บทที่ 15 ผู้ชายคนนี้ของฉัน (2) จบตอน

“ก็คุณแก่กว่ามะนาว ไม่เรียกลุงก็ดีเท่าไหร่แล้ว” คำตอบของมะนาวทำเอาคินน์ถึงกับมันเขี้ยวหญิงสาวเหลือเกิน เรียกว่าลุงมันเกินไปแล้วนะ ถึงเขาจะอายุมากกว่าเธอเป็นรอบแต่เขาก็ไม่ได้แก่ขนาดนั้นนะ เขายังหล่อรวยแถมเปย์ให้เธอได้ไม่อั้นด้วย

“ไม่ใช่คนที่บอกว่าแก่หรือไง ทำให้เธอลุกไม่ขึ้น แถมยังครวญครางทั้งคืน” คินน์จ้องลึกไปที่ใบหน้าหวานของมะนาว แต่เขาไม่ได้โกรธหรอก แต่เอ็นดูเธอมากกว่า เวลาที่มะนาวหึงเขาชอบมาก เธอดูน่ารักจนอยากจะจัดหนักให้หญิงสาวที่ร้านอาหารนี้ไปเลย

“ถ้าอยากให้เรียก ก็ซื้อกระเป๋าแบรนด์เนมให้ใบหนึ่ง” มะนาวบอกอย่างท้าทายทั้งๆ ที่ความจริงเธอแค่แกล้งเขาเฉยๆ ไม่ได้อยากได้จริงๆ ด้วยซ้ำ

“งั้นให้สามใบเลย พร้อมรองเท้าด้วย อยากได้เท่าไหร่ผัวคนนี้จัดให้เมียได้ตลอดอยู่แล้ว” ชายหนุ่มไม่ได้พูดเล่น เขาพร้อมรูดบัตรให้มะนาวแบบไม่จำกัดวงเงินด้วยซ้ำ มีเมียเด็กมันต้องเปย์ ไม่งั้นเดี๋ยวโดนหนุ่มๆ แย่งไปเขาก็แย่สิ ตอนนี้เขาก็แก่แล้ว ไม่อยากจะเริ่มต้นใหม่กับใครบ่อยๆ หรอกนะ

“ทำเป็นพูดดี ให้จริงเหรอ” มะนาวอมยิ้มเมื่อเห็นท่าทีของคินน์

“อืม...บอกมาเลยครับคนสวย