LOGINShare
ตอนที่ 3.
Last Updated:
2025-04-22 12:05:41ตอนที่ 3.
“มะ... ไม่ต้องหรอก ฉันไปเองได้”
“ฉันจะออกไปที่เซเว่นพอดี เดินไปคุยกันไป ดีออก ไปเถอะ”
แล้วโทคิยะก็ถือวิสาสะฉวยแขนของหล่อนไปกุมเอาไว้ ในขณะที่หล่อนรู้สึกลำบากใจเหลือเกิน
นี่ถ้าเจอคนรู้จัก แล้วเรียกหล่อนว่าพะแพง ความลับจะต้องแตกแน่ๆ เลย
“เอ่อ... โทจัง... พอดีฉันเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าลืมของเอาไว้ที่บ้าน ขอตัวกลับไปเอาก่อนนะ”
หล่อนกระชากแขนออกจากมือใหญ่ และก็ไม่คิดจะสนใจอีกว่าโทคิยะจะรู้สึกยังไง เพราะตอนนี้ หล่อนจะต้องหนีจากเขาให้ไกลที่สุด
สองเท้าซอยถี่ยิบเพื่อที่จะเดินห่างออกไป และเมื่อเม็ดเหงื่อไหลย้อยลงมาบนแก้ม หล่อนก็นึกได้ว่าเดินหนีมาไกลแล้ว จึงหยุดเดิน และผลุบเข้าไปที่ข้างเสาไฟฟ้าต้นใหญ่ และมองกลับไปยังโทคิยะ
เขาหายไปแล้ว...
คงจะเดินออกไปร้านสะดวกซื้ออย่างที่บอกหล่อนแล้วนั่นแหละ
เฮ้อออออ
พะแพงเป่าปากออกมาแรงๆ อย่างโล่งอก และก็ภาวนาให้ตนเองไม่ต้องเจอหน้ากับโทคิยะอีกเลย จนกว่าครอบครัวของเขาจะเดินทางกลับไปญี่ปุ่น
วันนี้หล่อนวุ่นวายหัวใจแทบจะทั้งวันเลย จนแทบจะสอนหนังสือเด็กๆ ไม่รู้เรื่อง บ่อยครั้งที่ยืนเหม่อ จนนักเรียนต้องตะโกนเรียก
มันไม่ควรเป็นแบบนี้เลย เพราะความโง่เขลาเบาปัญญาของหล่อนแท้ๆ เชียว
มือเล็กดันประตูรั้วให้เปิดออก ก่อนจะแทรกตัวผ่านเข้าไปในนั้น
แม่ของหล่อนกำลังง่วนอยู่กับการทำกับข้าวอยู่ในครัวเหมือนเช่นทุกวัน
“กลับมาแล้วจ้ะแม่”
“น้ำอยู่บนโต๊ะน่ะแพง” มารดาตะโกนออกมาจากห้องครัว
“ขอบคุณจ้ะแม่”
หล่อนเดินไปหย่อนกายลงนั่งบนโซฟา วางกระเป๋าสะพายไว้ข้างตัว และยกแก้วน้ำเย็นเจี๊ยบที่มารดาตระเตรียมเอาไว้ให้ขึ้นดื่ม
“ชื่นใจจัง...”
หล่อนวางแก้วลงกับโต๊ะกระจกตรงหน้า และก็ทอดสายตามองออกไปนอกหน้าต่างไม้ที่ถูกเปิดกว้างเอาไว้รับลม
เมื่อเย็นนี้หล่อนเลือกที่จะขึ้นรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างกลับมาบ้านแทนการเดิน เพราะต้องการหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับโทคิยะ
หล่อนไม่อยากเสี่ยงอีกแล้ว...
“คิดอะไรอยู่เหรอแพง”
เสียงของแม่ดังขึ้น ทำให้หล่อนสะดุ้งโหยงทันที พร้อมกับหันไปมอง
“แม่...”
“หน้าตาตื่นเชียว ใจลอยล่ะสิท่า”
แม่ของหล่อนวางจานขนมกล้วยบนโต๊ะกระจกตรงหน้าใกล้กับแก้วน้ำที่หล่อนดื่มจนเกลี้ยง จากนั้นก็หย่อนกายลงนั่ง มองหน้าหล่อน
“มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าล่ะลูก”
“ปะ เปล่าหรอกแม่”
หล่อนทำเป็นหัวเราะ
“แพงจะไปมีเรื่องอะไรไม่สบายใจล่ะจ๊ะ”
“ก็แม่เห็นใจลอยไปไหนก็ไม่รู้ แม่มายืนตั้งนานแล้ว ก็ไม่เห็น”
“แพง... เอ่อ... ก็แค่คิดถึงเรื่องงานที่โรงเรียนน่ะจ้ะ ไม่มีอะไรหรอกแม่”
แม่ของหล่อนพยักหน้ารับหงึกๆ
“ถ้ามีอะไรไม่สบายใจ บอกแม่ได้นะ แม่ยินดีรับฟัง”
“จ้ะแม่”
พะแพงฝืนยิ้ม และพยายามทำตัวร่าเริง แต่แค่แปบเดียวก็ต้องหน้าซีดเผือด
“ว่าไงนะจ๊ะแม่”
“เมื่อตอนกลางวัน คุณป้าซายูริแวะมาหาแม่น่ะ”
“คุณป้า... มาทำไมเหรอจ๊ะแม่” หล่อนใจคอไม่สู้ดีเลยจริงๆ
“คุณป้าซายูริอยากจะเชิญพวกเราไปรับประทานอาหารค่ำที่บ้านน่ะ”
“แม่... ปฎิเสธไปเลยนะจ๊ะ”
“อ้าว ทำไมล่ะแพง ไม่อยากเจอพี่โทคิยะหรอกเหรอลูก”
“แพง... แพง...”
นี่หล่อนจะแก้ตัวว่ายังไงดีนะ
“แพง... ไม่ว่างน่ะจ้ะ พรุ่งนี้ มะรืนนี้ และทุกวันๆ ต่อจากนี้เลยจ๊ะ”
หล่อนรีบละล่ำละลักบอกมารดา และก็ได้รับแววตาแคลงใจจากท่านมาเป็นรางวัล
“ทำไมแพงไม่ว่างสักวันเลยล่ะลูก”
“คือแพง... งานยุ่งมากนะจ๊ะ”
“ปกติแม่ก็เห็นแพงไม่เคยทำงานล่วงเวลาเลยนะ แล้วก็ไม่เคยไม่ว่างตอนเย็นด้วย”
แม่ของหล่อนเอียงคอมองด้วยความสงสัย
“เอ่อ... พอดีเป็นนโยบายใหม่ของโรงเรียนน่ะจ้ะแม่ แพงก็เลยต้องปฏิบัติตาม ยังไงแม่ปฏิเสธคุณป้าซายูริให้ทีนะจ๊ะ”
“โอเค แม่จะบอกคุณป้าให้ก็แล้วกัน แต่ไม่อยากเชื่อเลยว่าลูกแพงของแม่จะงานเยอะขึ้นมากมายแบบนี้”
“แพงก็... ไม่อยากเชื่อเหมือนกันค่ะ แต่ว่ามันเป็นงาน แพงก็เลยเลี่ยงไม่ได้”
เมื่อเห็นแม่ผงกศีรษะตอบรับ หล่อนจึงลอบเป่าปากออกมาด้วยความโล่งอก
ถ้าต้องไปเจอกันที่บ้านของคุณป้าซายูริ มีหวังความแตกแน่นอนเลย
“เอ่อ... งั้นแพงขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ”
“ไปเถอะลูก แล้วรีบออกมากินข้าวกันนะ”
“จ้ะแม่”
พะแพงถอนใจออกมาอีกครั้ง ก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องนอน
หลังจากได้อาบน้ำอาบท่าแล้ว ความหมองมัวไม่สบายใจก็จางหายไปบ้างบางส่วน พะแพงในชุดเสื้อยืดลายแมวเหมียวยกขาหน้าข้างขวาขึ้นตะปบผีเสื้อกับกางเกงขาสั้นสีขาวพอดีตัวเดินออกมานอกห้องนอน และก็พบว่ามารดากำลังจัดแจงตั้งโต๊ะอาหารค่ำสำหรับครอบครัวอยู่
“แพงช่วยจ้ะแม่”
หล่อนรีบเดินเข้าไปหาช่วยจัดแจงเรียงจานกับช้อน และรีบตักข้าวใส่จานเอาใจมารดา
“กินเยอะๆ นะจ๊ะ”
แม่ของหล่อนกลั้วหัวเราะออกมา พร้อมกับยกมือขึ้นห้าม เมื่อเห็นหล่อนจะตักข้าวใส่ให้อีกทัพพีหนึ่ง
“พอแล้วแพง แม่ไม่กินข้าวเย็นเยอะ”
“แม่ตัวนิดเดียวเอง กินเยอะๆ จะได้ตัวอ้วนๆ เหมือนแพงไงจ๊ะ”
“แพงอ้วนที่ไหนกันล่ะลูก แม่ว่าหุ่นแบบนี้น่ารักดีออก”
“ก็แพงอยากหุ่นดีๆ เหมือนพี่พายนี่จ๊ะ”
แม่ของหล่อนส่ายหน้าไปมา
“หุ่นแบบพี่พายเขาเรียกว่าหนังหุ้มกระดูก ผอมเกินไป แบบแพงนี่แหละสวยกว่า มองแล้วอิ่มตาอิ่มใจดี”
หล่อนรู้ดีว่าแม่ไม่อยากให้หล่อนเสียใจก็เลยพูดให้ดูดีแบบนี้
Latest chapter
ภรรยาตัวปลอม ตอนที่22. ตอนอวสาน
ตอนที่22. ตอนอวสาน“อืมมม นมใหญ่เหลือเกินเมียจ๋า...”คนตัวโตฟัดหน้าอกของหล่อนไม่ยอมหยุด ทั้งบีบทั้งขยำ ทั้งกัดทั้งกิน จนเต้าอวบตอนนี้ชุ่มฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำลายของเขา“อ๊า... ซี๊ดดดด อา... พี่โทจัง...”เขาแลบลิ้นเลียหัวนมที่ชูชันของหล่อน ก่อนจะอมเข้าไปในอุ้งปากหล่อนสะท้านยะเยือก เสียดเสียวรุนแรง“อ๊า... อู๊ยยยย พี่โทจัง.. เสียววว อา... อ๊า...”“อดทนอีกนิดคนสวย... เดี๋ยวพี่จะเสียบเธอแล้วล่ะ อืมมมม หัวนมดูดอร่อยจริงๆ อืมมม”“ซี๊ดดดด อ๊า... อ๊า...”กายสาวสั่นระริก ตอบรับแรงเสน่หาจากสามีรูปงามด้วยความกระตือรือร้น ไม่ช้ามือใหญ่ก็เลื่อนเลยลงไปกอบกุมความเป็นหญิงอูมอวบ“อ๊า... ซี๊ดดดดด... อ๊า... เสียววว”กายสาวสั่นระริก เมื่อนิ้วยาวไสลึกเข้ามาหยอกล้อกับน้ำหวานภายใน“อ๊า... อา... อ๊า...”ร่างกายของหล่อนยอมศิโรราบต่อโทคิยะ ยอมเป็นทาสรักทาสสวาทของเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้บอกรักเลยแม้แต่คำเดียวก็ตาม“พี่โทจังขา... อ๊า... อ๊า... แพง... แพงเสียวจน... ทนไม่ไหวแล้วค่ะ อ๊า... ซี๊ดดดด”คนตัวโตหัวเราะพึงพอใจกับความเร่าร้อนของหล่อน ก่อนที่จะจัดแจงท่าทาง และดันความแข็งชันที่ตื่นตัวสุดขีดผ่านความอ่อนนุ่มร้อนฉ่ำเ
ภรรยาตัวปลอม ตอนที่ 21.
ตอนที่ 21.“พี่โทจัง...?”คนตัวเล็กเบิกตากว้าง เผยอปากค้างเติ่ง และมันก็เป็นภาพที่น่าเอ็นดูนัก“ชอบทำหน้าทำตาแบบนี้อีกแล้ว รู้ไหมว่าพี่เห็นแล้วอยากเอาแพงแรงๆ”“พี่... โทจัง...”“กลับบ้านเรากันเถอะ พี่โมโหแพงอีกแล้ว”“พี่โทจังน่ะ...”มือเล็กยกขึ้นทุบหน้าอกกว้างแรงๆ ด้วยความขัดเขิน“หรือว่าจะให้พี่ทำโทษที่นี่”“ไม่ได้นะคะ... ไม่ได้...”“แต่พี่โมโหจนเต็มกลั้นแล้วนะ”ตอนนี้หล่อนรู้แล้วล่ะว่าคำว่าโมโหของโทคิยะมันหมายความว่ายังไง“แพง... จะไม่กลับไปกับพี่โทจังแล้วล่ะค่ะ”ในที่สุดหล่อนก็ฝืนใจพูดออกมา“ทำไมล่ะ หรือว่ายังไม่เข้าใจความโมโหของพี่อีก แต่พี่ก็อธิบายละเอียดแล้วนะ”“แพง... อยากเห็นพี่โทจังมีความสุขค่ะ”หล่อนพยายามฝืนยิ้ม แต่น้ำตาก็ไหลรินไม่หยุดซะอย่างนั้น“พี่มีความสุขมากๆ เสมอเวลาที่พี่ได้ฝังเข้าไปในตัวของแพง... พี่ชอบความอบอุ่นของแพงมากรู้ไหม...”หล่อนสะท้านไปทั้งหัวใจ แต่ก็ตั้งใจเอาไว้แล้วว่าจะคืนอิสรภาพให้กับโทคิยะ“เราหย่ากันเถอะนะคะ”ดวงตาของโทคิยะเย็นชาลง ก่อนที่เขาจะส่ายหน้าไปมาแรงๆ“ไม่มีทาง พี่ไม่หย่า”“แต่เราต้องหย่ากันนะคะ”“ทำไมต้องหย่า พี่ไม่หย่าหรอก หรือว่าแพงทนความขี
ภรรยาตัวปลอม ตอนที่ 20.
ตอนที่ 20.หล่อนตอบรับโดยไม่ต้องเสียเวลาคิดแม้แต่น้อย“รักค่ะคุณแม่... แพงรักพี่โทจังมาก... รักมากจนไม่อยากกักขังพี่โทจังเอาไว้แบบนี้...” ยิ่งพูดหล่อนก็ยิ่งสะอื้นไห้ด้วยความเจ็บปวด“แต่แม่ก็เห็นพี่โทจังเขาก็ไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรนะ แถมยังดูมีความสุขดีอีกต่างหาก”“แพงคิดว่า... พี่โทจังคงไม่อยากแสดงความไม่พอใจให้คุณแม่เห็นน่ะค่ะ เพราะ... เดี๋ยวนี้พี่โทจังขี้โมโหมากเหลือเกิน ต่างไปจากเมื่อก่อน”“ยังไงเหรอหนูแพง”“ก็... เอ่อ... คือ...”หล่อนไม่กล้าพอที่จะบอกออกไปตรงๆ ว่าเวลาที่โทคิยะโมโหแล้วเขาทำยังไงกับตนเอง“แพง... ไม่รู้จะอธิบายยังไงดีค่ะ แต่พี่โทจัง... โมโหบ่อยๆ มากจนแพงคิดว่าพี่โทจังน่าจะทุกข์ใจมากๆ ค่ะ ดังนั้นแพงก็เลยคิดว่า... แพงควรจะคืนอิสรภาพให้กับพี่โทจังได้แล้ว”“หนูแพงแน่ใจเหรอว่าต้องการแบบนี้จริงๆ”“แพง... ต้องทำค่ะคุณแม่... เพราะแพงอยากเห็นพี่โทจังมีความสุข...”เขาจะได้ไม่ต้องมาทุกข์ทรมานเวลาที่ต้องกับผู้หญิงที่เขาไม่ได้รักเช่นหล่อน“แล้วหนูแพงจะบอกกับพี่เขาเอง หรือว่าจะให้แม่บอกให้ล่ะ”“แพง... รบกวนคุณแม่ได้ไหมคะ”ซายูริระบายยิ้มอ่อนโยน“ได้สิจ๊ะ งั้นเดี๋ยวแม่บอกพี่เขาให้”พะแ
ภรรยาตัวปลอม ตอนที่ 19.
ตอนที่ 19.โทคิยะอมยิ้ม และก็วางมือบนต้นขาของหล่อนและลูบไล้ไปมา หล่อนสะท้านไปทั้งตัว และก็ไม่กล้าแม้แต่จะปัดมือของเขาออก เพราะเกรงว่าจะทำให้คนตัวโตโมโห และตัวเองจะถูกจัดหนัก“งั้นเดี๋ยวแม่ออกไปข้างนอกสักแปบนะ สองคนก็กินข้าวกันเถอะ”“ครับคุณแม่”ท่าทางของโทคิยะเต็มไปด้วยความดีใจที่จะได้อยู่กันตามลำพังกับหล่อน แต่หล่อนกลับรู้สึกหวาดเกรงหวั่นกลัวคนขี้โมโหเหลือเกิน“คุณแม่คะ... ให้แพงไปด้วยได้ไหมคะ”ซายูริส่ายหน้าน้อยๆ เพราะรู้ดีว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนไม่มีทางยอม“อยู่กินข้าวกับพี่โทจังเถอะหนูแพง เดี๋ยวพี่เขาจะกินข้าวไม่ลง”“ตะ... แต่ว่าแพง...”“เป็นเด็กเป็นเล็ก อย่าริอ่านขัดคำสั่งผู้ใหญ่สิครับ พะแพง”น้ำเสียงของโทคิยะนุ่มนวลก็จริง แต่ดวงตาที่เขามองมามีการคาดโทษอยู่ในนั้นหล่อนตัวสั่นเทา และก็ทำได้แค่ก้มหน้างุดซายูริเดินหายออกไปแล้ว และก็เหลือแค่หล่อนกับโทคิยะตามลำพัง“คิดว่าจะหนีเงื้อมือของพี่พ้นหรือ เด็กดื้อ”“อ๊ะ... พี่โทจัง”หล่อนอุทานตกใจ เมื่อโทคิยะยกร่างของหล่อนให้ขึ้นไปนั่งบนตัก และซบหน้าหล่อๆ ลงคลุกเคล้ากับอกอวบอัดของหล่อนอย่างหื่นกระหาย“ดะ... เดี๋ยวมีใครมาเห็นเข้าค่ะ อื้อ... อ
ภรรยาตัวปลอม ตอนที่ 18.
ตอนที่ 18.หล่อนพยายามผลักหน้าของโทคิยะออกห่าง แต่พอถูกลิ้นสากตวัดเลียรุกรานหลายครั้งติด มือที่ผลักไสก็เปลี่ยนเป็นทึ้งแทน“อ๊า... อู๊ยยยย อ๊า... เสียววว พี่โทจัง... เสียววว... อ๊า...”“หวานจังทูนหัว... หวานไปทั้งร่องเลย... อืมมมม”คนตัวโตครางด้วยความพึงพอใจ และก็ตะโบมเลียด้วยความหิวกระหาย แค่นั้นยังไม่พอ เขายังเอานิ้วขยี้เม็ดกระสันแรงๆ จนหล่อนสะท้านยะเยือก“พี่โทจัง... ซี๊ดดดด อ๊า... แพงเสียววว... อ๊า...”เขายังคงตวัดลิ้นต่อเนื่อง ซอนไซ้ทุกซอกหลืบกลืนกินความหวานที่ทะลักหลั่งออกมาด้วยท่าทางตะกรุมตะกรามหื่นกระหาย“อ๊ะ... อ๊า... ซี๊ดดดด แพง... แพงจะไม่ไหวแล้วพี่โทจัง... อ๊า... เสียววว อ๊า...”หล่อนจะต้องระเบิดในไม่ช้านี้อย่างแน่นอน หากโทคิยะยังเลียแบบนี้ ยังขยับนิ้วในร่องสาวแบบนี้“ปล่อยมันออกมา... ปล่อยน้ำเสียวของเธอออกมาพะแพง พี่จะดื่มกินมัน... อืมมมม หวานลิ้นเหลือเกิน หวานสุดๆ แพงจ๋า... อืมมมม”เสียงลิ้นสากตวัดเลียและเสียงนิ้วยาวเคลื่อนไหวในกายสาวดังกังวาน หล่อนพยายามอดทน พยายามยื้อ พยายามกลั้นเอาไว้ แต่... แต่ทนไม่ไหวแล้ว ข้างในของหล่อนทั้งร้อนทั้งสั่นเทา“อ๊ายยยย กรี๊ดดดดด...”ในที่
ภรรยาตัวปลอม ตอนที่ 17.
ตอนที่ 17.พระเจ้า... หล่อนสวยเหลือเกิน ร่างกายที่เหมือนจะอวบอัดเกินไป แต่เมื่อได้เห็นเต็มๆ ตา กลับพบว่ามันสมบูรณ์แบบ เต่งตึงไปทุกสัดส่วนไม่มีส่วนไหนของร่างกายของพะแพงเลยที่มีส่วนเกิน หล่อนงดงามไร้ที่ติ“พะ... พี่โทจังจะอาบน้ำใช่ไหมคะ”คนตัวเล็กรีบยื่นมือไปปิดฝักบัวทั้งๆ ที่ยังล้างฟองสบู่ไม่หมด จากนั้นก็ลนลานจะคว้าผ้าขนหนูมาพันรอบกาย แต่ก็ถูกคนที่ตัวโตกว่ามากแย่งไปเสียก่อน“เอ่อ... ขอ... ผ้าขนหนูให้แพงเถอะค่ะ”หล่อนวิงวอน หน้าตาแดงก่ำ สายตาของโทคิยะกำลังแผดเผาสติของหล่อนให้ไหม้เป็นจุล“ไม่ให้ครับ”เมื่อเขาไม่ให้ หล่อนจึงกลั้นใจเดินผ่านเขา เพราะหากยังยืนอยู่กับที่ เขาก็คงจะมองร่างเปลือยของหล่อนอยู่แบบนั้นต่อไป“จะไปไหน”“อ๊ะ... พี่โทจัง...”แขนเรียวถูกมือใหญ่คว้าหมับเอาไว้ พร้อมกับร่างของหล่อนที่ถูกรวบเอาไว้แน่นความเย็นฉ่ำของสายน้ำถูกความร้อนฉ่าของเรือนกายเปลือยเปล่าทรงพลังแผดเผาจนระเหยหายไป ตอนนี้กายสาวร้อนรุ่มราวกับมีกองไฟสุมอยู่ในช่องท้อง“ปะ... ปล่อย... แพงเถอะค่ะ”คนตัวโตส่ายหน้าไปมา จากนั้นก็โน้มใบหน้าหล่อลากดินต่ำลงมาหา กลิ่นลมหายใจของโทคิยะสะอาดสะอ้านและน่าลุ่มหลงเหลือเกินหั
You may also like
บำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย (เรย์ของพลอย) NC20++SM
Me'JinJIn26.6K viewsสลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด
กิตติรวิชญ์67.5K viewsสัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง
ธารดารา333.1K viewsปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม
Aoybabyz20.7K viewsพันธะรักพันธนาการร้าย
Tiwa51 viewsอดีตหมาเด็กของเมธาวี
ท้องฟ้าสีนวล252 viewsสวาทรักเกมส์เดิมพัน
ยัยแม่มดแสนน่ารัก153 viewsติดใจพี่เลี้ยงสาว
จันทราทิพย์93 views
