Home / โรแมนติก / พี่ชายเพื่อน / บทที่ 9 รอยยิ้มกับแสงตะวัน (6)

Share

บทที่ 9 รอยยิ้มกับแสงตะวัน (6)

last update Last Updated: 2025-11-21 11:29:34

แต่ก็อย่างว่า ผู้เป็นปู่ยังแพ้ให้กับพ่อของเขาที่หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่คิดกลับไปรับตำแหน่งผู้กุมอำนาจสูงสุด หลังเคลียร์ทุกอย่างและวางมือส่งต่อให้กับเซนนิก้า แต่ก็ไม่คิดว่าพี่ชายคนเดียวของตนจะทำตัวเหมือนตนและโมนาเข้าให้ จนทุกคนทั้งตกใจและอึ้งไปตาม ๆ กัน

‘ปู่นายน่ากลัวกว่าพ่อฉันอีกนะเนี่ย เอาเถอะ ถ้ามันจะเกิดอะไรขึ้นก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี’

เธอแค่ยังไม่แน่ใจในส่วนนี้ก็เท่านั้น สิ่งที่ได้คุยกับซิกก้าส่งผลต่อความรู้สึกของสาวเจ้าเป็นอย่างมาก เมื่อตลอดเวลาที่ผ่านมามันทำให้เธอคิดไม่ตก ไหนจะระยะทางและอนาคตที่เธอไม่รู้ หากเขากลับไปรับตำแหน่งทำตามคำสั่งของผู้เป็นปู่แล้วเจอคนที่ใช่กว่า คนที่ตอบโจทย์ในชีวิตเขามากกว่าเธอเล่า หรือหากเธอเจอคนที่พร้อมยินยอมโดยไม่ลังเลแบบนี้ล่ะ หรือแม้แต่เขาไม่มีทางกลับมาที่นี่ เธอจะทำเช่นไรหากเธอยังไม่ลืมและตัดใจจากเขาไม่ได้ในยามนั้น

เธอไม่รู้หรอกว่าตระกูลของเขาโหดแค่ไหน ยิ่งยุคสมัยนี้พูดยากเกี่ยวกับมาเฟีย แต่ใครจะรู้ โลกกว้างใหญ่ เหรียญยังมีสองด้าน แล้วทำไมในบางมุมของโลกใบนี้จะไม่มีตระกูลมาเฟียที่เก่าแก่กัน

เธอไม่รู้เลยจริง ๆ ว

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • พี่ชายเพื่อน   บทที่ 9 รอยยิ้มกับแสงตะวัน (6)

    แต่ก็อย่างว่า ผู้เป็นปู่ยังแพ้ให้กับพ่อของเขาที่หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่คิดกลับไปรับตำแหน่งผู้กุมอำนาจสูงสุด หลังเคลียร์ทุกอย่างและวางมือส่งต่อให้กับเซนนิก้า แต่ก็ไม่คิดว่าพี่ชายคนเดียวของตนจะทำตัวเหมือนตนและโมนาเข้าให้ จนทุกคนทั้งตกใจและอึ้งไปตาม ๆ กัน‘ปู่นายน่ากลัวกว่าพ่อฉันอีกนะเนี่ย เอาเถอะ ถ้ามันจะเกิดอะไรขึ้นก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี’เธอแค่ยังไม่แน่ใจในส่วนนี้ก็เท่านั้น สิ่งที่ได้คุยกับซิกก้าส่งผลต่อความรู้สึกของสาวเจ้าเป็นอย่างมาก เมื่อตลอดเวลาที่ผ่านมามันทำให้เธอคิดไม่ตก ไหนจะระยะทางและอนาคตที่เธอไม่รู้ หากเขากลับไปรับตำแหน่งทำตามคำสั่งของผู้เป็นปู่แล้วเจอคนที่ใช่กว่า คนที่ตอบโจทย์ในชีวิตเขามากกว่าเธอเล่า หรือหากเธอเจอคนที่พร้อมยินยอมโดยไม่ลังเลแบบนี้ล่ะ หรือแม้แต่เขาไม่มีทางกลับมาที่นี่ เธอจะทำเช่นไรหากเธอยังไม่ลืมและตัดใจจากเขาไม่ได้ในยามนั้นเธอไม่รู้หรอกว่าตระกูลของเขาโหดแค่ไหน ยิ่งยุคสมัยนี้พูดยากเกี่ยวกับมาเฟีย แต่ใครจะรู้ โลกกว้างใหญ่ เหรียญยังมีสองด้าน แล้วทำไมในบางมุมของโลกใบนี้จะไม่มีตระกูลมาเฟียที่เก่าแก่กันเธอไม่รู้เลยจริง ๆ ว

  • พี่ชายเพื่อน   บทที่ 9 รอยยิ้มกับแสงตะวัน (5)

    ก่อนพระอาทิตย์ตกครึ่งชั่วโมง เชอเอมและเซนนิก้าก็เดินทางมาถึงแหลมพรหมเทพเป็นสถานที่สุดท้ายของแพลนในวันนี้ อีกทั้งหญิงสาวก็ตั้งใจจะพาชายหนุ่มมาชมพระอาทิตย์ตก ซึ่งเป็นจุดแลนด์มาร์กของภูเก็ตอีกที่ที่ต้องมาให้ได้ เมื่อมาถึงทั้งสองคนก็เลือกที่นั่งเพื่อรอชมพระอาทิตย์ตก ซึ่งเป็นมุมที่พอดี ไม่มีใครยืนหรือนั่งบังวิวพระอาทิตย์ตกแสงสีทองอร่ามยามเย็นสว่างไปทั่วผืนทะเลรอบภูเก็ตบ่ง บอกว่าอีกไม่นานพระอาทิตย์กำลังตก นักท่องเที่ยวมากมายเตรียมตัวถ่ายรูปเก็บไว้ ยกเว้นก็แต่เธอกับเขาที่เลือกจะนั่งรอชมอย่างเงียบ ๆ เท่านั้น เพราะหลังจากบทสนทนาที่วัดจบลง สาวเจ้าก็ไม่พูดอะไรอีกเลยจนเขาเริ่มกังวลและครุ่นคิดไม่ได้ว่าตนรวบรัดเกินไปจนทำให้เธออึดอัดและความอึดอัดก็ทนต่อไปไม่ไหว“โกรธหรือไม่พอใจพี่ใช่มั้ย”“คะ?”เชอเอมหันไปพูดด้วยความฉงนที่อยู่ ๆ เซนนิก้าก็พูดขึ้นท่ามกลางเสียงผู้คนที่กำลังตื่นเต้นกับบรรยากาศ ก่อนจะเงียบลงสบสายตาที่กำลังสะท้อนสีส้มทองอร่ามในตอนนี้ราวกับต้องมนตร์จนเธอละสายตาไม่ได้เขาดูหล่อเขาดูโรแมนติก

  • พี่ชายเพื่อน   บทที่ 9 รอยยิ้มกับแสงตะวัน (4)

    มีหรือเธอจะยอมอยู่เฉย แค่ยอมให้เขาป้อนด้วยช้อนของเขายังไม่พอหรอก คิดได้แล้วมือเล็กก็ใช้ช้อนตัวเองตักเนื้อปลากะพงยื่นไปตรงหน้าเขาทันที เขามองสาวเจ้าด้วยรอยยิ้มอย่างไม่คิดอะไร อ้าปากรับเนื้อปลากินทันที ทั้งสองผลัดกันป้อนบ้าง กินข้าวกันเองบ้าง จนอาหารที่สั่งมาหมดเกลี้ยงและพากันออกมาจากร้านอาหารก็เกือบบ่ายโมงแล้วแดดจ้ากำลังพอดี แต่ไอความร้อนก็ทำให้คนที่กำลังเดินไปตามทางถนนเหงื่อตกจนกระทั่งเดินไปเจอกับร้านเล็ก ๆ ของชาวบ้านซึ่งตั้งขายน้ำแข็งใส แต่ทว่าด้านหน้าร้านตั้งป้ายว่า ‘โอ้เอ๋ว’ คิ้วทรงสวยขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย ไม่วายคว้าแขนของชายหนุ่มให้เดินตรงไปยังร้านที่เป็นเป้าหมายทันที ก่อนจะเอ่ยถามเมื่อเดินมาถึงร้าน“โอ้เอ๋วคืออะไรเหรอคะ ไม่ใช่น้ำแข็งใสเหรอคะ” ถามออกไปด้วยความสงสัยเต็มประดา“หม้ายช่าย โอ้เอ๋วคือวุ่น หรอยแรง ลองกินม้าย” คนขายพูดภาษาใต้ตอบกลับมา“ขอสองถ้วยค่ะ” สาวเจ้าตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มแม้จะไม่ค่อยรู้ว่ามันคืออะไร แต่ค่อยกลับไปหาข้อมูลก็ไม่สาย แต่สิ่งหนึ่งที่เธอรู้เรื่องก็เห็นจะเป็นภาษาใต้ที

  • พี่ชายเพื่อน   บทที่ 9 รอยยิ้มกับแสงตะวัน (3)

    หลังจากกินไอศกรีมกันจนอิ่มท้อง ทั้งคู่ก็พากันออกไปเดินเล่นตามถนนย่านเมืองเก่า พลางหามุมถ่ายรูป ผลัดกันถ่ายรูปบ้างเซลฟีบ้าง และมันทำให้เขารู้สึกถึงความสุขที่แท้จริงในฐานะของผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่เดินไปทางไหนก็ไม่มีคนรู้จัก มองเขาเป็นเพียงคนแปลกหน้าหรือไม่ก็นักท่องเที่ยว แตกต่างจากที่อิตาลี ที่ไปไหนจะต้องมีลูกน้องเป็นสิบคนเดินตามไปด้วยทุกที่ แม้แต่เข้าห้องน้ำก็ต้องเข้าคนเดียว มีลูกน้องกันเอาไว้ข้างนอก ความเป็นส่วนตัวและการได้เดินเล่นอย่างไม่กังวลเช่นนี้น่ะหรือ...ไม่มีหรอกและยิ่งได้เดินกับคนที่ทำให้หัวใจสั่นไหวด้วยแล้วยิ่งไม่มีทางเป็นไปได้เลยแม้สักนิด การได้พบและได้สร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเชอเอมทำให้เซนนิก้าต้องเปลี่ยนแผนชีวิตใหม่ทั้งหมดในความตั้งใจของชายหนุ่ม เพราะหญิงสาวได้กลายมาเป็นคนสำคัญในชีวิตของเขาไปเสียแล้ว และคงมีเรื่องยุ่งยากตามมาอีกไม่นาน เขาจะต้องวางแผนรับมือให้ดีที่สุด หากเขาจะรั้นคำสั่งของผู้เป็นปู่ก็คงไม่มีอะไรราบรื่นเป็นแน่ ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ใช่ผู้ชายธรรมดาอีกต่อไปยามที่ได้กลับอิตาลีใช่ อีกไม่นานเขาจะต้องกลับอิตาลี กลับไปเคล

  • พี่ชายเพื่อน   บทที่ 9 รอยยิ้มกับแสงตะวัน (2)

    สายฝนที่กระหน่ำตกลงมาในวันที่สองของการมาเที่ยวภูเก็ตทำให้เชอเอมและเซนนิก้าไม่สามารถออกไปเที่ยวไหนได้เลย กระทั่งในวันที่สาย ฝนที่เคยตกก็หายไปราวกับว่าไม่มีมาก่อน ท้องฟ้าแจ่มใสจนคิดว่าเป็นหน้าร้อน แต่สำหรับหญิงสาวแล้ว ถือเป็นวันดีที่ทำให้ไม่ต้องอุดอู้อยู่แต่ในห้อง และเธอเองก็อยากออกมาเที่ยวในเมืองภูเก็ตมากกว่าจะนั่งมองคลื่นทะเลกระทบโขดหินที่วิวห้อง และสถานที่แรกที่เธอกับเซนนิก้ามาตามแพลนที่ฟ้าครามให้ไว้ก็ไม่พ้นร้านของกิน“อร่อยใช่มั้ยคะ” เชอเอมเอ่ยถามเซนนิก้าเมื่อได้กินไอศกรีมเจ้าดังที่ขึ้นชื่อเรื่องความอร่อยจนมีแต่คนนำไปขึ้นเว็บไซต์รีวิวอย่างร้าน Torry's Ice Cream ที่ตั้งอยู่บนถนนถลางแห่งย่านเมืองเก่าจังหวัดภูเก็ต หลังจากรอให้ฝนหยุดตกมาหนึ่งวันเต็ม ๆ และมันก็เป็นวันที่ดีสำหรับเธอกับเขากับท้องฟ้าแจ่มใสแดดจ้า ราวเป็นใจให้หญิงสาวและชายหนุ่มได้ออกมาท่องเที่ยวและสำรวจพื้นที่ภูเก็ตไปด้วย“อืม อร่อย”“เอมมาครั้งนี้ก็ครั้งที่สอง ครั้งแรกที่มาก็ตอนแวะเพราะหิว หลังจากนั้นก็ไม่ได้มาอีกเลย” เชอเอมยิ้มกว้าง ภูมิใจกับสิ่งที่

  • พี่ชายเพื่อน   บทที่ 9 รอยยิ้มกับแสงตะวัน (1)

    บทที่ 9รอยยิ้มกับแสงตะวันเสียงคลื่นกระทบฝั่งเป็นระลอกในยามสายของวันให้บรรยากาศร่มรื่นเย็นสบายหลังฝนเทกระหน่ำลงมาเมื่อคืน เซนนิก้าก้าวเดินออกมาในระยะห่างที่มากพอจะไม่ให้คนในวิลลาออกมาได้ยิน เมื่อสายทางไกลติดต่อมาในช่วงเวลาที่ไม่ค่อยเหมาะสมเสียเท่าไรสำหรับชายหนุ่ม แม้เขาจะรู้ว่าไม่นานเรื่องนี้จะต้องเกิดขึ้น เพียงแต่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นรวดเร็วแบบนี้ หากเมื่อก่อนยังไม่พบกับเชอเอม ก็คงมองว่ามันก็ช้าไปอยู่ดีกับเรื่องที่สักวันหนึ่งเขาจะต้องกลับไปจัดการในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวตระกูลปาเนสบากาเรซแววตาคมกริบมองชื่อของบุคคลที่ต่อสายเข้ามาด้วยเบอร์ต่างประเทศอย่างชั่งใจชั่วครู่ ก่อนจะกดรับสายในที่สุด ทว่ายังไม่ยอมกรอกเสียงออกไป จนคนปลายสายต้องเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจอยู่ในที“แกจะกลับเมื่อไร”น้ำเสียงแหบพร่าไปตามวัยที่ชราขึ้นส่งเสียงเข้มถาม เมื่อคนที่เป็นหลานชายคนโตดื้อดึงที่จะไม่ยอมกลับไปรับช่วงต่อกิจการครอบครัว นับตั้งแต่เลิกรากับเอเรียน่า หลานชายคนนี้ก็หนีหายไปจากครอบครัวตามน้องของต

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status