ตอนที่ 13 เกือบโดน...

ตอนที่ 13 เกือบโดน...

ฉันเลือกใส่แค่ชุดชั้นในไม่ได้เปลี่ยนเสื้อเชิ้ตของเขากับเสื้อผ้าใหม่ เพราะคิดว่าวันนี้ฉันคงไม่ได้ออกไปไหน ก็ขอใส่ที่มันสบายๆ หน่อยแล้วกัน เพราะชุดที่มาส่งมีแต่แนวออกงาน ไม่มีตัวไหนที่ดูแล้วใส่สบายเลย ฉันเลือกชุดชั้นในสีดำ เพราะตัวนี้ดูเรียบร้อยสุดแล้ว ถึงจะเป็นตาข่ายที่โชว์เนื้อสาวอวบอูมทั้งบนทั้งล่างให้เด่น แต่ยังมีส่วนที่หนาพอที่จะปกปิดได้บ้าง เสร็จแล้วฉันก็เดินลงมา พนักงาน และ ป้าเสริมกลับไปกันหมดแล้ว เหลือแค่ลูกน้องคนสนิทของคุณเซฟเท่านั้น

ฉันลูบท้องปรอย ๆ เพราะเริ่มหิวแล้ว เลยเอ่ยกับเขาว่า ~~

“คุณเซฟค่ะ เอลิซหิว” ฉันบอกเขา แต่เขายังคงสนใจแล็ปท็อปในมือเขาอยู่

“คุณเซฟค่ะ เอลิซหิวแล้วค่ะ” ฉันเดินเข้าไปหยุดที่หน้าเขา แล้วก้มหน้าเอียงคอเพื่อมองหน้าเขา แล้วเอ่ยย้ำอีกครั้ง

เนื่องจากเสื้อผ้าของเขาไซซ์มันใหญ่เกินไปสำหรับฉัน จึงทำให้คอเสื้อมันร่นลงมาจนแทบจะปิดหน้าอกไม่มิด พอฉันก้มมันก็ทำให้คอเสื้อเปิดกว้าง จนมองเข้าไปเห็นทั้งเรือนร่างของฉัน

จังหวะที่เขาเงยหน้าขึ้นมา ก็ประจวบกับระดับสายตาของเขาพอดี ทำให้เขามองเข้ามาในเสื้อเชิ้ตที่เผยให้เห็นเรือนร่างขาวเนียนเนินอวบอิ่ม ยังดีที่ภายในยังมีชุดชั้นในสีดำปกปิดบางส่วนอยู่ เขาลอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ ก่อนจะละสายตาขึ้นมามองหน้าฉัน แล้วเอ่ยด้วยเสียงแหบแห้งว่า

“นี่คุณกำลังยั่วผมอยู่หรอ” เขาเลื่อนสายตาจากเรือนร่าง มาจ้องที่หน้าฉัน

“บ้าหรอ คิดเข้าข้างตัวเองเก่งชะมัด” ฉันเอ่ยพร้อมรีบขยับตัวเพื่อยืนให้เต็มความสูง

ขณะที่ฉันไม่ทันระวังตัว!!

สองมือหนาก็คว้าเอวบางของฉันดึงเขาหาร่างเขาอย่างรวดเร็ว เขาสอดขาสองข้างของเขาเข้ามาที่หว่างขาของฉันแล้วอ้าออก ก่อนจับฉันกดนั่งลงที่ตัก แล้วดันร่างบางให้แนบชิดกายเขา พร้อมโอบรัดเอวกิ่วไม่ให้ขยับออกไปได้ ลักษณะของฉันตอนนี้คือนั่งคร่อมเขาโดยที่จุดกึ่งกลางของฉันที่มีแค่แพนตี้บางกั้น ได้ทับไปกลางเป้าที่ดูนูนออกมาของเขา ส่วนหน้าฉันก็ใกล้กับใบหน้าของเขาในระยะไม่ถึงคืบ

“ปล่อยฉันนะคะ คุณเซฟ” ฉันเอ่ยขณะที่สองมือยันร่างเขาเอาไว้ แล้วพยายามดิ้น

ขายาวใหญ่แข็งแรงของเขา ได้ยกชันขึ้น จนทำให้ขาของฉันลอยไม่ติดพื้น ยิ่งเขาขยับขา มันก็ยิ่งทำให้ส่วนนั้นของเราทั้งสองเสียดสีกัน

“คุณเซฟค่ะ หยุดเล่นสักทีเถอะค่ะ ฉันอาย...เอ่อ...เขา” ฉันเอ่ยอย่างเขินอาย ทั้งที่สายตาก็ไม่กล้าหันไปมองลูกน้องของเขา

“มึงออกไป...ก่อน ถ้ากูยังไม่เรียกก็ไม่ต้องเข้ามา” เขาพูดขณะที่สายตาจับจ้องใบหน้าหวานของฉัน

“ครับนาย” แล้วลูกน้องเขาก็เดินออกไป

เมื่อไม่มีใครในห้องนอกจากเราสองคนแล้ว เขาก็เลื่อนมือข้างนึงขึ้นมาเชยคางฉันให้เพื่อที่จะให้สบตากับเขา ส่วนมืออีกข้างก็ยังคงโอบเอวฉันไว้อย่างนั้น

พอได้จ้องดวงตาสีเทาเข้มทรงเสน่ห์ของเขา ระยะใกล้ชิดขนาดนี้ มันเหมือนฉันต้องมนต์สะกดของปีศาจร้าย ใจมันเริ่มสั่นแปลกๆ แค่เขาจ้องอย่างไม่วางตา ก็ทำให้ร่างฉันสะท้านเหมือนมีกระแสไฟวิ่งไปทั่วตัว ตรงจุดกึ่งกลางของเราสองคนที่กำลังเสียดสีไปมา ตอนนี้เริ่มมีน้ำไหลเยิ้มเจิ่งนองจนทำให้แพนตี้จิ๋วชื้นแฉะ นี่ร่างกายฉันตอบสนองเขาอีกแล้วหรอ...พอได้แล้วมั้งยัยเอลิซ เดี๋ยวแกจะไม่ได้กลับบ้านจริงๆ หรอก

สองมือของฉันจากที่คอยดันอกแกร่งเขาให้ถอยห่าง บัดนี้ได้เลื่อนโอบไปที่คอของเขา

เขาขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ จนตอนนี้ฉันรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ กลิ่นมินต์ที่มาจากลมหายใจของเขา ปากของเขาที่ตอนนี้อยู่บนปากนุ่มนิ่มของฉัน มนต์สะกดนี้ทำให้ฉันค่อยๆ เผยอปากออกเพื่อรับลิ้นอุ่นที่คุ้นเคยยามค่ำคืน เขาค่อยๆ แทรกลิ้นเข้ามาในโพรงปากของฉันแล้วคว้านหาสิ่งที่เหมือนกัน เมื่อเจอแล้วเขาก็ไม่รอช้าที่จะหยอกล้อ ฉันไม่ปล่อยให้เขาเอาเปรียบฉันอยู่ฝ่ายเดียว ฉันเริ่มดูดดุนตวัดรัดเกี่ยวลิ้นอุ่น เราจูบกันอย่างดูดดื่มและเนิ่นนาน จนเขาค่อยๆ ถอนริมฝีปากออก แล้วมองตาฉันเพื่อบอกความต้องการที่มากกว่านี้ และฉันก็รู้สึกได้ผ่านจุดกึ่งกลางของฉันที่ตอนนี้มันมีของแข็งดันอยู่

“ผมต้องการคุณเอลิซ ขอผมเข้าไปข้างในตัวคุณนะ” เขากระซิบที่ข้างหูฉันอย่างแผ่วเบา แล้วเลื่อนใบหน้าคมลงมาที่คอแล้วขบดูดเบาๆ เพียงแค่นั้นก็ทำให้ยอดปทุมถันของฉันขึ้นเป็นไต ตรงจุดกึ่งกลางสาวก็เต้นตุบๆ

ในระหว่างที่ฉันกำลังเคลิ้มกับรสสัมผัสของเขา มือหนาก็เริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่ฉันใส่อย่างเบามือ กว่าจะรู้ตัวอีกทีเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่ ก็หล่นลงไปกองอยู่ที่เท้าของเขาแล้ว

ตอนนี้ตัวฉันแทบเปลือยเปล่า เหลือเพียงชุดชั้นในสีดำที่เพิ่งจะใส่ เพื่อปกปิดอกอวบอิ่มที่ใหญ่เกินตัวที่ตอนนี้กำลังเบียดเข้ากับอกแกร่งของเขา เขาระดมจูบไล้ลงมาจากคอ ไหปลาร้า ไปถึงอกอวบอิ่ม ทั้งจูบ ดูด ขบ จนเกิดรอยใหม่ มือก็ลูบไล้แผ่นหลังเนียนเร่งเร้าอารมณ์สวาท จังหวะที่เขากำลังจะปลดตะขอบรา ฉันก็รีบดึงสติกลับมา

“หยุดเถอะค่ะ เราไม่ควรจะทำแบบนี้อีก” ฉันเอาตัวผละออกจากปากเขาที่กำลังนัวเนียอยู่ที่สองเต้าของฉัน

“ทำไม” เขาเอ่ยอย่างคนอารมณ์เสีย

“เพราะที่เราตกลงกันคือ....แค่คืนเดียว....มันไม่ควรที่จะเกิดเรื่องแบบนั้นต่อ” ฉันพยายามข่มใจบอกถึงข้อตกลง

“เพราะอะไร ทำไมเราถึงสานต่อกันไม่ได้” ยังพยายามหาเหตุผลจากฉัน

“เพราะเอลิซต้องการที่จะรู้ผลของมัน ถ้าเราทำกันแบบนั้นอีก มันก็จะไม่ใช่แค่...คืนเดียว” ฉันเอ่ยความจริงแกมอ้างเพราะไม่อยากจะผูกพันกันไม่มากกว่านี้แล้ว

อีกอย่างเป็นเพราะเมื่อคืนฉันเมาจนขาดสติถึงได้ไปทำข้อตกลงเพี้ยนๆ แบบนั้นลงไป ถ้าเวลาปกติใครที่ไหนจะบ้าไปขอมีอะไรกับผู้ชายที่เพิ่งเจอ เพียงแค่อยากรู้ว่าครั้งเดียวจะทำให้ท้องได้ไหม

และที่ฉันคิดไว้คือ ถ้าเราไม่มีกิจกรรมแบบนั้น นานเข้า เขาเป็นผู้ชายมันเป็นเรื่องธรรมดาที่เข้าต้องการเรื่องอย่างว่า ในเมื่อฉันไม่มีให้ เขาก็ต้องหาที่ปลดปล่อย แล้วถึงเวลานั้นเขาก็จะปล่อยฉันไปเอง นี่เป็นความคิดเดียวในตอนนี้ที่ฉันเห็นว่ามันเป็นทางออกที่ดีที่สุด

“ดังนั้นถ้าจะให้เอลิซอยู่กับคุณ เราจะไม่มีอะไรกัน เราจะไม่ผูกมัดกัน ในระยะเวลา 1 เดือนนี้” ฉันเอ่ยออกไปอย่างมั่นใจ และเป็นการเคลียร์ให้เข้าใจกันอีกด้วย

“หึหึ....คุณจะทนต่อความต้องการของตัวเองได้หรอ” เขามองฉันด้วยสายตามีเลศนัย (อีกแล้ว)

“ได้ค่ะ ฉันมั่นใจ” *-* ฉันย้ำความคิดของตัวเอง

“และถ้าคุณเป็นคนเริ่มไม่ใช่ผมล่ะ” ^-^ เขาถามฉันกลับ

“มันจะไม่มีวันนั้นค่ะ” (มันจะต้องไม่มีวันนั้น)

“ฮ่าๆๆ แล้วผมจะคอยดู” เขาพูดแล้วอุ้มฉันให้ยืนขึ้น จากนั้นก็เอาเสื้อเชิ้ตมาคลุมตัวให้ฉัน

“ข้อตกลงเรายังเหมือนเดิม คือคุณต้องอยู่กับผมให้ครบ 1 เดือน ตามนี้นะ” เขาบอกขณะยื่นมือมาเชยคางฉันให้มองตาเขา

“เอ่อ.....”

“ตามนี้!!!” ฉันถึงกับสะดุ้งเสียงตะคอกของเขา

“และถ้าคุณคิดจะหนี ผมว่ามันควรจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่คุณคิดจะทำ” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชวนสยอง

“เอลิซขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ” ฉันเอ่ยไปอย่างกล้าๆ กลัวๆ

“ว่ามา” เขาเอ่ยน้ำเสียงเรียบ จนฉันเดาอารมณ์ไม่ถูก

“คือถ้าเกิดว่าประจำเดือนเอลิซมาก่อนครบกำหนด 1 เดือน เอลิซสามารถกลับได้เลยใช่ไหมคะ” ถึงจะอายที่ต้องพูดกับเขา เกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวแบบนี้ แต่ฉันก็ต้องถาม เพราะอย่างน้อยฉันก็อาจจะไม่ต้องใช้เวลากับเขาถึง 1 เดือน

“1 เดือน ก็คือ 1 เดือน คุณต้องอยู่ให้ครบ 1 เดือน” เขาตอบแบบไม่ต้องคิด

(โธ่โว๊ยยย กะว่าจะใช่มุกเป็นประเดือนแล้วชิ่งสักหน่อย)

“ทำไมต้องอยู่ให้ครบเดือนด้วย ในเมื่อถ้าประจำเดือนมาแล้ว มันก็แปลว่าเอลิซไม่ได้ท้องแล้ว ดังนั้นก็บรรลุเป้าหมายที่เอลิซตกลงไว้กับคุณแล้ว แล้วทำไมเอลิซต้องอยู่ต่อด้วย” ฉันสงสัยจริงๆ ว่าทำไมเขาต้องให้ฉันอยู่ต่อ ในเมื่อการที่ประจำเดือนมามันก็คือคำตอบชัดเจนที่สุดแล้ว

“เพราะถ้าคุณคิดจะมาเล่นมุก เป็นประจำเดือนเพื่อจะหาข้ออ้างกลับบ้าน ผมจะจับคุณอ้าขาแล้วสำรวจด้วยตัวเอง และผมรับรองได้เลยว่าผมมีอาวุธอย่างดีมาใช้สำรวจแน่นอน” เขาเอ่ยเผยยิ้มร้ายสายตาดุดัน ส่วนฉันได้แต่กลืนน้ำลายลงคออย่างหวั่นๆ

(เหอะ...แกเป็นนอสตราดามุสชัวร์)

“อ๋อ..คุณหิวใช่ไหม โทรศัพท์สั่งได้เลย หรือจะให้ป้าเสริมมาทำให้กินก็ได้ ผมมีธุระจะต้องไปทำ” เขาพูดจบแล้วเดินออกไป ปล่อยให้ฉันยืนงงกับอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้ายของเขา

“เฮ้อออออ...” ฉันถอนหายใจอย่างคนหมดหวัง นี่คงถึงคราวซวยของฉันแล้วจริงๆ แล้วฉันจะหลุดพ้นจากเขาได้เมื่อไรกันนะ ยิ่งคิดยิ่งเครียด ยิ่งเครียดท้องก็ยิ่งร้อง ไปเปิดตู้เย็นดูดีกว่าว่ามีอะไรพอทำกินได้บ้าง

ฉันเลือกทำอาหารง่ายกินพอประทังความหิว เมื่อหนังท้องตึง หนังตาก็เริ่มหย่อน ไหนจะความเพลียสะสมจากเมื่อคืน ทำให้ฉันนอนหลับเป็นตายอยู่บนโซฟา

---เซฟ Talk---

ผมนั่งรถออกมาได้สักพัก สายตาทอดมองออกไปยังถนนที่มีทั้งรถและคนวุ่นวาย แต่ในสมองผมกับคิดถึงแต่หน้าเธอ กลิ่นของเธอที่ติดอยู่ปลายจมูก รสชาติของเธอที่ติดอยู่ที่ปลายลิ้น นี่ถ้าไม่ติดว่าผมต้องไปดูสินค้าล็อตใหญ่ที่เข้ามา ผมไม่มีทางจะปล่อยให้เธออยู่คนเดียวแน่ เธอไม่มีทางทนความต้องการของตัวเองที่มีต่อผมได้....เอลิซ....ผมจะต้องกินคุณอีกครั้งให้ได้ ไม่สิ ต้องเป็นผมที่ได้กินคุณตลอดไป.....