Beranda / โรแมนติก / พ่ายรักไออุ่น / ตอนที่ ๘ วางเพลิง

Share

ตอนที่ ๘ วางเพลิง

last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-04 07:47:59

ตอนที่๘

วางเพลิง

"นี่มันเรื่องอะไรครับคุณแม่" ชนะศึกถามขึ้นทันทีที่ชายชรากับอัยยภัทรก้าวพ้นประตูห้องไป

"ก็ปู่แกล่ะสิ แหมมม แตะต้องแม่ไออุ่นไม่ได้เลยนะ ออกโรงปกป้องออกหน้าออกตา" ชลลดาอดไม่ได้ที่จะเบะปากใส่ด้วยความหมั่นไส้ในตัวหญิงสาว

"ทำไมคุณขยันหาเรื่องให้ผมปวดหัวจังชลลดา คุณก็รู้ว่าคุณพ่อท่านเอ็นดูไออุ่นมากแค่ไหน" สงครามส่ายหัวอย่างระอาในพฤติกรรมของชลลดา เขารู้สึกว่าชลลดาเปลี่ยนไปตั้งแต่เริ่มคบค้าสมาคมกับกลุ่มของคุณหญิงแพรวพราว ชลลดาชอบหายออกจากบ้าน ใช้เงินฟุ้งเฟ้อเป็นกระดาษ หาที่มาที่ไปไม่ได้ แต่เขาก็ไม่ได้เดือดร้อน เพราะชลลดายังใช้เงินในส่วนที่เป็นของตนเอง ไม่ได้มาวุ่นวายหรือขอเพิ่มแต่อย่างใด

"นี่คุณสงครามอย่ามาขึ้นเสียงกับฉันนะ" ชลลดาเสียงเขียวใส่สงคราม ทันทีที่สงครามพูดจบ

"แล้วเรื่องมันเป็นยังไง ทำไมคุณปู่ดูโกรธขนาดนั้นครับ" ถ้าเรื่องแค่นี้ปู่เขาน่าจะชินแล้ว เพราะตั้งแต่เขาแต่งงานกับอัยยภัทรมา แม่ของเขาก็คอยตามเหยียดหยามอัยยภัทรตลอด ทั้งต่อหน้าและลับหลัง

"แม่แค่บอกปู่แกว่า แกกำลังคบหากับหนูวิกกี้ ให้แม่ไออุ่นเตรียมใจได้เลย"

"แม่บอกปู่กับไอเรื่องผมกับวิกกี้หรอครับ?" งานเข้าจังเบอเร่อ มิน่าล่ะปู่ถึงบอกว่าจะคิดเรื่องแต่งงานระหว่างเขากับอัยภัทรใหม่

"ใช่นะสิ แม่แค่อยากให้แม่นั่นเตรียมใจที่จะโดนแกเขี่ยทิ้ง จะได้ไม่ต้องเสียใจคิดเข้าข้างตัวเองว่าที่แกแต่งงานด้วยเพราะแกรัก ทั้งๆที่จริงๆ แกแค่ขัดคำสั่งปู่แกไม่ได้" ชลลดาพูดอย่างไม่สนใจสีหน้าของชนะศึกสักนิด

"แม่!!!" ชนะศึกโวยวายเสียงดังลั่น

"ตาศึก แกก็อีกคนจะโวยวายทำไม" ชลลดาเสียงเขียว

"วันนี้ผมคงไม่ได้ไปกินข้าวกับวิกกี้แล้วนะ แม่เป็นคนชวนแม่ก็ไปกินเองล่ะกัน" ชนะศึกเอ่ยก่อนจะรีบสาวเท้าเดินไปหาปู่ของเขา

"ได้ยังไงกัน ตาศึก ตาศึก ตาศึกกลับมาคุยกับแม่ให้รู้เรื่องก่อน!!" ชลลดาตะโกนตามหลังชายหนุ่ม

"คุณสงคราม คุณดูลูกคุณสิ!!" เมื่อลูกชายไม่ได้ดั่งใจชลลดาก็หันมาโวยวายกับสามี

"ผมว่าก็จริงอย่างที่ตาศึกพูดนะ คุณเป็นคนชวนคุณก็ไปเองสิ "สงครามพูดก่อนจะเดินหันหลังหนีชลดาไปอีกคน

"นี่คุณสงคราม จะมาพูดกับฉันแบบนี้ไม่ได้ ชลลดารีบสาวเท้าตามสามีไปติดๆ ไม่มีใครได้ดั่งใจเธอสักคนทั้งลูกทั้งผัว

ก๊อกๆๆ

"พี่ศึก" อัยยภัทรรู้สึกแปลกใจเมื่อเห็นหน้าชนะศึก ทั้งๆที่เขาควรต้องกลับไปพร้อมกับพ่อแม่ของเขาแล้ว ทำไมเขาถึงยังอยู่ที่นี่

"ทำอะไรกันอยู่?" ชนะศึกไม่ได้สนใจสีหน้าแปลกใจของหญิงสาวตรงหน้าแต่กลับยิงคำถามใส่แทน

"ไอกำลังอ่านหนังสือให้คุณปู่ฟังค่ะ "

"งั้นหรอกหรอ?" ชายหนุ่มแทรกตัวเข้าไปในห้อง

"ว่าไงไอ้เสือ ไม่ใช่สิเดี๋ยวก็เป็นหมาแล้ว" เจ้าสัวกิตติสัพยอกผู้มาใหม่ได้อย่างแสบสันนัก

"สวัสดีครับคุณปู่ เสือก็ย่อมเป็นเสือไม่มีทางเป็นหมาหรอกครับ" ชายหนุ่มยอกย้อนชายชรา

"ปู่จะรอดู ว่าแต่แกมีอะไร" ชาบชราอดที่จะถามไม่ได้ แม้ว่าจะพอเดาคำตอบของหลานชายตรงหน้าได้อยู่แล้วก็ตาม

"ผมจะมาขอกินข้าวกับคุณปู่ด้วยสักมื้อจะได้ไหมครับ" ชนะศึกตอบคำถาม

"แล้วไม่ต้องไปกินกับแม่ลูกสาวเพื่อนแม่แกแล้วหรือไง?" ว่าจะไม่แล้วนะแต่เมื่อเห็นท่าทางของหลานชายก็อดไม่ได้ที่จะวางเพลิงสักหน่อย

"คุณปู่จะพูดทำไมล่ะครับ" ชนะศึกเหลือบมองหน้าอัยยภัทรที่นั่งเก้าอี้ข้าวเตียงก้มหน้ามองหนังสือในมือ

"ก็เห็นแม่แกโพนทะนาเจื้อยแจ้วว่าแกกำลังคบหากับแม่วิกกี้อะไรนั่นอยู่" ชายชรายังคงวางเพลิงเรื่อยๆ

"ผมแต่งงานแล้วนะครับคุณปู่ จะไปคบผู้หญิงอื่นได้ยังไง" ชนะศึกพูดเสียงเรียบ เหมือนไม่ได้รู้สึกเดือดร้อนกับคำพูดของชายชราตรงหน้าเลยสักนิด ทั้งๆที่ในใจเริ่มร้อนรุ่มกลัวอัยยภัทรเข้าใจเขาผิดจะแย่

"ไม่ได้คบ แต่ไปมาหาสู่สินะ" ชายชรายังคงไม่เลิกวางเพลิงชายหนุ่ม และยิ่งหนักข้อเข้าไปเรื่อยๆ

"คุณปู่กำลังเผาบ้านผมอยู่นะครับ" ในที่สุดชนะศึกก็หมดความอดทน จำต้องยอมเปิดปากหยุดปู่ของเขาให้เลิกวางเพลิงเผาบ้านเขาเสียที

"ปู่เปล่านะ ถึงปู่จะอยากเห็นเสือเป็นหมาก็ตาม ตาศึกฟังปู่นะ ที่ปู่ให้แกแต่งงานกับไออุ่นเพราะปู่ไว้ใจแก เชื่อว่าแกจะดูแลไออุ่นแทนปู่ได้เป็นอย่างดี แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่แกทำให้ไออุ่นเจ็บตัวแล้วก็เสียใจ ปู่ขอไออุ่นคืนนะ เข้าใจใช่ไหม?" น้ำเสียงแฝงความสนุกสนานในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นจริงจังจนคนที่นั่งอยู่ในห้องสัมผัสได้

"ครับปู่ "ชายหนุ่มเข้าใจทุกอย่างที่ชายชราตั้งใจจะสื่อกับเขา ถึงเขาจะไม่เคยเข้าใจเลยสักครั้งว่าทำไมปู่ของเขาถึงรักและเอ็นดูในตัวของอัยยภัทรมากขนาดนี้ก็ตาม

"ไออุ่น ปู่อยากกินชาจังเลยลูก" ชายชราหันมาบอกกับหญิงสาวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ใกล้ๆตัว

"เดี๋ยวไอไปชงชาให้นะคะ พี่ศึกรับเครื่องดื่มอะไรไหมคะ ไอจะได้ทำขึ้นมาให้ทีเดียว"อัยยภัทรหันไปถามร่างสูง

"กาแฟก็ได้" เขาตอบทันที เขากลัวเหลือเกินว่าอัยยภัทรจะเคืองเขาเรื่องวิกานดา ลำพัง เขาก็ยังพอแก้ต่างได้บ้าง แต่นี่ปู่ของเขากลับผสมโรงเผาบ้านเขาด้วยนี่สิ มันทำให้เขาดูแย่ในสายตาอัยยภัทร

"ได้ค่ะ"

อัยยภัทรเข้าใจในทันทีว่าชายต่างวัยสองคนคงมีเรื่องส่วนตัวที่อยากจะคุยกัน เธอจึงไม่รีรอที่จะรับคำและรีบเดินออกจากห้องไปทันที

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • พ่ายรักไออุ่น   ตอนที่ ๑๐ เหลนปู่

    ตอนที่ ๑๐เหลนปู่ก๊อกๆๆ“ขออนุญาตค่ะคุณปู่ ไอเอาชามาให้” อัยยภัทรส่งเสียงเชิงขออนุญาตเข้ามา หญิงสาวไม่ได้พรวดพราดเปิดประตูเข้ามาแต่อย่างใด อัยยภัทรทำตัวเหมือนเด็กรับใช้คนนึงในบ้านเท่านั้น กินข้าวในครัว ช่วยเหลืองานบ้าน แม้ไม่ถึงขนาดหยิบจับเต็มตัว แต่หญิงสาวก็ไม่เคยเกียจคร้านเลย“เข้ามาเลยไออุ่น ปู่กำลังรออยู่พอดี” ชายชราอนุญาตด้วยน้ำเสียงเอ็นดู ก่อนจะลุกจากเตียงเดินไปนั่งที่ระเบียงห้องแทน ชนะศึกจึงเดินมาช่วยหญิงสาวถือของที่ยกมา“ทำไมถึงยกมาเอง เด็กในบ้านเยอะแยะ” ท่าทีของชนะศึกอ่อนโยนกว่าทุกครั้ง และอัยยภัทรสัมผัสมันได้ เขาคงแค่กลัวคุณปู่เอ็ดละมั้งที่ปล่อยให้เธอทำอะไรเองหลายๆ อย่าง อย่างที่คุณปู่ชอบเอ็ดเธอเรื่องไม่ยอมเรียกใช้เด็กในบ้านแต่กลับทำเอง“ไอยกมาได้ค่ะ ของแค่นี้เอง ทุกคนก็งานล้นมือกันหมดแล้ว” อัยยภัทรแก้ต่างให้กับตัวเองแล้วก็เด็กรับใช้ในบ้าน“สงสัยปู่ต้องจ้างแม่บ้านเพิ่มแล้วล่ะครับ หลานสะใภ้สุดที่รักของปู่ไม่ยอมเรียกใช้ใครเลย” ชนะศึกเดินเอาชุดชงชาและกาแฟของตนไปวางที่โต๊ะฉลุลายสวยริมระเบียง“ถ้าไออุ่นกลับมาอยู่กับปู่นะ ปู่ยอมจ้างเพิ่มสิบคนเลย” เจ้าสัวกิตติแหย่หลานชายอย่างอารมณ

  • พ่ายรักไออุ่น   ตอนที่ ๙ ทวงคำสัญญา

    ตอนที่๙ทวงคำสัญญา“เรื่องราวมันเป็นยังไงระหว่างแกกับแม่วิกกี้ลูกสาวเพื่อนแม่แกน่ะ” เจ้าสัวกิตติไม่ชอบใจนักกับข่าวที่เพิ่งรับรู้ แต่จะให้ไปว่าที่ตัวลูกสะใภ้เขาก็คงไม่เกิดประโยชน์อะไร“ก็ไม่มีอะไรหรอกครับปู่แม่แค่ผมทำความรู้จักกับน้องเขาแค่นั้นเอง” ชนะศึกอธิบาย สำหรับเขาแล้ววิกานดาก็เป็นแค่ลูกสาวของเพื่อนแม่ ที่แม่เขาอยากให้ทำความรู้จักแค่นั้นเอง แต่ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่รู้ว่าแม่เขาพยายามจับคู่ให้ มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่เขาจะแต่งงานกับอัยยภัทรแล้ว“แค่ทำความรู้จักหรอ ปู่ว่ามันมีอะไรมากกว่านั้น” ชายชราดูออกถึงความลำบากใจของหลานชาย“ก็อย่างที่ปู่รู้นั่นแหละครับว่าแม่พยายามจับคู่ให้ผมกับวิกกี้ แต่ผมจะทำยังไงได้ อะไรที่ผมเลี่ยงได้ก็เลี่ยง แต่ถ้าลี่ยงไม่ได้ก็ต้องยอมตามน้ำบ้าง” ชนะศึกสารภาพตามตรง เขาเลี่ยงเท่าที่จะเลี่ยงได้ เขาไม่อยากมีปัญหากับแม่ แต่เขาก็ไม่คิดว่าแม่ของเขาจะมาบอกเรื่องนี้ให้ปู่กับอัยยภัทรรู้“แล้วแกล่ะรู้สึกยังไง”“ผมจะไปรู้สึกอะไรได้ล่ะครับปู่ผมมีไออุ่นอยู่ปู่ก็รู้” ต่อให้เขาไม่มีอัยยภัทร เขาก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับวิกานดาอยู่ดี“ปู่รู้ว่าแกมีไออุ่น ปู่รู้ว่าแกรักน้อง แล้วไออุ่นรู้ไ

  • พ่ายรักไออุ่น   ตอนที่ ๘ วางเพลิง

    ตอนที่๘ วางเพลิง "นี่มันเรื่องอะไรครับคุณแม่" ชนะศึกถามขึ้นทันทีที่ชายชรากับอัยยภัทรก้าวพ้นประตูห้องไป "ก็ปู่แกล่ะสิ แหมมม แตะต้องแม่ไออุ่นไม่ได้เลยนะ ออกโรงปกป้องออกหน้าออกตา" ชลลดาอดไม่ได้ที่จะเบะปากใส่ด้วยความหมั่นไส้ในตัวหญิงสาว "ทำไมคุณขยันหาเรื่องให้ผมปวดหัวจังชลลดา คุณก็รู้ว่าคุณพ่อท่านเอ็นดูไออุ่นมากแค่ไหน" สงครามส่ายหัวอย่างระอาในพฤติกรรมของชลลดา เขารู้สึกว่าชลลดาเปลี่ยนไปตั้งแต่เริ่มคบค้าสมาคมกับกลุ่มของคุณหญิงแพรวพราว ชลลดาชอบหายออกจากบ้าน ใช้เงินฟุ้งเฟ้อเป็นกระดาษ หาที่มาที่ไปไม่ได้ แต่เขาก็ไม่ได้เดือดร้อน เพราะชลลดายังใช้เงินในส่วนที่เป็นของตนเอง ไม่ได้มาวุ่นวายหรือขอเพิ่มแต่อย่างใด "นี่คุณสงครามอย่ามาขึ้นเสียงกับฉันนะ" ชลลดาเสียงเขียวใส่สงคราม ทันทีที่สงครามพูดจบ "แล้วเรื่องมันเป็นยังไง ทำไมคุณปู่ดูโกรธขนาดนั้นครับ" ถ้าเรื่องแค่นี้ปู่เขาน่าจะชินแล้ว เพราะตั้งแต่เขาแต่งงานกับอัยยภัทรมา แม่ของเขาก็คอยตามเหยียดหยามอัยยภัทรตลอด ทั้งต่อหน้าและลับหลัง "แม่แค่บอกปู่แกว่า แกกำลังคบหากับหนูวิกกี้ ให้แม่ไออุ่นเตรียมใจได้เลย" "แม่บอกปู่กับไอเรื่องผมกับวิกกี้หรอครับ?"

  • พ่ายรักไออุ่น   ตอนที่ ๗ พบปะคนในบ้าน

    ตอนที่๗ พบปะคนในบ้าน “มาแล้วหรอไออุ่น” เสียงทรงอำนาจของประมุขใหญ่ของบ้านเรียกความสนใจของอัยยภัทรได้เป็นอย่างดี “สวัสดีค่ะคุณปู่ ไอคิดถึงคุณปู่ที่สุดเลยค่ะ”อัยยภัทรลุกขึ้นไหว้ชายชราที่กำลังเดินเข้ามา ก่อนจะรีบเดินเข้าไปประคอง “ปู่ก็คิดถึงไออุ่น “ ชายชราลูบหัวหญิงสาวอย่างเอ็นดู อัยยภัทรเป็นตัวของตัวเองได้เวลาอยู่กับเจ้าสัวกิตติ หญิงสาวสามารถยิ้มจากหัวใจของเธอเอง “เดินระวังนะคะ” “เจ้าเด็กคนนี้นี่ ปู่ยังไม่ได้แก่ขนาดนั้นเสียหน่อย อีกอย่างนี่ก็บ้านปู่ ปู่ก็เดินของปู่อยู่ทุกวัน” เจ้าสัวกิตติเอ่ยอย่างเอ็นดู “ก็ไอเป็นห่วงคุณปู่นี่คะ” อัยยภัทรยิ้มอย่างเอาใจ ชายชราตรงหน้านอกจากให้ชีวิตใหม่กับเธอแล้ว ยังให้ความรักความเอ็นดูกับเธอ เวลาอยู่กับเจ้าสัวกิตติเธอรู้สึกเหมือนอยู่กับญาติผู้ใหญ่จริงๆ ไม่ได้รู้สึกด้อยค่าว่าเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกรับมาเลี้ยง “เป็นห่วงปู่ก็มาหาปู่บ่อยๆสิ” “ไออยากกลับมาอยู่กับคุณปู่” อัยยภัทรเผลอพูดความในใจออกไป “ทำไมล่ะ พี่ศึกเขาดูแลไออุ่นของปู่ไม่ดีหรือไง?” ชายชราเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย น้ำเสียง แววตาและสีหน้าของอัยยภัทรมันแฝงไปด้วยความเศร้าอย่างชัดเจน “ไม่

  • พ่ายรักไออุ่น   ตอนที่ ๖ เป็นห่วง

    ตอนที่๖เป็นห่วง"ไออุ่นนน พี่ขอโทษนะที่ไม่ได้ไปรับเมื่อเช้า พี่ตื่นสายนิดหน่อย" พรพระพายขอโทษขอโพยหญิงสาวตรงหน้า"ไม่เป็นไรค่ะพี่พระพาย " หญิงสาวหันไปยิ้มให้กับพรพระพายเพื่อเป็นการบอกว่าเธอไม่ได้ถือโทษโกรธอะไรหญิงสาวเลย"แล้วไออุ่นมาที่นี่ถูกได้ไง" พระพายถามขึ้น เพราะตั้งแต่เช้าหญิงสาวมัวแต่วุ่นวายกับการประชุมสำคัญ จึงฝากอัยยภัทรไว้กับเลขาให้ช่วยดูแลไปก่อน โดยบอกว่าให้อัยยภัทรนั่งรอเธอในห้องทำงาน เอาเอกสารที่เกี่ยวข้องมาให้อัยยภัทรอ่านรอระหว่างรอเธอกลับมา พอประชุมเสร็จเธอก็รีบพุ่งตรงมาหาอัยยภัทรทันที"พี่ศึกมาส่งค่ะ" อันยภัทรตอบพรพระพาย คำตอบของอัยยภัทรทำให้พรพระพายหน้าตาเหลอหลา"พี่ศึกมาส่ง ตายๆ เดี๋ยวไออุ่นนั่งรอพี่ตรงนี้ก่อนนะ อ่านเอกสารรอไปก่อน ตรงไหนไม่เข้าใจเดี๋ยวพี่กลับมาอธิบาย พี่จะเป็นคนสอนงานไออุ่นเอง แต่เดี๋ยวพี่มานะพี่ขอไปคุยโทรศัพท์แป๊ปนึง" พรพระพายบอกกับอัยยภัทรก่อนจะก้าวออกจากห้องทิ้งให้อัยภัทรนั่งอ่านเอกสารเงียบๆต่อไป"เป็นสิบๆสายเลย แกตายแน่ยัยพระพาย" พรพระพายรู้สึกเสียวสันหลังทันทีที่เปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วเห็นเบอร์ชนะศึกโทรเข้าเป็นสิบๆสายที่ไม่ได้รับ(ว่ายังไง) แค่เ

  • พ่ายรักไออุ่น   ตอนที่ ๕ ทำงานวันแรก

    ตอนที่ ๕ทำงานวันแรก“วันนี้ไปทำงานวันแรกสินะ” ชนะศึกถามขึ้นทันทีที่เดินมาถึงโต๊ะอาหาร อัยยภัทรเตรียมอาหารเช้าให้เขาทุกวัน ถึงแม้เขาจะกินเพียงกาแฟแก้วเดียวแล้วออกไปทำงาน“ค่ะ” อัยยภัทรเงยหน้ามาสบตาชายหนุ่ม“อืม ตั้งใจทำงานล่ะ “ ชนะศึกยังคงจิบกาแฟอ่านหนังสือบนโต๊ะที่ถูกเตรียมไว้โดยอัยยภัทร บางทีชายหนุ่มก็สงสัยว่าอัยยภัทรรู้ได้อย่างไรว่าเขาชอบทำอะไร ชอบอ่านหนังสือแบบไหน อ่านถึงตรงไหนแล้ว“พี่ศึกคะ..” อัยยภัทรเรียกชนะศึก ชายหนุ่มที่กำลังจ้องหน้งสืออยู่ละสายตาจากหนังสือหันมาสบตาหญิงสาวตรงหน้า“ไอขอบคุณมากนะคะ ที่พี่ศึกยอมให้ไอไปทำงาน” อัยยภัทรอยากขอบคุณเขาสักครั้ง หากเขาไม่ยอมเสียอย่างสิบพรพระพายก็ไม่อาจจะสู้ได้“พี่แค่ยอมตามใจยัยพระพายเฉยๆ” ชายหนุ่มตอบเสียงเรียบ จริงๆเขาไม่ได้ยอมพรพระพายแต่เขาเสียรู้ยัยตัวแสบนั่นต่างหาก“นั่นล่ะค่ะ ไอแค่อยากขอบคุณพี่ศึก” อัยยภัทรพูดก่อนจะก้มกินข้าวเช้าตรงหน้าต่อเงียบๆ“แล้วไปทำงานยังไงล่ะ ยัยพระพายมารับหรือยังไง?”“เดี๋ยวไอนั่งรถไฟฟ้าไปเองค่ะ”“ทำไมถึงไปเอง ทำไมพระพายถึงไม่มารับ” น้ำเสียงของชนะศึกแฝงไปด้วยความหงุดหงิด“พี่พระพายอยู่คนละฟากกับเรา ไอเลยบอก

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status