียบเมื่อรถจอดสนิท แต่ทว่าคนตัวเล็กยังคงนั่งนิ่ง เหมือนไม่ได้ยินที่เขาพูด เลยต้องใช้ไม้เด็ดคือขโมยหอมแก้มเธอแรง ๆ ทันที ฟอด!!! “นี่…อย่ามาทำรุ่มร่ามนะ” “เธอมันนิสัยไม่ดี ได้ฉันแล้วคิดจะทิ้ง ผู้หญิงดี ๆ เขาไม่ทำกันหรอก” คาเทียร์ตาเบิกโพลงตกใจในคำพูดของเขา เธอพยายามนับหนึ่งถึงสิบในใจ ไม่รู้ตอนนี้เธอกำลังเผชิญกับปัญหาอะไรอยู่กันแน่ ระหว่างกลัวพี่ชายรู้กับต้องรับมือกับผู้ชายอย่างเขา“ถ้าฉันมันผู้หญิงไม่ดี พี่ก็อย่ามายุ่งกับฉันสิ” “เรามาไกลเกินกว่าที่จะพูดคำนั้นแล้ว ไปตกลงกันดี ๆ ดีกว่า”คำพูดดูดีเหลือเกิน ดีจนเธอรู้สึกหมั่นไส้ อยากจะด่าเขา แล้วดูเถอะแทบจะเดินกอดเธออยู่แล้ว "ได้กันแล้ว พี่ต้องทำตัวเบอร์นี้เลยเหรอ" "เบอร์ไหน?"เขายักคิ้วกวนเธอ"เบอร์ตองหรือเปล่า" "พูดจาทุเรศ"เสียงหวานพึมพำด้วยความหงุดหงิด แค่ไม่ถึงชั่วโมง เธอก็ปวดหัวตุบ ๆ ที่ต้องอยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้ หน้าตา ท่าทางก็ดูเหมือนจิ๊กโก๋ ไม่รู้คืนก่อนเธอนอนกับเขาไปได้ยังไง "เข้ามาสิ" ถึงท่าทางจะดูเถื่อนแต่รสนิยมการใช้ชีวิตดีใช้ได้ ถ้าไม่นับรถช็อปเปอร์คันใหญ่ของเขา คอนโดที่พักก็หรูหรา เข้ามาเธอก็เดินไปนั่งท