19.กลืนลงไป

“อ่า พี่ขึ้นเสียงใส่ผมอีกแล้วนะ!” บางทีเขาคิดว่านี่ไม่ใช่นิสัยแต่น่าจะเป็นความเคยชินของยัยคุณชามากกว่าที่ชอบดุชอบขึ้นเสียง เหอะ! เดี๋ยวโดนเขาจับกระแทกบนเตียงละจะหนาว หึ!

“ก็ดูนายพูดสิ”

“ผมพูดเรื่องจริงนี่ พี่ครับผมจะทนไม่ไหวแล้วนะ”

“งั้นก็ปล่อยฉันสิ”

“ปล่อยในตัวพี่?”

“ไม่ใช่! ฉันไม่ได้พูดแบบนั้นนะ” ชาไหมแย้งเสียงสั่นเมื่อถูกสายตาอ่อนโยนของเฮโรกำลังควบคุมตัวเธอไว้ มือหนาขยับลงไปปลดกระดุมกางเกงขาสั้นของคนตัวเล็กจากนั้นก็ขยับไปถอดเสื้อของเธอออกโดยที่เจ้าตัวก็ยอมให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

“ไม่ขัดขืนผมแล้วเหรอครับ!?”

“…”

“ถ้างั้นผมขอถอดเสื้อผ้าพี่ออกนะ มันเกะกะเกินไป” เหมือนจะเป็นคำถามแต่ก็ไม่ใช่เพราะเขาไม่ได้รอคำตอบคำอนุญาตจากเจ้าตัว เพียงไม่กี่นาทีเสื้อผ้าของชาไหมก็หลุดร่วงออกจากร่างกายเธอเผยให้เห็นเรือนร่างที่เปลือยเปล่าเนียนขาวไปทุกสัดส่วน

“ร้อน”

“ถอดเสื้อผ้าแล้วนี่นา” อีกอย่างถึงแม่คุณเธอก็เปิดแอร์ไว้เสียเย็นแต่ก็ไม่ได้เย็นเกินไปเพราะช่วงนี้อากาศร้อนสุดๆ แถมในนี้มีแอร์ตั้งสามตัวติดในห้องนอนหนึ่งตัวและห้องนั่งเล่นอีกสองตัวจนเขาไม่อยากคิดว่าค่าแอร์เพียงอย่างเดียวต่อเดือนนี่จะปาไปเท่าไหร่