ดาวคณะ 2

​“จริงๆ ไม่ต้องรีบตื่นไปส่งผึ้งก็ได้ พี่เอ็มน่าจะนอนต่อ ผึ้งขึ้นรถเมล์แล้วต่อรถไฟฟ้าแป็บเดียวก็ถึง” ยิ่งเห็นเขาอ้าปากหาวฉันก็ยิ่งเกรงใจ ร้องเพลงเสร็จกลับมาก็ดึก ยังต้องรีบตื่นมาดักรอฉันตรงนี้อีก

​“ไม่เป็นไร พี่อยากไปส่งแฟน แฟนพี่โคตรสวยเลยรู้ไหม พอเข้ามหาลัยก็ยิ่งสวย พี่หวงจะแย่ นี่ถ้าไปนั่งเฝ้าตอนเรียนได้พี่คงไปแล้ว” พอฉันได้ยินก็หลุดขำออกมา ก่อนจะขึ้นไปนั่งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์แล้วก็โอบกอดคนตัวอุ่นเอาไว้แน่น กลิ่นกายแมนๆ ของแฟนมันทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นหัวใจเป็นบ้าเลย

​เรื่องความหื่นของคุณนักร้องนำวงปีเตอร์แพนนั้นก็ไม่มีแผ่วลงเลย พี่เอ็มยังไม่ย้ายไปอยู่ที่อื่น ยังคงอยู่ที่ร้านจักรยานกับแม่ แฟนฉันเขารักแม่มาก เขาบอกว่าในโลกนี้มีผู้หญิงอยู่แค่สองคนที่เขารักสุดหัวใจและอยากจะดูแลให้ดีที่สุด นั่นก็คือ ‘แม่อ้อยกับน้องน้ำผึ้งสาวข้างบ้าน’ อีกเหตุผลหนึ่งที่เขาไม่ยอมย้ายไปอยู่ที่อื่นก็คือ... เพราะร้านจักรยานมันเป็นบ้านที่อยู่ติดกับบ้านฉัน

​“พี่ต้องเห็นหน้าผึ้งทุกวัน ถึงไม่ได้เอาทุกวัน ก็ต้องเห็นหน้าทุกวัน เข้าใจไหม” นี่คือสิ่งที่พี่เอ็มพูดกับฉันตั้งแต่ตอนเราเพิ่งจะเริ่มคบกัน และคุณพี่ชายข้างบ้านที่ตอนนี้กลายเป็นนักร้องอาชีพหล่อล่ำมาดเซอร์ก็ยังคงคอยขับรถรับส่งฉันอยู่เหมือนเดิมยกเว้นในวันที่เขาติดงาน

​ส่วนป๊า… พอฉันเรียนจบมอหกก็ลดความเข้มงวดลงเยอะเลย คงเห็นว่าฉันโตขึ้น ไม่ใช่เด็กมัธยมคนเดิมอีกต่อไปแล้ว แต่ถึงฉันจะเข้ามหาลัยแล้ว ป๊าก็ยังห้ามอย่างเด็ดขาด ว่าไม่ให้ฉันมีแฟนอยู่ดี ให้ตั้งใจเรียนอย่างเต็มที่ก่อน ป๊าไม่ยอมให้ฉันย้ายไปอยู่หอพักใกล้ๆ มหาวิทยาลัย ทั้ง ๆ ที่ฉันพยายามอ้อนวอนขออยู่หลายวัน แต่เพราะหลักสูตรที่ฉันเรียนมันค่อนข้างจะยากและเรียนหนักป๊าจึงอนุญาตให้ฉันค้างกับเพื่อนได้หากมีติวสอบหรือมีงานกลุ่มที่ต้องทำส่งอาจารย์

​“คืนนี้พี่อยากพาผึ้งไปที่ร้านด้วย ไปดูแฟนร้องเพลงนะครับ” ก็ดีนะ วันนี้วันศุกร์ ส่วนพรุ่งนี้ก็เป็นวันเสาร์ฉันไม่มีเรียน อยากออกไปเที่ยวเปิดหูเปิดตาอยู่แล้ว และที่สำคัญก็คือ… อยากฟังแฟนร้องเพลง ตั้งแต่คบกันมา ฉันยังไม่เคยเห็นพี่เอ็มร้องเพลงตอนทำงานเลย

​“แล้วผึ้งจะบอกป๊าว่ายังไงดี พี่เอ็มช่วยคิดหน่อยสิ” ​ถึงแม้สกิลการพูดโกหกของฉันจะอยู่ในเลเวลแอดวานซ์แล้วก็ตาม แต่ฉันก็ยังอยากได้คำปรึกษา

​“ก็บอกไปตรงๆ เลยว่าจะไปเที่ยวกับแฟน โตแล้ว ไม่ใช่เด็กๆ แล้ว!” เออ! ไม่น่าถามเลย

​สรุปว่า... คืนนี้ฉันอยากออกไปกับเขามาก ก็เลยโทรไปบอกหม่าม้าว่ามีกิจกรรมรับน้อง รุ่นพี่ที่คณะจะมาพูดคุยให้คำปรึกษาเรื่องการเรียนแล้วก็แนะแนวการทำงาน กว่าจะเสร็จก็น่าจะดึก เลยขอค้างที่ห้องเพื่อนแล้วก็กลับบ้านพรุ่งนี้เช้าแทน

​ก็รู้สึกผิดแหละที่ต้องโกหก แต่อยากไปดูแฟนร้องเพลงมากเลยนี่นา

​

​ฉันพยายามตั้งใจเรียนในช่วงเช้า วิชาชีววิทยาและร่างกายมนุษย์เป็นสิ่งที่ฉันถนัดอยู่แล้ว ฉันเลยค่อนข้างจะมีความสุขในการเรียน หากจะมีสิ่งที่รบกวนสมาธิฉันในเวลานี้ก็มีอยู่เพียงสิ่งเดียวนั่นก็คือ… ความรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ไปเที่ยวกลางคืนเป็นครั้งแรก

​ร่างผอมบางแต่นมโตเดินหอบหนังสือเล่มหนาออกมาหน้าตึกคณะ ยังไม่ทันจะก้าวลงบันไดก็ได้ยินเสียงซุบซิบของสาวๆ ดังขึ้น

​“พี่เขาหล่อจัง มายืนรอใครนะ”

​“แก… ฉันอยากได้บ้าง ฉันอยากได้แบบนี้”

​“นั่น! พี่เค้ามองมาที่เราด้วย”

​“แฟนใครอ่า โคตรเท่เลย”

​จริงๆ แล้วเหตุการณ์แบบนี้มันคุ้นๆ นะ แต่ฉันก็ไม่ได้หันไปทางนั้นเพราะคิดว่าคงไม่ใช่แฟนฉันหรอก

​ที่ไหนได้… ผู้ชายที่บรรดาสาวๆพวกนั้นกำลังพูดถึงอยู่คือแฟนฉันเอง

​“ผึ้ง” ก็น้ำเสียงแหบห้าวที่คุ้นเคย ตะโกนเรียกฉันซะดัง!

​ใบหน้าหมวยสวยเฉี่ยวน่ารักรีบหันขวับไปทางเจ้าของเสียงทุ้มกังวานคนนั้นทันที วันนี้คนตัวสูงใส่เสื้อเชิ้ตสีดำกับกางเกงยีนส์สีซีดที่ขาดเล็กน้อย เซ็ตผมตั้งเปิดหน้าผาก เพราะอากาศมันร้อนและเขาคงจะยังไม่ชินกับการใส่เสื้อเชิ้ต เลยปลดกระดุมเสื้อลงมาสามเม็ด อวดกล้ามอกแน่นๆ กับรอยสักรูปเปลวเพลิง โอ๊ย! หล่อละลายใจสาว

​ในมือถือดอกกุหลาบแดงอยู่หนึ่งดอก กับถุงกระดาษสีชมพูที่ดูแล้วน่าจะมีเสื้อผ้าอยู่ในนั้น

​“พี่เอ็ม มาทำไม” รีบเดินเข้าไปหาด้วยท่าทางขวยเขินเล็กน้อย อดยิ้มกว้างไม่ได้ พอเห็นแฟนแล้วก็อยากจะเข้าไปกอดแต่ก็เกรงใจคนที่เดินผ่านไปผ่านมารวมทั้งอาจารย์ด้วย

​มือเรียวยาวยื่นดอกกุหลาบแดงให้ฉัน ก่อนจะขโมยหอมแก้มเนียนนุ่มไปฟอดใหญ่โดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัว

​“พี่เอ็ม!” มือเล็กทุบแขนเขาเบาๆ แก้มแดงไปหมดแล้วฉัน

​“ดอกไม้แค่ดอกเดียวเนี่ยนะ คนอื่นเขาให้กันเป็นช่อโตๆ” รีบพูดกลบเกลื่อนความเขิน ผู้ชายห้าวๆ แบบพี่เอ็มถือดอกกุหลาบมาดักรออยู่หน้าคณะ แค่ดอกเดียวก็ดีใจจะแย่

​“ช่อโตๆ น่ะมันถือยาก พะรุงพะรัง ดอกเดียว… แทนหัวใจที่รักเดียวใจเดียวของพี่ไง” ยักคิ้วพูดแล้วก็ยิ้มกรุ้มกริ่มมองมา ทำท่าเหมือนจะหอมแก้มฉันต่อแต่ฉันหลบทัน

​“จริงๆ แล้วพี่ก็อยากซื้อเป็นช่อโตๆ น่ะแหละ แต่ทางร้านเขาบอกว่าต้องสั่งล่วงหน้า พี่รีบ ขี้เกียจรอ ก็เลยซื้อมาดอกเดียว เดี๋ยวคืนนี้พี่ค่อยจัดหนักให้หลายๆ ดอก” ประโยคหลังขยับหน้าหล่อๆ มากระซิบตรงข้างหู ทำไมพอได้ยินแล้วต้องหน้าแดงด้วยวะ!

​“แล้วจะซื้อดอกไม้มาให้ผึ้งทำไม” สายตาหื่นๆ ของแฟนทำให้ฉันต้องรีบเปลี่ยนเรื่องคุย

​“อ้าว! ก็วันนี้ครบรอบ” รีบตอบทันที แต่เดี๋ยวก่อน ครบรอบอะไร ฉันตามไม่ทัน

​“ครบรอบเหรอ… ครบรอบอะไร” มีเครื่องหมายคำถามเล็กๆ ลอยอยู่บนใบหน้าฉันที่ยังคงงุนงงอยู่

​“วันนี้ครบรอบสามเดือนที่เราได้กันไง! ผึ้งจำไม่ได้เหรอ” พูดเสียงดังจนคนหันมามองกันเต็มไปหมดแล้ว

​“ไม่ต้องเน้นตรงคำว่า ‘ได้กัน’ ซะดังขนาดนั้นก็ได้พี่เอ็ม แต่ผึ้งจำไม่ได้จริงๆ” ใครจะไปจำได้ ฉันจำไม่ได้หรอก ว่าวันที่เขาหลอกฉันขึ้นไปฟันบนห้องคือวันที่เท่าไหร่ แต่ก็น่าจะราว ๆ สามเดือนได้แล้ว พี่เอ็มเป็นคนที่ใส่ใจทุกเรื่องเกี่ยวกับเรา ช่างน่าประทับใจจริงๆ

​มิน่าล่ะ… คืนนี้เลยชวนฉันไปดูเขาร้องเพลง แล้วคงกะจะจัดหนักเป็นการฉลอง

​“แล้วก็นี่พี่ซื้อชุดใหม่มาให้ คืนนี้ผึ้งไม่มีชุดใส่ เพราะไม่ได้เตรียมมา” จริงด้วย! ลืมนึกไปเลยฉัน

​“ไหน… ชุดอะไรขอผึ้งดูหน่อย” ฉันรีบหยิบชุดออกมาจากถุง เป็นชุดใหม่ที่เพิ่งซื้อมาสดๆ ร้อนๆ ยังมีป้ายราคาติดอยู่เลย

​“เอ่อ…ใส่ไปผับคืนนี้ มันดูเรียบร้อยไปไหม”

​ชุดเดรสลายกุญแจซอลและตัวโน้ต สีชมพูดูหวาน แขนยาว ปกเชิ้ตและยาวเลยเข่า!

​“พี่ไม่อยากให้ผู้ชายเมาๆ ในผับมันแทะโลมแฟนพี่ด้วยสายตา พี่ไม่อยากให้ใครเห็นต้นแขนต้นขาของผึ้งแล้วก็คอ…”

​“โอเคๆ พอแล้วพี่เอ็ม เอาเป็นว่าผึ้งชอบชุดนี้ จะใส่ชุดนี้ แล้วผึ้งก็ไม่อยากแต่งตัวโป๊ด้วย” พูดแทรกขึ้นมาก่อนที่เขาจะพูดจบ ขี้หวงที่สุดแล้วแฟนฉัน เวลาเดินด้วยกันแล้วมีหนุ่มหันมามองฉันก็ทำท่าไม่พอใจ

​“แล้วนี่กินอะไรมาหรือยัง” เที่ยงพอดี พี่เอ็มน่าจะหิว

​“ยัง ก็จะมากินข้าวเที่ยงกับแฟนไง กินเสร็จแล้วก็กลับไปงีบ แล้วเย็นๆ ค่อยออกมารับผึ้ง”

​“งั้นเดินไปกินที่โรงอาหารกัน เดี๋ยวบ่ายโมงครึ่งผึ้งมีเรียนต่อ”

​คนตัวโตโอบเอวฉันเดินไปยังโรงอาหารด้วยท่าทางที่แสดงความเป็นเจ้าของ ตามประสาผู้ชายที่มีแฟนเป็นดาวคณะแพทย์ตะวันออกปีหนึ่ง วันนี้คงตั้งใจมาเปิดตัวให้คนอื่นรู้ว่า ‘ฉันมีเจ้าของแล้ว’

​