Share

บทที่ 42 เธอเป็นสาวใช้ตัวน้อย

เซี่ยซีหว่านหมุนตัวกลับแล้วรีบวิ่งขึ้นไปข้างบนแล้วเข้าไปในห้อง

ที่ห้องนอน

เซี่ยซีหว่านนั่งอยู่ที่ขอบเตียง ในหัวเธอมีแต่ภาพที่ลู่หานและหัวหรงเดินเข้ามาจากสนามหญ้าเมื่อครู่นี้ ไม่รู้ว่าทั้งคู่กำลังพูดคุยอะไรกัน แต่แววตาปรากฏรอยยิ้มขึ้นจาง ๆ

สายลมเย็นพัดผ่านมาเบา ๆ จนทำให้กระโปรงของหัวหรงพันเข้ากับขากางเกงสแล็คของเขา ดูแล้วช่างสนิทสนมและอบอุ่น

วันนี้เธอคาดไม่ถึงว่าเขาจะพาผู้หญิงคนอื่นกลับบ้าน

แล้วเธอนับเป็นตัวอะไรกัน

ผู้หญิงคนนั้นคือคนรักของเขาใช่หรือเปล่า?

นิ้วมือเรียวขาวของเซี่ยซีหว่านนั้นขยุ้มเข้ากับกระโปรงของตัวเตง ในใจทั้งโมโหทั้งเป็นทุกข์ ความรู้สึกนี้มันแทบจะทำให้เธอหายใจไม่ออก

ในตอนนั้นเองที่ประตูห้องถูกเปิดออก ลู่หานถิงเดินเข้ามาแล้ว

เขามาแล้ว!

เซี่ยซีหว่านเงยหน้าขึ้นมองไปที่เขา “คุณชายลู่ คุณกลับมาแล้วเหรอคะ?”

เมื่อสักครู่นี้ลู่หานถิงเห็นเธอที่สนามหญ้าแล้ว แต่ว่าเธอรีบร้อนวิ่งขึ้นมาด้านบนแล้วขังตัวเองไว้ภายในห้อง ลู่หานถิงอดที่จะยกริมฝีปากขึ้นมาไม่ได้ “วันนี้ผมพาแขกมาคนหนึ่ง เธอคือ หัวหรง ผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ของบริษัทเรา”

ที่แท้ก็เป็นผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพัน
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status