ตอนที่60.พิษชนิดนี้

จูซือเหนียงนิ่งเงียบไปเช่นกัน นางจำที่บิดาเคยเล่าถึงพิษชนิดนี้ได้ขึ้นใจ แต่มิคิดว่าวันหนึ่งนางจะต้องพบกับมัน และไม่แน่ใจด้วยว่าจะรับมือกับมันได้มากน้อยเพียงไร ยิ่งไม่มีหมิงจงเป่าคอยช่วย นางเหมือนจะมองเห็นทางรอดของคนที่นอนอยู่รำไรนัก

“ข้าจะไปค้นหาต้นตอดีรึไม่ขอรับ”

“พวกเจ้าห้ามกลับเข้าไปในตำหนัก เสี่ยวเตี๋ย นำความข้าไปแจ้งแก่ฝ่าบาท นำยานี่ไปให้ด้วย กำชับว่าอย่าฝืนทำ”

“ทราบแล้ว”

ร่างอ้อนแอ้นหมุนกายจากไปในทันที โดยมีชายหนุ่มในชุดขันทีตามไปลงดาลประตูก่อนจะรีบกลับมารอฟังคำสั่ง พวกเขามีคนมิได้มากมายนัก ทุกคนต้องทำตามหน้าที่ให้สมบทบาท

“ส่วนเจ้าทั้งสองอย่าได้คลางแคลงใจกันเอง จงเร่งออกนอกวัง ไปยังบ้านข้า เพื่อนำสมุนไพรบางอย่างมาให้ข้าโดยเร็ว จำไว้ว่าไม่ใช่เพียงเพื่อช่วยเขา แต่เป็นเราทุกคน”

“ข้ามิอยากที่จะเคลือบแคลงใจเลยขอรับท่านหมอ แต่ไยตอนเกิดเรื่อง เขากลับไม่อยู่กับสงเป่า”

ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น พร้อมทั้งจ้องไปยังอีกคนด้วยความไม่ไว้วางใจเช่นเดิม ทว่า อีกฝ่ายกลับไม่แม้แต่จะหลบเลี่ยงสายตา

“เขาได้รับคำสั่งให้มาตามข้าเอง เจ้าไม่ผิดที่มิไว้ใจเขา เป็นข้าก็คิด แต่จงไตร่ตรองด้วย อย่าได้โผงผางไป การที่เขาป