เมียใครเมียมัน

ทันทีที่เผ่าเพชรเห็นลลนา ร่างสูงก็ฝ่าวงล้อมคนของสินธรเข้ามา การต่อสู้จึงเกิดขึ้นเพราะไม่มีใครยอมใคร ลลนากรีดร้องเมื่อเห็นเผ่าเพชรถูกรุมทำร้าย

“คุณเผ่า!ปล่อยฉัน!” ร่างบางดิ้นหนี แต่กลับถูกท่อนแขนแกร่งกอดรัดแน่นขึ้นกว่าเดิม

“อยู่เฉย ๆ เถอะน่า” สินธรเพิ่มแรงกอดรัดจนคนตัวเล็กเจ็บร้าวไปทั้งตัว

“ไอ้หมอก!! มึงปล่อยเมียกูนะ!” เผ่าเพชรตวาดลั่นเมื่อเห็นสินธรกอดลลนาเอาไว้

“เมื่อวานเป็นเมียมึง แต่เมื่อคืนเป็นเมียกูว่ะ ฮ่า ๆ ๆ ๆ”

คำพูดของสินธรมีอำนาจสะกดทุกอย่างให้หยุดอยู่กับที่ เผ่าเพชรมองหน้าสินธรอย่างเคียดแค้น ในขณะที่ลลนาน้ำตาไหลลงมาเป็นสาย ใบหน้าสวยส่ายไปมา เมื่อมองสบกับตาคู่ดุของเผ่าเพชรลูกน้องของ ทั้งสองฝ่ายต่างก็หยุดนิ่ง เพราะไม่รู้ว่าเจ้านายจะเล่นอะไรกัน

“คุณเผ่า!!”

ลลนาเรียกชื่อเผ่าเพชร ก่อนจะปล่อยน้ำตาลงมาเป็นสาย เธอกลัวเผ่าเพชรจะเข้าใจผิด และไม่คิดว่าสินธรจะเลวขนาดนี้ แล้ว เมื่อคืนเธอก็อยู่ที่นี่ทั้งคืน ร่องรอยตามตัวก็มีให้เห็น

จมูกโด่งสวยจูบหนัก ๆ ไปบนกลุ่มผมสลวยของหญิงสาว ในขณะที่ตาคู่คม สบกับตาคู่ดุอย่างท้าทาย

“ไอ้หมอกกูจะฆ่ามึง!!” เผ่าเพชรพุ่งเข้าหาสินธร แต่ถูกคนของเขาขวาง