서재
검색
홈 / โรแมนติก / พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย / 28.ตัดสัมพันธ์ 2

공유

28.ตัดสัมพันธ์ 2

작가: ฉันรัก
last update 최신 업데이트: 2025-09-12 12:00:25

“อ้อ..คิดจะหาเพื่อนไปแขวนคอตายว่างั้น” แจ่มจันทร์เอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด จากคราแรกยังรู้สึกสะใจที่เด็กร้ายกาจอย่างแพงหมดที่พึ่งและหมดหนทางที่จะไปขอความช่วยเหลือจากใคร แล้วเป็นไง ตอนนี้ดันมีคนเอาเท้าเข้ามาแทรกเสียได้

“ไว้รอถามความสมัครใจของพี่แพงอีกที แต่ไม่น่ามีปัญหานะ บางทีการตายแบบหมดลมมันก็ยังดีกว่าการตายทั้งเป็นเพราะโดนเห็บดูดเลือด” ปิ่นแก้วพูดตอบหน้าตาเฉย

“ก..แก..นั่งนี่!” แจ่มจันทร์ควันออกหู

“แก้ว..หยุด..ถือว่าลุงผู้ใหญ่ขอ” คำแปงพูดด้วยน้ำเสียงเคร่ง

“เอาล่ะ เอาไงก็เอา ไปทำเรื่องต่อที่บ้านข้า แก้ว พี่คำปัน พี่วงเดือน ช่วยตามไปเป็นพยานที่บ้านด้วยนะ ส่วนคนอื่น ๆ แยกย้ายกันไปทำกับข้าวกับปลา ตะวันจะตกดินอยู่รอมร่อแล้ว”

 ขั้นตอนการทำสัญญาตัดขาดก็ไม่มีอะไรมาก แค่เขียนคำให้การของทั้งสองฝั่งลงในสัญญา ลงลายมือชื่อ และให้คู่กรณี ผู้ใหญ่บ้าน พยาน เก็บไว้คนละฉบับ รอพรุ่งนี้ไปอำเภอเพื่อย้ายชื่อของแพงออกจากทะเบียนบ้านก็เป็นอันเสร็จสิ้น

หลังจากทำสัญญาเรียบร้อย ก่อนแยกย้

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터
이전 챕터 다음 챕터

최신 챕터

  • พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย   48. ฟื้น

    “ลุงกับป้าไปนอนที่ร้านแก้วก่อนดีกว่าค่ะ น่าจะไม่ได้นอนกันมาทั้งคืน ไทยด้วย ไปนอนเอาแรงกันทั้งสามคนนั่นแหละ อย่าเพิ่งรีบกลับบ้านโน้นเลย ขาดเหลืออะไรไปหาซื้อในตลาดก่อน” “ไม่เอา ป้าไม่ไป ป้าจะรอดินฟื้นขึ้นมาก่อน” วงเดือนปฏิเสธความคิดนี้ เธอต้องการเห็นลูกชายลืมตาขึ้นมาก่อนปิ่นแก้วกล่อมต่อ “หมอก็บอกแล้วนี่คะว่าพี่ดินพ้นขีดอันตรายแล้ว ป้าไม่ต้องห่วงแล้วนะคะ แก้วจะนั่งเฝ้าแบบไม่ให้คลาดสายตา ถ้าเห็นว่าพี่ดินพื้นแล้วแก้วจะรีบโทรไปบอกที่ร้าน”“ลุงกับป้าอายุมากแล้วนะคะ ควรห่วงตัวเองบ้าง อีกอย่างป้าไม่ห่วงความรู้สึกพี่ดินเหรอ ถ้าเขาฟื้นขึ้นมาแล้วได้เห็นว่าพ่อกับแม่นั่งเฝ้าตัวเองจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน ร่างกายทรุดโทรม พี่ดินเขาจะเสียใจมากแค่ไหน”“จริงเหมือนแก้วว่า แม่เดือน ฉันว่าเราไปนอนพักกันสักหน่อยดีกว่า นอนให้เต็มตาสักตื่น หลังจากนั้นก็ไปเตรียมหากับข้าวกับปลามาให้ดิน ถ้าลูกฟื้นขึ้นมาจะได้มีอะไรกินไง”เมื่อเห็นทั้งคู่คล้อยตาม ปิ่นแก้วจึงให้ชิงชัยและแดนไทยพาทั้งสองคนกลับไปพักผ่อนที่ร้าน-----

  • พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย   47. อุบัติเหตุ

    “ตอนนี้ดินดื่มเหล้าหนักมาก เห็นว่าทะเลาะกับคนรักเรื่องทำงานทำการอะไรนี่แหละ” ไพจิตรเปิดปากเล่ารายละเอียดให้ฟัง“คนรักของดินไม่พอใจที่เขาคิดแต่จะมาปลูกผัก ขายผักหาเลี้ยงชีพ ผู้หญิงคนนั้นอยากให้ดินไปทำงานราชการด้วยกันมากกว่า ตอนแรกดินไม่ยอมเลยทะเลาะกันใหญ่โต หลังจากนั้นได้ข่าวว่าดินเวียนเข้ามาในตัวเมืองเพื่อตามง้อ แต่ก็ไม่เป็นผล คงรู้สึกเสียใจผิดหวังมากเลยหันไปพึ่งเหล้าเพื่อดับกลุ้ม” ไพจิตรเอ่ยอย่างเข้าใจเพราะเธอเคยเป็นมาก่อน“ในที่สุดดินก็ยอมแพ้ ตัดใจจะเข้าไปทำงานราชการตามคำขอของคนรัก แต่ก็มีปัญหาอีกว่าถ้าอยากได้ตำแหน่งต้องจ่ายเงินหลายหมื่น ดินเขาไม่มีเงินมากมายขนาดนั้น ตอนแรกคิดจะยอมแพ้ ก็เป็นฝ่ายหญิงอีกนั่นแหละที่ไม่ยอม กดดันให้ดินหาเงินก้อนนี้มาให้ได้ ดินเขาเลยหันไปหาเหล้าหนักขึ้น”หลังจากให้เงินสามหมื่นบาทไปเมื่อวาน และวันนี้เป็นวันหยุดซึ่งไพจิตรเข้ามาขายเสื้อผ้าในตัวเมือง เธอจึงออกมาถามเรื่องนี้ตั้งแต่เช้า“แบบนี้นี่เองพี่ดินถึงคิดเข้าทำงานราชการ” ปิ่นแก้วพึมพำไพจิตรกล่าวเสริม “พี่เดือนกับพี่ปันทนเห็นลูกเอาแต่เมาหัวราน้ำไม่ได้

  • พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย   46. ยืมเงิน

    “แก้ว พ่อหาบ้านแถวริมคลองต้นลุงให้ได้แล้วนะ” วิภาวีมาหาปิ่นแก้วที่ร้านในตอนเย็นหลังเลิกเรียนปิ่นแก้วยิ้มกว้าง ในที่สุดก็เข้าใกล้ความฝันไปทีละน้อยแล้วในช่วงระหว่างวันที่อยู่ว่าง เธอมักจะเดินสำรวจรอบตัวเมืองอยู่เสมอเพื่อหาทำเลที่เหมาะสมสำหรับเปิดคาเฟ่ บวกกับการเปิดดูคลิปเกี่ยวกับประวัติของเมืองนี้ เธอถึงพบว่าเขตเศรษฐกิจสำคัญของตัวเมืองจะมีอยู่สองจุด อยู่ติดน้ำทั้งคู่จุดแรกคือถนนเลียบคลองต้นลุง ซึ่งในยุคปี พ.ศ.2525 ได้เริ่มกลายเป็นแหล่งเดินซื้อของ แหล่งหาอะไรกินของผู้คนในตัวเมืองบ้างแล้ว และความนิยมนี้มีต่อเนื่องยาวนานไปจนถึงยุคอนาคตที่เธอจากมา ถนนเส้นนี้ถือเป็นทำเลทองอย่างแท้จริงส่วนจุดที่สองนั้นคือถนนริมชลซึ่งอยู่ใกล้แม่น้ำใหญ่ที่ไหลผ่านหลายจังหวัด แต่ปัจจุบันถนนเส้นนี้ยังไม่ได้รับการพัฒนาเนื่องจากติดปัญหาเรื่องน้ำท่วมตลอดทั้งปี ตอนนี้จึงมีแค่กลุ่มคนผู้มีรายได้น้อยเท่านั้นที่อาศัยอยู่ ต้องรออีกประมาณหกปีนับจากนี้ถนนริมชลถึงได้รับการปรับปรุงแก้ไขจนกลายเป็นทำเลทองแห่งที่สองของตัวเมืองประจำจังหวัด sปิ่นแก้วสนใจทำเลทองท

  • พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย   45. เปิดเรียน

    “พี่แพง พี่นี พวกพี่รับมือไหวแน่นะ หรือแก้วจะยังไม่ไปดี วันนี้ยังไงก็คงไม่มีเรียนหรอก”“ไม่ต้องห่วงหรอกแก้ว มีคนงานช่วยเยอะแยะ ต่อให้ทำมากกว่านี้อีกห้าร้อยชิ้นก็ยังทำกันเองได้สบาย แก้วรีบไปดีกว่า ขาดเรียนตั้งแต่วันแรกมันไม่ดีหรอก” แพงไม่เห็นด้วยเมื่อจัดการเรื่องดอกไม้ที่ปลูกไว้ที่บ้านเรียบร้อยแล้ว เธอก็ได้กลับมาอยู่ในตัวเมืองเพื่อดูแลร้านแบบถาวรไม่ได้เทียวไปเทียวมาอีก จวบจนล่วงไปเกือบสองเดือนก็ถึงเวลาเปิดเทอมของเธอเสียทีเมื่อเห็นว่าร้านขนมมีความมั่นคง ส่วนร้านขายเสื้อผ้าก็ไม่มีอะไรน่าห่วงเพราะมีคนขายที่แข็งขันอย่างไพจิตรอยู่ ปิ่นแก้วจึงวางใจลงและเข้าสมัครเรียนต่อการศึกษานอกโรงเรียนในระดับชั้น ม.4 ตามที่เคยสัญญาไว้กับบรรดาผู้ใหญ่หลาย ๆ คนในทันทีแต่เผอิญวันเปิดเทอมวันนี้ได้คำสั่งซื้อขนมสำหรับจัดประชุมเข้ามาห้าร้อยชิ้น ปิ่นแก้วจึงเกิดอาการพะวักพะวน โชคดีที่แพงมีประสบการณ์ในการรับมือเป็นอย่างดี“งั้นแก้วไปก่อนนะพี่ จะรีบไปรีบกลับ”“อ้าวพี่สุวิทย์ สวัสดีค่ะ วันนี้มาหาใครคะ”

  • พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย   44. คนเห็นแก่ตัว

    ปิ่นแก้วเดินวนเวียนอยู่บริเวณแปลงดอกไม้อย่างไม่สบายใจเลยสักนิด เธอรู้ว่าเธอผิดที่แอบเผลอใจไปชอบแดนดินแบบนั้น เมื่อนึกถึงเสียงทะเลาะกันของแดนดินและแพรวพรรณยามเมื่อเธอเดินออกจากบ้านเขามาตอนหัวค่ำ ความไม่สบายใจก็ยิ่งเพิ่มทบทวีเธอไม่คิดที่จะแย่งหรือแยกทั้งคู่ออกจากกันเลยเพราะรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แดนดินไม่ได้รักเธอ และปิ่นแก้วก็ไม่ได้มีนิสัยแย่ถึงกับแย่งของของคนอื่นมาเป็นของตนเธอเพียงแค่อยากเก็บความมีน้ำใจและความใจดีที่ชายหนุ่มมีให้เอาไว้ในใจเธออย่างเงียบ ๆ เท่านั้น แต่ดูเหมือนว่าหญิงสาวยังเก็บไว้ไม่มิดพอจนโดนแพรวพรรณจับได้แบบนี้ แต่ก็อย่างว่า ผู้หญิงมักจะมีเซ้นส์พิเศษเสมอในเรื่องแบบนี้“แก้ว”ปิ่นแก้วสะดุ้งเบา ๆ ก่อนเหลียวไปตามเสียงเรียก“พี่ดิน ยังไม่นอนอีกเหรอคะ นี่ก็เกือบสามทุ่มแล้ว” เธอถามด้วยความรู้สึกหวิวโหวง“พี่นอนไม่หลับน่ะ แล้วเห็นแก้วพอดี เลยอยากมาคุยด้วย”“พี่อยากขอโทษแทนพรรณอีกทีนะกับเรื่องเมื่อหัวค่ำ แก้วอย่าโกรธเธอเลย พรรณดูเป็นคนเจ้าอารมณ์แบบนั้นแหละแต่ใจจริงไม่ได้

  • พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย   43. กลับบ้าน

    “แก้ว ไม่เจอกันหลายเดือน รู้ไหมว่าป้าคิดถึง” วงเดือนทักขึ้นมาอย่างดีใจเมื่อเห็นหญิงสาวเดินเข้าประตูครัวมา“สวัสดีค่ะป้า ลุง สบายดีกันทั้งคู่นะคะ”“สบายดี ไม่เจ็บไม่ไข้ เมื่อคืนลุงกับป้ายังบ่นคิดถึงแก้วอยู่เลย ไม่คิดว่าวันนี้จะได้เจอ” คำปันเอ่ยออกมาอย่างอารมณ์ดี“ช่วงนี้ที่ร้านไม่ค่อยยุ่งแล้ว แก้วเลยกะจะมาอยู่บ้านสักสองอาทิตย์ จะมาจัดการดอกไม้ที่ปลูกทิ้งไว้ด้วย”“ดอกพวกนั้นหอมจริง ๆ นะแก้ว กลิ่นฟุ้งไปหมด ขนาดตอนนี้ยังได้กลิ่นเลย ลองสูดดูสิ”“แล้วแก้วจะตัดไปขายหรือไปแต่งร้านล่ะ แต่เยอะขนาดนั้นคงเอาไปแต่งไม่ไหวมั้ง ล้นร้านพอดี”ปิ่นแก้วหัวเราะ “แก้วตั้งใจจะเด็ดมาตากแห้งค่ะ เอาไว้ชงเป็นชาดื่ม”คำปันทำหน้าฉงน “ดอกพวกนี้กินได้? ไม่มีพิษเหรอ?”“กินได้ค่ะ เป็นดอกไม้ประเภทกินได้ ดอกพวกนี้คนนิยมนำมาทำเป็นชา โดยเฉพาะคนในประเทศ C รวมถึงประเทศ J ด้วยจะนิยมดื่มกันมาก แก้วโชคดีได้เมล็ดพันธุ์มา เลยลองปลูกดู ถ้าผลผลิตดีแก้วว่าจ

더보기

다른 추천

좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status