จะให้เรียกแฟนหรือเมีย

“พี่ชอบตามไปแอบดูผึ้งซื้อของที่เซเว่นหน้าปากซอยน่ะ เงินค่าขนมผึ้งออกทุกวันอาทิตย์ใช่ไหม แล้วอาทิตย์ไหนที่ผึ้งเงินเหลือ เย็นวันเสาร์ผึ้งก็จะเดินไปซื้อขนมที่เซเว่น แล้วทุกครั้งที่ผึ้งไปก็จะซื้อแต่ขนมพวกนี้แหละพี่จำได้”

ทำไมรู้สึกเหมือนโดนโรคจิตสะกดรอยตามเลยวะ

“พี่เอ็ม นี่แอบมองผึ้งมานานแค่ไหนแล้ว” ถามพร้อมกับฉีกห่อเอแคลร์นูเทลล่า หยิบชิ้นหนึ่งเข้าปากตัวเอง แล้วก็หยิบอีกชิ้นป้อนเข้าปากคนตัวสูงที่อ้าปากรับทันทีที่ฉันป้อน

“ก็พี่เคยบอกผึ้งแล้วไง ว่าพี่อยากได้ผึ้งตั้งแต่ผึ้งยังเรียนอยู่มอห้า” งั้นก็แอบชอบฉันมาเป็นปีแล้วสินะ ทำไมฉันถึงไม่เอะใจเลยวะ

จำได้ว่าตอนมอห้าเคยเจอเขาในเซเว่นอยู่บ่อยๆ เขาชอบมาเดินป้วนเปี้ยนแถวๆ ชั้นวางขนม ส่งยิ้มให้ฉันแล้วก็ชวนคุยนิดหน่อย ก่อนจะซื้อบุหรี่แล้วเดินหายออกไป พอฉันซื้อขนมเสร็จก็เดินกลับบ้าน โดยมีเขาเดินสูบบุหรี่คอยตามดูอยู่ห่างๆ

“ผึ้งก็นึกว่ามันบังเอิญ” พูดเสียงอู้อี้เพราะกำลังเคี้ยวเอแคลร์ชิ้นที่สาม ส่วนพี่เอ็มก็ยกมือขึ้นเสยผมยุ่งๆ ของตัวเองก่อนจะแกะหลอดออกมาเจาะนมกล้วยเกาหลีแล้วยื่นให้ฉันดูด

“ปากผึ้งตอนดูดนมกล่องน่ารักจัง พี่เห็นแล้วเงี่ยนเลย อยากโดนผึ้งดูดเอ็น” ไอ้บ้า! ได้ยินแล้วแทบจะสำลักนมแล้วเนี่ย

“เออ! เดี๋ยวดูดให้” จือปากพูดเบาๆ ก่อนจะดูดนมกล้วยในกล่องต่อจนใกล้จะหมด

“จริงป่าวเนี่ย” สายตาคมเปล่งประกาย จ้องมองฉันอย่างหื่นกระหาย สายตาที่พี่เอ็มมองฉันมันหวานฉ่ำแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ หรือเขามองฉันแบบนี้มาตั้งนานแล้ว แต่ฉันไม่เคยสังเกตและไม่เคยสนใจ

“จริงสิ! ก็พี่เอ็มอุตส่าห์มารับแล้วก็ซื้อขนมมาให้ผึ้ง แบบนี้ต้องตอบแทนกันซะหน่อย” พูดจบก็ส่งยิ้มที่คิดว่าน่ารักที่สุดไปให้ จริงๆ แล้วตอนทำออรัลเซ็กซ์ให้เขาฉันเองก็ฟินเหมือนกัน

“งั้นเรารีบไปกันเลย” มือหนากระชากข้อมือเล็กๆ ของฉันไปยังรถมอเตอร์ไซค์สีดำคันเก่าๆ จากนั้นก็ขึ้นสตาร์ทรถทันที

ฉันรีบก้าวขึ้นไปนั่งซ้อนท้ายแล้วกอดเอวเขาเอาไว้แน่น พี่เอ็มน่าจะยังไม่พาฉันกลับบ้านตอนนี้หรอก เพราะถ้าถึงบ้านเร็วกว่าปกติป๊าของฉันจะสงสัยเอา

เขาขับขึ้นสะพานมาตามถนนใหญ่จากนั้นก็เลี้ยวเข้าไปในซอยใกล้ๆ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ในซอยมีคลินิกรวมแพทย์ มีร้านขายยา และตอนนี้พี่เอ็มก็จอดรถอยู่ตรงหน้าคลินิกสูตินรีเวช

“มาทำอะไรที่นี่น่ะพี่เอ็ม”

จะพามาฝากท้องหรือยังไง… แต่ฉันยังไม่ท้อง!

“ไปฝังยาคุม” รีบตอบพร้อมกับค่อยๆ ดึงฉันลงมาจากรถ

“พี่เอ็ม เดี๋ยวก่อนสิ…” ไม่มีการถามความสมัครใจกันก่อนเลย จู่ๆ ก็ขับรถมาจอดหน้าคลินิกแล้วก็ฉุดฉันเข้าไปแบบนี้เลยเนี่ยนะ

“แต่ผึ้งอยู่ในชุดนักเรียนนะ” ฉันยืนลังเล ยังไม่ยอมเข้าไป

“พี่อ่านเจอมาว่าวัยรุ่นอายุต่ำกว่ายี่สิบไปขอฝังยาคุมได้เองโดยไม่ต้องขอพ่อแม่”

นี่ไปหาข้อมูลมาเองเลยเหรอ คงตั้งใจจะเลิกใส่ถุงแล้วจริงๆ แล้วเมื่อวานซื้อยกโหลมาทำไมวะ!

“ผึ้งนั่นแหละอย่าลีลา เลือกเอาเองว่าจะเข้าไปฝังยาคุมในคลินิกหรือจะท้อง”

“ก็ได้!”

ใครจะยอมให้ท้อง ไอ้พี่เอ็มมันคลั่งฉัน จ้องจะเอาฉันทุกวันแบบนี้ ไปฝังยาคุมให้จบๆ ไปเลยก็ดีเหมือนกัน

พอเข้าไปในคลินิก เจ้าหน้าที่ผู้หญิงผมยาวๆ ท่าทางใจดีก็ยิ้มต้อนรับเราทันที คงจะแอบมองฉันกับพี่เอ็มยืนเถียงกันอยู่หน้าคลินิกก่อนที่จะเดินเข้ามา

“ผมพาน้องเขามาฝังยาคุมครับ ผมอายุยี่สิบเอ็ด ส่วนน้องอายุสิบแปด”

ตอนแรกฉันคิดว่าจะโดนสายตาเหยียดหยามจากเจ้าหน้าที่ประจำคลินิกซะอีก ที่ไหนได้ เธอกลับส่งยิ้มกว้างให้เราสองคน พร้อมพูดขึ้นมาสั้นๆ แค่ว่า

“ทำถูกแล้วล่ะ ดีนะที่รู้จักป้องกัน เอาไว้ให้เรียนจบและพร้อมก่อนค่อยมีลูก พี่ขอบัตรประชาชนหนูด้วย”

“หนูไม่คิดจะมีลูกกับผู้ชายคนนี้หรอกค่ะ” พูดพร้อมกับยื่นบัตรประชาชนให้พี่เจ้าหน้าที่ของคลินิก นึกภาพไม่ออกจริงๆ เลย ว่าถ้าคนแบบพี่เอ็มได้เป็นพ่อคนแล้วจะเป็นยังไง

ส่วนพี่เอ็ม… พอได้ยินฉันพูดออกไปแบบนั้นก็ยืนเท้าสะเอวขมวดคิ้วเข้มเข้าหากันอย่างไม่ค่อยจะพอใจ

“รู้ใช่ไหมว่ามันป้องกันไม่ให้ท้อง แต่ไม่ได้ป้องกันการติดโรค” คุณเจ้าหน้าที่พูดช้าๆ ชัดๆ เมื่อกรอกข้อมูลของฉันเสร็จเรียบร้อย

“แน่นอนครับ ผมรู้ดี เพราะผมจะไม่เอาผู้หญิงคนไหนนอกจากแฟนผม…. คนนี้คนเดียว”

คำพูดหนักแน่นของพี่เอ็มทำให้ฉันหลุดยิ้มออกมา แต่คำว่าแฟนนี่… ใช่เหรอ!?

“พี่เอ็ม นี่เราเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่”

“เอากันดุเดือดขนาดนั้น คอยตามรับตามส่งที่โรงเรียนแบบนี้ ไม่ให้เรียกว่าแฟนแล้วเรียกว่าอะไรวะ ผัวเหรอ” ดึงฉันเข้าไปใกล้ๆ แล้วจ้องตาพูดออกมาเบาๆ!

“เลือกเอาเองว่าจะให้พี่เรียกผึ้งว่าแฟน หรือเรียกว่าเมีย” แต่ประโยคสุดท้ายดันพูดซะเสียงดังจนคนต่างพากันหันมามองเรา

“พี่เอ็ม! พูดเบาๆ ก็ได้ ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วย”

โอ๊ย… จะบ้าตาย อายคนจะแย่แล้วเนี่ย