Accueil / วาย / พุดซ้อนสลัดได / สลัดไดต้นที่ยี่สิบสี่

Share

สลัดไดต้นที่ยี่สิบสี่

last update Dernière mise à jour: 2025-03-02 02:46:06

“อรุณสวัสดิ์ครับที่รัก”

คนโตกว่าเมื่อเห็นเปลือกตาสีมุกขยับเปิดออกพร้อมกับดวงตาแมวง่วงงุนที่กำลังปรับโฟกัสก้มลงจุมพิตไปที่กลีบปากอิ่มที่ยังคงบวมเจ่ออยู่เล็กน้อยอย่างหมั่นเขี้ยว

“อื้อ พี่จิ๋นซีหยุดถูนะ”

หัสวีร์ดิ้นขลุกขลักเมื่อคนขี้แกล้งเปลี่ยนเป้าหมายเอาคางที่มีตอหนวดมาถูไถที่คอขาวจนจั๊กจี๊ก่อนฟาดเพี๊ยะไปที่ต้นแขนแน่นตวัดสายตามองอย่างคาดโทษ

จิตรกรกลั้วหัวเราะพร้อมดึงคนน้องเข้ามากอดแนบอกจรดจมูกและปากลงบนกลุ่มผมนุ่ม

“แรงดีแบบนี้แสดงว่าไข้ลดแล้วใช่ไหมครับ”

“พี่ได้นอนบ้างหรือยัง”

เพราะผลพวงจากอุบัติเหตุทำให้เด็กดื้อที่ทานยาแล้วไม่ยอมพักผ่อนแต่อยากทำกิจกรรมบนเตียงมีไข้กลางดึก คนที่เป็นหนึ่งในต้นเหตุที่ทนความยั่วไม่ไหวจึงดูแลทั้งคืนกว่าจะอุณหภูมิปกติก็เช้าแล้ว

“เรียกเฮียเหมือนเมื่อคืนสิครับหรือว่าจะต้อง…”

มือซุกซนเริ่มแตะไต่แถวบั้นเอวเลื่อนต่ำลงเรื่อยๆนิ้วเรียวค่อยๆมุดสอดขอบกางเกงนอน

หมับ

ข้อมือถูกคว้าไว้แน่นจากคนในอ้อมกอด

“น้องป่วยอยู่นะ”

“งั้นเฮียรอทบต้นทบดอก”

หัสวีร์เงยหน้าขึ้นด้วยสายตาเจ้าเล่ห์กดจูบปลายคางของคนตัวสูงก่อนจะกระซิบแผ่ว

“น่าจะอดครับแต่จะเรียกเฮียให้ก็ได้ส่วนที่ทิ่มต้นขาวินอย
Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Related chapter

  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่ยี่สิบห้า

    แกร่กฉิบหายแล้วผลั๊วะปัง!วิน!นายน้อยตระกูลเฉินกำลังซุ่มตัวอย่างเงียบเชียบรอจังหวะที่ชายฉกรรจ์ร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาใกล้ถึงระยะแต่ดันพลาดเหยียบกิ่งไม้แห้งทำให้อีกฝ่ายหันกระบอกปืนมาหาจึงเตะเสยเข้าที่ปลายคางและปืนให้ห่างตัวก่อนหลุดมือกลับไกถูกลั่นพอดี ชายชุดดำที่เหลือจึงวิ่งกรูไปที่ต้นเสียงรวมถึงจิตรกรด้วยส่วนคนที่กำลังจะหนีข้อเท้าถูกกอดไว้แน่นจากชายที่เลือดกลบปากอยู่บนพื้นก่อนถูกเสยคางซ้ำอีกรอบจนแน่นิ่งไป“อย่าขยับนะมึงไม่งั้นกูยิงไส้แตก วางปืนลงเร็ว!”ปืนหกกระบอกถูกจ่อมาที่คนๆเดียวหัสวีร์จำใจต้องวางปืนและยกมือขึ้นด้วยความจำนนพร้อมถูกควบคุมตัวแต่ตาคมยังกวาดดูคร่าวๆหาช่องทางการหลบหนี“คนนี้ใช่ไหมลูกพี่”“เออ ห้ามช้ำแล้วพวกมึงสามคนไปตามหาไอ้จิตรกรเดี๋ยวมีคนมาสมทบอีก”“คนสองคนต้องเยอะขนาดนี้เลยเหรอ”“เออสิ น่าจะฤทธิ์เยอะดูจากคนของเราที่ถูกเก็บเงียบๆไปนี่ไง”คิ้วขมวดมุ่นเมื่อได้ยินการสนทนาศัตรูตอนนี้ก็ไม่ได้มีใครถึงถามไปก็ไม่ได้คำตอบอยู่ดีดวงตาสีอำพันยามสะท้อนกับแสงมองเห็นการเคลื่อนไหวของชายคนรัก เมื่อสบตากันจึงส่ายหน้าเบาเป็นสัญญาณว่าอย่าเข้ามาดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจแต่ไม่ยอมทำตาม

    Dernière mise à jour : 2025-03-02
  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่ยี่สิบหก

    จำเลยหมายหัว คนที่ 5มู่ตงหยาง/อาเธอร์สถานะ : สายรองตระกูลมู่ความผิด : ส่งมือปืนมากำจัดจิตรกรในระหว่างเดินทางไปพบคู่ค้าที่ชลบุรีและหลังออกจากงานศพของหัสวีร์ในคืนแรกมู่ตงหยางหรืออาเธอร์ ลูกชายเพียงคนเดียวของผู้นำตระกูลสายรองอย่างมู่ตงเฉิง หากจะนับญาติกันจริงๆก็ถือว่าใกล้ชิดกันอยู่มากเพราะปู่ของอาเธอร์ก็คือมู่เหยาเป็นพี่ชายต่างมารดากับมู่เอิน ที่เกิดจากความผิดพลาดตอนถูกวางยาโดยเลขาเพิ่งรับมาทำงานคิดใช้ทางลัดเอาเต้าไต่ ก่อนงานแต่งเพียงหนึ่งเดือนกับหญิงคนรักอย่างเทียนเฟยฮวาแม่ของมู่เอินแม้มู่เหยาจะใช้สกุลมู่ก็จริงแต่กลับไม่ได้ถูกยอมรับเข้าตระกูลหลักถูกเลี้ยงดูเพียงเพราะว่ามีสายเลือดอยู่ครึ่งหนึ่งรับผิดชอบแค่เรื่องเงินทองเท่านั้น เติบโตมากับความรุนแรงมีแม่ที่ติดเหล้าถูกด่าทอทุบตีจนมีแต่รอยช้ำตามร่างกายเนื่องจากผิดหวังอยากเป็นนายหญิงจนตัวสั่นจนต้องมาระบายโทสะกับลูกตัวเอง ตั้งแต่จำความได้โดนกรอกหูทุกวันว่าเขามันตัวซวยจนอายุ 12 ปี แม่ก็จากไปด้วยโรคตับแข็ง พอเทียนเฟยฮวาทราบเรื่องด้วยความบังเอิญก็เกิดความสงสารเพราะวัยไล่เลี่ยกันกับลูกชายจึงช่วยพูดกับสามีให้รับมาดูแลภายใต้รั้วเดียวกันไม่มี

    Dernière mise à jour : 2025-03-02
  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่ยี่สิบเจ็ด

    “อยากให้ผมช่วยงั้นเหรอครับ”ดวงตาสีขี้เถ้าจับจ้องชายวัยกลางคนตรงหน้าอย่างนึกสนุกยิ่งเห็นถึงความโกรธแค้นในแววตาก็ยิ่งเหยียดยิ้มมุมปาก“คนของผมไม่มีใครรอดสักคนแต่มันกลับยังรอด”เสียงกลั้วหัวเราะในลำคอดังขึ้น“แน่สิครับเพราะขนาดของที่รับปากว่าจะเอามาให้ผมยังไม่ได้เลยนี่”“คุณจางให้ผมทำอะไรก็ได้ขอแค่อย่างเดียวให้มันตายอย่างทรมานสมกับที่ทำลายชีวิตของอาเธอร์”“รอบนี้คนของมาร์ติโนมาช่วยไว้”“แล้วมาร์ติโนมาเกี่ยวอะไรด้วย”มู่ตงเฉิงเอ่ยอย่างหัวเสียที่มีคนนอกเข้ามายุ่งแถมอีกฝ่ายมีอิทธิพลมากจนแตะไม่ได้“ก็..คนที่ผมอยากได้เขาเป็นลูกชายของมาร์ติโน”“อะไรนะ! ทำไมคุณไม่บอกผมก่อน”“แล้วมันต่างกันยังไงในเมื่อคนของคุณก็พลาดอยู่ดี หึ”แม้จะเจ็บใจแต่บอสมาเฟียสายรองตระกดูลมู่ต้องเก็บอาการไว้ยิ่งเห็นท่าท่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวที่นั่งพิงโซฟาอย่างสบายใจพร้อมใช้สายตาคมกริบมองมา เพราะมีแค่ชายหนุ่มตรงหน้าเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ช่วยเขาได้ตอนนี้ไอ้เด็กเมื่อวานซืนมันรู้แล้วแน่นอนว่าใครส่งคนมาฆ่าแม้ยังไม่เคลื่อนไหวก็เถอะเพราะฉะนั้นจะรีรออีกไม่ได้ หลังจากพูดคุยข้อแลกเปลี่ยนกันเสร็จมู่ตงเฉิงก็ขอตัวกลับทันทีเพราะมีสิ่ง

    Dernière mise à jour : 2025-03-02
  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่ยี่สิบแปด

    ท่าเรือเฉลิมกิจ เป็นท่าขนส่งทางน้ำที่มีสำคัญในภาคตะวันออกซึ่งธุรกิจหลายประเภทเลือกใช้บริการเพื่อจัดส่งสินค้าไปยังต่างประเทศเพราะหากมีสินค้าในปริมาณที่มากการขนส่งทางน้ำย่อมมีค่าใช้จ่ายถูกลงกว่าขนส่งทางอากาศถ้าไม่ใช่สิ่งที่บูดเสียง่ายแทบทุกเจ้าย่อมเลือกการขนส่งทางเรือตอนนี้หัสวีร์และจิตรกรเดินทางมาถึงเป็นที่เรียบร้อยแล้วจึงพากันเดินเข้าไปทันทีแต่ในระหว่างนั้นมีสายเรียกเข้าจากทีมช่างที่ Steed King คนพี่จึงปลีกตัวออกมาคุยด้านนอกพอเสร็จเรียบร้อยจึงตามเข้าไปแต่กลับหาคนรักไม่เจอ โทรหาแล้วไม่รับสายจนร้อนใจเพราะหากไม่ได้พกโทรศัพท์มือถือมาก็ยังมีสมาร์ทวอทช์ติดตัวซึ่งเป็นไปไม่ได้แน่ที่จะไม่ได้ยินเห็นพนักงานที่กำลังขนของอยู่แถวนั้นจึงเข้าไปสอบถาม“คุณครับเห็นผู้ชายใส่สูทสูงประมาณนี้ดวงตาสีทองไหมครับ”“เอ คนที่ใส่ชุดสีกรมท่าไหมครับ”“ใช่ครับ”“ผมเห็นเขาเดินไปทางนั้นนะ”ชายหนุ่มเดินมาเรื่อยๆแต่กลับไม่พบใครมีแค่ตู้คอนเทนเนอร์วางเรียงอยู่เต็มไปหมดรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลและเป็นห่วงคนน้องมากอย่างนึกเจ็บใจตัวเองว่าประมาทเกินไปวินน้องอยู่ไหนนะ นิ้วเรียวกดโทรหามาร์ติโนเพื่อค้นหาตำแหน่งของหัสวีร์แต่ย

    Dernière mise à jour : 2025-03-02
  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่ยี่สิบเก้า

    เย็น?ชื้น?รำคาญจังไปให้พ้นนะเจ็บเฮือกความเจ็บจี๊ดที่ลำคอทำให้หัสวีร์สะดุ้งตื่นขึ้นมาเปลือกตาสีอ่อนกระพริบถี่เพื่อปรับโฟกัส กลุ่มผมสีดำของใครบางคนกำลังสัมผัสกับแก้มขวาคือสิ่งแรกที่เห็นลิ้นร้อนที่ไล้อยู่ตรงคอขาวพร้อมขบกัดเนื้ออ่อนจนเจ็บแปลบคือสิ่งสองที่รู้สึก ไอ้บ้าเอ้ยใครวะเนี่ยจำได้ว่าพอไปถึงท่าเรือเฉลิมกิจแล้วชายคนรักขอแยกตัวไปคุยโทรศัพท์ก่อนเพราะสนามแข่งมีปัญหา หัสวีร์เดินมาถึงเรือขนส่งสินค้าของตัวเองซึ่งมีลูกน้องคอยเช็คอยู่หน้างานอยู่แล้วแต่สิ่งที่แปลกใจคือไม่คุ้นหน้าแถมยังทำท่าทางมีพิรุธราวกับไม่คาดคิดว่าเขาจะมาแล้วจริงดั่งคาดเพราะสายตาเหลือบไปเห็นอีกฝั่งที่ไม่ไกลกันนักกำลังถ่ายสินค้าแต่บรรจุภัณฑ์ที่ตีลังป้องกันความเสียหายไม่ใช่ของลักษิกาเจ็ม ด้วยเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ทำขึ้นเองล้วนจดจำง่ายเพราะบทเรียนจากชีวิตที่แล้วพอรู้ว่าถูกจับได้ฝ่ายนั้นจึงละทิ้งงานไม่ได้มาเผชิญกับเขาโดยตรงแต่กลับวิ่งหนีไปทางตู้คอนเทนเนอร์เปล่าด้วยความคิดที่ว่าหากจับได้หนึ่งคนแล้วมาเค้นหาความจริงจะได้รู้ว่าใครเป็นคนสั่งการโดยขาดการไตร่ตรองถึงอันตรายข้างหน้าจึงวิ่งไล่ตามไป ทันทีที่เข้าไปในดงตู้เปล่าชายคน

    Dernière mise à jour : 2025-03-02
  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่สามสิบ

    ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว“หาตำแหน่งเจอหรือยัง”น้ำเสียงเคร่งขรึมพร้อมกับทำแผลที่ถูกคมกระสุนไปด้วยถามชยุตลูกน้องคนสนิททันทีหลังจากออกคำสั่งนำตัวมู่ตงเฉิงไปขังไว้แล้วรีบไปช่วยหัสวีร์“ตอนนี้คุณวินอยู่ใกล้กับสมุทรปราการเป็นพื้นที่ส่วนตัวขนาดใหญ่ครับห่างจากที่นี่เกือบหนึ่งชั่วโมงครับ”“ฉันให้เวลาครึ่งชั่วโมงต้องไปถึงที่นั่น”“ครับ”จิตรกรรอไม่ได้แล้วเขาเสียเวลาที่นี่มามากพอแม้คนของมาร์ติโนจะนำไปก่อนหน้านั้นก็ตามชยุตค้นหาเส้นทางลัดจากดาวเทียมทันทีที่สิ้นสุดคำสั่งหากว่าเขาทำไม่ได้คงหลุดออกจากตำแหน่งแน่นอนรถยนต์แล่นด้วยความเร็วมิดไมล์ประหนึ่งติดปีกบินแต่ถึงยังไงก็ไม่ทันใจเจ้าของดวงตาสีรัตติกาลอยู่ดีตอนที่มาถึงลูกน้องของมาร์ติโนได้เคลียร์ทางไว้หมดแล้วซึ่งเป็นการซุ่มโจมตีโดยที่ไม่ให้คนข้างในรู้ตัวเพราะกลัวนายน้อยตระกูลเฉินจะเป็นอันตรายแม้จะอยู่ในพื้นที่ส่วนบุคคลจำนวน 50 ไร่ที่ไม่มีคนหาเจอแต่ก็สมเป็นจางเฟิงที่ยังรอบคอบ ลูกน้องที่เฝ้ากะจากสายตาไม่ต่ำกว่า 50 คนแน่นอนส่วนมาร์ติโนมาถึงทีหลังจิตรกรไม่กี่นาทีมาถึงตัวบ้านมีคนเฝ้าอยู่สองคนด้านหน้าจิตรกรพร้อมกับชยุตตรงเข้าไปจัดการโดยไม่ให้

    Dernière mise à jour : 2025-03-02
  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่สามสิบเอ็ด

    ทันทีที่จิตรกรมาถึงหน้าประตูธันเดอร์เลคคาสิโนก็พบกับเหล่าลูกน้องมาเฟียร่วมร้อยคนพร้อมอาวุธครบมือประจัญหน้าต้อนรับเขาอย่างดีใบหน้าคมมองอย่างเย็นชาครั้งนี้ชายหนุ่มก็พาคนมากฝีมือมาไม่น้อยเช่นกันทั้งของตัวเองและตระกูลมู่การต่อสู้เริ่มต้นขึ้นทันทีที่นายน้อยตระกูลมู่ยิงแสกเข้ากลางหน้าผากคนที่คาดว่าเป็นระดับหัวหน้าตายคาที่เมื่อมีการปะทะก็ย่อมมีการสูญเสียและฝ่ายจิตรกรนั้นล้วนเต็มใจเพราะที่ตามมาแทบทั้งสิ้นมีความแค้นฝังหุ่นกับจางเฟิง เมื่อไม่มีกำลังย่อมบุกมาทวงคืนไม่ได้แต่ตอนนี้มีโอกาสก็ลุยทันที คงจะเป็นฝั่งคาสิโนมากกว่าที่เสียเปรียบเพราะสายที่แทรกซึมอยู่ในกลุ่มมาเฟียเกือบครึ่งในนี้จากปลายกระบอกปืนและคมมีดที่หันมายังคนนอกที่บุกรุก อยู่ๆก็รู้สึกเจ็บแปลบที่ลำคอเพราะเพื่อนข้างกายเจอหน้ากินดื่มอยู่ทุกวันแทงลึกหมุนบิดจนคอเกือบขาดอย่างไร้ความปราณีกระสุนที่ออกจากรังเพลิงทุกลูกล้วนเข้าเป้าพลั่กขายาวถีบชายฉกรรจ์ที่ถูกคมมีดปักตัดขั้วหัวใจดวงตาเบิกโพลงร่างกระตุกเกร็งให้พ้นทางโดยไม่ได้ให้ความสนใจอีกก่อนเดินเข้าลิฟท์ไป“เกะกะ”ระหว่างทางที่ขึ้นกบด้านก็มีพวกลูกสมุนมาเฟียเข้ามาขัดขวางอยู่เรื่อยๆแต่ก็ถูก

    Dernière mise à jour : 2025-03-02
  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่สามสิบสอง

    จำเลยหมายหัว คนที่ 0 และ 4จางเฟิง/วิคเตอร์สถานะ : มาเฟียหนึ่งในสามผู้ทรงอิทธิพลเจ้าของธันเดอร์เลค คาสิโน ผู้ค้าอาวุธเถื่อนและสร้างองค์กรค้ามนุษย์ในฮ่องกงมู่ตงเฉิงสถานะ : บอสมาเฟียสายรองตระกูลมู่ความผิด : ร่วมมือกันฆ่าและกวาดล้างตระกูลมู่สายหลักเพื่อจะได้รวบอำนาจเข้ตระกูลจาง (คดีเก่า), ร่วมมือกันจับจิตรกรเพื่อกำจัดกับหัสวีถูกฉีดสารเสพติดเพื่อกระตุ้นความต้องการก่อนลงมือข่มขืน (คดีใหม่)จางเฟิงเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของผู้นำมาเฟียตระกูลจางอย่างจางเฟยหลงเจ้าของดวงตาสีขี้เถ้าซึ่งถอดนิสัยความโหดเหี้ยม ไร้มนุษยธรรมจากผู้เป็นพ่อทั้งหมดและดูเหมือนว่าจะมีมากกว่าด้วยซ้ำฆ่าคนครั้งแรกในวัย 8 ปี ด้วยด้ามปากกาแหลมแทงหัวใจเพื่อนร่วมชั้นเพียงเพราะอีกฝ่ายไม่แบ่งของเล่นให้แถมยังหัวเราะชอบใจมองดูการกระตุกเกร็งจนแน่นิ่งพี่เลี้ยงที่ดูแลล้วนเปลี่ยนรายวันเพราะหายสาบสูญทันทีโดยไม่ต้องมีเหตุผลเพียงแค่หายใจก็กลายเป็นคนผิดได้วัย 11 ปี วางยาอาจารย์ประจำชั้นเพราะถูกตักเตือนเรื่องที่เอาเท้ามาวางพาดไว้บนโต๊ะในขณะที่สอนอยู่วัย 14 ปี สั่งให้ลูกน้องไปฉุดรุ่นพี่เดือนโรงเรียนมาข่มขืนและส่งต่อให้ลูกน้องรุมโทรมจนขา

    Dernière mise à jour : 2025-03-02

Latest chapter

  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่สามสิบสาม (END)

    “ปล่อยกู!”เซฟเฮ้าส์ส่วนตัวย่านชานเมืองไม่ไกลจากสนามแข่งรถ Steed King มากนัก ห้องใต้ดินที่ถูกซ่อนตัวปรากฏเงาร่างกำยำเปลือยเปล่าของมาเฟียต่างวัยถึงสองคนถูกพันธนาการด้วยโซ่ล่ามทั้งแขนขากำลังถูกมดแดงหลายรังที่จิตรกรสั่งให้มาโปรยที่พื้นไต่ขึ้นตัวและกัดจนจุดแดงขึ้นเป็นจ้ำโดยที่ทำอะไรไม่ได้ ยิ่งส่วนอ่อนไหวกลางกลายด้วยแล้วกรีดร้องแทบจะทุกครั้งที่ปากเล็กเจาะผิวเนื้อจนน้ำตาเล็ดและคนที่โดนเยอะสุดคงหนีไม่พ้นมู่ตงเฉิงที่ตอนนี้มีสภาพราวกับศพ ลมหายใจแผ่วเบาใกล้ตายเต็มที เพราะแผลจากคมกระสุนที่ไม่ได้รับการรักษาห้ามเลือดแล้วระหว่างที่รอนายน้อยตระกูลมู่ตามล่าจางเฟิงก็ผ่านไปหลายชั่วโมงอวัยวะเพศบวมเป่ง เลือดไหลอาบย้อมแดงฉานมีทั้งจุดที่แห้งกรังและเป็นลิ่ม“แค่นี้ก็ทนไม่ได้แล้วเหรอจางเฟิง”จิตรกรเดินเข้ามาในห้องนั่งลงไขว่ห้างมองใบหน้าคับแค้นใจของมาเฟียใหญ่ที่ถูกเอาตัวกลับมาจัดการในไทยมีเพียงกระจกกั้นเท่านั้นด้วยแววตาเย็นชา“ไอ้จิตรกร แน่จริงก็ฆ่ากูเลยสิวะ”ความรู้สึกของการพ่ายแพ้ถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีเป็นสิ่งที่เจ้าของดวงตาสีขี้เถ้ายอมรับไม่ได้ว่าตัวเองจะตกต่ำจากผู้ล่ากลายเป็นเหยื่อน่าสมเพศเสียเอง เคียดแค้

  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่สามสิบสอง

    จำเลยหมายหัว คนที่ 0 และ 4จางเฟิง/วิคเตอร์สถานะ : มาเฟียหนึ่งในสามผู้ทรงอิทธิพลเจ้าของธันเดอร์เลค คาสิโน ผู้ค้าอาวุธเถื่อนและสร้างองค์กรค้ามนุษย์ในฮ่องกงมู่ตงเฉิงสถานะ : บอสมาเฟียสายรองตระกูลมู่ความผิด : ร่วมมือกันฆ่าและกวาดล้างตระกูลมู่สายหลักเพื่อจะได้รวบอำนาจเข้ตระกูลจาง (คดีเก่า), ร่วมมือกันจับจิตรกรเพื่อกำจัดกับหัสวีถูกฉีดสารเสพติดเพื่อกระตุ้นความต้องการก่อนลงมือข่มขืน (คดีใหม่)จางเฟิงเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของผู้นำมาเฟียตระกูลจางอย่างจางเฟยหลงเจ้าของดวงตาสีขี้เถ้าซึ่งถอดนิสัยความโหดเหี้ยม ไร้มนุษยธรรมจากผู้เป็นพ่อทั้งหมดและดูเหมือนว่าจะมีมากกว่าด้วยซ้ำฆ่าคนครั้งแรกในวัย 8 ปี ด้วยด้ามปากกาแหลมแทงหัวใจเพื่อนร่วมชั้นเพียงเพราะอีกฝ่ายไม่แบ่งของเล่นให้แถมยังหัวเราะชอบใจมองดูการกระตุกเกร็งจนแน่นิ่งพี่เลี้ยงที่ดูแลล้วนเปลี่ยนรายวันเพราะหายสาบสูญทันทีโดยไม่ต้องมีเหตุผลเพียงแค่หายใจก็กลายเป็นคนผิดได้วัย 11 ปี วางยาอาจารย์ประจำชั้นเพราะถูกตักเตือนเรื่องที่เอาเท้ามาวางพาดไว้บนโต๊ะในขณะที่สอนอยู่วัย 14 ปี สั่งให้ลูกน้องไปฉุดรุ่นพี่เดือนโรงเรียนมาข่มขืนและส่งต่อให้ลูกน้องรุมโทรมจนขา

  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่สามสิบเอ็ด

    ทันทีที่จิตรกรมาถึงหน้าประตูธันเดอร์เลคคาสิโนก็พบกับเหล่าลูกน้องมาเฟียร่วมร้อยคนพร้อมอาวุธครบมือประจัญหน้าต้อนรับเขาอย่างดีใบหน้าคมมองอย่างเย็นชาครั้งนี้ชายหนุ่มก็พาคนมากฝีมือมาไม่น้อยเช่นกันทั้งของตัวเองและตระกูลมู่การต่อสู้เริ่มต้นขึ้นทันทีที่นายน้อยตระกูลมู่ยิงแสกเข้ากลางหน้าผากคนที่คาดว่าเป็นระดับหัวหน้าตายคาที่เมื่อมีการปะทะก็ย่อมมีการสูญเสียและฝ่ายจิตรกรนั้นล้วนเต็มใจเพราะที่ตามมาแทบทั้งสิ้นมีความแค้นฝังหุ่นกับจางเฟิง เมื่อไม่มีกำลังย่อมบุกมาทวงคืนไม่ได้แต่ตอนนี้มีโอกาสก็ลุยทันที คงจะเป็นฝั่งคาสิโนมากกว่าที่เสียเปรียบเพราะสายที่แทรกซึมอยู่ในกลุ่มมาเฟียเกือบครึ่งในนี้จากปลายกระบอกปืนและคมมีดที่หันมายังคนนอกที่บุกรุก อยู่ๆก็รู้สึกเจ็บแปลบที่ลำคอเพราะเพื่อนข้างกายเจอหน้ากินดื่มอยู่ทุกวันแทงลึกหมุนบิดจนคอเกือบขาดอย่างไร้ความปราณีกระสุนที่ออกจากรังเพลิงทุกลูกล้วนเข้าเป้าพลั่กขายาวถีบชายฉกรรจ์ที่ถูกคมมีดปักตัดขั้วหัวใจดวงตาเบิกโพลงร่างกระตุกเกร็งให้พ้นทางโดยไม่ได้ให้ความสนใจอีกก่อนเดินเข้าลิฟท์ไป“เกะกะ”ระหว่างทางที่ขึ้นกบด้านก็มีพวกลูกสมุนมาเฟียเข้ามาขัดขวางอยู่เรื่อยๆแต่ก็ถูก

  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่สามสิบ

    ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว“หาตำแหน่งเจอหรือยัง”น้ำเสียงเคร่งขรึมพร้อมกับทำแผลที่ถูกคมกระสุนไปด้วยถามชยุตลูกน้องคนสนิททันทีหลังจากออกคำสั่งนำตัวมู่ตงเฉิงไปขังไว้แล้วรีบไปช่วยหัสวีร์“ตอนนี้คุณวินอยู่ใกล้กับสมุทรปราการเป็นพื้นที่ส่วนตัวขนาดใหญ่ครับห่างจากที่นี่เกือบหนึ่งชั่วโมงครับ”“ฉันให้เวลาครึ่งชั่วโมงต้องไปถึงที่นั่น”“ครับ”จิตรกรรอไม่ได้แล้วเขาเสียเวลาที่นี่มามากพอแม้คนของมาร์ติโนจะนำไปก่อนหน้านั้นก็ตามชยุตค้นหาเส้นทางลัดจากดาวเทียมทันทีที่สิ้นสุดคำสั่งหากว่าเขาทำไม่ได้คงหลุดออกจากตำแหน่งแน่นอนรถยนต์แล่นด้วยความเร็วมิดไมล์ประหนึ่งติดปีกบินแต่ถึงยังไงก็ไม่ทันใจเจ้าของดวงตาสีรัตติกาลอยู่ดีตอนที่มาถึงลูกน้องของมาร์ติโนได้เคลียร์ทางไว้หมดแล้วซึ่งเป็นการซุ่มโจมตีโดยที่ไม่ให้คนข้างในรู้ตัวเพราะกลัวนายน้อยตระกูลเฉินจะเป็นอันตรายแม้จะอยู่ในพื้นที่ส่วนบุคคลจำนวน 50 ไร่ที่ไม่มีคนหาเจอแต่ก็สมเป็นจางเฟิงที่ยังรอบคอบ ลูกน้องที่เฝ้ากะจากสายตาไม่ต่ำกว่า 50 คนแน่นอนส่วนมาร์ติโนมาถึงทีหลังจิตรกรไม่กี่นาทีมาถึงตัวบ้านมีคนเฝ้าอยู่สองคนด้านหน้าจิตรกรพร้อมกับชยุตตรงเข้าไปจัดการโดยไม่ให้

  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่ยี่สิบเก้า

    เย็น?ชื้น?รำคาญจังไปให้พ้นนะเจ็บเฮือกความเจ็บจี๊ดที่ลำคอทำให้หัสวีร์สะดุ้งตื่นขึ้นมาเปลือกตาสีอ่อนกระพริบถี่เพื่อปรับโฟกัส กลุ่มผมสีดำของใครบางคนกำลังสัมผัสกับแก้มขวาคือสิ่งแรกที่เห็นลิ้นร้อนที่ไล้อยู่ตรงคอขาวพร้อมขบกัดเนื้ออ่อนจนเจ็บแปลบคือสิ่งสองที่รู้สึก ไอ้บ้าเอ้ยใครวะเนี่ยจำได้ว่าพอไปถึงท่าเรือเฉลิมกิจแล้วชายคนรักขอแยกตัวไปคุยโทรศัพท์ก่อนเพราะสนามแข่งมีปัญหา หัสวีร์เดินมาถึงเรือขนส่งสินค้าของตัวเองซึ่งมีลูกน้องคอยเช็คอยู่หน้างานอยู่แล้วแต่สิ่งที่แปลกใจคือไม่คุ้นหน้าแถมยังทำท่าทางมีพิรุธราวกับไม่คาดคิดว่าเขาจะมาแล้วจริงดั่งคาดเพราะสายตาเหลือบไปเห็นอีกฝั่งที่ไม่ไกลกันนักกำลังถ่ายสินค้าแต่บรรจุภัณฑ์ที่ตีลังป้องกันความเสียหายไม่ใช่ของลักษิกาเจ็ม ด้วยเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ทำขึ้นเองล้วนจดจำง่ายเพราะบทเรียนจากชีวิตที่แล้วพอรู้ว่าถูกจับได้ฝ่ายนั้นจึงละทิ้งงานไม่ได้มาเผชิญกับเขาโดยตรงแต่กลับวิ่งหนีไปทางตู้คอนเทนเนอร์เปล่าด้วยความคิดที่ว่าหากจับได้หนึ่งคนแล้วมาเค้นหาความจริงจะได้รู้ว่าใครเป็นคนสั่งการโดยขาดการไตร่ตรองถึงอันตรายข้างหน้าจึงวิ่งไล่ตามไป ทันทีที่เข้าไปในดงตู้เปล่าชายคน

  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่ยี่สิบแปด

    ท่าเรือเฉลิมกิจ เป็นท่าขนส่งทางน้ำที่มีสำคัญในภาคตะวันออกซึ่งธุรกิจหลายประเภทเลือกใช้บริการเพื่อจัดส่งสินค้าไปยังต่างประเทศเพราะหากมีสินค้าในปริมาณที่มากการขนส่งทางน้ำย่อมมีค่าใช้จ่ายถูกลงกว่าขนส่งทางอากาศถ้าไม่ใช่สิ่งที่บูดเสียง่ายแทบทุกเจ้าย่อมเลือกการขนส่งทางเรือตอนนี้หัสวีร์และจิตรกรเดินทางมาถึงเป็นที่เรียบร้อยแล้วจึงพากันเดินเข้าไปทันทีแต่ในระหว่างนั้นมีสายเรียกเข้าจากทีมช่างที่ Steed King คนพี่จึงปลีกตัวออกมาคุยด้านนอกพอเสร็จเรียบร้อยจึงตามเข้าไปแต่กลับหาคนรักไม่เจอ โทรหาแล้วไม่รับสายจนร้อนใจเพราะหากไม่ได้พกโทรศัพท์มือถือมาก็ยังมีสมาร์ทวอทช์ติดตัวซึ่งเป็นไปไม่ได้แน่ที่จะไม่ได้ยินเห็นพนักงานที่กำลังขนของอยู่แถวนั้นจึงเข้าไปสอบถาม“คุณครับเห็นผู้ชายใส่สูทสูงประมาณนี้ดวงตาสีทองไหมครับ”“เอ คนที่ใส่ชุดสีกรมท่าไหมครับ”“ใช่ครับ”“ผมเห็นเขาเดินไปทางนั้นนะ”ชายหนุ่มเดินมาเรื่อยๆแต่กลับไม่พบใครมีแค่ตู้คอนเทนเนอร์วางเรียงอยู่เต็มไปหมดรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลและเป็นห่วงคนน้องมากอย่างนึกเจ็บใจตัวเองว่าประมาทเกินไปวินน้องอยู่ไหนนะ นิ้วเรียวกดโทรหามาร์ติโนเพื่อค้นหาตำแหน่งของหัสวีร์แต่ย

  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่ยี่สิบเจ็ด

    “อยากให้ผมช่วยงั้นเหรอครับ”ดวงตาสีขี้เถ้าจับจ้องชายวัยกลางคนตรงหน้าอย่างนึกสนุกยิ่งเห็นถึงความโกรธแค้นในแววตาก็ยิ่งเหยียดยิ้มมุมปาก“คนของผมไม่มีใครรอดสักคนแต่มันกลับยังรอด”เสียงกลั้วหัวเราะในลำคอดังขึ้น“แน่สิครับเพราะขนาดของที่รับปากว่าจะเอามาให้ผมยังไม่ได้เลยนี่”“คุณจางให้ผมทำอะไรก็ได้ขอแค่อย่างเดียวให้มันตายอย่างทรมานสมกับที่ทำลายชีวิตของอาเธอร์”“รอบนี้คนของมาร์ติโนมาช่วยไว้”“แล้วมาร์ติโนมาเกี่ยวอะไรด้วย”มู่ตงเฉิงเอ่ยอย่างหัวเสียที่มีคนนอกเข้ามายุ่งแถมอีกฝ่ายมีอิทธิพลมากจนแตะไม่ได้“ก็..คนที่ผมอยากได้เขาเป็นลูกชายของมาร์ติโน”“อะไรนะ! ทำไมคุณไม่บอกผมก่อน”“แล้วมันต่างกันยังไงในเมื่อคนของคุณก็พลาดอยู่ดี หึ”แม้จะเจ็บใจแต่บอสมาเฟียสายรองตระกดูลมู่ต้องเก็บอาการไว้ยิ่งเห็นท่าท่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวที่นั่งพิงโซฟาอย่างสบายใจพร้อมใช้สายตาคมกริบมองมา เพราะมีแค่ชายหนุ่มตรงหน้าเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ช่วยเขาได้ตอนนี้ไอ้เด็กเมื่อวานซืนมันรู้แล้วแน่นอนว่าใครส่งคนมาฆ่าแม้ยังไม่เคลื่อนไหวก็เถอะเพราะฉะนั้นจะรีรออีกไม่ได้ หลังจากพูดคุยข้อแลกเปลี่ยนกันเสร็จมู่ตงเฉิงก็ขอตัวกลับทันทีเพราะมีสิ่ง

  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่ยี่สิบหก

    จำเลยหมายหัว คนที่ 5มู่ตงหยาง/อาเธอร์สถานะ : สายรองตระกูลมู่ความผิด : ส่งมือปืนมากำจัดจิตรกรในระหว่างเดินทางไปพบคู่ค้าที่ชลบุรีและหลังออกจากงานศพของหัสวีร์ในคืนแรกมู่ตงหยางหรืออาเธอร์ ลูกชายเพียงคนเดียวของผู้นำตระกูลสายรองอย่างมู่ตงเฉิง หากจะนับญาติกันจริงๆก็ถือว่าใกล้ชิดกันอยู่มากเพราะปู่ของอาเธอร์ก็คือมู่เหยาเป็นพี่ชายต่างมารดากับมู่เอิน ที่เกิดจากความผิดพลาดตอนถูกวางยาโดยเลขาเพิ่งรับมาทำงานคิดใช้ทางลัดเอาเต้าไต่ ก่อนงานแต่งเพียงหนึ่งเดือนกับหญิงคนรักอย่างเทียนเฟยฮวาแม่ของมู่เอินแม้มู่เหยาจะใช้สกุลมู่ก็จริงแต่กลับไม่ได้ถูกยอมรับเข้าตระกูลหลักถูกเลี้ยงดูเพียงเพราะว่ามีสายเลือดอยู่ครึ่งหนึ่งรับผิดชอบแค่เรื่องเงินทองเท่านั้น เติบโตมากับความรุนแรงมีแม่ที่ติดเหล้าถูกด่าทอทุบตีจนมีแต่รอยช้ำตามร่างกายเนื่องจากผิดหวังอยากเป็นนายหญิงจนตัวสั่นจนต้องมาระบายโทสะกับลูกตัวเอง ตั้งแต่จำความได้โดนกรอกหูทุกวันว่าเขามันตัวซวยจนอายุ 12 ปี แม่ก็จากไปด้วยโรคตับแข็ง พอเทียนเฟยฮวาทราบเรื่องด้วยความบังเอิญก็เกิดความสงสารเพราะวัยไล่เลี่ยกันกับลูกชายจึงช่วยพูดกับสามีให้รับมาดูแลภายใต้รั้วเดียวกันไม่มี

  • พุดซ้อนสลัดได   สลัดไดต้นที่ยี่สิบห้า

    แกร่กฉิบหายแล้วผลั๊วะปัง!วิน!นายน้อยตระกูลเฉินกำลังซุ่มตัวอย่างเงียบเชียบรอจังหวะที่ชายฉกรรจ์ร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาใกล้ถึงระยะแต่ดันพลาดเหยียบกิ่งไม้แห้งทำให้อีกฝ่ายหันกระบอกปืนมาหาจึงเตะเสยเข้าที่ปลายคางและปืนให้ห่างตัวก่อนหลุดมือกลับไกถูกลั่นพอดี ชายชุดดำที่เหลือจึงวิ่งกรูไปที่ต้นเสียงรวมถึงจิตรกรด้วยส่วนคนที่กำลังจะหนีข้อเท้าถูกกอดไว้แน่นจากชายที่เลือดกลบปากอยู่บนพื้นก่อนถูกเสยคางซ้ำอีกรอบจนแน่นิ่งไป“อย่าขยับนะมึงไม่งั้นกูยิงไส้แตก วางปืนลงเร็ว!”ปืนหกกระบอกถูกจ่อมาที่คนๆเดียวหัสวีร์จำใจต้องวางปืนและยกมือขึ้นด้วยความจำนนพร้อมถูกควบคุมตัวแต่ตาคมยังกวาดดูคร่าวๆหาช่องทางการหลบหนี“คนนี้ใช่ไหมลูกพี่”“เออ ห้ามช้ำแล้วพวกมึงสามคนไปตามหาไอ้จิตรกรเดี๋ยวมีคนมาสมทบอีก”“คนสองคนต้องเยอะขนาดนี้เลยเหรอ”“เออสิ น่าจะฤทธิ์เยอะดูจากคนของเราที่ถูกเก็บเงียบๆไปนี่ไง”คิ้วขมวดมุ่นเมื่อได้ยินการสนทนาศัตรูตอนนี้ก็ไม่ได้มีใครถึงถามไปก็ไม่ได้คำตอบอยู่ดีดวงตาสีอำพันยามสะท้อนกับแสงมองเห็นการเคลื่อนไหวของชายคนรัก เมื่อสบตากันจึงส่ายหน้าเบาเป็นสัญญาณว่าอย่าเข้ามาดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจแต่ไม่ยอมทำตาม

Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status