เข้าสู่ระบบแชร์
85. ไพจิตร 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-11-08 12:04:44“สรุปคือน้าไม่คิดที่จะกลับไปคืนดีกับน้าชัดแล้ว” หลังจากนั่งฟังเงียบ ๆ กว่ายี่สิบนาที เธอจึงเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจ
“น้าไม่คิดจะกลับไปหาผู้ชายที่เคยทิ้งน้าไปอย่างเลือดเย็นอีก น้ากลัวประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย และที่สำคัญน้าไม่มีความรักให้เขาแล้ว”
“ทำไมน้าไม่บอกเขาไปตรง ๆ ล่ะ”
“น้าพูดทุกรอบที่เขามาหา แต่เขาทำเหมือนคนหูหนวก ดื้อด้านมาหาทุกวันเหมือนอยากจะเอาชนะน้าให้ได้”
“อาจเพราะน้าชัดเห็นว่าน้าจิตรยังไม่มีใครเลยขยันทำแบบนี้เผื่อฟลุก”
ไพจิตรหลบตาวูบ
ปิ่นแก้วอมยิ้ม “แก้วว่าน้าต้องหาใครสักคนแล้วล่ะ และคนนั้นต้องมีอิทธิพลพอที่จะทำให้น้าชัดกลัวไม่กล้ามาตอแยอีก อืม..สารวัตรสันต์ก็ไม่เลวนะน้า น้าไม่สนเหรอ” เธอเอ่ยชื่อของสันต์ที่เป็นน้องชายของสุขขึ้นมา แล้วก็สังเกตเห็นเนินแก้มของไพจิตรมีริ้วแดงจาง ๆ ปรากฏ
ที่เธอจงใจยกชื่อของสันต์ขึ้นมาเพราะเคยเห็นเขาไปช่วยไพจิตรจัดร้านช่วงเสาร์อาทิตย์อยู่บ่อยครั้ง สันต์เป็นน้องชายแท้ ๆ ของสุข ตอนนี้อายุเกือบห้าสิบปีแล้ว
สันต์มีอาชีพเป็นตำรวจเคยทำงานที่เมืองหลวงมาก่อน แต่เมื่อภรรยาเสียชีวิตประกอ
บทล่าสุด
พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย 97. เพิ่มเครือข่าย
ข้างฝ่ายแดนดินยังไม่มีความคิดที่จะเพิ่มพื้นที่เพาะปลูกผลไม้ให้ครอบครัวอื่น เพราะตอนนี้กำลังซื้อของดำรงยังมีจำกัดอยู่แค่ระดับปัจจุบัน และแดนดินยังไม่คิดหาลูกค้าอื่นเพิ่ม เขาต้องการนำผลผลิตทั้งหมดมาใช้ในโรงค้าส่งผลไม้และโรงงานแปรรูปที่กำลังจะสร้างขึ้น ต้องรอใกล้เสร็จเรียบร้อยเสียก่อนถึงจะเริ่มทำสัญญากับชาวบ้านอีกครั้ง“ถ้าเป็นผลไม้ช่วงนี้ยังนะครับน้าทา เมล็ดพันธุ์ยังมีไม่เยอะ” เขายังคงใช้ข้ออ้างเดิม“แต่ถ้าเป็นกาแฟและดอกไม้ ผมสามารถทำสัญญาได้เลย แต่ก็อย่างที่น้าทราบว่าขั้นตอนการเก็บและแปรรูปจะค่อนข้างยุ่งยาก ไม่เหมือนผลไม้ที่แค่เก็บจากต้นแล้วส่งขาย น้าสนใจไหม”เพราะกาแฟและชาดอกไม้ที่ปลูกก่อนหน้านั้นให้รสชาติดี หอมถูกปาก อีกทั้งสรรพคุณที่มีประโยชน์หลากหลายของดอกไม้และกาแฟ จึงดึงดูดผู้คนให้หันมานิยมดื่มกันมากขึ้น ปิ่นแก้วได้บรรจุใส่ถุงวางขายที่หน้าร้านก็ขายดิบขายดีเรียกว่าวางไว้เท่าไหร่ก็หมดเกลี้ยงภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมงอีกทั้งความนิยมของกาแฟและดอกไม้นั้นค่อนข้างกว้างไปถึงตลาดต่างประเทศหลายประเทศ อย่างดำรงเองที่เน้นส่งออกไปยังตลาดประเ
พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย 96. ปรับปรุงบ้านใหม่
“เราขอบใจแก้วมากนะ” มาลินีน้ำตาซึมออกมาไม่หยุด“ไม่ต้องขอบใจหรอก แก้วก็แค่ให้ยืม หลังเรียนจบแมวก็ต้องมาทำงานกับแก้วเพื่อใช้หนี้ที่ยืมไปอยู่ดี” หลังจากพูดคุยและสนิทสนมกันได้สองสัปดาห์จึงเรียกชื่อเล่นกันได้ในที่สุด“เราจะกลับมาทำงานกับแก้วแน่ ๆ แก้วไม่ต้องห่วง” แววตาของมาลินีมองตรงมาอย่างแน่วแน่“ว่าแต่แก้วมีงานอะไรรอแมวหลังเรียนจบเหรอ” อรรณพถามออกมาอย่างสงสัย“ตอนนี้แก้วกับพี่ดินมีหลายโครงการมาก ทั้งโรงค้าส่งผลไม้ ทั้งตลาดครบวงจร ไหนจะรีสอร์ตเล็ก ๆ ที่บ้านอีก อยู่ที่ความสมัครใจของแมวว่าชอบงานไหน แต่เริ่มแรกอาจต้องไปที่โรงค้าส่งก่อนเพราะจะสร้างเสร็จก่อนเพื่อน หลังจากนั้นค่อยตัดสินใจอีกทีว่าอยากไปไหน”“เราไปไหนก็ได้ทั้งนั้น เราเชื่อใจแก้ว”“อุ๊ย! งานในตลาดกับรีสอร์ตก็น่าสนใจนะ หรือเราจะมาทำงานด้วยอีกคนดี”“อย่างเธอจะทนความเงียบเหงาของจังหวัดเล็ก ๆ ไหวเหรอ ได้อัดใจตายกันพอดี” ปิ่นแก้วพูดกระเซ้า“ว่าไม่ได้นะ บรรยากาศจังหวัดเล็ก ๆ แบบนี้โรแมนติกดีออก ยิ่งถ้าหาหนุ่มหล่อล่ำ อกบึกบึนแบบพี่ดินได้สักคน อันนายอมอยู่ที่นี่ต
พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย 95. ช่วยคนดีกว่าสร้างเจดีย์เจ็ดชั้น
“เข้าไปในห้องกันเถอะ” เธอเดินนำเพื่อนเข้าไปในห้อง และวนเวียนแนะนำอุปกรณ์เครื่องใช้สักครู่ก่อนจะพาตัวเองออกจากห้องเพื่อให้พื้นที่ส่วนตัวแก่มาลินีหลังจากดูจนแน่ใจว่ามาลินีหลับสนิทอยู่บนเตียงแล้ว เธอจึงลากอรรณพไปสอบถามทันที“เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงมากับมาลินีได้”“นี่เธอไม่คิดจะถามฉันก่อนเหรอว่าฉันเป็นยังไงบ้าง”“เห็นสีหน้าและท่าทางเธอก็รู้แล้ว จะถามให้เสียเวลาทำไมล่ะจ๊ะอันนา”อรรณพอมยิ้มชอบใจ“เล่ามาเร็ว ๆ”“มาลินีตั้งใจจะกระโดดน้ำตาย ฉันเลยต้องกระเตงมาด้วยนี้แหละ”ปิ่นแก้วทำตาโต “แล้วเธอไปเจอมาลินีได้ยังไงล่ะ” เธอทราบมาก่อนว่าอรรณพและมาลินีอยู่จังหวัดเดียวกัน แต่ไม่ได้สนิทสนมกันแต่อย่างใดเพราะเรียนอยู่คนละโรงเรียน“ตอนพ่อแม่และฉันออกไปกินข้าวเพื่อกระชับความสัมพันธ์กันใหม่ ขากลับดันเจอมาลินีกำลังยืนร้องไห้อยู่บนสะพานและเตรียมจะปีนราวสะพานเพื่อกระโดดลงไปในน้ำ โอ๊ย..แก้วเอ๊ย..ตอนนั้นใจฉันแทบจะตกทะลุลงไปในนรก รีบใส่เกียร์หมาไปดึงตัวมาลินีลงมาแทบไม่ทัน”“มันเรื่องหนักหนาอะไรถึงตัดสินใจแบบนั้น”“น้อ
พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย 94. เพิ่มสินทรัพย์
“มีเรื่องอะไรน่าขำ” ครูแก่ถามขึ้นมาอย่างไม่ไว้หน้า“เปล่า เผลอคิดเรื่องตลกอื่นน่ะเลยหลุดขำออกมา”“ตอนนี้เป็นงานเป็นการ อย่ามาทำเป็นเล่น ๆ แบบนี้ คนที่เหลืออีกเก้าคนจะเสียเวลากับเธอไปหมด” คราวนี้ส่งสายตาคมกริบลอดแว่นทรงตาเหยี่ยวกลับมาให้ด้วย“ขอโทษทุกคนนะ มาเถอะมาคุยเรื่องรายงานกันต่อ” ปิ่นแก้วรีบขอโทษก่อนแอบเป่าปาก ทำงานกับคนนิสัยแบบนี้ดูเหมือนจะเหนื่อยใช้ได้เลยถึงแม้จะไม่ชอบนิสัยครูแก่ แต่ปิ่นแก้วก็อดชื่นชมในความเฉียบขาดและชัดเจนของเธอไม่ได้ นิสารัตน์สามารถแบ่งงานให้แต่ละคนได้อย่างชัดเจนและไม่มีใครกล้าปฏิเสธ น่าจะเพราะท่าทางน่ากลัวที่อยู่ในสายเลือดของเธอ ทำให้คนรอบข้างรู้สึกเกรงใจเหมือนกำลังโดนคุณครูมอบหมายงานอยู่นั่นเองแม้นิสารัตน์จะดูมีนิสัยเข้มงวด แค่เอาเข้าจริงเธอกลับใจดีกับเพื่อนได้อย่างเหลือเชื่อ งานที่มอบหมายให้พนิดา ภานี และมาลินีนั้นไม่เสร็จสักอย่าง แต่ด้วยความเป็นผู้นำของเธอ นิสารัตน์จึงพยายามเข็นคนทั้งสามให้ทำงานออกมาให้ได้มากที่สุด จนงานสำเร็จได้ส่วนหนึ่ง และส่วนที่เหลือซึ่งยังไม่เรียบร้อยนั้นนิสารัตน์รับมาเ
พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย 93. วางเพลิง
ส่วนโครงการเรื่องสร้างโรงค้าส่งผลไม้และโรงงานแปรรูปนั้นเขาก็ตั้งใจจะทำเช่นกัน ตอนนี้ที่ดินในตัวอำเภอก็ได้ซื้อและเตรียมพื้นที่ไว้พร้อมแล้ว เหลือแค่แบบแปลน หากออกมาเรียบร้อยแล้วก็จะค่อย ๆ ทยอยก่อสร้าง คาดว่ากว่าจะเปิดดำเนินการได้ก็พอดีที่ปิ่นแก้วเรียนจบเหตุที่ไม่เร่งสร้างให้เสร็จโดยเร็วเพราะตอนนี้เขารับหน้าที่ดูแลร้านทั้งสองแห่งแทนปิ่นแก้วอยู่ เขาไม่อยากให้มีงานอื่นเข้ามาแทรกจนละเลยทั้งสองร้านที่เธออุตส่าห์ฝากฝังไว้ ไม่ว่าอย่างไร เรื่องของปิ่นแก้วก็เป็นเรื่องสำคัญที่สุดของเขาเสมอรออีกแค่ไม่ถึงสี่ปี รอเธอกลับมาสานต่องานของตัวเอง และเขาเริ่มงานของตนอย่างเต็มตัว สองคนช่วยกันคนละไม้ละมือเพื่อสร้างความมั่นคงให้กับครอบครัวเล็ก ๆ ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตของพวกเขาทั้งคู่ ชายหนุ่มรู้สึกหวานล้ำจนเหลือจะกล่าวเมื่อคิดมาถึงตรงนี้เมื่อออกจากแปลงผักแล้วชายหนุ่มได้เดินเข้าไปในบริเวณบ้านของปิ่นแก้วต่อเพื่อสำรวจความเรียบร้อยซึ่งเป็นกิจวัตรที่เขาต้องทำทุกครั้งยามที่กลับมานอนบ้านบ้านหลังน้อยของเธอตั้งเป็นเงาตะคุ่มอยู่เบื้องหน้า ให้ความรู้สึกทั้งโดดเดี่ยวและวัง
พุทธศักราช 2525 โปรดอ่อนโยนกับฉันหน่อย 92. รักตัวเองให้มาก
เช้าวันรุ่งขึ้น ปิ่นแก้วและอรรณพมาหาอาจารย์ผู้สอนที่คณะแต่เช้าเพื่อให้ลงชื่อในจดหมายขอสัมภาษณ์ สร้างความตกอกตกใจให้กับอาจารย์เป็นอย่างมากที่สองคนนี้ทำงานเร็วแบบเหลือเชื่อ ไม่เพียงเท่านั้น ยังสามารถขอสัมภาษณ์พิทักษ์นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงได้อีก เมื่อได้รับจดหมายเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่ก็ได้ขี่มอเตอร์ไซค์ไปยังบริษัทของพิทักษ์เพื่อขอสัมภาษณ์ และใช้เวลาเพียงสองชั่วโมงเท่านั้นการสัมภาษณ์ก็เสร็จสิ้น ปิ่นแก้วและอรรณพต่างยิ้มหน้าบานระหว่างเดินออกจากบริษัทพร้อมกับเอกสารที่พิทักษ์มอบให้เต็มมือรายงานของกลุ่มเสร็จไวเป็นประวัติการณ์ จากที่อาจารย์กำหนดเวลาให้หนึ่งเดือนก่อนเริ่มนำเสนอหน้าห้อง แต่ทั้งคู่ใช้เวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ รายงานทั้งหมดก็เสร็จเรียบร้อย รอเพียงแค่นำเสนอหน้าห้องอย่างเดียวเท่านั้นและการนำเสนอหน้าห้องของทั้งสองคนนั้นดีมาก เนื้อหามีการเจาะลึกและบรรยายจนเห็นภาพ อาจารย์ผู้สอนชมเปาะ ขณะที่เพื่อนร่วมชั้นถึงกับตาค้างด้วยคาดไม่ถึงและอิจฉาที่ทั้งคู่ทำออกมาได้ดี และรายงานกลุ่มของปิ่นแก้วและอรรณพเป็นกลุ่มเดียวที่ได้เกรดเอบวกจากอาจารย์&
บางทีคุณอาจจะชอบ
จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด
ชะนีติดมันส์32.7K viewsในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน
แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ55.2K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน304.4K viewsขย้ำรักเลขา NC-20
C302.7K viewsAlways Winner รักที่ถูกใจ
Chorchorwa190 viewsเดิมพันรัก มาเฟียร้าย
เดย์ไลลา1.8K viewsเป็นเมียลับทายาทมาเฟีย
อัญธิญาน์3.0K viewsด้วยรักจากท่านประธาน
อิงวรา55 views
