공유

บทที่ 756

작가: โม่เสียวชี่
“ท่านพี่เซียว”

เฉียวเนี่ยนก็เรียกชื่อเขาตอบ แล้วก็เดินไปหาเซียวเหอ

เซียวเหอเงยหน้ามองป้ายชื่อของจวนอัครมหาเสนาบดีที่สูงลิบ แล้วจึงหันมามองเฉียวเนี่ยน เอ่ยเสียงเบาว่า “พอจะยินดีเดินเล่นด้วยกันหน่อยไหม?”

เฉียวเนี่ยนรู้ว่าเซียวเหอคงมาเพราะเรื่องของเมิ่งอิ้งจือ จึงพยักหน้า แล้วหันไปมองสารถีของจวนอ๋องผิงหยาง

สารถีนั้นแซ่เกิ่ง ปกติเฉียวเนี่ยนเรียกเขาว่าลุงเกิ่ง

เขาเป็นคนที่ฉู่จืออี้มอบหมายให้มาคอยปกป้องเฉียวเนี่ยน

ตอนนี้เมื่อได้รับสัญญาณ ลุงเกิ่งก็พยักหน้ากลับมาเช่นกัน

เห็นดังนั้น เฉียวเนี่ยนจึงหันกลับไป ยิ้มให้เซียวเหอ “ท่านพี่เซียว เชิญเจ้าค่ะ”

เซียวเหอพยักหน้า แล้วเป็นฝ่ายเดินนำหน้าไปก่อน

เฉียวเนี่ยนเดินตามไป แล้วก็เอ่ยเข้าเรื่องตรงๆ “อาการของคุณหนูเมิ่งไม่ค่อยดีนัก จิตใจเลื่อนลอย ปฏิกิริยาก็เชื่องช้า ร่างกายยังมีบาดแผล คาดว่าเป็นผลจากการถูกวั่นเจ๋อเยว่ทำร้ายมายาวนาน ตอนแรกเขายังไม่ยอมให้ข้ารักษาคุณหนูเมิ่งด้วยซ้ำ โชคดีที่ข้าอ้อนวอนจนฮองเฮากับองค์หญิงซูหยวนช่วยออกหน้าให้ วั่นเจ๋อเยว่จึงได้แต่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก”

เมื่อได้ฟังเช่นนี้ สีหน้าของเซียวเหอก็หม่นหมองลงอย่างเห็นได้ชัด “ข
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 756

    “ท่านพี่เซียว”เฉียวเนี่ยนก็เรียกชื่อเขาตอบ แล้วก็เดินไปหาเซียวเหอเซียวเหอเงยหน้ามองป้ายชื่อของจวนอัครมหาเสนาบดีที่สูงลิบ แล้วจึงหันมามองเฉียวเนี่ยน เอ่ยเสียงเบาว่า “พอจะยินดีเดินเล่นด้วยกันหน่อยไหม?”เฉียวเนี่ยนรู้ว่าเซียวเหอคงมาเพราะเรื่องของเมิ่งอิ้งจือ จึงพยักหน้า แล้วหันไปมองสารถีของจวนอ๋องผิงหยางสารถีนั้นแซ่เกิ่ง ปกติเฉียวเนี่ยนเรียกเขาว่าลุงเกิ่งเขาเป็นคนที่ฉู่จืออี้มอบหมายให้มาคอยปกป้องเฉียวเนี่ยนตอนนี้เมื่อได้รับสัญญาณ ลุงเกิ่งก็พยักหน้ากลับมาเช่นกันเห็นดังนั้น เฉียวเนี่ยนจึงหันกลับไป ยิ้มให้เซียวเหอ “ท่านพี่เซียว เชิญเจ้าค่ะ”เซียวเหอพยักหน้า แล้วเป็นฝ่ายเดินนำหน้าไปก่อนเฉียวเนี่ยนเดินตามไป แล้วก็เอ่ยเข้าเรื่องตรงๆ “อาการของคุณหนูเมิ่งไม่ค่อยดีนัก จิตใจเลื่อนลอย ปฏิกิริยาก็เชื่องช้า ร่างกายยังมีบาดแผล คาดว่าเป็นผลจากการถูกวั่นเจ๋อเยว่ทำร้ายมายาวนาน ตอนแรกเขายังไม่ยอมให้ข้ารักษาคุณหนูเมิ่งด้วยซ้ำ โชคดีที่ข้าอ้อนวอนจนฮองเฮากับองค์หญิงซูหยวนช่วยออกหน้าให้ วั่นเจ๋อเยว่จึงได้แต่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก”เมื่อได้ฟังเช่นนี้ สีหน้าของเซียวเหอก็หม่นหมองลงอย่างเห็นได้ชัด “ข

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 755

    “เจ้า! สุนัขรับใช้ อาศัยบารมีเจ้าของ!”ช่างเป็นคำที่คุ้นหูนักเฉียวเนี่ยนนึกถึงเมื่อไม่กี่วันก่อน นางก็เพิ่งแอบด่าเสี่ยวฝูจื่อเช่นนี้อยู่หยกๆในตอนนี้นางกลับยิ้มออกมา “ใช่ ข้าอาศัยบารมีองค์หญิงซูหยวน ถึงได้กล้ามาอาละวาดในจวนอัครมหาเสนาบดี! เจ้าห้ามมิให้ข้ารักษาเมิ่งอิ้งจือ ข้าก็จะรักษา! ถ้าเจ้ากล้ามากนักก็ไล่ข้าออกไปเลย แล้วคอยดูว่าองค์หญิงจะเอาชีวิตเจ้าหรือไม่! แล้วก็คอยดูด้วยว่า ปู่ของเจ้าจะรักษาชีวิตเจ้าจากเรื่องนี้ได้หรือไม่!”"เจ้า!"“หลีกไป!” เฉียวเนี่ยนผลักวั่นเจ๋อเยว่ไปด้านข้าง ก่อนจะก้าวเร็วๆ มุ่งหน้าสู่ห้องของเมิ่งอิ้งจือเมื่อเช้านางเพิ่งมา จึงจำทางได้ดีส่วนวั่นเจ๋อเยว่ก็โมโหจนแน่นหน้าอกไปหมด ไม่อยากเห็นหน้านางอีก จึงหมุนตัวเดินจากไปเฉียวเนี่ยนเดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็หันกลับมามองแผ่นหลังของวั่นเจ๋อเยว่ที่เต็มไปด้วยโทสะ ดวงใจของนางพลันเย็นเยียบเป็นเช่นนี้ยิ่งดี ยิ่งโกรธยิ่งดี ถ้าหากวั่นเจ๋อเยว่สามารถกัดกับองค์หญิงซูหยวนได้ ยิ่งรุนแรงเท่าใด นางก็ยิ่งพอใจเท่านั้น!สาวใช้ของเมิ่งอิ้งจือไม่คิดว่าเฉียวเนี่ยนจะกลับมาอีก พอเห็นเฉียวเนี่ยนก็แทบจะร้องไห้ออกมาในทันทีแต่เฉีย

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 754

    หนึ่งชั่วยามต่อมา เฉียวเนี่ยนก็เข้าจวนอัครมหาเสนาบดีอีกครั้งผู้ที่มากับเฉียวเนี่ยนในครั้งนี้คือเสี่ยวฝูจื่อท่าทีของเสี่ยวฝูจื่อแตกต่างจากตอนอยู่ในวังอย่างสิ้นเชิง เมื่อเข้าประตูจวนอัครมหาเสนาบดีก็แสดงท่าทีทะนงตัวทันทีอัครมหาเสนาบดีออกมาต้อนรับด้วยตนเอง แม้เสี่ยวฝูจื่อจะคำนับอัครมหาเสนาบดีอย่างถูกแบบแผน แต่ยังคงมีท่าทางภาคภูมิใจนัก “ใต้เท้าวั่นสบายดีหรือไม่ เป็นเพราะองค์หญิงซูหยวนห่วงใยน้องสาวของพระองค์ จึงให้บ่าวพาท่านหญิงเฉียวมาดูอาการ”เมิ่งอิ้งจือกับองค์หญิงซูหยวนนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องกันครานี้เมื่อเสี่ยวฝูจื่อเอ่ยออกมา อัครมหาเสนาบดีก็ขมวดคิ้วทันที เขารู้โดยธรรมชาติว่าเรื่องนี้ลุกลามไปใหญ่แล้วทันใดนั้นก็ถลึงตาใส่วั่นเจ๋อเยว่ที่อยู่ข้างกายวั่นเจ๋อเยว่สีหน้าเคร่งเครียด จ้องเฉียวเนี่ยนด้วยความเคียดแค้น จากนั้นจึงก้าวไปคารวะเสี่ยวฝูจื่อ “ฝูกงกงอาจยังไม่ทราบ ภรรยาข้าอาการปางตาย ท่านหญิงเฉียวก็มาดูอาการแต่เช้าแล้ว แต่ก็จนปัญญา ดังนั้น...”“ฮองเฮากับองค์หญิงซูหยวนทราบเรื่องที่ท่านหญิงเฉียวมาที่นี่แล้ว!” เสี่ยวฝูจื่อพูดเสียงดังขึ้น ใบหน้าแฝงด้วยรอยยิ้ม “ถึงกับทำให้ท่านหญิงเฉีย

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 753

    มิใช่ว่ามีเล่ห์กลอะไรหรือ?แม้เวลานี้จะไม่กล่าวสิ่งใด เพียงแต่แววตาที่มองเฉียวเนี่ยนกลับขุ่นมัวขึ้นมาเฉียวเนี่ยนรีบร้อนกล่าว “ข้าน้อยหาผู้ป่วยที่เหมาะกว่านายหญิงน้อยใหญ่ไม่ได้แล้ว” ขณะพูด เฉียวเนี่ยนก็กดเสียงให้เบาลง ท่าทางราวกับขโมย “นายหญิงน้อยใหญ่ตอบสนองช้าเพียงนี้ ไม่ว่าวิธีการของข้าน้อยจะเป็นเช่นไรนางก็ไม่ร้องเจ็บ เหมาะกับใช้ทดลองเข็มของข้าน้อยพอดีเลย”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ วั่นเจ๋อเยว่ก็ร้องลั่น “บังอาจนัก เฉียวเนี่ยน! กล้าอาศัยว่าเป็นคนขององค์หญิง ถึงได้ลบหลู่ฮูหยินของข้าเช่นนี้!”เฉียวเนี่ยนมองวั่นเจ๋อเยว่ที่เสแสร้งเช่นนี้แล้วพลันรู้สึกคลื่นไส้ ก้มศีรษะ คำนับพร้อมเอ่ย “ใต้เท้าวั่นโปรดอภัย เพียงแต่สถานการณ์ของนายหญิงน้อยใหญ่...”“อย่าแม้แต่จะคิด!” วั่นเจ๋อเยว่แค่นเสียง “แม้นางจะใกล้ตายแล้วก็ตาม แต่นางก็ยังเป็นฮูหยินของข้า จะปล่อยให้เจ้าทำราวกับของเล่นได้อย่างไร!”ดังนั้น วั่นเจ๋อเยว่ถึงปฏิเสธเฉียวเนี่ยนก็เพราะศักดิ์ศรีของเขาถูกทำให้เสื่อมเสียน่าเสียดายนักที่นางยังคิดว่าวั่นเจ๋อเยว่จะพอใจเมื่อเห็นเมิ่งอิ้งจือถูกทรมานเสียอีก!เฉียวเนี่ยนยังอยากเอ่ยอีกครั้ง แต่กลับถูกวั่นเจ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 752

    วั่นเจ๋อเยว่ตอบคำนับตอบ “นึกว่าท่านหญิงเฉียวจะต้องรอเลิกเวรเสียก่อนถึงจะมาเสียอีก”เพียงแต่ ท่าทางการคำนับกลับของเขานั้นไม่ถูกต้องนัก น้ำเสียงก็ไม่ถือว่านอบน้อม กระทั่งสายตาที่มองไปยังเฉียวเนี่ยนยังแฝงด้วยความดูแคลนอยู่บ้างเห็นได้ชัดว่าเขาดูแคลนนางเฉียวเนี่ยนแอบคิดในใจ ว่าบางทีตั้งแต่นางยังเล็ก วั่นเจ๋อเยว่ก็คงดูแคลนนางเสียแล้ว ไม่เช่นนั้นจะลอบกลั่นแกล้งอยู่เรื่อยไปหรือ?ส่วนสถานการณ์ของเมิ่งอิ้งจือตอนนี้ เกรงว่าจะเป็นฝีมือของวั่นเจ๋อเยว่เป็นเพราะวั่นเจ๋อเยว่ทำร้ายทารุณ จนจิตใจของเมิ่งอิ้งจือพังทลาย หมดสิ้นแม้แต่ความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่ จึงค่อยๆกลายเป็นเช่นนี้ทีละน้อยคิดดูแล้ว วั่นเจ๋อเยว่คงไม่อยากให้หมอมารักษาเมิ่งอิ้งจือ ที่แน่ๆคืออาการของเมิ่งอิ้งจือไม่ได้เพิ่งเกิดเพียงแค่วันสองวันแต่น่าแปลกที่ในเมืองหลวงกลับไม่มีข่าวลือใดๆ เกี่ยวกับเมิ่งอิ้งจือเลยแม้แต่น้อยหากไม่เห็นกับตาในวันนี้ นางก็ไม่มีทางนึกฝันว่าเมิ่งอิ้งจือจะกลายเป็นเช่นนี้ไปได้คงเป็นเพราะคำแนะนำของพี่หญิงชิว ทำให้วั่นเจ๋อเยว่ปฏิเสธไม่ได้ จึงให้สาวใช้ของเมิ่งอิ้งจือไปเชิญนางมานอกจากนี้ แน่นอนว่ายังมีเรื่

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 751

    เมื่อมองดูดวงตาที่ไร้แววใดๆ คู่นั้น ในใจเฉียวเนี่ยนก็รู้สึกสะท้านไปครู่หนึ่งนางตระหนักได้ว่า ไม่ว่านางจะพูดอะไรในตอนนี้ เมิ่งอิ้งจือก็คงจะไม่เข้าใจ แต่ก็ยังเอ่ยด้วยเสียงอ่อนโยนว่า “ข้าน้อยคือหมอหญิงแห่งโรงหมอหลวง ได้รับมอบหมายมาเพื่อรักษานายหญิงน้อยใหญ่เจ้าค่ะ”และเมื่อคำพูดนั้นจบลง เมิ่งอิ้งจือก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ตามคาดเฉียวเนี่ยนจึงไม่ใส่ใจอะไรนัก เอื้อมมือออกไปจับชีพจรของเมิ่งอิ้งจือเฉียวเนี่ยนเกิดความสงสัย สายตาจึงจับจ้องอยู่ที่สาวใช้ผู้นั้นอย่างแนบแน่นชีพจรนั้นอ่อนแรงอย่างยิ่ง ถึงขั้นสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของความตายโดยทั่วไปแล้ว คนที่มีชีพจรเช่นนี้ ล้วนเป็นผู้ที่ใกล้ตายเฉียวเนี่ยนชักมือกลับอย่างครุ่นคิด ไม่ค่อยเข้าใจว่าเมิ่งอิ้งจือในวัยเพียงเท่านี้ เหตุใดจึงต้องมีจุดจบเช่นนี้ทว่าในตอนนั้นเอง สาวใช้คนเดิมก็ยกถ้วยน้ำชามา “ท่านหญิงเฉียว เชิญดื่มชาเจ้าค่ะ”เฉียวเนี่ยนกล่าวขอบคุณ ยื่นมือไปรับ แต่ไม่คาดคิดเลยว่าถ้วยน้ำชานั้นกลับถูกทำหกน้ำชาไม่ได้หกลงบนตัวเฉียวเนี่ยน ทว่าไหลลงบนผ้าห่มของเมิ่งอิ้งจือแทน“ว้าย! บ่าวสมควรตายเจ้าค่ะ!” สาวใช้เอ่ยพลางรีบจัดเก็บด้วยความลนลานเฉี

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status