Share

บทที่ 530

เจิ้งอวี่พูดอย่างใจเย็นมาก

“ไม่เป็นไรหรอก ถ้าพี่มีความสามารถในการทำร้ายฉันจริง ๆ ฉันก็ยอมรับมัน!”

เจิ้งเจ๋อเยาะเย้ย

ระดับการบ่มเพาะของเขามาถึงขั้นสูงสุดระดับสวรรค์ประทานแล้ว เมื่อก่อนเขาทัดเทียมกับ

เจิ้งอวี่มาโดยตลอด ต่อให้เจิ้งอวี่จะอยู่ในจุดสูงสุดของตัวเอง ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเอาชนะเขา

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเจิ้งอวี่สูญเสียระดับการบ่มเพาะทั้งหมดไปแล้ว จะทำร้ายเขาได้ยังไง!

“โอเค นายพูดเองนะ!”

เจิ้งอวี่หัวเราะ สิ่งที่เขารออยู่ก็คือคำพูดนี้ของเจิ้งเจ๋อนี่แหละ!

“อวี่เอ๋อร์ เสี่ยวเจ๋อ พวกแกสองคนแค่ประมือกันก็พอ อย่าได้ล้ำเส้นไปกว่านั้น!”

นายท่านเจิ้งกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้ม

ตอนนี้เขาแค่อยากรู้ว่าเจิ้งอวี่สูญเสียระดับการบ่มเพาะทั้งหมดของตัวเองไปจริง ๆ หรือเปล่า ส่วนการต่อสู้ระหว่างเจิ้งอวี่กับเจิ้งเจ๋อ เขาไม่คิดที่จะหยุดมัน

หลังจากนั้น ทุกคนก็ถอยหลังไปสองสามก้าว เหลือพื้นที่ให้เจิ้งอวี่และเจิ้งเจ๋อประลองกัน

“พี่อวี่ ในเมื่อพี่ยืนกรานที่จะรนหาที่เอง ถ้างั้นอย่ามาโทษว่าฉันหยาบคาย!"

“รับมือ!”

เจิ้งเจ๋อหัวเราะอย่างเย็นชา ปล่อยหมัดออกไป และโจมตีเจิ้งอวี่อย่างรวดเร็วและดุเดือดที่สุด

Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status