LOGINShare
บทที่ 72
Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 73
ซาเวียรู้สึกเสียใจเป็นพิเศษเนื่องจากเหตุการณ์ในครั้งที่แล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่งนี่เป็นเพราะเจอรัลด์ได้ซื้อกระเป๋าราคาแพงให้ผู้หญิงอีกคน นี่ทำให้ซาเวียและยูริ รู้สึกอับอายอย่างแท้จริง!นั่นคือเหตุผลที่ซาเวียตำหนิเจอรัลด์ขณะที่เธอก่นด่าเขา เพียงแค่ต้องการกระตุ้นเตือนและทำให้เขาอับอายขายหน้า“สวัสดีเพื่อน ๆ นักเรียน นี่เป็นสถานที่สาธารณะ ดังนั้นได้โปรดอย่าส่งเสียงดังกันมากที่นี่! และขณะนั้นเอง พนักงานขายหญิงคนหนึ่งเดินมาขณะที่เธอยิ้มอย่างสุภาพให้ซาเวียนี่เป็นเพราะว่าซาเวียกำลังพูดเสียงดังมากจนเป็นการขัดจังหวะลูกค้าคนอื่น ๆ ที่กำลังเลือกซื้อของในร้านกิฟต์ช็อปขณะนี้“คุณหมายความว่ายังไง? คุณกำลังพยายามจะไล่ฉันออกไปจากร้านหรือไง? คุณช่วยลืมตาขึ้นมาดูหน่อยได้ไหมว่าฉันได้ซื้อของมากมายในร้านกิฟต์ช็อปของคุณวันนี้? เขาคือคนที่คุณควรจะไล่ออกไป!”จากนั้นซาเวียพูดต่อไปอย่างไม่เต็มใจ “เรียกผู้จัดการคุณให้มาที่นี่เดี๋ยวนี้! คุณจะไล่ลูกค้าที่โดดเด่นที่สุดของคุณที่สามารถซื้อเสื้อผ้าในร้านนี้ หรือคุณจะให้คนเหล่านี้ที่ไม่มีเงินเลยมาเดินเล่นในร้านกิฟต์ช็อปของคุณล่ะ?”พนักงานขายหญิงรู้สึกหวาดกลัวในขณ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 74
เจอรัลด์ยิ้มขณะที่พูดในตอนแรกฮาร์เปอร์ลังเลที่จะรับข้อเสนอของเจอรัลด์ อย่าลืมว่า เสื้อผ้าทั้งหลายนี้แพงมากเกินไป เขาไม่ต้องการให้เจอรัลด์ใช้จ่ายเงินมากเกินไปที่ร้านนี้วันนี้ฮาร์เปอร์ยังสันนิษฐานว่าเจอรัลด์อาจจะใช้จ่ายเงินส่วนใหญ่ที่เขาได้จากลอตเตอรี่สุดท้ายแล้ว เมื่อฮาร์เปอร์เห็นท่าทางยืนยันบนใบหน้าของเจอรัลด์ เขารู้ว่าเจอรัลด์ไม่ได้ล้อเล่นในเวลานี้ดังนั้น เขาก็เพียงพยักหน้าตอบรับในชั่วพริบตา เจอรัลด์และฮาร์เปอร์ได้เลือกชุดเดรสที่แพงที่สุดมาสองชุดจากเสื้อผ้าห้าชิ้น“เฮอะ นายสามารถซื้อมันได้เหรอ?!” ซาเวียยังไม่เขื่อมั่นเลยหลังจากนั้น ซาเวียมองไปที่ยูริก่อนเธอจะพูดว่า “ยูริ ฉันต้องการซื้อตัวหนึ่งเหมือนกัน!”“เจ้าคนยากไร้นี่ไม่มีวันสามารถจะซื้อเสื้อผ้าเหล่านี้ได้หรอก! เขาแค่กำลังทำตัวไร้ยางอายมากตอนนี้! ซาเวีย ฉันไม่มีเงินสำรองที่จะใช้ในเดือนนี้แล้ว!” จู่ ๆ ยูริก็รู้สึกกังวลใจมากเมื่อเขาเห็นว่าเขาเกือบจะใช้จ่ายเงินทั้งหมดที่เขาได้มาจนจะหมดแล้วดังนั้น เขาพยายามโน้มน้าวและปลอบโยนซาเวียในขณะนี้เห็นได้ชัดว่าพนักงานขายหญิงไม่คาดคิดว่าเจอรัลด์จะซื้ออะไรได้เลย หลังจากทำการเลือก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 75
ขณะนั้น เสียงหวานใสก็ดังขึ้นฉับพลันในร้านร้านกิฟต์ช็อปขนาดกลางค่อนข้างคล้ายกับห้างสรรพสินค้าขนาดเล็ก และร้านเสื้อผ้าแห่งนี้เป็นเพียงหนึ่งในร้านค้าภายในขณะนี้เอง สาวสวยก็เริ่มเดินมาทางพวกเขาพนักงานขายหญิงทั้งหลายโค้งคำนับอย่างรวดเร็วทันทีที่พวกเธอเห็นเธอมาถึงที่ร้าน“โอ้มายก๊อด เธอสวยมาก!”“เธอสวยมากจนเหมือนเทพธิดาอมตะ! เธอสวยเกินไป”“เธอเป็นเจ้าของร้านนี้ใช่ไหม? ทำไมทุกคนดูสุภาพและเคารพต่อเธอมากล่ะ?”ผู้ชายหลายคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุต่างก็จ้องมองเธออย่างคนโง่เขลาในเวลานี้เจอรัลด์หันกลับไปมองหญิงสาวขณะที่เขาเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจ “เอเลน่าเหรอ?”ตามตรง เจอรัลด์มีความประทับใจอย่างลึกซึ้งมากให้กับเธอ ผู้หญิงที่ดุร้ายและก้าวร้าวคนนี้เกือบทำให้เขาเสียโฉมระหว่างการพบกันในครั้งที่แล้ว อย่างไรก็ตาม สุดท้ายแล้ว เขาได้ลงโทษเธอโดยการตีก้นของเธอเจอรัลด์จำขาที่สวยงามของเธอได้เป็นพิเศษขาที่ยาว ขาวเนียน และเรียวสวยเธอสง่างามมาก!เอเลน่าได้เข้าถึงกลุ่มคนแล้วเวลานี้ในความเป็นจริง เธออยู่ที่นั่นมาระยะหนึ่งแล้ว ทันทีที่เธอมาถึงที่ร้าน เธอเห็นเจอรัลด์กำลังโดนล้อมรอบและถู
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 76
ถ้าอย่านั้น คุณคลอฟอร์ด ฉันจะเดินไปส่งคุณชั้นล่าง...”หลังจากที่เอเลน่าพูดจบ เธอจับที่แขนของเจอรัลด์เบา ๆ ขณะที่พวกเขาทั้งสองเดินลงไปชั้นล่างด้วยกันก็สร้างความหวาดกลัวให้ฝูงชนแล้ว“นี่ นี่ นี่...” ซาเวียกังวลใจมากในเวลานี้ผู้หญิงคนนั้นเรียกเขาว่าอะไรนะ?คุณคลอฟอร์ดเหรอ?นอกจากนี้ เจอรัลด์ยังได้พูดว่าวงเงินการจ่ายขึ้นต่ำของเขาต้องอย่างน้อย 30,000 ดอลลาร์! นี่พิสูจน์แล้วว่าเจอรัลด์ยังคงมีเงินมากมาย!เธอแน่ใจมากเกี่ยวกับเรื่องนั้นเจอรัลด์มีเงินมากกว่า 30,000 ดอลลาร์ เขามีเงินมากกว่านั้นแน่นอน!แค่ชุดเดรสสองชุดเหล่านั้นก็มีราคามากกว่า 15,000 ดอลลาร์แล้ว!ทันทีทันใดนั้นซาเวียก็รู้สึกว่า เจอรัลด์ถูกปกคลุมด้วยความลึกลับอย่างแท้จริงตอนนี้มันยังน่าอึดอัดใจและน่าอับอายมากกว่าเดิมสำหรับยูริที่ยืนอยู่ที่นี่ในตอนนี้ และเขาก็อยากจะดึงซาเวียออกไป“คุณผู้ชาย พวกเราได้ห่อเสื้อผ้าสองชิ้นที่คุณต้องการก่อนหน้านี้ไว้เรียบร้อยแล้ว รายการสุดท้ายคือ 5,300 ดอลลาร์ คุณจะจ่ายด้วยบัตรธนาคารของคุณหรือเงินสดดีค่ะ?”พนักงานขายหญิงที่กำลังยืนตรงหน้าของยูริถามขึ้นอย่างรวดเร็วในขณะนี้ในสถานการณ์ปัจจุบั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 77
เจอรัลด์วางสายโทรศัพท์ แทนที่จะกลับไปที่หอพัก เขาตรงไปที่โรงเรียนสอนขับรถในมือของเขา เขาถือชุดเดรสตัวใหม่ที่เขาได้ซื้อให้มีล่าชุดเดรสดังกล่าวได้ถูกห่อไว้อย่างพิถีพิถันในกล่องที่หรูหรา เจอรัลด์กำลังวางแผนไว้ว่าจะมอบมันให้มีล่าเมื่อเขามีโอกาสมันคงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะจัดการผู้หญิงอย่างเช่นซาเวียและควินน์ที่มักจะบอกเพื่อน ๆ ของพวกเธอว่าพวกเธอชอบรับของขวัญอย่างไรก็ตาม เมื่อเป็นมีล่า เจอรัลด์ไม่คิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีที่จะทำเช่นนั้นมันอาจจะไม่สร้างสรรค์ด้วยซ้ำไปไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน เจอรัลด์ยังสงสัยว่ามีล่าจะแนะนำใครให้เขากันแต่เมื่อเจอรัลด์ยืนอยู่ด้านหน้าของโรงเรียนสอนขับรถ เขาก็รู้สึกประหม่าเมื่อเขาเห็นฉากตรงหน้าเขามีล่าอยู่ที่นั่น กำลังนั่งอยู่บนม้านั่งยาวด้านนอกของโรงเรียนสอนขับรถ หันหน้าไปอีกทางจากเจอรัลด์สิ่งที่ทำให้เจอรัลด์กระวนกระวายก็คือผู้ชายที่นั่งอยู่ข้าง ๆ มีล่าอย่างใกล้ชิดนอกจากนี้ มีล่ากำลังถือแขนของชายคนนั้น และพวกเขาก็ดูค่อนข้างสนิทสนมกันดีพวกเขากำลังพูดคุยกันอย่างมีความสุขในขณะที่ยืนพิงกันโว้ว!เจอรัลด์รู้สึกราวกับว่าหัวของเขาจะระเบิดมัน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 78
เจอรัลด์หดมือของเขากลับและพูดว่า “ไม่เป็นไร!”เอาตรง ๆ นะ ถึงแม้เจอรัลด์จะรู้สึกรำคาญเล็กน้อยเมื่อเขาถูก ไคล์ สมิธ ดูแคลน แต่ก็ไม่มีอะไรได้ที่เขาจะสามารถทำได้อยู่ดีทำไมน่ะเหรอ?เพราะเจอรัลด์ รู้สึกราวกับว่าโลกทั้งใบได้หยุดหมุนเมื่อเขาเข้าใจผิดเขาว่าเป็นแฟนหนุ่มของมีล่าและเมื่อเขาได้รู้ว่าเขาไม่ใช่แฟนของเธอ ลมวนของความอารมณ์ได้ทำให้เขาไม่สามารถจะโกรธเขาได้อีกต่อไป“โอ้ จริงสิ เจอรัลด์!”ดวงตาที่เปล่งประะกายสวยงามของมีล่ามองไปที่เจอรัลด์ด้วยความกังวล “นายดูซีด ๆ นะตอนนี้ เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”ถึงแม้ว่ามีล่าจะยุ่งกับการแนะนำลูกพี่ลูกน้องของเธอให้เจอรัลด์ เธอยังเป็นคนช่างสังเกตพอที่จะรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในอารมณ์ของเขา“ไม่มีอะไร จริง ๆ ก็แค่ฉันคิดว่าเขาเป็นแฟนของเธอน่ะ!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ“ห๊า ว่าไงนะ?! นายคิดว่าลูกพี่ลูกน้องของฉันคือแฟนฉันงั้นเหรอ? ฮ่า ฮ่า!” มีล่าหัวเราะออกมาเสียงดัง“นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร! จริง ๆ แล้ว ฉันยังไม่เคยมีความสัมพันธ์ที่โรแมนติกใด ๆ เลย บางทีฉันอาจจะมีมาตรฐานที่สูงเมื่อเป็นเรื่องของการเลือกแฟนสักคน”มีล่านั่งลง และคำพูดของเธอกร
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 79
“พวกเราจะไปเยี่ยมเธอในภายหลัง มาด้วยกันสิถ้านายต้องการ” วิตนีย์วางสายทันทีหลังจากที่พูดจบเจอรัลด์เพิ่งเริ่มเปิดเผยความสามารถทางการเงินของเขา จนกระทั่งบัดนี้ วิตนีย์ยังไม่รู้ว่าเขามีเงินมากเท่าไหร่อยู่ในมือของเขาด้วยเหตุผลนี้ ตอนนี้เธอจึงไม่ค่อยวางอำนาจเหนือเจอรัลด์เมื่อพูดคุยกับเขาอย่างไรก็ตาม เธอยังคงดูถูกเขาถึงแม้ว่าเขาจะถูกลอตเตอรี่สองล้านก็ตาม เขาเพิ่งเป็นเศรษฐีใหม่ เขาจะไปเทียบกับคนรวยรุ่นที่สองอย่างวิคเตอร์ได้อย่างไร?เจอรัลด์ตัดสินใจที่จะไม่ไปกับพวกเขา นอกเหนือจากนั้น วิคเตอร์ก็บอกว่ารถของเขาถูกจับจองที่นั่งเต็มแล้วดังนั้น วิตนีย์จึงแค่ให้ที่อยู่กับเจอรัลด์ และเจอรัลด์ก็ได้นั่งรถแท็กซี่ไปที่นั่นหลังจากซื้อผลไม้และของขวัญเล็กน้อยเจอรัลด์ได้รู้จักคุ้นเคยกับมีล่ามาประมาณสองสัปดาห์แล้วตอนนี้ และพวกเขาดูเหมือนจะเข้ากันได้ดีมาก สำหรับเขา เธอก็เหมือนกับนาโอมิ หนึ่งในเพื่อนสนิทผู้หญิงที่เขามีไม่ต้องพูดถึง เรื่องที่เขามีความรู้สึกต่อเธอดังนั้น เขาต้องช่วยเหลือเธอเมื่อครอบครัวของเธอมีปัญหารถแท็กซี่หยุดอยู่ข้างนอกตรงทางเข้าของ พาราไดซ์ วิลล์เจอรัลด์ได้รู้ว่าครอบครัวของ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 80
“หุบปาก ไคล์!” มีล่าปาเบาะในมือของเธอไปที่ไคล์อย่างฉุนเฉียว“ไร้สาระ! ใช่ เจอรัลด์ถูกลอตเตอรี่ แต่นายอิจฉาเขาอยู่เหรอ?”การได้ยินคำเยาะเย้ยของไคล์ต่อเจอรัลด์ มีล่ารู้สึกเอือมระอา เขายังพูดว่าเจอรัลด์ได้ให้ถุงยางอนามัยกับแฟนเก่าของเขาด้วย นี่มันน่ารังเกียจมาก เขากำลังดูถูกเจอรัลด์อย่างชัดเจน ไม่ใช่เหรอ?!มีล่ามักจะคิดว่าเจอรัลด์คือเพื่อนที่ดีของเธอเสมอ“เธอหมายความว่าอย่างไร น้องสาว? เธอกำลังบอกว่าฉันพูดเรื่องไร้สาระใช่ไหม?”ไคล์เยาะเย้ยเขาต่อไปขณะที่เขาหัวเราะ “หากเธอไม่เชื่อในสิ่งที่ฉันพูด เธอสามารถถามวิคเตอร์ ไรท์ รองประธานของสหภาพนักศึกษา ผู้ที่ยังเป็นเพื่อนร่วมหลักสูตรของเขาด้วย แม้แต่วิตนีย์ก็รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาได้ไปทำธุระเพื่อเอาถุงยางอนามัยไปให้แฟนเก่าของเขาเพียงแค่เพราะเงินสิบดอลลาร์!”มีล่าขมวดคิ้ว และวิธีที่พ่อแม่ของมีล่าและเพื่อน ๆ ของเธอมองไปที่เขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง“เขาดูเหมือนจะเป็นผู้ชายที่ดีนะ ฉันไม่คาดคิดว่าเขาจะน่าสงสารขนาดนี้เพราะเห็นแก่เงิน!”“น่ารังเกียจ!”พวกเขาพึมพำ ตัดสินเขาเจอรัลด์สูดหายใจเข้าลึก ๆ และเหลือบมองไปที่วิคเตอร์ที่คอยเก็บตัวเงีย
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
