บทที่ 605

เห็นดังนั้น ฉู่จืออี้จึงลุกขึ้นยืนแล้วหันไปมองเจ้าห้ากับเจ้าเจ็ดที่อยู่ข้างเซียวเหอ “ดึกแล้ว พวกเจ้าไปส่งเซียวเหอกลับเถอะ”

เจ้าห้ากับเจ้าเจ็ดรับคำทันที จากนั้นก็ประคองเซียวเหอออกไป

แต่เดินไปไม่กี่ก้าว เซียวเหอก็หยุดหันกลับมามองเฉียวเนี่ยนแวบหนึ่ง

แม้วันนี้เฉียวเนี่ยนไม่ได้นั่งอยู่ข้างฉู่จืออี้

แต่ในมุมมองของเซียวเหอในตอนนั้น กลับเห็นเฉียวเนี่ยนยืนอยู่ข้างฉู่จืออี้อย่างชัดเจน

ในใจพลันรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก แต่เขาก็เก็บมันเอาไว้

เพราะรู้ดีว่า ตอนนี้เนี่ยนเนี่ยนอยู่ในจวนอ๋องผิงหยาง คือทางเลือกที่ปลอดภัยที่สุด

ในขณะนั้นเอง ทหารองครักษ์กลุ่มหนึ่งก็กรูเข้ามาจากหน้าจวนอ๋องผิงหยาง

กองทหารรักษาพระองค์นั่นเอง

ทหารเหล่านี้เป็นตัวแทนของฮ่องเต้ หากจะเข้าจับกุมผู้ต้องหา แม้เป็นทหารองครักษ์ของจวนอ๋องก็ไม่มีสิทธิ์ขัดขวาง

ดังนั้นทุกคนจึงถูกล้อมไว้ในเวลาอันรวดเร็ว

เซียวเหอแทบจะสร่างเมาในทันที

เขาจ้องไปยังรองผู้บัญชาการที่อยู่ไม่ไกลและออกไป “พวกเจ้าจะทำอะไร?”

รองผู้บัญชาการเห็นเซียวเหอ ก็เตรียมจะคำนับ แต่เสียงของเซียวเหิงก็ดังขึ้นเสียก่อน “แม่ทัพผู้นี้รับราชโองการ มาจับกุมอาชญาก