เข้าสู่ระบบแชร์
เจ้าสาวส้มหล่น
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-23 15:50:36“อะไรนะคะ! คุณพ่อ คุณแม่!!” เสียงที่ดังมาจากคนที่นั่ง ฝั่งตรงข้าม ทำให้คุณประกรกับคุณลัดดาปวดจี๊ดไปจนถึงแก้วหู
“แกจะแหกปากทำไมยายปอ” คุณลัดดาตะโกนตอบ
“ก็เมื่อกี้คุณพ่อบอกว่าจะให้ปอแต่งงาน”
“ใช่ แกฟังไม่ผิดหรอก”
“อะไรนะคะ!”
“ โอ๊ย! ยายปอ แกจะตะโกนให้คนมันแตกตื่นกันทั้งบ้านเลย หรือไง” คุณประกรดุลลนาอีกคน
“ก็คุณพ่อบอกว่า...”
“ใช่ พรุ่งนี้แกต้องแต่งงานแทนน้อง”
“แต่งงานแทนยายป่าน... อะไรกันคะ ใครก็ได้ช่วยพูดให้ปอเคลียร์หน่อยเถอะค่ะ” ลลนาตาสว่างขึ้นทันที หลังจากง่วงมาตั้งแต่ ขับรถกลับมาจากกองถ่าย
“ตั้งใจฟังนะยายปอ แม่จะพูดแค่ครั้งเดียว พรุ่งนี้แกเตรียมตัวเก็บข้าวของไปอยู่ไร่กับคุณเผ่าเพชร คู่หมั้นน้องป่านที่เชียงราย คุณเผ่าเขาจะมารับแกตอนเก้าโมง แกก็เตรียมตัวรอเขาเลย”
“เดี๋ยวนะคะ คู่หมั้นยายป่าน แล้วทำไมป่านไม่ไปเองล่ะคะ”
ลลนาถามกลับ ตอนนี้เธอมึนงงไปหมดแล้ว
“ก็น้องยังเด็ก แถมน้องยังขี้โรค อ่อนแอ ให้น้องไปอยู่ที่โน่นก็เท่ากับส่งน้องไปตายน่ะสิ ไอ้หน้าผีนั่นยิ่งสติไม่ค่อยดีอยู่ด้วย”
“เดี๋ยวนะคะแม่ คุณเผ่าเพชร! คู่หมั้นยายป่าน! ไอ้หน้าผี! นี่คืออะไรคะ ปอขอคำอธิบายตรงนี้ก่อน สั้น ๆ นะคะ”
“ โอ๊ย! จะอะไรล่ะ ก็คุณเผ่าน่ะประสบอุบัติเหตุจนหน้าเละเหมือนผี แถมสติก็ไม่สมประกอบ”
“คะ?” ลลนางงหนักกับสิ่งที่ได้ยิน เรื่องราวเหล่านี้เธอไม่เคยรับรู้มาก่อนเลย รู้แต่ว่าน้องถูกจับหมั้นตั้งแต่เด็ก ๆ พอโตมาหน่อยเธอก็ถูกส่งไปเรียนเมืองนอก จึงไม่ค่อยได้รับรู้เรื่องที่บ้านมากนัก
“ใช่ แล้วเมื่อเดือนที่แล้วเขาก็ส่งคนมาทวงสัญญาเรื่องหมั้น เขาจะเอายายป่านไปอยู่ที่เชียงรายกับเขา”
“ค่ะ แล้ว...”
“ โอ๊ย! ยายปอ นี่แกแกล้งโง่หรือเปล่า แม่พูดมาขนาดนี้แล้วยัง ไม่เข้าใจอีก”
“ใช่ค่ะ ปอไม่เข้าใจ”
“เขาจะมารับตัวยายป่านไป พ่อแกเลยเสนอแลกตัวเจ้าสาว เป็นแกแทน”
“คุณแม่!”
“ใช่ ใครจะรู้ล่ะว่าเขาจะตกลงง่าย ๆ ปอฟังนะ พ่อแกทำทุกอย่างแล้ว เราคืนทุกอย่างให้เขาหมด ที่ดินที่คุณปู่ยกให้เป็นของขวัญเราก็ คืนให้แล้ว แต่คุณเผ่าก็ยังยืนยันจะเอาคน...”
“พ่อเลยเสนอตัวปอให้เขา!” ลลนาพูดขึ้นเมื่อเริ่มเดาเรื่องราว ได้ลาง ๆ
“ปอ!” คุณประกรเรียกชื่อลูกสาว
“ดีนะคะ เขาหมั้นกับยายป่าน แต่พอถึงเวลาแต่ง กลับให้ปอไปแทน คุณพ่อกับคุณแม่ห่วงยายป่าน กลัวยายป่านถูกทรมาน แล้วปอล่ะคะ” ลลนาโวยวาย น้อยใจกับการกระทำของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อกับแม่ นี่ไม่ใช่ครั้งแรก ตั้งแต่เกิดมาลลนาก็รู้ว่าพ่อแม่รักลูกลำเอียง ลันลดาจะได้ทุกอย่างที่ต้องการเสมอ แม้กระทั่งอะไรที่เป็นของเธอ ถ้าลันลดาอยากได้ พ่อแม่ก็ตามใจ
“ปอไม่ยอม!” ลลนายืนยันเสียงหนักแน่น
“ปอ!” คุณประกรเอ่ยปรามลูก เมื่อมองเห็นความดื้อรั้นที่ส่งมาจากดวงตาคู่นั้น
“เรื่องนี้ยายป่านต้องรับผิดชอบเอง คุณพ่อกับคุณแม่ยินดีให้ ป่านหมั้น ก็ต้องให้ป่านรับผิดชอบค่ะ”
“ก็ตอนนั้น ไอ้นั่นมันยังสติดีอยู่นี่!” คุณลัดดาเถียงเสียงดังกลับมา
“คุณดา!” คุณประกรเรียกชื่อภรรยาเหมือนจะเตือนสติ เมื่อเห็นแม่กับลูกจะปะทะอารมณ์กัน
“แล้วไงคะ พอเขาบ้าก็เลยยกให้ปอเหรอคะ!”
“ปอ! อย่าเสียงดังกับแม่นะ” คุณลัดดาตวาดกลับ
“คุณพ่อคุณแม่คะ ตั้งแต่เล็กจนโต ปอเคยคิดนะคะว่าเข้าใจ ไปเองว่าพ่อกับแม่ไม่รักปอ แต่วันนี้ปอรู้แล้วค่ะ ว่าพ่อกับแม่ไม่รักปอจริง ๆ”
เพียะ!
ใบหน้าสวยสะบัดตามแรงตบ เมื่อคุณลัดดาฟาดฝ่ามือลงมาทันทีที่ลลนาพูดจบ
“คุณดา!” คุณประกรก็ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“หยุดนะยายปอ! อย่ามาก้าวร้าวฉัน แล้วสิ่งที่แกกำลังทำอยู่นี่ล่ะ มันดีกับฉันกับครอบครัวเราแล้วเหรอ แกเปลี่ยนคู่นอนเป็นว่าเล่น ควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้า ข่าวคาว ๆ ของแกน่ะ ขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์ไม่เว้นแต่ละวัน แกคิดว่าดีเหรอ!!” คุณลัดดาลุกขึ้น ชี้หน้าลลนาแล้วสาด คำพูดใส่
“คุณดาหยุด!” คุณประกรห้ามภรรยา
“แกรู้ไหมยายปอ ว่าทุกวันนี้ฉันกับพ่อแกเวลาออกนอกบ้าน แทบจะต้องเอาปี๊บคลุมหัว แกเคยคิดบ้างไหม ชื่อเสียงวงศ์ตระกูลป่นปี้ย่อยยับเพราะแกมาเท่าไร เคยรู้บ้างไหม!” คุณลัดดาพูดอย่างเหลืออด เมื่อนึกไปถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่ลลนาทำไว้
“ปอรู้ค่ะว่าทำให้พ่อกับแม่อับอาย แต่มันคนละเรื่องกันไหมคะ กับการที่ปอต้องไปอยู่กับคุณเผ่าเพชรอะไรนั่น” ลลนายังเถียง เมื่อเห็นน้ำตาของคนเป็นแม่ ใจเธอก็อ่อนยวบ ทุกอย่างที่ท่านพูดมามันก็เป็นเรื่องจริง เธอทำให้ชื่อเสียงครอบครัวป่นปี้ เพราะข่าวคาว ๆ ของตัวเองที่ออกโทรทัศน์ไม่เว้นแต่ละวัน
“นี่เป็นวิธีเดียวที่ฉันจะหยุดข่าวคาว ๆ ของแกได้ เป็นทางออกเดียวที่จะทำให้แกหยุดทำลายชื่อเสียงวงศ์ตระกูลสักที”
“คุณแม่!”
“แต่งงาน ไปอยู่เชียงรายกับคุณเผ่าซะ คิดว่าทำเพื่อพ่อแม่ ก็แล้วกัน”
“คุณแม่...”
“ปอ นี่เป็นทางเดียว เผื่อวันหน้าฉันกับพ่อแกตาย จะได้มีหน้าไปพบกับผีบรรพบุรุษได้”
“คุณแม่”
“คุณดา!”
ลลนาอุทานออกมาเบา ๆ น้ำเสียงที่ใช้เรียกมารดาดังแทบไม่พ้นริมฝีปาก ผิดกับคุณประกรที่ตวาดภรรยาลั่น เมื่อคุณลัดดาพูดจา ทำร้ายจิตใจลูกเกินไป
“ปอเข้าใจแล้วค่ะ เข้าใจทุกอย่างแล้วจริง ๆ พรุ่งนี้เก้าโมงใช่ไหมคะ” พูดจบร่างบางก็ลุกขึ้น ก่อนจะสาวเท้าขึ้นบันไดไป คุณลัดดาทันได้เห็นดวงตากลมโตที่มองมาด้วยแววตาตัดพ้อ มีน้ำตาเอ่อขึ้นมาเต็มหน่วยตา คนเป็นแม่ทำท่าจะขยับตาม แต่กลับถูกมือของสามีดึงไว้
“ปล่อยยายปอไปเถอะคุณ” คุณประกรห้าม
“คุณคะ ฉัน...”
“เราทำอะไรไม่ได้แล้ว”
“เราทำถูกแล้วหรือคะ”
“ยังไงก็ต้องมีใครสักคนต้องไป ถ้าคุณทำใจส่งยายป่านไปไม่ได้ ยายปอก็เป็นทางออกของเรา เพราะทางโน้นไม่ยอม”
“ฉัน...”
“ช่างเถอะ... นี่เป็นทางเดียวที่จะดัดนิสัยยายปอ จริงของคุณ คนอย่างยายปอก็สมควรแล้วที่ต้องเจอคนแบบคุณเผ่า”
“หวังว่าคุณเผ่าจะเมตตายายปอบ้างนะคะ”
“ยายปอเป็นคนเก่ง เอาตัวรอดได้อยู่แล้ว”
“นี่เรากำลังพูดถึงงานแต่งลูกหรือเปล่าคะ”
“ผมแค่อยากให้คุณทำใจ คุณก็รู้จักนิสัยคุณเผ่านี่”
“แล้วอีกอย่าง… เราส่งยายปอไปก็ถูกต้องแล้ว เพราะทางโน้นเขาต้องการยายปอมาตั้งแต่แรก” คุณประกรพูดขึ้นพร้อมกับถอนหายใจ เมื่อนึกย้อนไปถึงจุดเริ่มต้นของเรื่อง
“ผมรักน้องแมงปอครับ”
ที่เรื่องมันเป็นแบบนี้ก็เพราะคำพูดของเด็กสิบกว่าขวบในวันนั้น บ้านพงศ์ไพศาลจึงส่งคนมาขอหมั้นลูกสาวคนโต แต่เป็นเขาเองที่คิดเปลี่ยนตัว เพราะมองแล้วคุณเผ่าเพชรน่าจะเหมาะกับลูกสาวคนเล็กมากกว่า
มือแกร่งบีบมือภรรยาเบา ๆ เพื่อให้กำลังใจ เผ่าเพชรเป็นคนแบบไหน ทำไมเขาจะไม่รู้ ก็สมแล้วกับลูกสาวคนโตของเขา
ลลนา... นางร้ายของวงการบันเทิง ผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่า เปลี่ยนผู้ชายรายวัน ล่าสุดนักข่าวสายบันเทิงยังตั้งฉายาให้เธอ จนทำให้เขาและครอบครัวแทบจะต้องใช้ปี๊บคลุมหัวออกจากบ้านจริง ๆ
บทล่าสุด
พ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] สงสาร(โจร)
ลลนาอยากจะกัดลิ้นตัวเองตาย เมื่อเผ่าเพชรพูดประโยคนั้นออกมา ทำให้เขาพอใจก่อน เขาถึงจะยอมปล่อยเธอไปอย่างนั้นหรือ อยากจะกลอกตาเป็นเลขเจ็ดไทยสักแปดตลบ นี่เขาคิดว่าเขากำลัง ทำอะไรอยู่ สิ่งที่เขากำลังทำกับเธอตอนนี้มันห่างจากคำว่าเพศสัมพันธ์แค่กางเกงกั้น ถ้าเธอไม่มีกางเกงขวางไว้ เผ่าเพชรคงทำแบบนั้นกับเธอไปแล้ว คนจะหื่น... ทำยังไงเขาก็หื่น นาทีนี้เธอต้องใช้สมองเท่านั้น เพราะดิ้นก็แล้ว ต่อสู้ก็แล้ว เธอก็แพ้เขาราบคาบ เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ลลนาก็กลั้นใจ ข่มความอายไปจนหมดสิ้น ไหน ๆ เขาก็เห็นของเธอไปหมดแล้วนี่ จะเห็นอีกครั้งจะเป็นไรไป ขืนมัวชักช้า คนบ้านี่เกิดเปลี่ยนใจไม่ยอมปล่อยเธอขึ้นมา เธอคงได้ เสียตัวจริง ๆเมื่อตัดสินใจได้แบบนั้นหญิงสาวก็กลั้นใจ คิดเสียว่ากำลัง ถ่ายละครฉากหนึ่งเท่านั้น เธอเป็นมืออาชีพอยู่แล้ว ส่วนเขาก็แค่ ตัวประกอบ หญิงสาวนับหนึ่งถึงสามในใจ ก่อนจะค่อย ๆ หยัดกาย ลุกขึ้นช้า ๆ ตากลมโตมองไปยังใบหน้าของคนที่นอนหนุนแขนต่างหมอนรออย่างมีจริต เธอเห็นเผ่าเพชรขมวดคิ้วนิดหนึ่ง ก่อนมันจะคลายออกอย่างเร็ว ร่างบางสะบัดผมไปมา ก่อนจะรวบเป็นห่างม้า ลวก ๆ ไว้ด้านหลัง ต
พ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] แค่กอดคุณ(จบ)
ร่างบางดิ้นหนี ร่างสูงตามติด หญิงสาวดิ้นมากเท่าไร เผ่าเพชรก็ยิ่งออกแรงกับเธอมากขึ้นเท่านั้น ที่นอน หมอน ผ้าห่มกระจุยกระจายจากแรงต่อสู้ มุ้งที่กางทิ้งไว้สายขาดร่วงลงมาพันจนทั้งเขาและเธอ เหมือนมัมมี่ แต่เผ่าเพชรไม่สนใจ เขายังกอบโกยความหวานจาก หญิงสาวอย่างเอาแต่ใจ ด้วยประสบการณ์ที่ช่ำชอง บวกกับกำลัง ที่เหนือกว่า ไม่นานคนที่ดิ้นเอาเป็นเอาตายก็เริ่มหมดแรง จังหวะการจูบที่หนักหน่วงในตอนแรกค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นความนุ่มนวล ชายหนุ่มยิ้มในใจ เมื่อคนใต้ร่างตอบสนองเขาแบบสะเปะสะปะ จูบของผู้หญิง ที่มีข่าวคาวรายวันกลับดูไร้เดียงสาเหมือนกับสาวน้อยที่เพิ่งถูกขโมยจูบ เผ่าเพชรแปลกใจตั้งแต่ตอนที่เขาปล้ำจูบเธอในห้องทำงาน แต่ก็เข้าใจเธอเป็นดารานี่ เป็นนักแสดง คงรู้ว่าต้องแสดงแบบไหนถึงจะทำให้ตัวเองดูน่าสงสาร และน่าค้นหาในเวลาเดียวกันเผ่าเพชรถอนปากออกเมื่อคนใต้ร่างขาดอากาศหายใจ ตาดุมองใบหน้าสวยที่เห่อแดง มองปากอิ่มที่บวมเจ่อ ก่อนจะจูบหนัก ๆ บน ปากบางอีกครั้ง แต่ยังไม่ลุกออกไปไหนลลนารีบโกยอากาศเข้าปอดเมื่อปากเป็นอิสระ กลิ่นบุหรี่กับรสชาติของแอลกอฮอล์ยังติดอยู่ที่ปลายลิ้น กลิ่นเหงื่อเจือกลิ่นบุห
พ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] แค่กอดคุณ
ลลนาร้องลั่น เมื่อถูกโยนลงมาบนพื้นอย่างแรง ดีที่เขายังเลือกเพราะยังมีที่นอนรองอยู่อีกชั้น แต่นั่นก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น เพราะที่นอนยางพารามันบางจนแทบติดกับแผ่นกระดาน โยนลงมาแบบนี้มีแต่เจ็บกับเจ็บ“โอ๊ย!! เจ็บ” ร่างบางเจ็บจนตัวงอ “สำออย เมื่อกี้ทำอะไร!”“จุกค่ะ” ลลนาตอบไปอีกทาง ร่างบางนอนตัวงออยู่บนที่นอน “หึ!” ชายหนุ่มคำรามในลำคอ ก่อนจะยืนดูคนที่นอนตัวงอนิ่ง ๆ หรือเธอจะเจ็บจริง ๆ จำได้ว่าตอนที่ตกน้ำ เขานึกว่าเธอแกล้ง แต่ที่ไหนได้ เธอว่ายน้ำไม่เป็นจริง ๆ“จุกจริงเหรอ ไหนดูซิ” ร่างสูงเดินเข้ามาใกล้ ๆ ก่อนจะย่อเข่าลงดู มือแกร่งเอื้อมไปข้างหน้า หวังจะจับร่างบางให้หันหน้ามาหา ก่อนที่มือจะสัมผัสโดนตัว คนที่นอนตัวงอก็หันกลับมา แล้วใช้หมอนฟาดไปบนหน้าชายหนุ่มแรง ๆ มือบางฟาดไม่ยั้ง โดนส่วนไหนบ้างเธอไม่สนใจ“นี่แน่ะ ๆ ๆ ๆ” ลลนาหลับหูหลับตาฟาดหมอนใส่เผ่าเพชรรัว ๆ“ โอ๊ย!” เผ่าเพชรร้องลั่น ร่างสูงเบี่ยงหลบแต่คนตัวเล็กยังตามฟาดไม่หยุด“ว้าย!” ลลนากรีดร้องเมื่อถูกร่างหนาโถมเข้าใส่ ชายหนุ่มทับหญิงสาวไว้ทั้งตัว ก่อนจะแย่งหมอนออกแล้วรวบมือที่ทำร้ายเขา ทั้งสองข้างไว้บนหัวด้วยมือเพียงข้างเดียว
พ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] เพราะตกใจ
แม้จะตกใจกับเสียงที่ดังกังวานของคนร่างสูง แต่ลลนากลับทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เมื่อมองจนแน่ใจแล้วว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของ เผ่าเพชร ร่างบางก็หมุนตัวกลับ ลงมือไขกุญแจบ้านต่อ เธออยากพักผ่อน เพราะตอนนี้เวลาก็ปาเข้าไปเกือบสามทุ่มแล้ว วันนี้เธอเหนื่อยมาทั้งวัน แถมพรุ่งนี้ต้องตื่นตั้งแต่ไก่โห่จึงไม่อยากเสียเวลา เผ่าเพชร ก็คงตามมาหาเรื่องเธอเหมือนเคย สิ่งที่เขาทำกับเธอวันนี้มันยังติดอยู่ในหัว พอนึกถึงทีไรขนอ่อนก็พากันลุกชัน คนบ้า... ลลนาก่นด่าในใจ “ไม่ได้ยินหรือไง ถามว่าไปไหนมา จะบอกไม่บอกวะ!” เผ่าเพชรเริ่มโมโหเมื่อคนตัวเล็กมองเขาเป็นอากาศ ลลนามองบน ก่อนจะหันมาเผชิญหน้า ถ้าเธอหนีเข้าบ้าน มีหรือที่คนบ้าอำนาจอย่างเขาจะยอม ดีไม่ดีอาจจะพังบ้าน หรือเกิดโมโหหนัก จุดไฟเผาบ้านขึ้นมา มีหวังเธอได้โดนไฟคลอกตายแน่ ๆ“มีอะไรคะ”“ถามก็ตอบมา!”“แน่ใจนะคะว่าคุณไม่รู้จริง ๆ ว่าฉันไปไหนมา”ถึงแม้จะรู้ว่าเขากำลังโมโห แต่มีหรือที่เรื่องนี้เขาจะไม่รู้ แตงไปยืมรถจากนายแสง นายแสงคงรายงานให้เขารู้แล้ว แล้วเขาจะมาถามเอาอะไร“ลลนา! อย่ามากวนประสาท”“ค่ะ ถ้าคุณอยากรู้ฉันก็จะบอกให้ ฉันไปบ้านมารีมาค่ะ พอใจหรือยัง”“ไปท
พ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] คนเกรี้ยวกราด
ลลนาเดินกลับมาที่บ้านพัก เมื่อเผ่าเพชรสั่งให้กลับบ้าน หญิงสาวไม่ได้ไปห้องพยาบาล เพราะตอนนั้นรู้สึกอาย เลยอยากหนีมาให้พ้น ๆ ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน หวังว่าบุษบากับอาคมคงไม่เอาเรื่องของเธอกับเผ่าเพชรไปพูดหรอกนะ “ปอ... เป็นไงบ้าง คุณเผ่าว่าอะไรเธอไหม คิดแล้วโมโห พวกนังสายใจนี่ร้ายกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะเลยนะ”แตงที่นั่งรออยู่หน้าบ้านรีบเดินเข้ามาหาเมื่อเห็นลลนากลับมาใบหน้าสวยแดงก่ำ เมื่อนึกถึงสิ่งที่คนบ้านั่นทำโทษเธอ ดีที่อากาศร้อน แตงเลยไม่สังเกตอะไร“ไม่มีอะไรหรอกพี่แตง ก็แค่โดนดุแล้วก็ถูกอบรมนิดหน่อยน่ะพี่”“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ฉันเป็นห่วงเธอแทบบ้า เสร็จงานก็รีบมารอเธอเลย”“ขอบใจนะพี่”“บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกพี่ เรียกแค่แตงก็พอ อ้ะ นี่ของเธอ”แตงบอกพร้อมกับส่งถุงในมือให้ลลนา“ถุงอะไรเหรอ เอาอะไรมาให้อีกแล้ว เกรงใจจัง” ลลนาบอกอย่างเกรงใจ ก่อนจะรับถุงมาถือไว้“ไม่เป็นไร เอาไปเถอะ”“ไหนดูซิ มีอะไรบ้าง ไว้วันอาทิตย์จะเลี้ยงของอร่อยตอบแทนน้า”ลลนาเปิดดูอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะนิ่วหน้าเมื่อเห็นเสื้อแขนยาวเหมือนแบบที่ใส่อีกสามตัว มีหมวกกับผ้าโพกหน้ามาด้วย“แตง ทำไมซื้อมาให้เยอะจัง
พ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] โชว์หนังสด
ลลนาขยับตัวลุกขึ้น เมื่อรู้สึกเมื่อยที่ต้องนั่งอยู่บนตักของ เผ่าเพชรนาน ๆ ทันทีที่ร่างบางขยับ แขนข้างที่เผ่าเพชรวางไว้บนต้นขาตัวเองก็กอดหมับเข้าที่เอวคอด ร่างบางสะดุ้งเพราะตกใจ ก่อนจะย่นคอหนี เมื่อจมูกของชายหนุ่มฝังลงมาบนต้นคออย่างจงใจ“คุณเผ่า!” ลลนาตวาดแหว เมื่อลมหายใจร้อน ๆ ยังเป่ารดอยู่ ที่เดิม แสดงว่าเขาตั้งใจหอมต้นคอของเธอ ลลนาคอแข็ง พยายามแกะมือหนาออกจากเอว เธอนั่งบนตักเขานานเป็นชั่วโมง ๆ เขาไม่เมื่อยบ้างหรือไง เธอยังเมื่อยแถมปวดไปทั้งตัว ไหนจะต้องคอยหลบจมูกจากด้านหลัง ไหนจะต้องสะดุ้งทุกครั้งเมื่อเผ่าเพชรขยับตัว“นั่งเฉย ๆ จะทำงาน” เผ่าเพชรดุ เมื่อหัวทุยสวยบังหน้าจอคอมฯ มือแกร่งกดหัวเธอจนไปจมอยู่กับอกแกร่ง ท่านี้ถ้าใครมาเห็นก็เหมือนเธอนั่งซบอกเขาอยู่นั่นแหละลลนาแอบกลอกตา จะทำงานก็ทำไปสิ แล้วจะเอาเธอมานั่งตักทำไม ยิ่งเวลาที่ชายหนุ่มยกมือทั้งสองข้างขึ้นมากดแป้นพิมพ์ ร่างบางก็ยิ่งเกร็งหนัก“เมื่อยค่ะ”“เมื่อยแล้วนั่งเกร็งทำไม พิงมาสิ”เขาลืมไปหรือเปล่าว่ากำลังนั่งซ้อนอยู่ด้านหลัง ถ้าเธอพิงไป ก็เท่ากับเธอนั่งซบอกเขา ลลนามองนาฬิกาบนผนัง นึกแปลกใจว่าทำไม เลขาฯ ของเขาถึง
บางทีคุณอาจจะชอบ
คลั่งรักอันธพาล NC20+
ฅนบนดอย23.3K viewsหนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ
ดั่งสายน้ำ79.5K viewsยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์41.1K viewsกลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย Love Beginning
MaNIE-STORY20.1K viewsของขวัญเมียไม่ไร้ทะเบียน
ปะหนัน150 viewsนางร้ายขอหย่าสามี
อัญธิญาน์550 viewsขย่มรักร้ายนายรูมเมทสุดหล่อ
สาวน้อย.ช่างฝัน1.5K viewsหวนคืนรักนายรุ่นพี่ (เซต รุ่นพี่)
พลอยแพรวา741 views
