Share

บทที่ 849

Author: โม่เสียวชี่
บังเอิญว่าหลบมาทางเฉียวเนี่ยนพอดี

ทำให้ทั้งสองชนกันเข้าอย่างจัง

ร่างของเซียวเหิงแข็งแกร่งดั่งกำแพงพุ่งเข้ามา เฉียวเนี่ยนถึงกับเซล้มไปด้านหลังทั้งตัว โชคดีที่เซียวเหิงตาไวมือไว คว้านางกลับมาได้ทัน

เฉียวเนี่ยนจึงซบเข้าไปในอ้อมอกของเซียวเหิง พอรู้สึกถึงอ้อมกอดที่แข็งแรงนั้น ใจนางก็สะท้าน รีบจะผลักเซียวเหิงออกไป

ไม่คาดว่าในมือกลับถูกยัดขวดยาเข้าให้ขวดหนึ่ง

หัวใจเฉียวเนี่ยนเต้นสะท้าน จึงเงยหน้าขึ้นมองเซียวเหิง

ดวงตาล้ำลึกดั่งหมึกคู่นั้นสะท้อนใบหน้าที่เต็มไปด้วยความลนลานของนางไว้

นางเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วเก็บขวดยานั้นอย่างแนบเนียน

ยาขวดนี้น่าจะเป็นยาแก้

แต่ในสายตาฮ่องเต้ ทุกอย่างดูเป็นแค่อุบัติเหตุ

เพราะฮองเฮาเกิดคลุ้มคลั่งขึ้นกะทันหัน เซียวเหิงกับเฉียวเนี่ยนจึงชนกัน

ทันใดนั้นก็ตวาดลั่น “ใครก็ได้! พาฮองเฮากลับเรือนนอนไปพักให้ดี! หากไม่มีคำอนุญาตจากเรา ห้ามผู้ใดเข้าไปวุ่นวาย!”

หมายความว่าจะกักบริเวณฮองเฮานั่นเอง!

ฮองเฮาตกใจ “ฝ่าบาท! จะทรงทำกับหม่อมฉันเช่นนี้ไม่ได้นะเพคะ! อีกเดี๋ยวถ้าซูหยวนไม่เห็นหม่อมฉัน นางจะต้องเสียใจแน่เพคะฝ่าบาท!”

กลยุทธ์ที่เคยใช้ได้ผลมาตลอด ในเวลานี้กลับไร้ป
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 852

    สวีเหม่ยเหรินจากไปแล้วเซียวเหอเป็นผู้จัดให้คนสนิทนำส่งด้วยตนเอง ย่อมต้องปลอดภัยแน่นอน“แล้วเจ้าเล่า? จะเข้าเฝ้าฮ่องเต้อีกหรือไม่?” น้ำเสียงเยือกเย็นของเซียวเหอเอ่ยถาม ดวงตาคู่นั้นแฝงไว้ด้วยความอ่อนโยนและความเป็นห่วง จ้องมองเฉียวเนี่ยนไม่วางตาเฉียวเนี่ยนส่ายหัวช้าๆ “ไม่แล้วเจ้าค่ะ หากฮ่องเต้ทรงอยากพบข้า ย่อมจะมีรับสั่งมาเอง”ระหว่างพูด เฉียวเนี่ยนก็เผลอมองไปทางประตูวังก็เห็นรถม้าคันคุ้นตากำลังจอดอยู่ไม่ไกลข้างรถม้ามีคนยืนอยู่สองคน คือ ลุงเกิ่งกับหนิงซวงพอหนิงซวงเห็นเฉียวเนี่ยนหันมาทางนี้ ก็รีบเขย่งเท้ายกมือขึ้นสูง โบกมือให้เฉียวเนี่ยนกลัวนางจะมองไม่เห็นเฉียวเนี่ยนก็รีบโบกมือตอบ ยืนยันว่านางเห็นแล้วเซียวเหอมองตามสายตาเฉียวเนี่ยนไป ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มมุมปาก “นางมาทุกวัน”คำพูดแผ่วเบาเพียงประโยคเดียว ทำเอาเฉียวเนี่ยนรู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่งก็ได้ยินเซียวเหอเอ่ยว่า “บางทีก็พารถม้ามาด้วย บางทีก็ยืนอยู่คนเดียวหน้าประตูวัง ข้าบอกนางไปแล้วว่าเจ้าต้องอยู่ในวังอีกพักหนึ่ง หากจะออกจากวัง จะให้จีเยว่ไปแจ้งนางล่วงหน้า แต่ถึงอย่างนั้น นางก็ยังมารออยู่หน้าวังทุกวัน บางวันรอเพียงหนึ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 851

    อวิ๋นเอ๋อร์ถูกดุเข้า นางก็หลุบตาลง ไม่พูดอะไรอีกเพียงได้ยินองค์หญิงซูหยวนตรัสว่า “เจ้าไปให้ห้องเครื่องจัดเตรียมไว้หนึ่งชุด อย่าทำให้ดีนัก ถึงเวลาองค์หญิงผู้นี้จะถือไปถวายเสด็จพ่อด้วยมือตนเอง เพียงบอกว่าทำเองก็พอ”อวิ๋นเอ๋อร์ถึงได้พยักหน้าและกล่าวรับคำในเวลาเดียวกัน เมื่อฮ่องเต้ทรงทราบว่าองค์หญิงซูหยวนหายจากฤทธิ์ยาแล้ว ก็ถอนหายใจยาวหนึ่งเฮือก สายตาที่มองเฉียวเนี่ยนก็ไม่อาจห้ามความชื่นชมไว้ได้ “ล้วนเป็นเพราะเจ้าช่วยไว้ ไม่อย่างนั้น วันนี้เราก็ไม่รู้จริงๆ ว่าจะจัดการอย่างไรดี!”ท่าทางของซูหยวนเช่นนั้น จะให้พวกหมอแก่ๆ ในโรงหมอหลวงมารักษาได้อย่างไร!เฉียวเนี่ยนยิ้มมุมปาก “ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่หม่อมฉันควรทำเพคะ”กล่าวจบ เฉียวเนี่ยนก็หันไปมองข้างๆ อีกครั้งเซียวเหิงได้จากไปแล้ว นางจึงเอ่ยว่า “ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา หม่อมฉันกับสวีเหม่ยเหรินก็พอมีไมตรีต่อกันอยู่บ้าง ขณะนี้อยากไปส่งสวีเหม่ยเหรินเป็นครั้งสุดท้าย หวังว่าฝ่าบาทจะอนุญาต”“อืม สมควรอยู่” ฮ่องเต้พยักหน้า “เจ้าไปเถอะ!”“ขอบพระทัยฝ่าบาท!” เฉียวเนี่ยนคำนับหนึ่งครั้ง ก่อนเร่งรีบออกจากตำหนักซิ่วชุนไปร่างของสวีเหม่ยเหรินถูกเคล

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 850

    สบสายตากับองค์หญิงซูหยวนแล้ว เฉียวเนี่ยนก็เดาได้ทันทีว่าองค์หญิงซูหยวนกำลังคิดอะไรอยู่แต่นางก็ไม่ได้ใส่ใจเพียงหันไปพูดกับอวิ๋นเอ๋อร์ที่อยู่ข้างๆ ว่า “พาองค์หญิงกลับไปพักที่เตียงเถอะ!”ได้ยินเช่นนั้น อวิ๋นเอ๋อร์ก็รับคำ แล้วถือผ้าขนหนูเดินเข้าไป ประคององค์หญิงขึ้นจากอ่างน้ำ พากลับไปยังเตียงส่วนเฉียวเนี่ยนก็ค่อยๆ รินน้ำอุ่นนหนึ่งถ้วย แล้วยื่นให้ด้วยท่าที ‘เอาใจใส่’ “องค์หญิงดื่มน้ำอุ่นสักหน่อย จะได้ช่วยขับไล่ความเย็นเพคะ”ไม่คาดว่าองค์หญิงซูหยวนกลับยกมือปัดใส่ น้ำอุ่นสาดกระเซ็นใส่ตัวเฉียวเนี่ยน “ไสหัวไป! องค์หญิงผู้นี้ไม่ต้องการความหวังดีจอมปลอมของเจ้า! ไป!”หลังจากกินยาแก้เข้าไปแล้ว ความร้อนรุ่มในกายของนางก็หายไปจริงๆ!ผลลัพธ์ที่ชัดเจนขนาดนี้ ไม่เท่ากับว่าเฉียวเนี่ยนตั้งใจจะทรมานนางหรอกหรือ?เฉียวเนี่ยนมองชายกระโปรงที่เปียกน้ำแวบหนึ่ง โดยไม่พูดอะไรสักคำ หันกายเดินออกไปก่อนออกจากห้อง นางหันไปมองอวิ๋นเอ๋อร์เพียงแวบเดียวอวิ๋นเอ๋อร์เห็นสายตาของเฉียวเนี่ยนก็เข้าใจทันที แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรจนเฉียวเนี่ยนออกไปแล้ว อวิ๋นเอ๋อร์จึงเดินไปยังโต๊ะข้างๆ รินน้ำอีกถ้วยอย่างรีบร้อน แล้วยื่น

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 849

    บังเอิญว่าหลบมาทางเฉียวเนี่ยนพอดีทำให้ทั้งสองชนกันเข้าอย่างจังร่างของเซียวเหิงแข็งแกร่งดั่งกำแพงพุ่งเข้ามา เฉียวเนี่ยนถึงกับเซล้มไปด้านหลังทั้งตัว โชคดีที่เซียวเหิงตาไวมือไว คว้านางกลับมาได้ทันเฉียวเนี่ยนจึงซบเข้าไปในอ้อมอกของเซียวเหิง พอรู้สึกถึงอ้อมกอดที่แข็งแรงนั้น ใจนางก็สะท้าน รีบจะผลักเซียวเหิงออกไปไม่คาดว่าในมือกลับถูกยัดขวดยาเข้าให้ขวดหนึ่งหัวใจเฉียวเนี่ยนเต้นสะท้าน จึงเงยหน้าขึ้นมองเซียวเหิงดวงตาล้ำลึกดั่งหมึกคู่นั้นสะท้อนใบหน้าที่เต็มไปด้วยความลนลานของนางไว้นางเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วเก็บขวดยานั้นอย่างแนบเนียนยาขวดนี้น่าจะเป็นยาแก้แต่ในสายตาฮ่องเต้ ทุกอย่างดูเป็นแค่อุบัติเหตุเพราะฮองเฮาเกิดคลุ้มคลั่งขึ้นกะทันหัน เซียวเหิงกับเฉียวเนี่ยนจึงชนกันทันใดนั้นก็ตวาดลั่น “ใครก็ได้! พาฮองเฮากลับเรือนนอนไปพักให้ดี! หากไม่มีคำอนุญาตจากเรา ห้ามผู้ใดเข้าไปวุ่นวาย!”หมายความว่าจะกักบริเวณฮองเฮานั่นเอง!ฮองเฮาตกใจ “ฝ่าบาท! จะทรงทำกับหม่อมฉันเช่นนี้ไม่ได้นะเพคะ! อีกเดี๋ยวถ้าซูหยวนไม่เห็นหม่อมฉัน นางจะต้องเสียใจแน่เพคะฝ่าบาท!”กลยุทธ์ที่เคยใช้ได้ผลมาตลอด ในเวลานี้กลับไร้ป

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 848

    หนึ่งชั่วยามต่อมาเฉียวเนี่ยนมององค์หญิงซูหยวนซึ่งตอนนี้แช่น้ำเย็นอยู่ตั้งแต่หัวไหล่ลงไป ตัวสั่นเทา นางกลับไม่ได้รู้สึกสะใจนักตามเหตุผลแล้ว สามปีนั้นเป็นเพราะองค์หญิงซูหยวนมีคำสั่งให้คนมาทรมานนาง เวลานี้เห็นองค์หญิงซูหยวนถูก ‘ลงโทษ’ เช่นนี้ นางควรจะดีใจสิถึงจะถูกทว่าเฉียวเนี่ยนรู้ดีว่า ใจนางหาได้ยินดีไม่แม้กระทั่งยามมององค์หญิงซูหยวนที่ตัวสั่นงันงก นางก็อดคิดไม่ได้ว่าตอนนั้นตนเองจะดูน่าสงสารเช่นนี้หรือไม่ลึกๆ แล้วนางไม่อยากให้ตัวเองกลายเป็นคนเช่นเดียวกับองค์หญิงซูหยวน แต่ก็ต้องยอมรับว่านางจงใจจะลงโทษองค์หญิงซูหยวนจริงๆฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัด นอกจากจะขจัดได้ด้วยการร่วมสัมพันธ์ ก็ต้องใช้ยาแก้ที่ตรงกับตัวยาที่โดนไปการแช่น้ำเย็น ทำได้เพียงระงับอาการไว้ชั่วคราวเท่านั้นแต่การที่นางจงใจให้องค์หญิงซูหยวนแช่อยู่ในน้ำเย็นนานขนาดนี้ ก็เพื่ออยากให้องค์หญิงได้บทเรียน ว่าอย่าทำตามอำเภอใจอีกเห็นว่าได้เวลาแล้ว เฉียวเนี่ยนจึงเดินออกมาจากห้องขององค์หญิงซูหยวนภายในเรือน นอกจากฮ่องเต้กับเซียวเหิงแล้ว ยังมีฮองเฮาเพิ่มมาอีกคนพอเห็นเฉียวเนี่ยนออกมา ฮองเฮาก็รีบเข้ามาหา ถามว่า “ซูหยวนเป็นอย่า

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 847

    องค์หญิงซูหยวนรีบหันไปมองเฉียวเนี่ยน พอเห็นรอยยิ้มพึงใจที่มุมปากของนาง ก็เพิ่งจะตระหนักถึงอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ความทรงจำทั้งหมดค่อยๆ ปะติดปะต่อขึ้น นางนึกถึงตอนที่ลวงให้เซียวเหิงกินยานั่น แต่เซียวเหิงกลับไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เลย ก็รู้ได้ทันทีว่าตนถูกหลอก จึงด่าทันทีว่า “นังสารเลว กล้าดียังไงเอายาปลอมมาหลอกองค์หญิงผู้นี้!”พูดจบ นางก็รู้สึกได้ถึงกระแสความร้อนพุ่งขึ้นจากท้องน้อย ทำให้ผิวทั่วร่างขนลุกชันไปหมดเฉียวเนี่ยนยืนอยู่ข้างๆ จับสังเกตปฏิกิริยาขององค์หญิงซูหยวนได้หมด นางจึงกล่าวอย่างอ่อนโยนว่า “องค์หญิงเพคะ ฤทธิ์ยาในร่างพระองค์ยังคุกรุ่นอยู่ หม่อมฉันขอทูลว่าอย่าทรงโกรธเลยเพคะ มิเช่นนั้น ต่อให้น้ำเย็นก็ไม่อาจระงับฤทธิ์ยาในร่างพระองค์ได้ ถึงตอนนั้น พระองค์จะตกอยู่ในสภาพน่าเวทนาอย่างยิ่ง และมิใช่มีเพียงฮ่องเต้เท่านั้นที่ได้เห็น”ฟังถึงตรงนี้ องค์หญิงซูหยวนก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ สายตาหวาดผวาหันไปทางประตู “เสด็จ เสด็จพ่อ...”“ฮ่องเต้ทรงรู้ทุกอย่างแล้วเพคะ ขอพระองค์วางพระทัย หม่อมฉันจะพยายามสุดความสามารถ ขจัดฤทธิ์ยาออกจากร่างพระองค์เพคะ เพียงแต่ตอนนี้ ขอองค์หญิงแช่อยู่ในน้ำเย็นไปอี

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status