공유

บทที่ 1120

작가: โม่เสียวชี่
ที่จริงอัครมหาเสนาบดีวั่นก็ไม่ได้คิดเลยว่าเฉียวเนี่ยนจะยังไม่กลับไป

เมื่อวั่นเจ๋ออันกลับมาเมื่อครู่นี้ เห็นได้ชัดว่าได้พยักหน้าให้เขา แม้ไม่ได้พูดอะไร แต่เขารู้ เขาทายถูก

เฉียวเนี่ยนมาแล้ว แต่กลับไม่ได้ไปส่ง

เพียงแต่เมื่อครู่ ข้างแก้มของเขาก็เกิดขนลุกขึ้นมา

เขาอยู่ในราชสำนักมานาน จึงมั่นใจว่าการรับรู้ถึงอันตรายของเขาล้ำกว่าผู้อื่น

เหมือนกับสถานการณ์ในราชสำนักที่เปลี่ยนไปแล้ว ผู้อื่นยังไม่ทันสังเกตอะไร แต่เขากลับรับรู้ได้ก่อน

ดังนั้น เขาจึงหันมองไปทางกำแพงเรือน

ใครจะคิดว่าจะสบตากันเช่นนี้

แม้ว่าทั้งร่างนางจะซ่อนอยู่ในความมืด แต่อัครมหาเสนาบดีวั่นก็จำได้

ดังนั้น หลังจากชะงักเล็กน้อย อัครมหาเสนาบดีวั่นจึงถอนหายใจ แล้วจึงกล่าว "ในเมื่อมาแล้ว ก็เข้ามาดื่มชาสักถ้วยเถิด!"

ได้ยินเช่นนั้น เฉียวเนี่ยนก็เดินออกมาจากความมืด

ลุงเกิ่งเห็นเช่นนั้น ก็เดินตามออกมา

อัครมหาเสนาบดีวั่นยิ้มให้ทั้งสอง แล้วทำท่าทางเชื้อเชิญ

เฉียวเนี่ยนก้าวขึ้นไป แต่ไม่คาดคิด ลุงเกิ่งก็ขวางนางไว้ "ระวังขอรับ"

เฉียวเนี่ยนหันกลับมองลุงเกิ่ง "ไม่ต้องห่วง ข้าไม่เป็นไร"

กล่าวจบ ก็เดินตามอัครมหาเสนาบดีวั่นเข้าไป

บนโ
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1122

    เฉียวเนี่ยนเข้าใจทันทีนางก้มลงมองข้อมือของนางซึ่งสวมกำไลหยกขอบเงินกำไลเป็นมรดกของตระกูลจิ่งเหยียน ขอบเงินซ่อมโดยฉู่จืออี้ขณะนี้แสงเทียนส่องลงบนกำไลหยก กำไลที่เดิมมีสีขาวอมเขียว ส่องแสงแปลกประหลาดนางสูดหายใจเข้าลึก สุดท้ายจึงหันไปมองอัครมหาเสนาบดีวั่นอีกครั้ง"ในมือของอัครมหาเสนาบดี มีหลักฐานแน่นหนาหรือไม่?"หลักฐานเกี่ยวกับฮองเฮาและองค์รัชทายาทวางแผนกบฏ!อัครมหาเสนาบดีวั่นขมวดคิ้ว ไม่คิดว่าเฉียวเนี่ยนจะถามคำถามเช่นเดียวกับฮ่องเต้เขาตอบไม่ได้เพราะถ้ามีหลักฐานจริง ฮ่องเต้ก็ไม่อาจเพิกเฉยต่อคำเตือนของเขา"ดังนั้น ทุกอย่างเป็นเพียงการคาดเดาของท่านอัครมหาเสนาบดีหรือ?" เฉียวเนี่ยนถามอีกอัครมหาเสนาบดีวั่นไม่ตอบ วั่นเจ๋ออันอดพูดไม่ได้ "ท่านปู่ของข้าดำรงตำแหน่งอัครมหาเสนาบดีสิบกว่าปี พบผู้คนนับไม่ถ้วน เป็นคนดีหรือชั่ว ท่านปู่ของข้าดูออกทันที!"เฉียวเนี่ยนเงียบครู่หนึ่งแล้วถามต่อ "แม้ฮองเฮาจะมีแผนการเช่นนั้น แต่ทำไมองค์รัชทายาทต้องก่อกบฏด้วย? แผ่นดินแคว้นจิ้ง ล้วนเป็นของเขาในไม่ช้า"อัครมหาเสนาบดีวั่นพ่นลมหายใจ "นอกจากองค์รัชทายาทแล้ว ฮ่องเต้ยังมีองค์ชายอีกหกพระองค์ ตอนนี้อยู่

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1121

    เขาถามกลับอีกครั้ง "หากกบฏแล้วจะอย่างไร? หากไม่กบฏแล้วจะอย่างไร?"เฉียวเนี่ยนก็ไม่ยอมตามน้ำไปกับเจตนาของเขา ถามอีก "ท่านมีตำแหน่งสูงส่ง ทั้งยังเป็นไม้ใกล้ฝั่ง เหตุใดจึงต้องก่อกบฏด้วยเล่า? ฮ่องเต้เคยทำอะไรให้ตัวท่านเดือดร้อนหรือ? แม้แต่ศัตรูของวั่นเจ๋อเยว่ ก็แก้แค้นไปแล้วมิใช่หรือ? องค์หญิงซูหยวนถูกกักบริเวณในตำหนักเย็นจนถึงทุกวันนี้แล้วมิใช่หรือ? แต่ถ้าท่านไม่ได้จะก่อกบฏ เหตุใดต้องแสร้งป่วยแสร้งตาย ยังมานัดประชุมกับเหล่าเสนาบดีกลางดึกเช่นนี้ด้วย?"วั่นเจ๋ออันโกรธเล็กน้อย "คุณหนูเฉียว พูดจาให้สุภาพหน่อย!"อัครมหาเสนาบดีวั่นโบกมือ "ไม่เป็นไร เรื่องเหล่านี้ ชายชราผู้นี้ไม่อยากให้คุณหนูเฉียวได้รับรู้ อย่างไรเสียเจ้าก็ไม่ได้เป็นขุนนางแล้ว แม้จะเป็น ก็เป็นเพียงหมอหญิง เรื่องในราชสำนักเกี่ยวอะไรกับเจ้า? คนที่นั่งบนตำแหน่งสูงนั้นคือใคร เกี่ยวอะไรกับเจ้า?"พูดไป อัครมหาเสนาบดีวั่นก็รินน้ำชาให้ตัวเอง จิบเบาๆ แล้วกล่าวต่อ "แต่ชายชราผู้นี้ก็รู้ คุณหนูเฉียนต้องสนใจ เพราะแผ่นดินนี้เป็นแผ่นดินของราชวงศ์ฉู่"พูดมาถึงตรงนี้ อัครมหาเสนาบดีวั่นถาม "คุณหนูเฉียวทราบเรื่องตระกูลเมิ่งหรือยัง?"เฉียวเนี

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1120

    ที่จริงอัครมหาเสนาบดีวั่นก็ไม่ได้คิดเลยว่าเฉียวเนี่ยนจะยังไม่กลับไปเมื่อวั่นเจ๋ออันกลับมาเมื่อครู่นี้ เห็นได้ชัดว่าได้พยักหน้าให้เขา แม้ไม่ได้พูดอะไร แต่เขารู้ เขาทายถูกเฉียวเนี่ยนมาแล้ว แต่กลับไม่ได้ไปส่งเพียงแต่เมื่อครู่ ข้างแก้มของเขาก็เกิดขนลุกขึ้นมาเขาอยู่ในราชสำนักมานาน จึงมั่นใจว่าการรับรู้ถึงอันตรายของเขาล้ำกว่าผู้อื่นเหมือนกับสถานการณ์ในราชสำนักที่เปลี่ยนไปแล้ว ผู้อื่นยังไม่ทันสังเกตอะไร แต่เขากลับรับรู้ได้ก่อนดังนั้น เขาจึงหันมองไปทางกำแพงเรือนใครจะคิดว่าจะสบตากันเช่นนี้แม้ว่าทั้งร่างนางจะซ่อนอยู่ในความมืด แต่อัครมหาเสนาบดีวั่นก็จำได้ดังนั้น หลังจากชะงักเล็กน้อย อัครมหาเสนาบดีวั่นจึงถอนหายใจ แล้วจึงกล่าว "ในเมื่อมาแล้ว ก็เข้ามาดื่มชาสักถ้วยเถิด!"ได้ยินเช่นนั้น เฉียวเนี่ยนก็เดินออกมาจากความมืดลุงเกิ่งเห็นเช่นนั้น ก็เดินตามออกมาอัครมหาเสนาบดีวั่นยิ้มให้ทั้งสอง แล้วทำท่าทางเชื้อเชิญเฉียวเนี่ยนก้าวขึ้นไป แต่ไม่คาดคิด ลุงเกิ่งก็ขวางนางไว้ "ระวังขอรับ"เฉียวเนี่ยนหันกลับมองลุงเกิ่ง "ไม่ต้องห่วง ข้าไม่เป็นไร"กล่าวจบ ก็เดินตามอัครมหาเสนาบดีวั่นเข้าไปบนโ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1119

    "ฟี้ ฟี้"เสียงประหลาดดังขึ้นมาอย่างกะทันหันเฉียวเนี่ยนหันไปตามเสียง ก็เห็นลุงเกิ่งกำลังส่งสัญญาณให้นางนางรีบก้าวเข้าไปหาลุงเกิ่งก็ฉุดร่างนางขึ้นมา แล้วพาข้ามกำแพงเรือนออกไปในคราเดียวพลันลงมาอยู่หลังโขดหินปลอมสำหรับตกแต่งสวนพอดีในเรือนมีองครักษ์คอยเฝ้าอยู่ แต่เพราะค่ำคืนนี้แสงจันทร์ไม่กระจ่าง อีกทั้งโขดหินบังไว้ ทหารองครักษ์เพียงกวาดตามาทางนี้ครั้งเดียว พอไม่เห็นสิ่งผิดปกติ ก็หันสายตาไปทางอื่นทว่าเรือนนี้ชัดเจนว่ามิใช่เรือนธรรมดานอกจากมีองครักษ์เฝ้าอยู่ในบริเวณเรือนแล้ว เรือนหลักยังสว่างด้วยแสงตะเกียงเฉียวเนี่ยนชะโงกศีรษะออกมาจากโขดหิน มองไปยังเรือนหลัก ก็เห็นเงาคนปรากฏอยู่บนกระดาษหุ้มหน้าต่างอยู่รางๆคนอื่นนางไม่คุ้น แต่วั่นเจ๋ออันที่เข้าไปเมื่อครู่ ยืนอยู่ตรงนั้น ดูท่าไม่เหมือนกำลังเอ่ยปากพูดจาและในบรรดาคนที่นั่งอยู่ กลับมีผู้หนึ่งที่คล้ายอัครมหาเสนาบดีวั่นเป็นอย่างยิ่งแต่ดูแล้ว ก็ไม่เหมือนกับผู้ที่ล้มหมอนนอนเสื่อเลย!เฉียวเนี่ยนหันกลับมา ขมวดคิ้วเล็กน้อย อย่างสงสัย “ดึกดื่นป่านนี้ คนตระกูลวั่นไม่หลับไม่นอนกันหรืออย่างไร? เหตุใดจึงมารวมกันกับอัครมหาเสนาบดีวั่นเ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1118

    เห็นบนเตียงว่างเปล่าไม่มีผู้ใดอยู่ ในใจเฉียวเนี่ยนพลันผุดคำว่าถูกหลอกแล้วขึ้นมา!ทันใดนั้นก็จะดึงลุงเกิ่งออกไปแต่พอออกถึงประตู ก็เห็นในลานที่เมื่อครู่ยังว่างเปล่าอยู่ กลับมีคนยืนอยู่กว่าสิบคนตั้งแต่เมื่อใดไม่รู้ผู้นำคือบุรุษผู้หนึ่งในชุดเครื่องแบบองครักษ์เสื้อแพรสีเข้มส่วนที่เหลือก็เป็นองครักษ์แห่งจวนอัครมหาเสนาบดีเมื่อเห็นเฉียวเนี่ยน วั่นเจ๋ออันประนมมือคารวะ “ข้าน้อยวั่นเจ๋ออัน คารวะคุณหนูเฉียว”วั่นเจ๋ออัน คือน้องชายต่างมารดาของวั่นเจ๋อเยว่แม้จะเป็นบุตรในอนุภรรยา แต่ได้ยินว่ามีความรู้ความสามารถไม่น้อยนับแต่วันที่วั่นเจ๋อเยว่ถูกขัง วั่นเจ๋ออันก็กลายเป็นผู้โดดเด่นที่สุดในรุ่นหลานของจวนอัครมหาเสนาบดี เป็นที่โปรดปรานของอัครมหาเสนาบดีวั่นไม่น้อยเฉียวเนี่ยนคารวะกลับ “คารวะคุณชายวั่น”สิ้นเสียง วั่นเจ๋ออันพลันหัวเราะพรืด “เจ้ากับข้า คารวะกันเช่นนี้ ควรเป็นยามกลางวันแจ้งถึงจะเหมาะ”แต่ตอนนี้ เมฆดำบดบังดวงจันทร์ หากมิใช่เพราะองครักษ์เหล่านั้นยังถือคบไฟอยู่ เกรงว่าเฉียวเนี่ยนคงจะมองไม่ชัดเจนด้วยซ้ำว่าใบหน้าของวั่นเจ๋ออันเป็นเช่นไรเฉียวเนี่ยนขมวดคิ้วเล็กน้อย “ได้ยินว่าอัครมห

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1117

    จี้เยว่พูดจบก็จากไปทิ้งให้เฉียวเนี่ยนกับหนิงซวงยืนนิ่งงันอยู่กับที่จากนั้นหนิงซวงก็เป็นฝ่ายได้สติขึ้นมาก่อน รีบลุกขึ้นด่าไปยังทิศทางที่จี้เยว่เดินจากไป “ไอ้หมอนี่มันไม่อยากมีชีวิตแล้วหรือ? เขามีสิทธิ์อะไรมาว่าคุณหนู? เดิมทีก็ไม่ใช่ว่าคุณหนูอยากจะจากไปเองเสียหน่อย! อีกอย่าง ต่อให้ไม่อาจรักคุณชายใหญ่ขึ้นมาได้ จะใช่ความผิดของคุณหนูข้าหรือ? คุณหนูข้าก็มิใช่สตรีประเภทที่เห็นหน้าใครก็หลงรักคนนั้นเลยเสียหน่อย!”นางโกรธจนแทบคลั่ง!ครั้งหน้าถ้าเจอจี้เยว่ จะต้องต่อยกับเขาสักยก ข่วนหน้ามันให้เละถึงจะสบายใจ!เมื่อเห็นหนิงซวงโกรธจัดนัก เฉียวเนี่ยนรีบยื่นถ้วยชาร้อนใส่มือให้หนิงซวง “พอแล้วๆ เจ้าดื่มชาสักถ้วย คลายโทสะเสียหน่อย”หนิงซวงยกชาร้อนดื่มหมดในอึกเดียว แต่ก็ยังโกรธอยู่ดี!นางคิดในใจว่า ต้องหาจังหวะไปเอาเรื่องกับจี้เยว่ให้ได้แต่ไม่คาดคิดเลยว่าจี้เยว่กลับมาถึงไวนักวันถัดมา จี้เยว่ก็มาที่นี่อีกครั้ง พร้อมทั้งนำข่าวของตระกูลวั่นมาแจ้ง“สายลับนอกจวนเห็นคนตระกูลวั่นไปซื้อของสำหรับทำพิธีเซ่นไหว้ อีกทั้งเซียงฉินก็บอกว่า ดูเหมือนอัครมหาเสนาบดีวั่นจะไม่รอดแล้ว!”ได้ยินดังนั้น เฉียวเนี่ยนก

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status