บทที่ 719

ท่านหมอประคองเฉียวเนี่ยนให้ลุกขึ้น “ไม่จำเป็นต้องมีของพวกนั้น เจ้าศึกษาวิชาแพทย์ให้ดี ก็คือของขวัญไหว้ครูที่ดีที่สุดแล้ว!”

ทั้งสองสบตากันแล้วยิ้มออกมา เฉียวเนี่ยนกลับนึกถึงเรื่องสำคัญขึ้นมาได้ “จริงสิท่านอาจารย์ ข้ามาวันนี้ ก็เพราะเรื่องของคุณชายใหญ่ตระกูลเซียว!”

ได้ยินดังนั้น ท่านหมอก็ขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้น? โรคขากำเริบอีกหรือ?”

“ก็ไม่เชิง” เฉียวเนี่ยนขมวดคิ้วกล่าว “เพียงแต่เมื่อคืนข้าพบว่า มือของคุณชายใหญ่ตระกูลเซียวเย็นเฉียบ ไม่เหมือนคนปกติ แต่แม้จะจับชีพจรแล้วก็ไม่พบสิ่งผิดปกติ ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะพิษในร่างเขายังไม่หมดสิ้นหรือไม่?”

สีหน้าของท่านหมอก็พลันเคร่งเครียดขึ้นเช่นกัน “จับชีพจรแล้วไม่พบอะไร เช่นนี้อาจารย์อย่างข้าเองก็ไม่อาจฟันธงได้เช่นกัน”

เฉียวเนี่ยนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกล่าว “ใช่แล้ว ชีพจรดูเหมือนจะปกติ แต่ก็เหมือนจะมีบางอย่างแปลกๆ อยู่เหมือนกัน”

แต่ตรงไหนที่แปลกนั้น เฉียวเนี่ยนก็ไม่สามารถอธิบายออกมาได้

อย่างไรเสีย นางก็เพิ่งเรียนวิชาแพทย์มาไม่นาน หนังสือที่มีคำอธิบายอยู่ นางก็รักษาได้ แต่หากไม่มีคำอธิบาย นางก็ไม่ต่างจากแมลงวันที่บินหาทางไม่เจอ

ท่านหมอก็ดูจ