บทที่ 709

เฉียวเนี่ยนตอบด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ก็อาจเป็นเพราะมีผู้ใดลงมือกับของใช้ของเสวยของพระนาง ทำให้นางต้องสัมผัสกับพิษอยู่ทั้งวันทั้งคืน”

สีหน้าของฮ่องเต้ยิ่งหม่นลง

“พิษนี้แท้จริงแล้วคือสิ่งใดกันแน่?”

เฉียวเนี่ยนตอบตามความจริง “ตามบันทึกในตำราแพทย์ พิษนี้กัดกินอวัยวะภายในเพื่อบำรุงความงามภายนอก จึงมีนามว่าพิษบุปผาจันทรา มาจากสำนักราชาโอสถเพคะ”

สำนักราชาโอสถ?!

ชื่อนี้ทั้งคุ้นเคยแต่ก็ห่างไกลในเวลาเดียวกัน ทำเอาฮ่องเต้ถึงกับสูดลมหายใจเย็นเยียบ

สำนักราชาโอสถมีชื่อเสียงโด่งดัง ทั้งด้านการรักษาและการใช้พิษเป็นเลิศ แต่หลายปีมานี้ สิ่งที่ฝ่าบาทได้เห็นก็ล้วนแต่เป็นยารักษาโรคจากสำนักราชาโอสถ

นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นฤทธิ์พิษของสำนักราชาโอสถ

แต่พูดก็พูดเถอะ พิษจากสำนักราชาโอสถนั้นก็ไม่ใช่หามาได้ยาก ขอเพียงมีเงินก็ซื้อได้!

ดังนั้น ใครกันแน่ที่เป็นผู้วางยาฮองเฮา ฝ่าบาทก็ยังไม่มีเงื่อนงำ

กลับกัน พระทัยของฝ่าบาทกลับเกิดความกังวลในอีกด้านหนึ่ง

พระองค์โบกพระหัตถ์เรียกเฉียวเนี่ยน “เข้ามา ตรวจให้ข้าด้วย”

ฮองเฮาอยู่ในส่วนลึกของวังหลังมาตลอดแท้ ๆ ยังสามารถถูกวางยาพิษได้ แถมยังเป็นพิษที่เร้นลับถึงเพี