Episode 32 ลักพาตัว
หน้าตาที่โดดเด่นบวกกับการแต่งตัวที่เน้นเรือนร่างที่สมส่วนตามมาตรฐานทำให้แม้จะนั่งดื่มอยู่เฉยๆ แต่ก็มีผู้ชายมากมายให้ความสนใจอยากเข้ามาทำความรู้จักกับเธอ
“สวัสดีครับมาคนเดียวเหรอ”
คาร์ลินเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียงที่โน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมากระซิบข้างหูเธอท่ามกลางเสียงเพลงที่ดังแข่ง เธอไม่ได้ตอบคำถามของเขาแต่ยกแก้วตัวเองขึ้นจิบแทนทำราวกับเขาเป็นเพียงอากาศธาตุสำหรับเธอ ยิ่งเห็นหน้าเขาเธอก็ยิ่งรู้สึกหงุดหงิด เพราะสีผมบลอนด์ทองของเขามันทำให้เธอนึกถึงใครบางคนที่เธอกำลังบ่นถึงเมื่อครู่
“ผมชื่อ...”
“ฉันไม่ได้อยากรู้จัก” คาร์ลินถอนหายใจออกมาด้วยความรำคาญ ก่อนจะพูดดักอีกฝ่ายอย่างไม่สบอารมณ์
“ดูเหมือนคุณจะอารมณ์ไม่ค่อยดีนะ”
“เพราะเห็นหน้าคุณไงเลยอารมณ์ไม่ค่อยดี” คำตอบที่ไร้ซึ่งมิตรภาพสำหรับคนแปลกหน้า ทำให้อีกฝ่ายเองก็รู้สึกไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่นัก แต่โชคดีที่มีคนเข้ามาช่วยห้ามไม่ให้เรื่องบานปลายเอาไว้เสียก่อน
“เขาไม่อยากคุยด้ว
Episode 33 ฮันนีมูนคาร์ลินมองปลายทางที่เครื่องลงจอดยังประเทศอิตาลีด้วยความประหลาดใจ ไม่คิดว่าเขาจะพาเธอมาไกลถึงขนาดนี้ ที่สำคัญเธอยังไม่ได้เตรียมอะไรมาเลยต่างหาก“กระเป๋าฉันล่ะ” คนตัวเล็กเอ่ยถามหากระเป๋าสะพายคู่ใจที่มีของสำคัญของเธออยู่ในนั้นหลายอย่างทั้งเอกสาร โทรศัพท์ และบัตรเครดิตต่างๆ“เก็บเอาไว้ให้แล้ว เราจะไม่ใช้โทรศัพท์กันตลอดระยะเวลาที่อยู่ที่นี่”“แล้วทำไมฉันต้องอยู่ที่นี่ ตกลงลักพาตัวฉันมาทำไม” คนตัวเล็กกระแนะกระแหนอย่างไม่เกรงกลัวสถานการณ์ในตอนนี้เลย“แค่จะพาเมียมาฮันนีมูนนี่เรียกลักพาตัวเลยเหรอ ไม่ดูรุนแรงเกินไปหน่อยรึไง” เจโรมแสร้งตีหน้าเศร้าราวกับตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำถูกกล่าวหาให้ความเท็จ“ฮันนีมูน?”“ใช่ เราจะมาฮันนีมูนกันที่นี่ ที่นี่จะมี
Episode 34 รื้อฟื้นความหลังสายตาหวานเยิ้มมองการเคลื่อนไหวของชายหนุ่มผ่านกระจกสะท้อนตรงหน้าด้วยความรู้สึกเสียวซ่าน เมื่ออีกฝ่ายเลื่อนมือลงลูบไล้เนินสามเหลี่ยมอวบนูนไปมาจนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำหวานที่ถูกกระตุ้นออกมา“ไหนว่าไม่ให้จับ” อีกฝ่ายเอ่ยแซวย้อนคำพูดของหญิงสาวที่เคยพูดเอาไว้ก่อนหน้านี้“ก็ตอนนั้นยังไม่อยากนี่” คนตัวเล็กตอบตาใส ไม่ได้รู้สึกกระดากอายที่ถูกยอกย้อนเลยแม้แต่น้อย“หืม อยากอะไร” เจโรมแกล้งเอ่ยถามทั้งที่ตัวเขาเองก็รู้คำตอบอยู่แล้ว หนำซ้ำยังยิ่งกลั่นแกล้งเธอด้วยการดันเอาปลายนิ้วเรียวยาวเข้าไปทักทายปากช่องทางรักเปียกชื้นของคนตัวเล็กจนร่างบางบิดเกร็งไปมาใบหน้าหวานเหยเกไปตามสัญชาตญาณ ยิ่งเธอตอบช้ามากเท่าไหร่ปลายนิ้วร้ายก็ยิ่งดันเข้าไปลึกมากขึ้นเท่านั้น“ตกลงอยากอะไรไม่เห็นพูด” ยิ่งคนตัวเล็กพยายามกลั้นเสียงครางกระเส่าเอาไว้ อีกฝ่ายก็ยิ่งกระตุ้นแกล้งให้เธอเปล่งเสียงออกมา“อะ...อยากได้”“อยากได้อะไร”“อยากได้
Episode 35 เซอร์ไพรส์เป็นอีกหนึ่งในหลายครั้งที่เธอมักจะมองลึกไปในดวงตาของเขาเพื่อรอคำตอบที่มันสะท้อนออกมาเพื่อยืนยันคำตอบของเขาว่าจริงเท็จมากแค่ไหน“พูดไปเธอก็คงจะไม่เชื่อ”“ก็พูดมาก่อนสิ เพราะฉันอยากฟังไม่ว่าคำตอบมันจะจริง หรือเป็นแค่เรื่องโกหกก็ตาม”“ฉัน...”“คุณลูกค้ามีอะไรให้ช่วยไหมคะ” คาร์ลินกลอกตาขึ้นบนด้วยความหงุดหงิดที่ถูกพนักงานส่งเสียงขัดจังหวะเสียก่อนเธอรีบจัดการเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อยก่อนจะเดินนำเจโรมออกไป เธอยืนสบตากับพนักงานที่รบกวนช่วงเวลาสำคัญเธอครู่หนึ่ง แต่ก็ไม่ได้ทำอะไร เพียงเดินถือชุดที่ลองไปวางลงบนเคาน์เตอร์คิดเงิน เจโรมเดินตามออกมาจัดการเรื่องค่าใช้จ่าย พร้อมกับจัดแจงนำของไปส่งยังโรงแรมที่เขาจองเอาไว้“ไม่ฟังฉันตอบก่อนเหรอ”“ไม่มีอารมณ์จะฟังแล้ว”“งั้นอยากฟังเมื่อไหร่ก็บอกแล้วกัน” เขาบอกพร้อมกับบีบแก้มนุ่มนิ่มด้วยความมันเขี้ยว &ldq
Intro Blaine Grand Casino (เบลน แกรนด์ คาสิโน)สาวน้อยร่างบางในชุดเดรสสีดำรัดรูปโชว์เรือนร่างนาฬิกาทราย เดินสะบัดขาเรียวบนรองเท้าสนสูงขนาดสี่นิ้วเข้ามาภายในคาสิโนกลับกลุ่มเพื่อนของเธอ สถานที่แปลกตาที่เธอเองก็พึ่งได้เคยเห็นกับตาครั้งแรกทำให้เธอแอบรู้สึกตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย ถึงแม้ภาพลักษณ์ที่คนภายนอกมองเข้ามาเธอจะเป็นผู้หญิงที่ดูสวยสง่า มั่นใจตัวเองในทุกฝีก้าว และอิริยาบถ ทว่าจิตใจของเธอกลับเป็นเพียงเด็กสาวไร้เดียงสาที่อยากรู้อยากลองสิ่งใหม่ๆ เหมือนเด็กสาวในวัยเดียวกันกับเธอ แต่เพราะเกิดมาในครอบครัวที่คุณปู่เป็นมาเฟีย คุณย่าเป็นลูกสาวยากูซ่า อีกทั้งพ่อเธอเองก็ยังเป็นมาเฟียที่น่าเกรงขามทำให้ติดนิสัยชอบวางอำนาจ เอาแต่ใจมาโดยไม่รู้ตัว ถึงอย่างไรนั่นก็เพียงด้านหนึ่งของเธอที่มักจะแสดงออกมาเพื่อป้องกันภัยรอบตัวเท่านั้นทว่าตอนนี้สิ่งที่กำลังรังแกหัวใจไร้เดียงสาของเธอคงจะเป็นเพราะนิสัยดื้อตาใสของเธอที่แอบหนีออกมาเที่ยวเพียงลำพังกับกลุ่มเพื่อนสนิทโดยไร้ซึ่งบอดี้การ์ดที่พ่อเธอเตรียมเอาไว้ให้ ที่สำคัญสถานที่ที่เลือกมานั้นดันดูอันตรายสุดโต้งกว่าที่เด็กสาวอย่างพวกเธอจะรับมือไหวทั้งรูปร่าง และโครงห
Episode 01 เดิมพันคำตอบของหนุ่มหล่อผมบลอนตรงหน้าทำเอาหญิงสาวถึงกับชะงักไปชั่วขณะ เธอหันกลับมามองหน้าเขาด้วยแววตาประหลาดใจที่กล้าเอาคาสิโนแห่งนี้มาวางเดิมพัน“หมายความว่ายังไง คุณคิดว่าคุณจะมีปัญญาเอาคาสิโนนี้มาให้ฉันได้เหรอถ้าคุณแพ้น่ะ”“ได้สิ” ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก แววตายังคงจ้องมองมาที่หญิงสาวด้วยความท้าทาย “ให้ทุกคนที่อยู่ตรงนี้เป็นพยานได้เลยว่าฉัน เจโรม เบลน เจ้าของเบลนแกรนด์คาสิโนยินดีเอาคาสิโนวางเดิมพันเพื่อแลกกับร่างกายของเธอ”ดวงตากลมโตที่หยิ่งทะนงก่อนหน้าเบิกโพลงขึ้นเล็กน้อยด้วยความตกใจ ทว่ากลับแสดงอาการออกมามากไม่ได้ เพราะเสียงเชียร์จากผู้คนที่กำลังให้ความสนใจกับการเดิมพันระหว่างเขากับเธอ สถานการณ์กำลังบีบบังคับให้เธอไม่มีทางเลือกอื่น ถ้ายอมแพ้ไม่เล่นตั้งแต่ตอนนี้ก็เป็นเธอเองที่เป็นฝ่ายเสียหน้าเพราะเป็นคนยื่นข้อเสนอต่ออีกฝ่าย แต่ถ้าเล่นไปแล้วแพ้เธอจะต้องยอมนอนกับหนุ่มผมบลอนตรงหน้าเธออย่างงั้นเหรอ?“หึ เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะสาวน้อย”“คะ…ใครเป็นสาวน้อย ฉันโตเป็นผู้ใหญ่แล้วไม่งั้นไม่มายืนอยู่ตรงหน้าคุณได้หรอก”“งั้นก็ดี เพราะฉันก็ไม่อยากโดนข้อหาพรากผู้เยาว์” รอยยิ้มร้ายกาจที่
Episode 02 แพ้ ชนะ?เสียงลูกเต๋าที่กลิ้งไปมาตามแรงเขย่าเป็นเพียงเสียงเดียวที่ดังขึ้นในตอนนี้เนื่องจากตอนนี้บรรยากาศรอบๆ ตัวตกอยู่ภายใน้ความเงียบไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว“สูง หรือ ต่ำคะ” คำตอบที่จะชี้ชะตาเธอทำให้เธอรู้สึกกดดันไม่น้อย แต่นับว่ายังโชคดีที่คราวนี้เธอไม่ได้เป็นฝ่ายเลือกก่อน เธอจ้องมองไปยังแววตาลึกลับที่ยากจะคาดเดาของอีกฝ่าย ปลายนิ้วเรียวยาวเคาะลงบนโต๊ะเป็นจังหวะสองสามทีโดยที่สายตายังคงจ้องมองมาที่คนตัวเล็กที่นั่งรอฟังคำตอบของเขาอยู่ฝั่งตรงข้าม“สูง”“สูง” คนตัวเล็กรีบตอบตามอีกฝ่ายในทันที ทำให้เจโรมยกยิ้มมุมปากให้กับความเจ้าเล่ห์ของคนตัวเล็ก“สูง เสมอค่ะ”“แย่ล่ะสิ 3 ต่อ 3 แล้วมาดวนอีกรอบให้รู้แพ้ชนะกันดีกว่าไหม?” ชายหนุ่มยกคิ้วหนาเลิกขึ้นถามพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ทำเอาคนตัวเล็กรู้สึกสยดสยองจนไรขนอ่อนลุกชันไปทั่วเรือนร่าง“ฉันก็อยากต่อให้รู้แพ้รู้ชนะเหมือนกันนั้นแหละ แต่วันนี้ฉันไม่มีเวลาแล้วไว้คราวครั้งจะให้นายแก้มือใหม่แล้วกัน” คนตัวเล็กเชิดหน้าตอบด้วยท่าทางหยิ่งยโสเหมือนเคย ก่อนจะหยิบกระเป๋าครัชใบเล็กสีดำของตัวเองเตรียมลุกเดินจากไป เธอรีบลุกเดินออกมาจากโต๊ะด้วยความรู
Episode 03 แคมป์ปิ้งหลังจากทิ้งท้ายด้วยประโยคสยดสยองเอาไว้ อาคิราก็สั่งให้ลูกน้องพาทั้งสามคนกลับโรงแรม และแน่นอนว่าการแอบหนีเที่ยวของเธอครั้งนี้ทำให้เกิดการคาดโทษขึ้น“โดนป๊ะป๋ายื่นคำขาดแล้วว่าจะไปไหนต้องบอกบอดี้การ์ดก่อน ไม่งั้นจะให้กลับไปเรียนต่อที่ไทย” คนตัวเล็กเล่าด้วยน้ำเสียงเศร้า เดิมทีเธอเป็นคนที่รักอิสระชอบออกไปลองทำอะไรใหม่ๆ แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่าอาคิราไม่ได้ให้ในสิ่งที่เธอต้องการ เขาอนุญาตให้เธอทำตามใจตัวเองได้ทุกอย่างเพียงแต่มีข้อแม้ว่าต้องให้บอดี้การ์ดติดตามไปด้วยเสมอ นั้นก็เป็นเพราะความปลอดภัยของเธอเองเธอรับรู้ และเข้าใจว่าทั้งหมดพ่อทำไปเพราะเป็นห่วงเธอก็เท่านั้นที่ต้องมาอยู่ไกลครอบครัวเพียงลำพังหนำซ้ำยังพ่วงสถานะลูกสาวมาเฟียที่ไม่รู้ว่ามีใครจ้องเล่นงานเธออยู่เมื่อไหร่‘ของมีค่าที่จะทำให้พวกศัตรูต่อรองกับป๋าได้มีเพียงแค่ 3 อย่างเท่านั้น นั่นคือ หนู น้อง และแม่ของหนู ทั้งสามคนเป็นสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตของป๋า เพราะฉะนั้นรู้เอาไว้ว่าป๋าจะไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องของรักของป๋าแม่แต่ปลายเล็บ’ประโยคบอกรักที่ไม่มีคำว่ารักของพ่อ ที่เธอยังจำขึ้นใจเสมอมาทำให้เธอไม่ได้มีปัญหากับกา
Episode 04 หลงป่าสองสาวถอดเสื้อออกเหลือเพียงชุดชั้นในเท่านั้น ส่วนเซเวียร์เองก็ถอดเสื้อตัวบนออกเหลือไว้เพียงกางเกงขาสั้นด้านล่าง เพราะอยู่ด้วยกันจนชินการใส่ชุดว่ายน้ำ หรือชุดชั้นในต่อหน้ากันจึงไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อะไร“น้ำโคตรเย็น” เซเวียร์สบถออกมาหลังจากกระโดดลงน้ำไปคนแรก แต่ก็ควักมือเรียกสาวๆ ให้ลงตามไปอยู่ดีซึ่งสาวรูปร่างบอบบางแต่จิตใจสายลุยไม่ต่างจากผู้ชายอย่างคาร์ลินกับเม็ดฝุ่นก็ไม่รีรอที่จะกระโดดตามลงไปเสียงกรี๊ดของสองสาวที่ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้นหลังจากได้สัมผัสกับกระแสน้ำเย็นเฉียบ ทั้งสามคนหากิจกรรมทำกันระหว่างเล่นน้ำไม่ว่าจะว่ายน้ำแข่งกัน หรือแม้กระทั่งแข่งกันดำน้ำ เพื่อเพิ่มสีสันให้ทริปนี้สนุกยิ่งขึ้นโดยตอนเย็นก็มีแพลนจะทำบาร์บีคิวกินกัน“ไปเดินป่ากันไหม” เซเวียร์เอ่ยถามหลังจากเล่นน้ำมาอยู่พักใหญ่“ไปไหมล่ะ ฟ้ายังไม่มืดเลย” คาร์ลินเงยหน้ามองดูท้องฟ้าที่ยังคงมีแสงแดดจ้าส่องเล็ดลอดมาตามเงาของร่มไม้ใหญ่“พวกแกไปฉันก็ไปแหละ ไปไหนไปกัน” เม็ดฝุ่นบอกความที่สนิทกันมากจึงต่างฝ่ายต่างสนับสนุนความคิดของกันและกันอยู่เสมอทั้งสามคนลุกขึ้นมาหยิบเสื้อผ้ามาสวมทับชุดชั้นในตัวเดิมที่เปี
Episode 35 เซอร์ไพรส์เป็นอีกหนึ่งในหลายครั้งที่เธอมักจะมองลึกไปในดวงตาของเขาเพื่อรอคำตอบที่มันสะท้อนออกมาเพื่อยืนยันคำตอบของเขาว่าจริงเท็จมากแค่ไหน“พูดไปเธอก็คงจะไม่เชื่อ”“ก็พูดมาก่อนสิ เพราะฉันอยากฟังไม่ว่าคำตอบมันจะจริง หรือเป็นแค่เรื่องโกหกก็ตาม”“ฉัน...”“คุณลูกค้ามีอะไรให้ช่วยไหมคะ” คาร์ลินกลอกตาขึ้นบนด้วยความหงุดหงิดที่ถูกพนักงานส่งเสียงขัดจังหวะเสียก่อนเธอรีบจัดการเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อยก่อนจะเดินนำเจโรมออกไป เธอยืนสบตากับพนักงานที่รบกวนช่วงเวลาสำคัญเธอครู่หนึ่ง แต่ก็ไม่ได้ทำอะไร เพียงเดินถือชุดที่ลองไปวางลงบนเคาน์เตอร์คิดเงิน เจโรมเดินตามออกมาจัดการเรื่องค่าใช้จ่าย พร้อมกับจัดแจงนำของไปส่งยังโรงแรมที่เขาจองเอาไว้“ไม่ฟังฉันตอบก่อนเหรอ”“ไม่มีอารมณ์จะฟังแล้ว”“งั้นอยากฟังเมื่อไหร่ก็บอกแล้วกัน” เขาบอกพร้อมกับบีบแก้มนุ่มนิ่มด้วยความมันเขี้ยว &ldq
Episode 34 รื้อฟื้นความหลังสายตาหวานเยิ้มมองการเคลื่อนไหวของชายหนุ่มผ่านกระจกสะท้อนตรงหน้าด้วยความรู้สึกเสียวซ่าน เมื่ออีกฝ่ายเลื่อนมือลงลูบไล้เนินสามเหลี่ยมอวบนูนไปมาจนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำหวานที่ถูกกระตุ้นออกมา“ไหนว่าไม่ให้จับ” อีกฝ่ายเอ่ยแซวย้อนคำพูดของหญิงสาวที่เคยพูดเอาไว้ก่อนหน้านี้“ก็ตอนนั้นยังไม่อยากนี่” คนตัวเล็กตอบตาใส ไม่ได้รู้สึกกระดากอายที่ถูกยอกย้อนเลยแม้แต่น้อย“หืม อยากอะไร” เจโรมแกล้งเอ่ยถามทั้งที่ตัวเขาเองก็รู้คำตอบอยู่แล้ว หนำซ้ำยังยิ่งกลั่นแกล้งเธอด้วยการดันเอาปลายนิ้วเรียวยาวเข้าไปทักทายปากช่องทางรักเปียกชื้นของคนตัวเล็กจนร่างบางบิดเกร็งไปมาใบหน้าหวานเหยเกไปตามสัญชาตญาณ ยิ่งเธอตอบช้ามากเท่าไหร่ปลายนิ้วร้ายก็ยิ่งดันเข้าไปลึกมากขึ้นเท่านั้น“ตกลงอยากอะไรไม่เห็นพูด” ยิ่งคนตัวเล็กพยายามกลั้นเสียงครางกระเส่าเอาไว้ อีกฝ่ายก็ยิ่งกระตุ้นแกล้งให้เธอเปล่งเสียงออกมา“อะ...อยากได้”“อยากได้อะไร”“อยากได้
Episode 33 ฮันนีมูนคาร์ลินมองปลายทางที่เครื่องลงจอดยังประเทศอิตาลีด้วยความประหลาดใจ ไม่คิดว่าเขาจะพาเธอมาไกลถึงขนาดนี้ ที่สำคัญเธอยังไม่ได้เตรียมอะไรมาเลยต่างหาก“กระเป๋าฉันล่ะ” คนตัวเล็กเอ่ยถามหากระเป๋าสะพายคู่ใจที่มีของสำคัญของเธออยู่ในนั้นหลายอย่างทั้งเอกสาร โทรศัพท์ และบัตรเครดิตต่างๆ“เก็บเอาไว้ให้แล้ว เราจะไม่ใช้โทรศัพท์กันตลอดระยะเวลาที่อยู่ที่นี่”“แล้วทำไมฉันต้องอยู่ที่นี่ ตกลงลักพาตัวฉันมาทำไม” คนตัวเล็กกระแนะกระแหนอย่างไม่เกรงกลัวสถานการณ์ในตอนนี้เลย“แค่จะพาเมียมาฮันนีมูนนี่เรียกลักพาตัวเลยเหรอ ไม่ดูรุนแรงเกินไปหน่อยรึไง” เจโรมแสร้งตีหน้าเศร้าราวกับตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำถูกกล่าวหาให้ความเท็จ“ฮันนีมูน?”“ใช่ เราจะมาฮันนีมูนกันที่นี่ ที่นี่จะมี
Episode 32 ลักพาตัวหน้าตาที่โดดเด่นบวกกับการแต่งตัวที่เน้นเรือนร่างที่สมส่วนตามมาตรฐานทำให้แม้จะนั่งดื่มอยู่เฉยๆ แต่ก็มีผู้ชายมากมายให้ความสนใจอยากเข้ามาทำความรู้จักกับเธอ“สวัสดีครับมาคนเดียวเหรอ”คาร์ลินเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียงที่โน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมากระซิบข้างหูเธอท่ามกลางเสียงเพลงที่ดังแข่ง เธอไม่ได้ตอบคำถามของเขาแต่ยกแก้วตัวเองขึ้นจิบแทนทำราวกับเขาเป็นเพียงอากาศธาตุสำหรับเธอ ยิ่งเห็นหน้าเขาเธอก็ยิ่งรู้สึกหงุดหงิด เพราะสีผมบลอนด์ทองของเขามันทำให้เธอนึกถึงใครบางคนที่เธอกำลังบ่นถึงเมื่อครู่“ผมชื่อ...”“ฉันไม่ได้อยากรู้จัก” คาร์ลินถอนหายใจออกมาด้วยความรำคาญ ก่อนจะพูดดักอีกฝ่ายอย่างไม่สบอารมณ์“ดูเหมือนคุณจะอารมณ์ไม่ค่อยดีนะ”“เพราะเห็นหน้าคุณไงเลยอารมณ์ไม่ค่อยดี” คำตอบที่ไร้ซึ่งมิตรภาพสำหรับคนแปลกหน้า ทำให้อีกฝ่ายเองก็รู้สึกไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่นัก แต่โชคดีที่มีคนเข้ามาช่วยห้ามไม่ให้เรื่องบานปลายเอาไว้เสียก่อน“เขาไม่อยากคุยด้ว
Episode 31 เคลียร์ใจอาคิรากับโจริญได้ปลดล็อกความรู้สึก และเรื่องราวในอดีตของกันและกัน เขากลับกลายมาเป็นคนบริสุทธิ์อีกครั้ง ส่วนคนที่ทำผิดจริงๆ ก็ถูกเอาคืนอย่างเลือดเย็นไม่แพ้กัน ทุกสิ่งทุกอย่างที่โซเฟียเคยทำเอาไว้ย้อนกลับไปหาตัวเธอ อาคินเป็นตัวแทนจัดการเรื่องราวทุกอย่าง โซเฟียถูกวางยาเหมือนที่เคยทำเอาไว้กับโจริญ ก่อนจะถูกจัดฉากว่านอนกับผู้ชายคนอื่นให้สามีกับลูกๆ ของเธอมาเห็นทำให้เธอถูกฟ้องหย่าจนไม่เหลืออะไรเลย จากชีวิตที่เคยขึ้นไปอยู่จุดสูงสุดก็ถูกดึงลงมาต่ำสุดเพราะการกระทำของตัวเอง และแน่นอนว่าตลอดชีวิตของเธอจะต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้ตามหลอกหลอนเธอไปทั้งชีวิตไม่ว่าเธอจะเริ่มต้นครอบครัวใหม่กี่ครั้งก็ตามโจริญเองถึงสภาพจิตใจจะค่อนข้างย่ำแย่กับความจริงที่ได้รับรู้ แต่อย่างน้อยเธอก็ยังรู้สึกดีขึ้นมาบ้างที่ได้เพื่อนที่จริงใจกับเธอกลับคืนมา และการที่ได้เห็นเขามีชีวิตครอบครัวที่ดีเธอเองก็พลอยยินดีไปกับอาคิราด้วย และครอบครัวของเธอกับเขาดูเหมือนจะไม่สามารถตัดขาดกันได้ง่ายๆ เมื่อเจโรมน้องชายของเธอเดิน
Episode 30 ปิดฉากคาร์ลินพยายามคิดทบทวนการตัดสินใจของตัวเองอยู่พักใหญ่ เธอมองแววตาหวาดกลัวของโซเฟียผ่านช่องเล็กด้วยความรู้สึกที่ยังคงสับสน เพราะเธอกลับไม่ได้มองเห็นใบหน้าของโซเฟียที่เป็นเจ้าของใบหน้า แต่กลับสะท้อนเห็นใบหน้าของเจโรมที่สะท้อนกลับมา เธอได้แต่ถามตัวเองว่าถ้าการตัดสินใจของเธอมันทำให้เขาเจ็บปวดก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรยังไงมันก็ไม่เกี่ยวกับตัวเธออยู่แล้ว แต่ก็ทำได้เพียงอวดเก่งไปอย่างงั้นก่อนจะยิ้มเยาะให้กับความโลเลของตัวเอง เธอถือมีดเดินกลับออกมาจากห้องสารภาพบาป ซึ่งหมายความว่าเธอได้ตัดสินใจเลือกแล้วว่าอยากให้เรื่องราวที่แสนยาวนานนี้จบลงอย่างไร“ป๊ะป๋า! มัมมี้! อาคิน! ทำไมทุกคนถึงมาอยู่ที่นี่” คนตัวเล็กดวงตาเบิกโพลงด้วยความประหลาดใจที่เห็นสมาชิกครอบครัวตัวเองพร้อมใจกันนั่งเรียงหน้ากระดานอยู่ตรงเก้าอี้ด้านหน้า และที่สำคัญดูเหมือนว่าจะไม่ได้มีเพียงแค่ครอบครัวเธอเท่านั้น แต่ถ้าเหลือบมองไปอีกฝั่งยังมีเจโรม และผู้หญิงอีกคนนั่งตัวสั่นอยู่ข้างๆ ด้วย ซึ่งเดาได้ไม่ยากว่าผู้หญิงคนนั้นคงจะเป็นโจริญพี่สาวของเจโรมนั่นเอง&ldquo
Episode 29 การสารภาพบาปร่างบางในรองเท้าส้นสูงสี่นิ้วสีแดง กับชุดเดรสผ้าซาตินมันวาวสีแดงเลือดหมู ทรงผมตรงยาวดำขลับสยายปิดแผ่นหลังเนียนสวย ใบหน้าแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางแบรนด์ดัง เดินสะบัดขาเรียวเข้ามาภายในโบสถ์คาทอลิกแห่งหนึ่งที่ตอนนี้มีเพียงเธอเท่านั้นที่สามารถเข้าออกได้เธอเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของโซเฟียบุคคลที่เธออยากเจอมานาน แต่พึ่งจะมีโอกาสได้เจอหน้ากันเป็นครั้งแรก และช่างเป็นการพบกันที่น่าประทับใจสำหรับเธอ เมื่อภาพที่เห็นตรงหน้าคือโซเฟียที่โดนมัดติดกับเก้าอี้นั่งอยู่ในห้องสารภาพบาป ส่วนเธอก็เข้ามาประจำที่ตำแหน่งของบาทหลวงจำเป็นมองใบหน้าเวทนาของอีกฝ่ายผ่านช่องเล็กๆ"สวัสดีดีใจที่ได้เจอนะ""แกเป็นใคร""แย่จัง ฉันคิดว่าเธอรู้จักฉันแล้วซะอีก แต่ไม่เป็นไรเราค่อยๆ ทำความรู้จักกันไปก็ได้เริ่มจากเธอก่อนเป็นไง" คนตัวเล็กยกยิ้มมุมปากเพียงลำพังในห้องเล็ก "แต่นับว่าเรามีวาสนาต่อกันนะ ไม่คิดว่าเธอจะได้สามีอยู่ที่ฝรั่งเศสพอดีเราเลยเจอกันได้ไม่ยากอย่างที่คิด""ต้องการอะไรจากฉัน""ต้องการความจริงเมื่อยี่สิบปีก่อนจา
Episode 28 ความเห็นต่างคาร์ลินจ้องมองเจโรมด้วยสายตาพินิจพิจารณาอยู่นานสองนาน ทั้งคำพูดสายตา และการกระทำของเขามันดูแปลกไปจากทุกครั้ง ที่สำคัญคือเธอไม่สามารถเดาได้เลยว่าอันไหนคือเรื่องจริง อันไหนที่เขากำลังแสดงละครอยู่ รวมถึงเรื่องโซเฟียคงมีรายละเอียดลึกมากกว่านี้ที่เขารู้มาแต่พูดออกมาไม่หมด แต่อย่างน้อยเธอก็เชื่อว่าที่เขาพูดมาคือความจริง“ฉันจะกลับแล้ว แล้วคุณไม่กลับไปดูกาสิโนของคุณรึไง”“กลับไปด้วยกันสิ”“ทำไมฉันต้องกลับไปกับคุณด้วย”“ผัวเมียก็ต้องอยู่ด้วยกันสิ อีกอย่างฉันกลัวว่ากลับไปแล้วเธอจะของขาดอดใจไม่ไหวไปเอาไม่เลือกแทน”“คุณพูดเหมือนฉันเลือกคุณอย่างงั้นแหละ” คาร์ลินไหวไหล่อย่างไม่สะทกสะท้าน“ปากไม่ตรงกับใจเลยนะ ไม่รู้ตัวเหรอว่าเป็นคนมาถ่างขาให้ฉันเองถึงที่” เขายกยิ้มมุมปากพร้อมกับโน้มลงไปจูบริมฝีปากอ่อนนุ่มของคนตัวเล็กที่นอนทำหน้าอวดเก่งอยู่บนตักของเขา“เสียตัวทั้งทีก็ต้องเอาให้คุ้มหน่อยสิ เพราะดูแล
Episode 27 ของสำคัญหลังจากผ่านค่ำคืนที่เต็มไปด้วยความสุข และความเจ็บปวดมาอย่างหนักหน่วง ผิวกายที่เคยเนียนละเอียดตอนนี้ก็เต็มไปด้วยร่องรอยบาดแผลตอกย้ำถึงความสัมพันธ์ที่ทั้งสองคนร่วมกันสร้างเมื่อคืนที่ผ่านมา เรี่ยวแรงที่ใช้ไปจนหมดสิ้นทำให้ตอนนี้คนตัวเล็กทำได้เพียงนอนซมอยู่บนที่นอนร่างกายบอบช้ำถึงขั้นที่เพียงแค่จะเคลื่อนไหวร่างกายยังระบมไปทั่วร่าง แต่ถึงอย่างนั้นเธอกลับรู้สึกว่านี่ไม่ใช่การเจ็บป่วยที่เลวร้ายเสียทีเดียวเนื่องจากตลอดเวลายังมีเจโรมคอยดูแลอยู่ไม่ห่างกาย ทั้งที่เขาควรจะดีใจที่ได้เห็นเธอในสภาพนี้เสียด้วยซ้ำ“มาดูแลฉันทำไม” คนตัวเล็กเอ่ยถามหลังจากที่พึ่งกินยาลดไข้ กับยาแก้อักเสบที่เจโรมเอามาให้“ผัวดูแลเมียมันมีอะไรผิดปกติตรงไหน” ชายหนุ่มตอบแบบขอไปที พร้อมกับช่วยประคองร่างบางให้ลุกขึ้นพิงหัวเตียง“คุณเหมาะกับบทผัวชั่วมากกว่าผัวที่แสนดีนะ” คาร์ลินแค่นหัวเราะเบาๆ เพราะรู้ว่าเขาไม่ได้อยากจะดูแลเธอจริงๆ อย่างที่ปากว่า“หัวเรา