Chapter3
ดาริกา…
ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการระบมไปทั้งร่าง ฉันเปิดเปลือกขึ้นมอง สิ่งที่เห็นในตอนแรกคือเพดานฝ้าขาว ๆ ฉันนอนนิ่งอยู่นาน พยายามประมวลลำดับเหตุการณ์ ว่าเพราะอะไร ถึงได้มานอนอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเลยแม้แต่น้อย
ฉันกวาดสายตามองไปมาก่อนจะไปสะดุดกับคนที่นอนอยู่ข้าง ๆ เขาเป็นผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย เขาหลับตาพริ้ม ในขณะที่ฉันมือไม้สั่นทำอะไรไม่ถูก เรื่องเมื่อคืนที่เกิดขึ้น มันไม่ใช่ความฝัน
แต่คือความจริง….
ฉันรีบลุกจากเตียงสวมใส่เสื้อผ้าลวก ๆ รีบพาตัวเองออกจากห้องนั้น แต่ก่อนไปจากห้อง ก็ไม่วายหันกลับไปมอง ผู้ชายคนนั้นยังคงนอนอยู่ที่เตียง
ทุกอย่างไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ฉันเสียสิ่งที่หวงแหนที่สุดให้กับชายคนนั้นไปแล้ว ผู้ชายที่ฉันไม่รู้จักชื่อ ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แต่ที่แน่ ๆ ฉันต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับที่สุด
ฉันก็ได้แต่หวังว่าเขาจะลืมเลือนฉันไป เหมือนที่ฉันจะพยายามทำใจให้ลืม
มันจะเป็นแค่วันไนท์สแตนด์ ทุกอย่างจบแล้ว ฉันจะไม่ฟูมฟาย แต่จะปล่อยทุกอย่างผ่านพ้นไป มันก็แค่ความผิดพลาด ฉันจะไม่เอาความผิดพลาดนี้ มามีผลต่อการดำรงชีวิต ฉันต้องก้าวต่อไป และฝังกลบเรื่องแย่ ๆ เอาไว้ให้ลึกสุดใจ
*****
“ไอ้เหี้ยไนท์” เสียงตะโกนโหวกเวกดังอยู่หน้าห้อง พร้อมกับทุบประตูรัว ๆ ทำให้คนที่นอนอยู่บนเตียงต้องลุกขึ้นมาอย่างหงุดหงิด “ไอ้ไนท์”
“ไอ้พี่เหี้ยนี่” เขาสบถอย่างไม่สบอารมณ์ ลุกขึ้นไปเปิดประตู “มีอะไร?”
“มึงมาเที่ยวอังกฤษทั้งที กูก็ต้องมาหาสิวะ!”
“แค่นั้นใช่ไหม?” เขาพรูลมหายใจ สีหน้าเก็บความหงุดหงิดไว้ไม่มิด
“แหม่ พี่ชายมาหาก็ทำหน้าให้มันดีหน่อย แล้วนี่ห้องมึงทำไมถึง…” น้ำเหนือมองเข้าไปในห้อง เพียงแค่เห็นข้าวของกระจัดกระจาย เขาดูก็รู้แล้วว่าน้องใช้ตัวดีเอาสาวมากกในห้อง
“เฮ้อ มีอะไร ถึงถ่อมาถึงที่นี่”
“หลานคิดถึง ตอนแรกก็กะว่าจะไปเจอมึงที่เมืองไทย แต่พอรู้ว่ามึงมาอังกฤษ หลาน ๆ ก็รบเร้าให้กูพามาหาแกนี่แหละ”
“แค่นั้น!”
“เออ!”
“กูก็คิดถึงหลานเหมือนกัน”
“คิดถึงก็รีบออกไปหาสิ”
“อืม” น้ำไนท์พยักหน้า
“แต่ก่อนไปอย่าลืมแต่งตัวให้เรียบร้อย มึงนี่มันร่าน จะแต่งกับชาลิสาวันสองวันอยู่แล้ว ยังมั่วตีหรี่อยู่ได้”
“กูไม่ได้ตีหรี่สักหน่อย”
“สภาพห้องก็นึกว่าเจอสงครามโลก กูเชื่อมึงไม่ลงว่ะ รีบแต่งตัว หลานรออยู่”
“เออ” น้ำไนท์ปิดประตูอาบน้ำชำระร่างกาย เพียงไม่นานก็ออกไปหาหลานชายหลานสาวที่นั่งรออยู่ที่ห้องรับแขก
“อาไนท์” เด็กชายเด็กหญิงวัยห้าขวบวิ่งเข้ากอดชายหนุ่ม
“มาร์ตินกับมินตรา อาคิดถึงพวกหนูจังเลย” น้ำไนท์จุมพิตแก้มนุ่มของหลานทั้งสองคนล่ะฟอด
“คิดถึงก็ไม่มาหาเลย” เด็กหญิงหน้ามุ่ย แก้มกลม ๆ เหมือนซาลาเปายิ่งทำให้ชายหนุ่มเอ็นดู อยากจะดึงแก้มนุ่ม ๆ ให้หลุดติดมือ
“ใช่ คิดถึงก็ไม่มาหาเลย” มาร์ตินเอ่ยเสริม หลานชายหลานสาวมาอยู่ที่อังกฤษกับพ่อแม่ พี่ชายของเขามาบริหารงานของตระกูลดำรงค์พงษ์เมธาซึ่งเป็นตระกูลของภรรยา กลับไทยไม่บ่อยมาก ด้วยหน้าที่การงานที่รัดตัว
“อาติดงานนิ่ครับ”
“เห็นงานสำคัญกว่าเราสองคนตลอด”
“อาเห็นหลานสองคนเสมอ แต่ที่อาไม่ค่อยมาก็เพราะงานที่ไทยก็สำคัญเหมือนกัน อาต้องทำงานหาเงินให้ได้เยอะ ๆ อาจะได้มาหาหลาน ๆ ไงครับ”
“อ๋อ”
“มาร์ตินมินตรา อย่ากวนอาไนท์สิคะ” เวนารีบเข้ามาห้ามปราม
“ค่ะคุณแม่”
“แม่ว่าเราเข้าครัวไปแกะขนมให้คุณอาดีกว่าเนาะ”
“ค่ะ”
“มาร์ตินด้วยนะ”
“ครับ” เด็กชายเดินตามมารดาเข้าไปในครัว น้ำไนท์เดินไปนั่งลงโซฟาข้าง ๆ พี่ชายแล้วถอนใจแรง ๆ
“เป็นเหี้ยไร ทำท่าทางเหมือนหนักใจ อีกไม่กี่วันก็แต่งงานแล้ว ทำหน้าทำตา ใช้ชีวิตให้มีความสุขสิวะ”
“เฮ้อ ช่างเถอะ หาเหล้าแดกกัน”
“ยังแดกไม่ได้ ลูกกูอยู่ จะทำอะไรไม่ดีก็อย่าให้เด็กเห็น”
“ตอนยังไม่มีลูกมีเมียไม่เห็นมึงสนเหี้ยอะไร”
“นั่นมันเมื่อก่อน ตอนนี้ความคิดกูเปลี่ยนไปแล้ว วันไหนมึงมีลูกมีเมีย ความรักจะทำให้มึงเปลี่ยนแปลงตัวเอง”
“ไม่มีทางซะหรอก” น้ำไนท์แค่นหัวเราะแล้วเดินไปหยิบไวน์ราคาแพงมาวางที่โต๊ะ
“กูบอกว่าอย่าทำให้ลูกกูเห็น”
“กูไม่สน”
“ไอ้เลว!”
“พี่เหนือ เดี๋ยวเวพาลูกไปดูการ์ตูนห้องโน้นก็ได้ พี่จะได้มีเวลาคุยกับน้ำไนท์” เวนาเดินถือจานขนมมาวางบนโต๊ะ ผู้เป็นสามีรีบคว้าขวดไวน์ซ่อนเอาไว้ด้านหลัง ด้วยเกรงว่าเจ้าแฝดจอมป่วนจะสนใจเจ้าขวดนี้
“ไม่เอาค่ะคุณแม่ มินตราอยากอยู่กับอาไนท์”
“แต่การ์ตูนในห้องนั้นก็น่าดูนะ” เวนารีบเบี่ยงเบนความสนใจลูกสาว “เราไปดูก่อน ให้อาไนท์คุยกับพ่อเหนือก่อน หนูสองคนค่อยมาเล่นกับอาเหนือนะคะ”
“ได้ค่ะ” เด็กน้อยพยักหน้า “พี่มาร์ติน ไปดูการ์ตูนกัน”
“อืม” มาร์ตินพยักหน้าแล้วเดินตามน้องสาวไปอีกห้อง
“เอามาดื่มได้แล้ว”
“เออ!”
Chapter ตอนพิเศษ5“ต้องกลัวไหมคะ?”ดาริกายิ้มยั่ว“ต้องกระแทกให้หนำใจ”“รุนแรงจังนะคะ”“พี่รปภ.คนนี้รู้ว่าพยาบาลสาวคนนี้ชอบ” ว่าจบเขาก็จูบที่ปากของภรรยาสาวสอดแทรกลิ้นร้อนดูดดื่มดาริกาครางในลำคอ หัวใจเต้นระริกกับสัมผัสแสนวิเศษ จูบตอบอย่างร้อนแรง เวลานี้ไม่มีใครมาเนียมอายกัน สามีร้อนมาเธอก็ร้อนกลับ มีความสุขด้วยกันทั้งสองฝ่าย“พยาบาลคนนี้ ชอบที่สุดเลยค่ะ”“เตรียมตัวรับแรงกระแทกนะ เพราะพี่ไม่ออมแรงแน่นอน” น้ำไนท์ยิ้มก้มหน้าซุกที่อกใหญ่“อ๊า จัดมาสิคะ”ดาริกาครางออกมาเบาๆ เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย ใช้มือทั้งสองข้างขยุ้มผมของเขาเพื่อระบายความเสียว น้ำไนท์ตวัดลิ้นดูดดื่มน้ำหวานจากทรวงอกสีหวาน นิ้วอีกข้างก็สกิดปลายถันอีกข้าง มันเสียววาบขนลุกเกลียวเสียวสะท้านจ๊วบ!“อื้อ เสียวจังค่ะ” เขาจูบเลื่อนต่ำยกขาหนึ่งข้างของภรรยาสาวพาดบ่า เธอเอนตัวไปด้านหลังตามขันบันไดกลีบกุหลาบบานอ้าฉ่ำแฉะเพราะถูกกระตุ้น เขาใช้ลิ้นหยอกเอินสะดือเล็กแล้วจูบวน จากนั้นก็ซุกหน้าต่ำลงจนดอกกุหลาบบานฉ่ำ“พี่ชอบร่างกายน้องดา มันร้อนแรงดี” ว่าจบเขาก็ใช้ลิ้นสากลากเลียไปตามร่องสาว ดาริกาแอ่นอกเกร็งอย่างเสียวซ่าน ร่อนสะโพกไปมาเมื่อเขาห่
Chapter ตอนพิเศษ4“อ๊า พี่ไนท์ขา น้องดาเสียวจังค่ะ” ดาริกาสะดุ้งเฮือกตามจังหวะลิ้นที่ตวัดดูดเลียเม็ดทับทับทิมสีหวาน กลิ่นกายชายฉกรรจ์ของเขา ปลุกเร้าอารมณ์สาวให้ตื่นเพริด มือเรียวเล็กขย้ำที่ผมดับขลับเชิดหน้าครางเสียว“น้องดาน่าฟัดน่าขย่มแบบนี้ พี่ไนท์คนนี้ไปไหนไม่รอด ขอสยบแทบเท้าน้องดาคนนี้ตลอดไป” น้ำไนท์เอ่ยแล้วแยงลิ้นรัว ๆ ดาริการ่อนสะโพกตามจังหวะลิ้น แยกขาให้สามีดูดเลียตรงส่วนนั้นได้ถนัดถนี่จ๊วบ! จ๊วบ!“อ๊า….เสียวน้ำจะออกอยู่แล้ว” ดาริกาครางเสียวกายกระตุกเป็นจังหวะ ร่อนสะโพกหงึก ๆ ขึ้นลง ลิ้นร้อน ๆ ของสามีลามเลียสลับกับแยงเข้าออก“ปล่อยมันออกมาเลยที่รัก”“พี่ไนท์ขา” ดาริกาครางเสียงหวานเลื่อนมือลงมาคลี่กลีบสาวให้บานแบะ น้ำไนท์ยิ้มเมื่อเห็นการกระทำอย่างรู้งานนั้น เขาสอดนิ้วเข้าไปแยงในช่องทางรักของภรรยา ปากแล้วลิ้นของเขาตวัดเลียเม็ดสีเสียว เพียงแค่นั้นดาริกาก็ร่านร้อนเท้าแทบไม่ติดพื้น“น้องดาชอบใช่ไหม?”“ที่สุดเลยค่ะ น้องดาชอบ เลียเน้น ๆ แยงเร็ว ๆ เลยค่ะ” ดาริกาเอ่ยบอกสามี น้ำไนท์จัดตามคำขอทั้งแยงทั้งดูดเลียดาริกาครางลั่นตัวสั่นระริก ยิ่งเขาเพิ่มจำนวนนิ้วจากหนึ่งเป็นสองสาม ร่างกายของด
Chapter ตอนพิเศษ3ดาริกาจับที่บ่าของสามี โยกกายขึ้นลงกระแทกรัวเร็ว ดาริกาครางกระเส่า ท่านี้มันตื่นเต้นตื่นตัวไปทั่วเส้นประสาท กลีบสาวดูดกลืนแท่งเนื้อ เธอจึงเพิ่มจังหวะเร่งเร้า“อ๊า ซี๊ด”ปึก!ปึก!ปึก!“อ๊า ท่านี้มันลึกสุดๆ เสียวเหลือเกินทูนหัว น้องดาเก่งที่สุดเลยรู้ไหม?”“ชอบไหมคะ?”“ที่สุดเลยครับ อ๊า เร็วกว่านี้ พี่เสียวเหลือเกิน อ๊า" น้ำไนท์ส่งเสียงครางดังระงม ดาริกาเร่งจังหวะเชิดหน้าครวญคราง ยิ่งกระแทกยิ่งเสียว พอเธอยกสะโพกขึ้นน้ำไนท์ก็เด้งสวนขึ้นมา ดาริกาขนหัวลุกเสียวจนกายสั่นสะท้าน“อ๊า พี่ไนท์ขา น้องดาเสียวจังเลยค่ะ”“พี่ก็เสียวสุด ๆ เลยครับ” เขาเอ่ยแล้วสนใจฟอนเฟ้นเต้าใหญ่ บีบเค้นเมามัน ปากดูดเลียปลายถันดูดดึงจนมันวาวชุ่มไปด้วยน้ำลายปึก! ปึก! ปึก!“อ๊า… อ๊า…” ดาริกาเสียวสะท้าน ยิ่งเพิ่มความเร็วหล่อนยิ่งซ่านเสียว หล่อนเชิดหน้าขึ้นเอวสวยยกขึ้นรัวเร็ว ท่อนเนื้ออวบใหญ่มุดเข้ามุดออกราวกระบอกลูกสูบ จนกลีบสีหวานปลิ้นเข้าปลิ้นออก“พี่เสียวมากเลยน้องดา” น้ำไนท์ครางกระเส่าเอนกายไปด้านหลังเล็กน้อย ภรรยาตัวน้อยขย่มสามีอย่างเอาเป็นเอาตายน้ำไนท์มองจุดเชื่อมต่ออย่างพอใจ กระแทกสวนรัว ๆ ดาริกาเ
Chapter ตอนพิเศษ2ร่างบอบบางถูกวางลงบนเตียงนุ่มนิ่ม น้ำไนท์มองภรรยาด้วยนัยน์ตาปรือฉ่ำ บ่งบอกความรู้สึกว่าตอนนี้เขาต้องการอะไร เขาต้องการลูกสาว เขาต้องทำให้ได้ และต้องได้ในครั้งนี้“ดาต้องทำให้พี่หรือเปล่า เราถึงจะได้ลูกสาว”“บ้าน่ะพี่ไนท์” ดาริกาหน้าแดง ทุบแขนสามีอย่างเขินอาย แม้จะมีลูกกันมาแล้วสองคน เธอก็อดเขินและอายในเรื่องแบบนี้ไม่ได้“ไม่บ้านะ เราต้องช่วยกันทำลูกสาวให้ได้ น้องดาเริ่มเลย”“พี่ไนท์” ดาริกาหลบสายตาของเขา ใบหน้าเห่อร้อน เขินอายสายตาของเขาเป็นอย่างมากเมื่อมาอยู่ใต้อาณัติของสามีดาริกาคงไม่อาจปฏิเสธความต้องการของเขาได้ พ่อของลูกเป็นคนมุ่งมั่นตั้งแต่ไหนแต่ไร ถ้าอยากได้อะไร ต้องพยายามเอาหรือทำให้ได้น้ำไนท์บดจูบสอดลิ้นอุ่นชื้นเข้ามาในโพรงปากนุ่ม กวาดต้อนความหอมหวาน รสจูบของเขาเร่าร้อนเว้าวอนจนดาริกาหัวหมุน มือเรียวเล็กลูบไล้ไปตามแผ่นหลังกว้างไปมาน้ำไนท์เหมือนกำลังร่ายมนต์ บดจูบไปทั่วใบหน้าสวย เลื่อนต่ำลงมาตามซอกคอ เลื่อนลงจนถึงแอ่งชีพจร ร่างกายเล็กถูกกักขังด้วยร่างกายใหญ่ ดาริกาไม่ผลักไสเลือกที่จะตอบสนอง เขาจึงพลิกเธอคร่อมร่างของเขาเอาไว้“พี่อยากได้ลูกสาว เมื่อก่อนพี่ทำ
Chapter ตอนพิเศษ1วันเวลาเคลื่อนคล้อยไปอีกหลายปี ดาริกานั่งอ่านหนังสือ ในขณะที่พ่อลูกสามคนเล่นฟุตบอลอยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้าน พร้อมกับเสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะผ่านมาหลายปีแล้วดาริกามีความสุขมาก น้ำไนท์ผู้ชายใจร้ายคนนั้น กลายเป็นผู้ชายใจดี อบอุ่นน่ารักกับลูก ๆ เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีเสมอมา“น้องดาครับ” น้ำไนท์ชูไม้ชูมือให้ ดาริกายิ้มแล้ววางหนังสือลงบนโต๊ะ“คะ?!”“พี่หิวน้ำจัง” น้ำไนท์วิ่งกระหืดกระหอบมาหาภรรยา ก่อนจะหอมแก้วฟอดใหญ่ “ชื่นใจที่สุดเลย”“ค่ะ เดี๋ยวดาเอาน้ำให้ก่อนนะคะ”“ครับ” น้ำไนท์พยักหน้าแล้วหอมแก้วภรรยาอีกหลายครั้ง “ชื่นใจที่สุดเลย”“พอได้แล้วค่ะ ทำอะไรอายลูกบ้าง” เธอยิ้มอาย ๆ แล้วเดินไปที่ครัว หยิบขวดน้ำกับแก้วเดินออกมา น้ำไนท์นอนแผ่หราอยู่บนพื้นแล้วหอบหายใจแรงๆ “แก่แล้วก็แบบนี้แหละค่ะ เล่นกับลูกนิดหน่อยก็เหนื่อยแล้ว”“พี่ยังไม่แก่สักหน่อย” น้ำไนท์ลุกขึ้นนั่ง ดาริการีบเทน้ำเย็น ๆ ใส่แก้วให้สามี“น้ำเย็น ๆ ค่ะ”“ขอบคุณครับ” เขารับมาดื่มแล้วมองลูกชายทั้งสองที่กำลังเล่นเตะบอลกัน เขามีลูกชายคนโตชื่อมาร์คคนเล็กชื่อเมสัน อายุไล่เลี่ยกันเพราะเขามีลูกหัวปีท้ายปี “อยากได้ลูกสาว
Chapter30“ดาพี่มีอะไรให้สาดู” น้ำไนท์ยิ้ม ซ่อนบางอย่างไว้ข้างหลัง ดาริกานั่งอ่านหนังสืออยู่เงยหน้ามอง ขมวดคิ้วอย่างสงสัย“อะไรคะ?” ดาริกายิ้มให้เขา“นี่…” น้ำไนท์ชูใบหย่าให้ดาริกาดู รอยยิ้มที่ระบายเต็มดวงหน้าก็พลันหดหาย “ดาไม่ดีใจเหรอ?”“พี่สาคงจะเสียใจ” ดาริกาพูดเสียเศร้า แม้พี่สาวจะทำไม่ดีกับเธอ แต่ดาริกาก็อดคิดไม่ได้“ดา…” น้ำไนท์นั่งลงเก้าอี้ข้าง ๆ “ทุกชีวิตต้องก้าวเดินต่อไปนะ เราก็มีชีวิตของเรา ชีวิตของพี่ผูกกับชาลิสามามากพอแล้ว พี่ต้องการก้าวผ่านทุกอย่าง พี่ต้องการมีความสุขกับสากับลูก”“พี่ไนท์”“มันก็จริงอย่างน้ำไนท์พูดนะลูก ทุกชีวิตต้องก้าวเดินต่อไป ลูกควรจะใช้ชีวิตของตัวเองให้มีความสุข น้ำไนท์รักลูก ลูกก็รักน้ำไนท์ ลูกควรโฟกัสที่ลูกโฟกัสที่ความสุขของครอบครัว” เตชินเดินเข้ามาในบ้าน เขาควรจะพูดให้ดาริดาริกาเข้าใจ ชีวิตของดาริกาควรจะมีความสุขสักที หลายปีที่ลูกไม่มีความสุข ต้องจมอยู่กับความทุกข์ทรมาน การที่ดาริกาได้มีน้ำไนท์เข้ามาในชีวิต มาดูแลเธอกับลูก มันดีที่สุดแล้ว“พ่อ…”“กล้าที่จะใช้ชีวิตนะลูก ตอนนี้ลูกไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว ลูกมีลูกที่ต้องดูแล เขาต้องมีครอบครัวที่ดีมีพ่อมีแ