บทที่ 785

เฉียวเนี่ยนจึงเพิ่งนึกถึงวั่นเจ๋อเยว่ขึ้นมา จึงส่งตัวเมิ่งอิ้งจือให้กับสาวใช้ แล้วจึงเดินไปหาวั่นเจ๋อเยว่ เอื้อมมือดึงเข็มเงินที่ต้นขาของวั่นเจ๋อเยว่าออก

ทุกคนเห็นกับตาว่าทันทีที่เข็มเงินนั้นถูกดึงออกจากร่างวั่นเจ๋อเยว่ ร่างกายของเขาก็ผ่อนคลายลงทันตา หายใจหอบแรง สีหน้าก็ไม่เหลือความเจ็บปวดอีกต่อไป

ต่างพากันประหลาดใจเล็กน้อย

แค่เข็มเงินเพียงเล่มเดียว กลับมีฤทธิ์ถึงเพียงนี้เชียวหรือ?

ฮูหยินเฒ่าแห่งตระกูลวั่นขมวดคิ้วมองเฉียวเนี่ยน พลางครุ่นคิดในใจว่าสตรีผู้นี้ช่างไม่ธรรมดาเสียจริง

ลุงเกิ่งยังรออยู่ที่หน้าประตูพร้อมรถม้า

จนกระทั่งเห็นเฉียวเนี่ยนกับสาวใช้พยุงเมิ่งอิ้งจือออกมา จึงเหมือนเพิ่งรู้สึกถึงบางอย่าง

เขาก้าวเร็วเข้ามา แววตาเจือความตระหนก “คุณหนูไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่?”

มิน่าล่ะ ก่อนหน้านี้เซียวเหิงถึงได้ฝ่าฝืนคำสั่งบุกเข้าไปในจวนอัครมหาเสนาบดี ที่แท้ก็เพราะคุณหนูเฉียวกำลังถูกคนในจวนอัครมหาเสนาบดีรังแก?

คำนวณเวลาดูแล้ว วันนี้ก็เข้าไปนานเกินไปจริงๆ!

เขาประมาทเกินไปแล้ว!

ลุงเกิ่งรู้สึกผิดเล็กน้อย ก็ได้ยินเฉียวเนี่ยนพูดว่า “ข้าไม่เป็นไร พาคุณหนูเมิ่งกลับจวนก่อนเถอะ”

สถานการณ์ม