Share

บทที่ 270

เจียงเย่าจิ่งรีบเดินออกไปโดยไม่ลังเลสักนิด!

เบื้องหลังของเขาคือเสียงร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวของหยางเชี่ยนเชี่ยน

ฮั่วซุนรู้สึกสับสน เจียงเย่าจิ่งไม่ใช่คนโหดเหี้ยมแบบนั้น โดยเฉพาะคนที่เคยช่วยชีวิตเขาไว้

เขาไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่นัก "คุณเจียงครับ?"

เจียงเย่าจิ่งชะงักมือที่กำลังจะเปิดประตูรถแล้วพูดว่า "ไปบอกมู่ฉินว่าฉันจะไม่เข้าไปยุ่งเรื่องของลูกชายเธออีก"

เมื่อสักครู่นี้เขาไม่แยแส เพราะคิดว่านี่อาจจะเป็นการแสดงละครตบตาของมู่ฉินกับหยางเชี่ยนเชี่ยน

นี่เป็นการแสดงละครตบตากันชัด ๆ

เพียงแต่มู่ฉินให้สัญญากับหยางเชี่ยนเชี่ยนว่าเธอจะไม่ถูกข่มขืน

นั่นเป็นแค่คำหวานของเธอเท่านั้น

เธอรู้ว่าการจะทำให้เจียงเย่าจิ่งเชื่อนั้น ลำพังแค่การแสดงละครตบตาย่อมหลอกเขาไม่ได้

ดังนั้นตั้งแต่ตอนที่หยางเชี่ยนเชี่ยนตอบตกลงที่จะเล่นละครฉากนี้กับมู่ฉิน เธอก็ถูกลิขิตให้ต้องเสียความบริสุทธิ์แล้ว!

ฮั่วซุนพยักหน้าอยู่เงียบ ๆ

จากนั้นเขาก็รีบกลับไป

ดูเหมือนว่าเขาจะมาช้าเกินไปเสียแล้ว

น้ำเสียงของหยางเชี่ยนเชี่ยนฟังดูน่าสลดใจ

แต่อย่างไรเสียเขาก็ต้องนำความมาบอกกล่าว

มู่ฉินยิ้มราวกับคาดเอาไว้แล
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status