บทที่ 6

“คุณหลิน คุณมาที่นี่เพื่อพบผมหรือเปล่าครับ...”

ซุนกวนฉงเข้ามาหาเธอด้วยสีหน้าที่ประจบประแจง ราวกับหมาปั๊กกระดิกหาง เขาเกือบจะคุกเข่าจะเลียขาเธออยู่แล้ว

หลินหว่านชิงไม่ได้มองซุนกวนฉงด้วยซ้ำ เธอกวาดตามองในที่สุดก็เห็นฉินหมิง ท่าทีสง่างามของเธอก็เผยให้เห็นความตื่นเต้นออกมา

เมื่อคืนเธอพยายามอย่างหนักแต่ไม่พบร่างของฉินหมิง

เธอเชื่อว่าฉินหมิงยังไม่ตายอย่างแน่นอน!

ไอ้บ้านั้นเอาเปรียบเธอขนาดนี้ จะตายง่าย ๆ ได้อย่างไร?

ด้วยความพยายามนี้ ในตอนเช้าเธอจึงใช้อำนาจตระกูลหลินค้นหารายละเอียดของฉินหมิงอย่างเร่งด่วน แล้วพบว่าฉินหมิงกำลังวางแผนที่จะหย่ากับหม่าลู่ในวันนี้

ดังนั้นเธอจึงรีบไปที่อำเภอทันทีดูว่าจะเจอฉินหมิงหรือไม่

แน่นอนว่าเธอเจอคนที่คล้ายกับฉินหมิงมาก แต่เขาขดตัวกุมหัวตัวเองอยู่บนพื้น เธอเห็นไม่ชัดเจนว่าเขาหน้าตาเป็นอย่างไร เธอจึงไม่แน่ใจว่าเขาคือคนที่เธอตามหารึเปล่า!

เนื่องจากการปรากฏตัวของหลินหว่านชิงในตอนนี้ บอดี้การ์ดทั้งสองคนจึงหยุดกระทืบฉินหมิง

ฉินหมิงยังสังเกตเห็นว่าบรรยากาศดูผิดปกติไป เขาเงยหน้าขึ้นและพบกับแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้นของหลินหว่านชิง

“หลินหว่านชิง? คุณเองเหรอ!”

ฉินหมิงลุกยืนขึ้นด้วยสีหน้าประหลาดใจ เขาไม่คาดคิดว่าจะได้เจอหลินหว่านชิงอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้

หลินหว่านชิงมองฉินหมิงด้วยสายตาที่ซับซ้อน เห็นได้ชัดว่าเธอตื่นเต้นมาก แต่ก็ข่มมันมันไว้ เห็นได้ชัดว่าเธออยากจะด่าคนบ้าที่เอาเปรียบเธอ แต่เขาก็เพิ่งช่วยชีวิตเธอไว้

ในท้ายที่สุด หลินหว่านชิงก็ตัวสั่นสะอื้นและน้ำตาก็ไหลพรากออกมาเป็นสาย

จากนั้นเธอก็ไม่สามารถข่มความตื่นเต้นในใจของเธอได้อีกต่อไปและเข้าไปในอ้อมแขนของฉินหมิง

"นี่......"

ฉินหมิงตกตะลึง

ซุนกวนฉงและครอบครัวของหม่าลู่ถึงกับตกตะลึงไปเช่นกัน

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างตกตะลึงกันไปหมด!

พวกเขาไม่เคยคิดฝันว่านางฟ้าของพวกเขาหลินหว่านชิง หนึ่งในสี่สาวงามในเมืองเจียงเฉิน จะเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนของฉินหมิง ขอทานที่สวมชุดขาด ๆ เหมือนผ้าขี้ริ้ว!

นี่มันน่าตกใจเกินไปแล้ว!

ไม่เพียงแค่นั้น

เรื่องที่ถูกซุนกวนฉงแย่งภรรยาไปในตอนนี้ หลายคนจึงเชื่อว่าฉินหมิงเป็นคนขี้แพ้ พวกเขาจึงดูถูกเหยียดหยามฉินหมิงเป็นอย่างมาก

แต่ตอนนี้พวกเขารู้แล้วว่าคนโง่คือพวกเขาเอง!

คนขี้แพ้ในสายตาของพวกเขา กลับได้นางฟ้าในสายตาของผู้ชายทุกคนในเมืองเจียงเฉิน หลินหว่านชิงไปครอง!

ในขณะนี้พวกเขามองฉินหมิงด้วยสายตาอิจฉาจนแทบจะเป็นบ้า พวกเขาอยากจะเคี้ยวฉินหมิงให้หายแค้นด้วยซ้ำ!

หากสายตาสามารถฆ่าคนได้ ฉินหมิงคงเป็นถูกสับเป็นหมื่น ๆ ชิ้นแล้ว!

หลังจากที่ได้สติกลับมาแล้ว

ฉินหมิงรีบประคองหลินหว่านชิงออกจากอ้อมแขนของเขา "หลิน...หว่านชิง ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่"

“ฉันมาที่นี่เพื่อตามหานายไง...”

หน้าหลินหว่านชิงแดงก่ำขึ้นเล็กน้อย

แต่เมื่อเธอเห็นเลือดหยดหนึ่งไหลออกมาจากมุมปากของฉินหมิง เธอก็ไม่สนใจที่จะนึกถึงที่ฉินหมิงทำในตอนนั้น เธอยื่นมือออกไปแตะมุมปากที่เป็นแผลฉินหมิง ใบหน้างดงามของเธอเย็นเยียบเหมือนมีน้ำค้างแข็งเกาะ "ฉินหมิง แผลบนหน้านาย... เกิดอะไรขึ้น ใครทำร้ายนาย!"

"ผม..."

ฉินหมิงเหลือบมองซุนกวนฉงโดยไม่รู้ตัว

“ซุนกวนฉง นายทำได้ดีมาก!”

หลินหว่านชิงโกรธจัด ถลึงตามองซุนกวนฉงด้วยสายตาที่เย็นชา

เธอได้ตรวจสอบรายละเอียดของฉินหมิงมาก่อนแล้วและยังรู้เรื่องเกี่ยวกับหม่าลู่ ภรรยาของฉินหมิงที่นอกใจไปกับซุนกวนฉง

ซุนกวนฉงไม่เพียงแย่งภรรยาฉินหมิงเท่านั้น แต่ยังทำร้ายฉินหมิงด้วย!

นี่มันมากเกินไปแล้ว!

ซุนกวนฉงตัวสั่น ก่อนที่เขาจะตอบหม่าลู่ก็ก้าวไปก่อน

“เธอเป็นใครมาจากไหน และกล้าดียังไงมาพูดแบบนี้กับสามีของฉัน!”

“เธอรู้ไหมว่าสามีของฉันคือใคร เขาเป็นถึงลูกชายคนโตของบริษัทซุนกรุ๊ปนะ!”

หม่าลู่ตะโกนด้วยท่าทางเจ้ายศเจ้าอย่าง

เธอไม่เคยพบกับหลินหว่านชิงมาก่อนและไม่รู้ฐานะของหลินหว่านชิง

เธอรู้เพียงว่าหลินหว่านชิงสวยกว่าเธอและเหนือกว่าเธอในทุก ๆ ด้าน เมื่อหลินหว่านชิงปรากฏตัวก็สร้างความปั่นป่วนในหมู่ผู้คนมากมายโดยรอบนี้

เธออิจฉาและไม่มั่นใจ

“เธอคือหม่าลู่ ภรรยาของฉินหมิงใช่ไหม?”

หลินหว่านชิงยิ้มและเดาตัวตนของหม่าลู่ได้อย่างรวดเร็ว

"ใช่!"

“แต่ตอนนี้ฉันได้หย่ากับเขาแล้ว!”

“คนขี้แพ้อย่างกับยาจก ไม่มีอะไรเลยอย่างเขา แต่เธอกลับเข้าไปกอดเขาราวกับว่าเขาเป็นสมบัติล้ำค่า ฉันเดาว่าพวกเธอสองคนคงเป็นคนประเภทเดียวกัน!”

หม่าลู่เยาะเย้ย ก่อนเธอจะพูดจบ

เพียะ!

หม่าลู่ถูกตบหน้า