บทที่ 339

มือทั้งสองของเฉียวเนี่ยนกําเชือกบังเหียนไว้แน่น จนกระทั่งหนิงซวงส่งเสียงเตือนเบาๆ นางถึงเหมือนได้สติกลับมา

"คุณหนู ลงจากหลังม้าเร็ว"

เห็นราชโองการแล้วไม่คุกเข่า เป็นโทษฐานไม่เคารพ ต้องตัดหัวทิ้งเชียวนะ!

เฉียวเนี่ยนถึงค่อยๆ พลิกตัวลงจากหลังม้า สายตาสบเข้ากับดวงตาลึกล้ําของเซียวเหิง แม้ในใจจะไม่พอใจแค่ไหน แต่ในเวลานี้ ก็ได้แต่คุกเข่าลงอย่างเชื่อฟัง

"ฝ่าบาทมีราชโองการว่า: ได้ยินว่าตระกูลเซียวมีลูกชาย กล้าหาญและชํานาญในการรบ ได้สร้างคุณูปการมากมาย เป็นบุรุษที่หาได้ยากยิ่ง ลูกสาวบุญธรรมของตระกูลหลิน มีคุณธรรมและนอบน้อม อีกทั้งมากด้งยความสามารถ ทั้งสองเป็นบุพเพสันนิวาสที่สวรรค์กําหนดไว้ วันนี้จึงพระราชทานสมรสให้ทั้งสองคนเป็นพิเศษ เลือกวันมงคลเพื่อทำพิธีแต่งงานให้เสร็จสิ้น!"

สิ้นเสียงราชโองการ ทุกคนต่างตกใจจนเบิกตากว้างไปหมด

เฉียวเนี่ยนมองเซียวเหิงอย่างไม่อยากจะเชื่อ

นางคาดไว้แล้วว่าราชโองการนี้ของเซียวเหิงมาเพื่อขัดขวางนาง แต่กลับคิดไม่ถึงว่าจะเป็นราชโองการพระราชทานสมรส!

เขาพูดเสมอว่าคําสั่งของพ่อแม่ไม่สามารถฝ่าฝืนได้ไม่ใช่หรือ?

แล้วตอนนี้มันคืออะไร?

หลินยวนคุกเข่าอยู่ข้างๆ เมื่อได