本棚
検索
ホーム / รักโบราณ / พ่ายรักฮูหยินตัวร้าย / บทที่ 4 ข้าต้องการท่าน 1/2

共有

บทที่ 4 ข้าต้องการท่าน 1/2

作者: กะปอมพ่นไฟ
last update 最終更新日: 2025-07-01 11:09:48

บทที่ 4

ข้าต้องการท่าน

หวงเฟยหลงที่คอยมองคู่หมั้นของตนตลอดเวลานั้น เขารู้สึกว่าเรื่องราวครั้งนี้มีข้อพิรุธหลายจุด และเขาเองก็ยังคงหวาดระแวงในตัวเสิ่นลู่ซือไม่เสื่อมคลาย

ขณะที่เขากำลังคิดว่าจะทำอย่างไร กระดาษแผ่นเล็กก็ถูกลอบส่งมาให้กับโม่โฉ่วผ่านทางนางกำนัล ด้านในมีข้อความว่า 'ช่วยซูเจียว' โม่โฉ่วยื่นแผ่นกระดาษให้องค์รัชทายาท เขารับมาอ่านก่อนจะเอ่ยสั่งการเสียงเข้ม 

“ลายมือของลู่ซือ เจ้าไปจับตาดูลู่ซือเสีย ข้าเกรงว่าจะเกรงเรื่องร้ายกับนางเช่นกัน”

“แล้วคุณหนูมู่เล่าขอรับ”

“ข้าจะไปดูแลนางเอง ฝากด้วยนะโม่โฉ่ว อย่างไรนางก็เปรียบเหมือนน้องสาวของข้า”

“ขอรับ”

โม่โฉ่วที่เป็นหัวหน้าองครักษ์ขององค์รัชทายาท จึงได้ลอบปลีกตัวออกจากงานเลี้ยง โดยที่ไม่มีผู้ใดสังเกตเห็น

ฝีเท้าบางเบาดุจขนนกลอบติดตามเสิ่นลู่ซือมาไม่ห่าง คิ้วกระบี่ขมวดกันแน่นเมื่อเริ่มเห็นความผิดปกติของหญิงสาว เรือนร่างบอบบางของนางเดินโซเซไปมาคล้ายกับคนเมาสุรา แต่เท่าที่เขาเห็นนางเพิ่งดื่มสุราไปเพียงสองจอกมิใช่หรือ

'เหตุใดจึงเมามายเสียแล้ว นางคงจะคออ่อนมากสินะ'

ร่างสูงใหญ่ที่ติดตามมาไม่ห่างหัวเราะขันคนงาม รู้ว่าตัวเองคออ่อนแล้วยังยกจอกสุราดื่มราวกับชาเสียอย่างนั้น ช่างไม่ประมาณตนเสียบ้างเลย

หมับ!

จู่ ๆ สตรีที่เขาคิดว่ากำลังเมามายกลับหันหลังกลับมามองเขาด้วยดวงตาวาววับ เรือนร่างนุ่มนิ่มที่มีกลิ่นกายหอมกรุ่นโถมมากอดแขนเขาแน่น แววตาคู่สวยฉ่ำน้ำมองโม่โฉ่วราวกับจะกลืนกิน ริมฝีปากอวบอิ่มสั่นระริกก่อนจะเอ่ยคำพูดที่ยังติดค้างในใจของนาง

“ช่วยมู่ซูเจียวด้วย” น้ำเสียงหวานเอ่ยตะกุกตะกัก เพราะบัดนี้ร่างกายของนางร้อนรุ่มราวกับถูกไฟมาสุมก็ไม่ปาน

“องค์รัชทายาทไปช่วยแล้ว”

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น เสิ่นลู่ซือก็เบาใจลง เหตุการณ์ในนิยายยังคงดำเนินต่อไปสินะ และตอนนี้ว่าที่สามีของนางในอนาคตก็ยืนอยู่ตรงหน้าแล้ว เช่นนี้นางจะกล้าปล่อยเขาให้หลุดมือไปได้อย่างไรเล่า

‘ขอโทษนะโม่โฉ่ว มีเพียงท่านที่จะมาช่วยเปลี่ยนชะตาที่น่าสงสารของข้าได้’

ไอ้ฤทธิ์ยาปลุกกำหนัดนี่ก็รุนแรงกว่าที่นางคาดคิดเสียอีก ความรู้สึกสะบัดร้อนสะบัดหนาวนี้ ทำให้ร่างกายของนางร้อนผ่าวราวกับต้องพิษไข้ ยิ่งได้แนบชิดกับกายแกร่งอันแข็งแรงของบุรุษเพศอย่างโม่โฉ่ว ยิ่งทำให้ส่วนนั้นของนางสั่นระริก และอ่อนไหวขึ้นมาอย่างรุนแรง

โม่โฉ่วที่ไม่ได้รับรู้ความคิดอันร้ายกาจของสตรีด้านข้าง จึงได้เข้ามาช่วยประคองหญิงสาวให้เดินไปยังห้องรับรองที่วังหลวงได้จัดเตรียมไว้

ชายหนุ่มไม่ได้รับรู้เลยว่าความช่วยเหลือในครั้งนี้ จะนำพาให้ชีวิตอันเรียบง่ายของเขาไม่สงบสุขอีกต่อไป

ทันทีที่เสิ่นลู่ซือมาถึงยังห้องรับรอง นางก็เดินโซเซไปยังเตียงนอนที่อยู่ด้านในของห้อง หญิงสาวใช้สติอันเหลือน้อยนิดที่ยังมีอยู่เอ่ยเรียกชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน

“ท่านองครักษ์โม่ ข้ารบกวนท่านช่วยรินชาให้ข้าได้หรือไม่”

น้ำเสียงแว่วหวานแหบพร่าขึ้น จนคนฟังรู้สึกถึงความผิดปกติ คิ้วกระบี่ขมวดกันเป็นปมแน่น เวลานี้จะไปเรียกนางกำนัลก็ไร้ผล เขาจึงได้เดินไปยังโต๊ะมุมห้องที่มีน้ำชาอันเย็นชืดตั้งไว้

โม่โฉ่วเดินถือถ้วยน้ำชาจะมาให้หญิงสาว แต่เมื่อได้เห็นเรือนร่างบอบบางที่นอนดิ้นไปมาบนเตียงกว้าง สาบเสื้อของนางเผยอออกมาจนเห็นเนินอกขาวผ่องเช่นนี้ ทำให้ลำคอหนาของเขาพลันแห้งผากขึ้นมาทันใด

อึก!

ชายหนุ่มกลืนน้ำลายอันเหนียวข้นของตนเองลงไปอย่างยากลำบาก

“ข้าร้อน ร้อนเหลือเกิน ช่วยข้าด้วยโม่โฉ่ว” ร่างเล็กดิ้นพล่านไปมา พร้อมกับพยายามปลดอาภรณ์อันรุ่มร่ามของตนออกไป

“คุณหนูเสิ่น ท่านไม่สบายหรือ”

ทันทีที่ฝ่ามือร้อนผ่าวของโม่โฉ่วแตะสัมผัสที่หน้าผากมน เสิ่นลู่ซือก็รีบคว้าหมับที่ข้อมือแข็งแรงของชายหนุ่ม โม่โฉ่วที่ไม่ทันได้ตั้งตัวจึงถูกสตรีตรงหน้าดึงร่างของเขาเข้าไปกอด ร่างกายสูงใหญ่ของเขาทาบทับร่างกายบอบบางของนางจนมิด

“ขะ ข้าน่าจะโดนยาปลุกกำหนัด ช่วย ช่วยข้าด้วย”

“ว่าอย่างไรนะ!!”

ชายหนุ่มตกตะลึงจนร่างกายแข็งทื่อ  หัวสมองหมุนติ้วพยายามหาทางแก้ไข

“ช่วยข้า ข้าต้องการท่านโม่โฉ่ว”

“ท่านบ้าไปแล้ว!! พูดอะไรออกมารู้ตัวหรือไม่” ชายหนุ่มตวาดเสียงดังลั่น

สตรีผู้นี้ถูกยากำหนัดจนสติเลอะเลือนไปแล้วหรืออย่างไร นางไม่รู้หรือว่าการกล่าววาจาเช่นนี้ออกมา แม้แต่เขาที่สุขุมก็ไม่อาจจะทานทนภาพเย้ายวนตรงหน้าได้

เรือนร่างบอบบางนุ่มนิ่ม แววตากลมโตฉ่ำน้ำที่ปรือขึ้นมามองเขาอย่างออดอ้อน ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูระเรื่อที่เผยอขึ้นมาราวกับต้องการให้เขาบดจูบลงมานั้น ช่างยั่วอารมณ์ของเขาให้มีความปรารถนาในตัวนางอย่างยิ่ง

เขาเองก็เป็นบุรุษจะอาจหาญทานทนสตรีที่งดงาม และมีเสน่ห์ตรงหน้านี้ได้อย่างไรกัน!!

“เพราะเป็นท่านอย่างไรเล่า ข้าจึงยินยอม”

“ข้าหาใช่องค์รัชทายาทไม่”

โม่โฉ่วยังคงคิดว่านางเข้าใจผิด บุรุษที่นางรักและต้องการมอบร่างกายนี้ให้คือหวงเฟยหลง หาใช่องครักษ์ผู้ต่ำต้อยเช่นเขา

“ถ้าท่านคือโม่โฉ่วก็ถูกคนแล้วล่ะ เพราะบุรุษที่ข้าต้องการให้มาเป็นสามีคือองครักษ์ที่มีนามว่าโม่โฉ่ว หาใช่องค์รัชทายาทไม่”

สิ้นประโยคของโฉมสะคราญ หัวใจที่ด้านชาของโม่โฉ่วก็เต้นกระหน่ำราวกับกลองศึก เขามองสีหน้าของนางก็รู้ว่าคำพูดที่นางเอื้อนเอ่ยมานั้นเป็นจริงทุกคำ

“แล้วท่านจะเสียใจเสิ่นลู่ซือ”

หญิงสาวหัวเราะขำ  “ข้าไม่มีวันเสียใจ ข้าต้องการท่านโม่โฉ่ว แต่งงานกับข้านะเจ้าคะ”

“ฮะ!!”

โม่โฉ่วเบิกตากว้างด้วยความตกใจ วันนี้หญิงสาวทำให้เขามึนงงไปหมดแล้ว อะไรที่ทำให้นางเปลี่ยนแปลงไปได้มากขนาดนี้กัน

この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
前のチャプター 次のチャプター

最新チャプター

  • พ่ายรักฮูหยินตัวร้าย   ตอนพิเศษ 3 เหล่าตัวแสบตระกูลเสิ่น 2/2

    ในค่ำคืนนั้นโม่โฉ่วได้มอบหมายหน้าที่สำคัญให้กับบุตรสาว ส่วนเขาก็รีบตรงไปยังเรือนนอนของเสิ่นลู่ซือ ทันทีที่เข้ามายังเรือนนอน ปลายจมูกโด่งพลันได้กลิ่นหอมรัญจวนที่โชยออกมาจากห้องหับ คิ้วกระบี่ขมวดมุ่น ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความตื่นเต้นอ่า...ซือเอ๋อร์ของเขามิใช่ว่ากำลังจะยั่วยวนเขาใช่หรือไม่กายแกร่งเดินเข้าไปยังห้องนอนแต่ภายในห้องกลับว่างเปล่า เขามองหานางจนทั่วจนกระทั่งได้ยินเสียงกระเซ็นของน้ำที่ดังมาจากห้องอาบน้ำ ใบหน้าคมกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเปลี่ยนทิศทางไปยังห้องอาบน้ำภาพเบื้องหน้าที่ปรากฏนี้ทำให้ร่างกายของโม่โฉ่วรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาทันใด เรือนร่างขาวผ่องของเสิ่นลู่ซือที่นั่งหันหลังให้เขากำลังลูบไล้เรียวแขนเสลา และท่อนขาเรียวยาว กลิ่นหอมของดอกเหมยกุ้ยฮวา (กุหลาบ) กำจรไปทั่วห้องอาบน้ำกึ่งกลางกายที่เคยสงบนิ่งพลันขยายใหญ่ขึ้นมาจนเขารู้สึกคับแน่นไปหมด ลำคอหนาของชายหนุ่มแห้งผากเมื่อเห็นภาพเย้ายวนตรงหน้า“อุ๊ย! ท่านพี่มาแล้วหรือเจ้าคะ”เสิ่นลู่ซือแสร้งทำท่าตกใจ เมื่อเห็นผู้เป็นสามียืนมองนางอยู่นานแล้ว มุมปากเล็กยกยิ้มอย่างยั่วยวน คล้ายกับกำลังเชิญชวนให้เขามาอาบน้ำร่วมกันกับนาง“เจ้าอยากทำพ

  • พ่ายรักฮูหยินตัวร้าย   ตอนพิเศษ 3 เหล่าตัวแสบตระกูลเสิ่น 1/2

    ตอนพิเศษ 3เหล่าตัวแสบตระกูลเสิ่นบุตรสาวคนแรกของตระกูลเสิ่นมีนามว่า ‘เสิ่นซิ่วอิง’ นางเป็นเด็กเลี้ยงง่ายจนหลายคนพากันประหลาดใจ แต่สิ่งสำคัญที่ทำให้ผู้เป็นบิดาและมารดาตกตะลึง นั่นคือวิธีการกำราบน้องชายที่มีนามว่า ‘เสิ่นฮุ่ยหวง’หากเสิ่นฮุ่ยหวงร้องไห้เกเร เสิ่นซิ่วอิงก็จะแผดเสียงร้องลั่นใส่น้องชาย จนทำให้เด็กน้อยหยุดร้องไห้ในทันทีเสิ่นลู่ซืออดจะหัวเราะไม่ได้ ดูท่าในอนาคตบุตรสาวของนางคงจะกำราบน้องชายจนสิ้นท่าเป็นแน่หลังจากเสิ่นลู่ซือให้กำเนิดทารกฝาแฝดไม่นาน ฮองเฮามู่ซูเจียวก็ได้ให้กำเนิดมังกรคู่เช่นกัน องค์ชายทั้งสองทรงมีพระนามว่า ‘หวงเฟยเทียน’ กับ ‘หวงเฟยอวี่’ องค์ชายทั้งสองมีอายุน้อยกว่าสองพี่น้องตระกูลเสิ่นเพียงห้าเดือนเท่านั้น ทำให้เด็กน้อยทั้งสี่ได้กลายเป็นเพื่อนเล่นกันตั้งแต่แบเบาะห้าปีผ่านไปวันเวลาผ่านไปราวกับสายน้ำไหล จวนตระกูลเสิ่นได้มีสมาชิกเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน เป็นบุตรชายคนที่สองนามว่า ‘เสิ่นลู่หลิ่ง’โม่โฉ่วผู้ขยันหว่านเมล็ดพันธุ์นั้น ภาคภูมิใจในความเก่งกาจของเขาเหลือเกิน เสิ่นฮุ่ยหมิ่นเองก็ชอบอกชอบใจในตัวบุตรเขยของเขาผู้นี้นัก แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้เขาตกใจจนแทบสิ้นสติ

  • พ่ายรักฮูหยินตัวร้าย   ตอนพิเศษ 2 กำเนิดเจ้าก้อนแป้งน้อย 2/2

    จวนตระกูลเสิ่นนับจากเรื่องวุ่นวายได้จบลงไปแล้ว เวลานี้ก็ผ่านมานานหลายเดือนจนท้องของเสิ่นลู่ซือขยายใหญ่มากขึ้น การเดินเหินของนางเป็นไปอย่างยากลำบาก หากอยากไปที่ใดจะต้องมีคนคอยช่วยประคองถึงสองคนโม่โฉ่วที่กำลังกังวลกับครรภ์แฝดของภรรยานั้น จึงได้ขอลางานกับหวงเฟยหลง เวลานี้เขาไม่ได้เป็นเพียงแค่หัวหน้าองครักษ์ของฮ่องเต้ แต่ยังเป็นพระเชษฐาด้วย ถึงแม้โม่โฉ่วจะไม่ปรารถนาบรรดาศักดิ์อย่างที่ควรได้ แต่เขาก็ได้รับความยำเกรงจากฮ่องเต้และเหล่าขุนนาง“เป็นอย่างไรบ้าง อยากกินอะไรหรือไม่”โม่โฉ่วเอ่ยถามฮูหยินรัก หลังจากที่ประคองนางมานั่งรับลมที่ศาลาไม้“ตอนนี้ข้าเจริญอาหารมากเลยเจ้าค่ะ กินสิ่งใดล้วนอร่อยทั้งสิ้น”เสิ่นลู่ซือเอ่ยตอบอย่างเขินอาย เวลานี้ร่างกายของนางอวบอิ่มมากกว่าเดิมนัก น้ำหนักก็ขึ้นมาหลายสิบโล ไม่รู้ว่าหลังจากคลอดเจ้าแฝดร่างกายของนางจะเป็นเช่นเดิมหรือไม่“ฮ่ะฮ่ะ ช่วงนี้ต้องบำรุงเยอะ ๆ เจ้ากับลูกจะได้แข็งแรง และข้า...”“โอ๊ย!!”เสิ่นลู่ซือที่นั่งอมยิ้มพลันปวดหน่วงตรงท้องขึ้นมาฉับพลัน ดวงหน้างามซีดขาวด้วยความเจ็บปวดที่จู่โจมขึ้นมาโดยที่ไม่ทันตั้งตัว ในตอนนั้นนางรู้สึกว่ามีน้ำไหลออกมาจาก

  • พ่ายรักฮูหยินตัวร้าย   ตอนพิเศษ 2 กำเนิดเจ้าก้อนแป้งน้อย 1/2

    ตอนพิเศษ 2กำเนิดเจ้าก้อนแป้งน้อยองค์ชายสี่กับฮองเฮาถูกตัดสินให้ประหารชีวิตต่อหน้าธารกำนัลทั้งหลาย โดยก่อนหน้านั้นทั้งสองจะถูกจับเข้าไปอยู่ในกรงขัง แล้วแห่ประจานถึงความผิดที่ได้ก่อเอาไว้ เพื่อเป็นเยี่ยงอย่างให้ชาวแคว้นหวงอย่าได้เอาเป็นแบบอย่าง โรคระบาดที่เคยเกิดขึ้นล้วนเป็นฝีมือขององค์ชายสี่ รวมถึงการสิ้นพระชนม์ของอดีตฮองเฮานั้นก็เป็นฝีมือของหลี่ฮองเฮาด้วยราษฎร์ที่ล่วงรู้ความชั่วร้ายของทั้งสอง ต่างพากันมารุมประณามด่าทอ ทั้งยังขว้างปาสิ่งของเข้ามายังกรงที่คุมขังนักโทษ ทั้งสองได้รับบาดเจ็บทั่วทั้งร่างกาย“สารเลว!! สมควรตาย กล้าทำร้ายผู้บริสุทธิ์ได้อย่างไร ข้าต้องเสียลูกไปเพราะโรคระบาดในครั้งนั้นเลยนะ ฮือ ๆ”“ชั่วช้านัก ประหารพวกมันเลย!!”“เลวทั้งแม่ทั้งลูก”เสียงด่าทอดังขึ้นมาไม่ขาดสาย หวงเฟยอินกัดฟันแน่นด้วยความโกรธ เขาไม่คิดเลยว่าชีวิตของเขาจะตกต่ำถึงเพียงนี้ เจ้าพวกนี้มันกล้ามาด่าทอเขาได้อย่างไรสมควรตายนัก!!การประหารของทั้งสองดำเนินไปด้วยความเรียบร้อย ศีรษะที่ถูกตัดขาดออกจากตัวถูกนำไปแขวนไว้ที่ประตูเมืองทางทิศเหนือ ฮ่องเต้ได้ออกราชโองการประกาศคุณงามความดีแก่องค์รัชทายาท และตระกูล

  • พ่ายรักฮูหยินตัวร้าย   ตอนพิเศษ 1 การเจอกันครั้งแรก 2/2

    ร่างสูงหยัดกายเต็มความสูงด้วยความแค้นที่สุมอยู่ในอก เขาเดินไปยังหลังพระพุทธรูปก่อนจะพบช่องทางลับที่ท่านแม่บอกไว้ให้ ไม่รู้ว่าเพราะแรงแค้นหรือไม่ จึงทำให้เขาสามารถพาร่างกายที่แสนบอบช้ำนี้ เดินออกไปจากป่าไผ่จนพบเข้ากับแม่น้ำหนึ่งสายแต่เหมือนสวรรค์ยังคงจะทำการทดสอบเขาอีก ฝนห่าใหญ่ได้ตกกระหน่ำลงมาราวกับฟ้ากำลังพิโรธ โม่โฉ่วเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่ดำมืดด้วยสายตาว่างเปล่าร่างสูงที่ยืนอยู่ริมน้ำกัดฟันแน่นด้วยความเจ็บปวด หยาดน้ำตาของเขาไหลรินลงมา โดยถูกสายฝนชำระล้างไปสิ้น ราวกับกำลังจะย้ำเตือนว่าให้เขาหยุดร้องไห้ แล้วลุกขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งเพื่อแก้แค้นคนชั่ว!!โม่โฉ่วเดินไปริมตลิ่งเจอเข้ากับเรือไม้ลำเล็ก ราวกับมีคนจงใจเตรียมไว้แล้ว สุดท้ายท่านแม่ก็คือคนที่เสียสละ และรักเขามากที่สุดร่างกายสูงใหญ่เดินโซเซไปนั่งในเรือ แล้วพายเรือออกจากฝั่งท่ามกลางสายฝนที่ตกกระหน่ำลงมา แม่น้ำสายนี้ไม่ได้กว้างมากนัก เขาจึงกัดฟันทนจนพายมาถึงฝั่งตรงข้ามได้ในที่สุดชายหนุ่มเดินโซเซออกมาจากเรือ เวลานี้ร่างกายของเขาเริ่มจะทานทนไม่ไหวเสียแล้ว ร่างกายร้อนผ่าวราวกับมีไข้ขึ้นสูง กอปรกับพิษบาดแผลจากด้านหลังทำให้โม่โฉ่วสลบ

  • พ่ายรักฮูหยินตัวร้าย   ตอนพิเศษ 1 การเจอกันครั้งแรก 1/2

    ตอนพิเศษ 1การเจอกันครั้งแรก“เหตุใดถึงทำเช่นนี้กับข้าและท่านแม่เช่นนี้ พวกข้าไปทำสิ่งใดให้พวกเจ้ากัน”เด็กหนุ่มในวัย 18 หนาวตะคอกถามผู้ที่เขาเคยนับถือเป็นเสด็จยายและน้องชาย แต่ในวันนี้กลับเป็นพวกเขาที่หันคมดาบมาแทงข้างหลังของเขาอย่างเลือดเย็นในแววตาของทั้งสองที่มองมานั้น แสดงถึงความรังเกียจเดียดฉันท์ออกมาอย่างเปี่ยมล้น สายตาที่ทิ่มแทงมาราวกับคมดาบมันบาดลึกเข้าไปในความรู้สึกของโม่โฉ่ว ใบหน้าของทั้งสองมีเพียงรอยยิ้มเย้ยหยันด้วยความสมเพชน้องชายที่เขาเคยให้ความเอ็นดูแสยะยิ้มอย่างร้ายกาจ “หึ นี่เจ้าคิดจริง ๆ หรือว่าข้าเห็นเจ้าเป็นพี่ชาย คนอย่างเจ้าเนี่ยนะ! น่าขันสิ้นดี”เขาพ่นน้ำลายใส่หน้าของโม่โฉ่ว พลางสืบเท้าเข้ามาใกล้ร่างสูงที่นอนขดตัวคุดคู้อยู่บนพื้นไม้สกปรก แววตาของเด็กหนุ่มที่อายุแค่ 17 หนาวมองมาอย่างเลือดเย็นก่อนหน้านี้โม่โฉ่วได้ถูกคนของเขาซ้อมจนสะบักสะบอม แต่ใบหน้านั้นก็ยังคงมองมาทางเขาอย่างถือดี น่าตายนัก!“เจ้ากับแม่มันก็แค่สวะชั้นต่ำ เสด็จยายของข้าอุตส่าห์เลี้ยงดูพวกเจ้าขนาดนี้ก็นับว่าดีมากแล้ว ตอนนี้พวกเจ้าแม่ลูกก็ควรตอบแทนบุญคุณสิ”“เจ้าต้องการอะไร” เขากัดฟันแน่นด้วยความก

続きを読む

あなたも気に入るかもしれません

無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で！お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう！
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status