Share

2.ล่ามพิเศษ

Author: rasita_suin
last update Last Updated: 2025-08-16 14:25:12

แม้ไม่ได้ทำงานประจำแล้วมัทรีก็ยังตื่นเวลาปกติ นั่นทำให้มีเวลาในการออกกำลังกายตอนเช้าด้วย นี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่เธอดูเพรียวขึ้น เพราะได้ออกกำลังกายทุกวันจากอาทิตย์ละสามสี่วันในตอนทำงาน โดยใช้การวิ่งที่เครื่องในฟิตเนสของคอนโดสลับกับโยคะในห้องตัวเองเพื่อความไม่น่าเบื่อ

ที่สำคัญมัทรีไม่อยากให้ตัวเองกลายเป็นคนเฉาและจมอยู่กับความคิดของตัวเองคนเดียว การออกกำลังจึงช่วยได้เป็นอย่างดี

ช่วงนี้เธอกำลังฝึกการตัดต่อวิดีโอด้วยตัวเองรวมถึงการทำงานกราฟิกโดยศึกษาผ่านยูทูบ หญิงสาวพบว่าการพยายามเรียนรู้ด้วยตัวเองไม่น่าเบื่อเลยสักนิด อยากรู้อะไรก็ดูได้ตามความชอบของเราเอง นั่นยิ่งทำให้รู้สึกสนุกอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น

บ่ายวันหนึ่งระหว่างกำลังพยายามสร้างภาพกราฟิกตัวการ์ตูนน่ารักอยู่นั้นพิสินีก็โทรมา

“ว่าไง”

‘ฉันมีงานพิเศษสุดเอกซ์คลูซีฟมาบอกแก’

“อะไรของแก พิเศษแล้วยังเอกซ์คลูซีฟอีก”

‘เพราะมันเป็นขั้นกว่าไง แกสนไหม’

“ยังไม่รู้เลยว่างานอะไร”

‘เป็นล่าม’

พิสินีบอกมาตามสายด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น แต่คนฟังถึงกับขมวดคิ้ว

“พิเศษยังไง เราได้ภาษาอยู่แล้ว เป็นล่ามนี่มันธรรมดามากเลยนะ”

‘มันพิเศษเพราะ เป็นล่ามส่วนตัวของลูกชายคนรองเจ้าของบริษัทที่ฉันทำอยู่น่ะสิแก!’

ท้ายเสียงอีกฝ่ายสูงจนมัทรีนิ่วหน้า

‘พอรู้จากคุณพรรษหัวหน้าเลขาว่าคุณรติยากำลังหาล่ามให้พี่ชายนะ ฉันนี่รีบบอกว่ามีเพื่อนกำลังหางานพิเศษอยู่เลยแหละแก’

“ก็น่าสนใจนะ”

‘มากกกก’

พิสินีเน้นคำพูดเป็นพิเศษอีกครั้ง ทำให้คนฟังอดแปลกใจกับท่าทางกระตือรือร้นเกินเหตุของเพื่อนสนิทไม่ได้

“แกดูตื่นเต้นเว่อร์”

‘ก็คุณทิมอ่ะ หล่ออย่างกับโรเบิร์ต แพตติสัน แล้วนานๆ จะบินมาไทยสักที ฉันทำงานที่นี่ตั้งหลายปีเคยเห็นคุณทิมแค่ไม่กี่ครั้งเอง’

“งั้นแล้วทำไมแกไม่เป็นเองล่ะ”

‘ฉันทำงานอยู่นี่แก’

อีกฝ่ายตอบเสียงสะบัด

‘คุณรติยาอยากได้ล่ามแค่ช่วงสามเดือนที่คุณทิมมาพักผ่อนที่นี่ ฉันอยากทำมาก แต่ทำไม่ได้แกเข้าใจไหม ฉันเลยอยากให้แกทำไง’

“แกมีอะไรแอบแฝงหรือเปล่า”

หญิงสาวอดถามไม่ได้เมื่อเพื่อนดูอยากให้เธอทำนักหนา

‘ก็แค่อยากให้แกเล่าให้ฟังว่าคุณทิมทำอะไร หรือแบบว่า...เผื่อภาพเด็ดก็ส่งมาให้ฉันดูบ้าง ไรงี้ไง’

มัทรียิ้มขำกับน้ำเสียงสาวหื่นของเพื่อน

“แกชอบเขาเหรอ”

‘เรียกว่าปลื้มดีกว่า ไม่มีวันได้ตัว ก็ขอดูเป็นอาหารตา’

“นี่ตกลงชอบจริงเหรอ”

เป็นหนักขนาดนี้ หากไม่เสียดายงานผู้ช่วยเลขาสุดมั่นคงของตัวเองเพื่อนเธอคงอยากลาออกจากงานมาทำหน้าที่นี้แทน

‘แกแยกคำว่าปลื้มกับอยากได้ไม่ออกเหรอ ฉันติ่งอย่างมีสติย่ะ แต่ฉันก็ไม่อยากให้คนอื่นได้งานนี้ไป เงินดี งานสบาย แค่สามเดือนแกก็จะได้เงินก้อนเพิ่มมาทำร้านกาแฟของแกไง นี่ฉันนึกถึงเพื่อนเหมือนกัน ไม่ใช่แค่บ้าผู้ชาย’

“อ๋อ เข้าใจแล้ว ขอบใจนะ”

พิสินีทำเสียงฮึมาตามสาย ทำเอามัทรียิ้มออกมาอีกครั้ง

‘ตกลงแกทำนะ’

“อือฮึ แกการันตีว่าเงินดี งานสบาย ใครจะไม่ทำ ขอบใจมากเพื่อน”

หญิงสาวไม่ลืมย้ำกับเพื่อนสนิทอีกครั้ง รู้สึกดีที่อย่างน้อยก็มีเพื่อนดีๆ อยู่เคียงข้าง ทั้งให้กำลังใจ สนับสนุน และยังหวังดีหางานให้อีกด้วย

ตึกสูงมีโลโก้เวลเลโอนี้มัทรีแค่เคยขึ้นรถผ่านนานๆ ครั้งแต่เมื่อพิสินีบอกเธอก็นึกออกทันทีว่าต้องเดินทางอย่างไร เพราะความโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ทำให้จดจำได้ไม่ยาก

‘มาถึงแล้วเหรอ’

“อืม แลกบัตรแล้ว”

‘โอเค รอแป๊บ เดี๋ยวฉันลงไปรับ’

พิสินีโทรมาบอกเธอเมื่อวานว่ารติยาเจ้านายของตนอยากพูดคุยกับเธอเล็กน้อยก่อน เหมือนสัมภาษณ์กลายๆ แล้วจะตัดสินใจว่าจ้างหรือไม่

รติยาจะบอกเอง มัทรีจึงมาตามนัดในเช้าวันนี้ คิดว่าคงไม่มีอะไรมาก ถามมาเธอก็จะตอบไปตามตรง จ้างหรือไม่จ้างคงต้องแล้วแต่ความพอใจของอีกฝ่าย

เพื่อนสาวพาเธอขึ้นมาชั้นบนสุดของตึก เข้ามายังออฟฟิศที่ค่อนข้างเงียบ แล้วก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนรออยู่หน้าห้องหนึ่ง

“นี่คุณพรรษจ้ะมัท”

พิสินีแนะนำมัทรีจึงยกมือไหว้ อีกฝ่ายรับไหว้ก่อนจะเอ่ยขึ้น

“คุณแยมรออยู่ข้างในแล้ว”

เขาบอกก่อนจะเคาะประตูแล้วได้ยินเสียงอนุญาตจึงเปิดพาเธอเข้าไป ขณะที่พิสินีรออยู่ด้านนอกพร้อมยกมือชูให้กำลังใจมัทรีจึงยิ้มรับ

“เพื่อนสินีมาแล้วครับ”

ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นขณะที่พาเธอหยุดอยู่ตรงมุมชุดโซฟารับแขก มัทรีมองสาวสวยในชุดสูทกระโปรงสอบคลุมเข่านั่งไขว่ห้างกำลังวางแก้วในมือลงอย่างไม่อยากเชื่อสายตา

เพิ่งเคยเห็นผู้หญิงสวยขนาดนี้กับตาตัวเองครั้งแรก มารียาของเมืองไทยอีกคนหนึ่งอย่างไรอย่างนั้น

“เชิญนั่งค่ะ”

หญิงสาวเอ่ยขึ้น แม้ท่าทางจะดูสบายๆ แต่มัทรีรู้สึกเหมือนอยู่ต่อหน้าชนชั้นสูงก็ไม่ปาน

“ขอบคุณค่ะ”

มัทรีไม่ลืมเอ่ยขอบคุณอย่างมีมารยาท

ยังไม่ทันคุยอะไรกันต่อก็มีเสียงเคาะประตู ก่อนพิสินีจะเดินนำแม่บ้านเข้ามาในห้อง เพื่อเสิร์ฟชากับขนมของว่างตรงหน้าเธอ จากนั้นทุกคนก็ออกไปเงียบๆ ปล่อยให้เธออยู่กับสาวสวยราวกับนางงามตามลำพัง

“คุยกันไปจิบชาไปแบบสบายๆ นะคะ ไม่ต้องเกร็ง”

อีกฝ่ายเอ่ยน้ำเสียงเป็นกันเอง หากก็มีหางเสียง

“ค่ะ”

“ชื่อมัทรีใช่ไหมคะ ชื่อน่ารักดี ไม่เคยได้ยิน”

“ไม่ใช่ภาษาไทยน่ะค่ะ”

มัทรีตอบไปเพียงเท่านั้น หากจะพูดถึงความหมายชื่อเธอต้องตีความมาอธิบายกันค่อนข้างนาน แต่แม่บอกแค่ว่าชอบพระนางมัทรีเลยตั้งชื่อนี้แค่นั้นเอง

“ที่ให้มาคุยกันวันนี้ แยมอยากถามอะไรนิดหน่อยก่อนตัดสินใจจ้างคุณมัทรี ถึงคุณสินีจะแนะนำมาแต่แยมอยากคุยก่อนอยู่ดี”

“ฉันเข้าใจค่ะ จะทำงานก็ต้องสัมภาษณ์”

หญิงสาวบอกอีกฝ่ายพร้อมรอยยิ้ม

ใบหน้างดงามจากส่วนผสมที่ลงตัวหลายสัญชาติพยักหน้ารับสีหน้าดูพอใจ ทั้งยังกวาดมองหน้าเธอนานกว่าปกติ

“งั้นเรามาเริ่มกันเลยนะคะ”

อีกฝ่ายบอกพร้อมยิ้มเล็กน้อย มัทรีจึงตอบรับด้วยท่าทางเต็มใจเตรียมพร้อมตอบคำถาม

“คุณมัทรีสะดวกเดินทางต่างจังหวัดไหมคะ หมายถึงในช่วงสามเดือนนี้น่าจะต้องอยู่ต่างจังหวัดน่ะค่ะ คุณสินีน่าจะบอกไปแล้วว่าพี่ชายของแยมจะมาพักผ่อน อาจจะมีการไปเที่ยวที่ต่างๆ”

“อ๋อค่ะ”

มัทรีเข้าใจพร้อมกับหยุดคิดเล็กน้อย เธอไม่มีอะไรทำช่วงนี้อยู่แล้ว ได้เปลี่ยนบรรยากาศไปต่างจังหวัดก็น่าจะดีอยู่เหมือนกัน

“สะดวกค่ะ ช่วงนี้ฉันว่างงานน่ะค่ะ”

หญิงสาวบอกไปตามตรงอีกฝ่ายจึงพยักหน้าเข้าใจ

“เอ่อ แล้ว...คุณมัทรีโสดไหมคะ”

“คะ?”

คนฟังขมวดคิ้วย้ำคำถามอย่างไม่คาดคิด

“อาจจะเป็นการละลาบละล้วงไปสักหน่อย แต่รบกวนนิดหนึ่งนะคะ แยมอยากรู้น่ะค่ะ ว่าคุณมีแฟนหรือแต่งงานหรือยัง”

“ยังค่ะ”

หญิงสาวยอมตอบไปโดยดีหลังอีกฝ่ายแสดงสีหน้าท่าทางเกรงใจ เมื่อเธอตอบแบบนั้นสาวสวยก็ขมวดคิ้วดูครุ่นคิดพร้อมกับมองเธออย่างสังเกตจนมัทรีแปลกใจ

“อืม...แยมขอพูดตามตรงเลยก็แล้วกันนะคะ งานนี้ไม่เหมาะสำหรับคนที่มีแฟนแล้วน่ะค่ะ ยิ่งถ้ามีครอบครัวแล้วคงไม่สะดวกเดินทางต่างจังหวัดถึงสามเดือนแน่ๆ อีกอย่างแยมต้องการคนที่ไว้ใจได้ คุณมัทรีเป็นเพื่อนของคุณสินี แยมก็เลยคิดว่าน่าจะพอคุยกันได้ พอรู้ว่าคุณยังไม่มีแฟนแยมก็สบายใจหน่อย”

มาถึงตอนนี้มัทรีเริ่มสงสัยแล้วว่างานที่เธอต้องทำคือเป็นล่ามแน่หรือ?

“แยมตัดสินใจแล้วค่ะ แยมจะจ้างคุณมัทรี”

สาวสวยมาดคุณหนูผู้สูงศักดิ์เอ่ย ทว่าตอนนี้มัทรีชักไม่แน่แล้วว่าเธออยากทำงานนี้ ด้วยคำพูดบางอย่างของผู้จ้างมันชวนให้ไม่น่าไว้ใจอย่างไรชอบกล

‘เงินดี งานสบาย’

คำพูดของเพื่อนสนิทแล่นเข้ามาในหัว พิสินีไม่ได้โกหกเธออย่างแน่นอน หรือไม่เพื่อนเธอก็อาจจะไม่รู้เงื่อนไขของเจ้านาย ถึงจะกังวลนิดๆ แต่ด้วยความอยากได้เงินมัทรีจึงยิ้มรับ ไม่ได้ถามอะไรให้ผู้ว่าจ้างรู้สึกไม่พอใจในตัวเธอ

“ขอบคุณค่ะ”

“คืออย่างนี้นะคะ”

อีกฝ่ายขยับตัวนั่งในท่าที่ดูจริงจังมากขึ้น นั่นทำให้มัทรีรู้สึกเกร็งรอฟังตามไปด้วย

“แยมมีเรื่องฝากฝังให้คุณมัทรีทำมากกว่าล่ามปกติน่ะค่ะ”

เงินดี งานสบาย ไม่มีสิจริงสินะ

=====

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • มัทรีลุ้นรัก   6.เที่ยวคนเดียวก็ผิด

    เนื้อตัวแข็งแกร่งที่ได้สัมผัสมายังติดอยู่ในความรู้สึก แม้อยากสลัดให้หลุดออกไปแต่มันก็ไม่จางหายมัทรีใจสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ความเจ็บในใจที่เห็นฐิติกรฉีกแฟ้มต่อหน้ายังมี มือบางกำแน่น ริมฝีปากล่างถูกกัดสะกดอารมณ์ ทำไมเขาต้องทำร้ายจิตใจเธอ มัทรีรู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายไม่ค่อยพอใจที่น้องสาวเขาส่งเธอมาแต่ไม่คิดว่าจะมากจนถึงกับใจร้ายกับเธอแบบนี้แต่ไม่ว่าอย่างไรก็แล้วแต่ เธอจะไม่ยอมทำตัวอ่อนแอเด็ดขาดหญิงสาวบอกกับตัวเองให้เข้มแข็งเข้าไว้ ไม่มีใครดูแลจิตใจและเป็นกำลังใจให้เราได้เท่าตัวเราเองที่สำคัญเธอจะไม่ทุ่มเทให้กับนายจ้าง ไม่เอาความรู้สึกนึกคิดไปเกี่ยวข้องกับงาน ระลึกไว้เสมอว่านายจ้างก็เป็นแค่คนอื่น ไม่ใช่พ่อแม่ญาติพี่น้องที่ต้องผูกพันใดๆ งานไม่สำเร็จก็คือไม่สำเร็จ ในเมื่อเธอทำเต็มที่แล้ว อดหลับอดนอนพยายามทำแฟ้มงานอย่างดีที่สุด ฐิติกรยังไม่สนใจ ฉะนั้นเธอก็ไม่คิดเซ้าซี้อีก ต่อจากนี้หากชายหนุ่มไม่สั่งมัทรีก็จะไม่เอ่ยเรื่องเที่ยวกับเขาอีก“ฉันเหนื่อยกับการเป็นลูกจ้างมาพอแล้ว งานส่งไปแล้วไม่ชอบก็เรื่องของเขา ไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป”มื้อเย็นนั้นมัทรีออกมาทานอาหารร่วมโต๊ะกับฐิติกรและทุกคนด้วยสีหน้า

  • มัทรีลุ้นรัก   5.รางวัลในความพยายาม (2)

    มือบางยกขึ้นเคาะประตูห้องที่น้ำอิงบอกเอาไว้เบาๆ ภายในห้องเงียบไม่ตอบอะไร เธอจึงเคาะซ้ำพร้อมเอ่ย“คุณทิมคะ ฉันมัทรีนะคะ ฉันจะขอคุยเรื่องทริปเที่ยวน่ะค่ะ”ยังไม่มีเสียงตอบ มัทรีมั่นใจว่าอีกฝ่ายต้องได้ยิน ไม่คิดว่าชายหนุ่มจะเข้ามางีบหลับในห้องสมุดอย่างแน่นอน“ฉันไม่รบกวนคุณนานหรอกค่ะ นะคะ”เธอพยายามทำเสียงให้หวานอย่างที่เคยได้ยินรติยาพูดกับพี่ชายของตน ทว่าข้างในยังเงียบ หญิงสาวกัดปากถอนหายใจ กำลังจะขยับเท้าถอยไปจากตรงนี้เสียงทุ้มก็ดังขึ้นเบาๆ“เชิญ”ร่างบางแทบกระโดดดีใจหากก็ยั้งตัวเองได้ทัน หญิงสาวยิ้มกับตนเองจนพอใจแล้วรีบหุบยิ้มวางสีหน้าให้นิ่งเข้าไว้ก่อนจะเปิดประตูเพื่อก้าวเข้าไปในห้องมัทรีแง้มประตูไว้เล็กน้อย ไม่ได้ปิดลงเพื่อแสดงเจตนาว่าเธอเข้ามาไม่นานแล้วจะออกไป ไม่ต้องการรบกวนเวลาของอีกฝ่ายจริงๆ หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบห้องที่เต็มไปด้วยชั้นหนังสือ แล้วก็พบกับร่างสูงใหญ่นั่งเอนหลังพิงโซฟา พาดขายาวของเขาบนโต๊ะเตี้ยด้านหน้า สายตาจ้องหนังสือในมือของเขาโดยไม่ได้ใส่ใจที่จะหันมามองเธอแม้แต่น้อย‘เอาเถอะ ไม่แปลกใจนักหรอก’หญิงสาวคิดกับตัวเอง รู้ดีว่าฐิติกรไม่ถูกชะตาเธอนัก แม้จะไม่เข้าใจว่า

  • มัทรีลุ้นรัก   5.รางวัลในความพยายาม (1)

    มัทรีเพ่งมองหน้าจอที่แตกร้าวของตนอย่างยากลำบากเพื่อจดสถานที่เที่ยวเอาไว้ในสมุดเล็กๆ ตั้งใจจะคุยกับฐิติกรหลังมื้ออาหารเย็น เธอไม่สนใจแล้วว่าผู้หญิงของเขาจะมองเธอแบบไหน หากอีกฝ่ายเข้าใจว่าเธอเป็นคู่แข่งก็ดี ในเมื่อเปิดศึกมาแล้วคนอย่างมัทรีไม่ยอมให้ใครมาแกล้งฟรีแน่นอนทว่าก็อดถอนหายใจด้วยความเสียดายมือถือเป็นระยะไม่ได้ อยากร้องไห้กับชะตากรรมช่วงนี้สุดๆ แต่ก็บอกตัวเองว่าหากเธอทำงานพิเศษสำเร็จก็มีเงินซ่อมมันแล้ว‘แยมอยากให้พี่ทิมเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นไม่จริงใจ’เธอนึกถึงคำพูดของรติยาขึ้นมา‘เขาพยายามจะจับพี่ทิมให้ได้หลังจากได้มาเป็นพยาบาลส่วนตัวของพี่ทิมเมื่อสองเดือนก่อน ตอนไปเยี่ยมแยมเห็นกับตาว่าเขาเข้าไปเสนอตัวให้พี่ทิมถึงในห้องนอน ไม่เกรงใจหรือสนใจเลยว่าแยมก็อยู่บ้านนั้นด้วย ที่สำคัญเพื่อนแยมเป็นหมออยู่ที่โรงพยาบาลเดียวกัน เขาบอกว่าเธอมีคนที่คบหาอยู่แล้ว’ตอนฟังนั้นมัทรีเต็มไปด้วยความลำบากใจ หากก็พยายามวางสีหน้าให้นิ่งเข้าไว้‘ปกติพี่ทิมไม่เคยให้ผู้หญิงไปไหนมาไหนด้วย แต่ครั้งนี้มีผู้หญิงคนนั้นมาด้วย แยมกลัวว่าเขาจะกลายเป็นคนสำคัญของพี่ทิม เพราะตอนนี้เธอก็ออกจากงานโรงพยาบาลมาดูแลพี่ทิมเต็ม

  • มัทรีลุ้นรัก   4.สร้างความร้าวฉานคืองานของฉัน

    ร่างบางทิ้งตัวลงนอนหงายบนเตียงเมื่อสาวเหนือชื่อบัวตองขอตัวไปช่วยป้าเอื้องแม่บ้านใหญ่เตรียมอาหาร หญิงสาวพูดคุยกับอีกฝ่ายนิดหน่อยจึงรู้ชื่อและอายุที่น้อยกว่าเธอหลายปีมัทรีถอนหายใจอย่างหนักใจ เธอคงต้องทำการบ้าน เสิร์ชข้อมูลแหล่งท่องเที่ยว ลิสต์ออกมาแล้วไล่ดูไล่อ่านคอมเมนต์ว่าคนชอบไปที่ไหน ถูกใจที่ไหนกันบ้างหรือไม่มาคิดอีกทีก็ใส่ที่ที่เธออยากไปแล้วหาคอมเมนต์ดีๆ ใส่ขายของไปดีกว่า หญิงสาวคิดกับตัวเองเสียงข้อความในแอปฟรีดังขึ้นทำให้มัทรีหยิบขึ้นมาเปิดอ่าน‘ว่าไง ชะนีเผือกนั่นเป็นอะไรกับคุณทิม’เป็นข้อความของพิสินี‘แกไม่คิดจะถามหน่อยเหรอ ว่าเพื่อนถึงหรือยัง เดินทางเป็นยังไงเหนื่อยไหม ไรงี้’มัทรีพิมพ์กลับไปยาวเหยียด ไม่ได้โกรธเพื่อนแต่อดกัดไม่ได้ เธอกำลังอยู่ในภาวะจำยอมกับหน้าที่ล่ามบวกไกด์จำเป็น แถมยังมีงานพิเศษที่ถูกฝากฝังมาและยังตัดสินใจไม่ได้ว่าควรทำอย่างไรอีกด้วย‘แหม แกนั่งเครื่องไป ไม่ลำบากลำบนสักหน่อย’ข้อความของเพื่อนทำให้มัทรีถึงกับถอนหายใจ‘ตกลงยังไง บอกมาเร็ว’พิสินียังถามในสิ่งที่ตนสนใจ‘เมียมั้ง’มัทรีพิมพ์ตอบไปอย่างเซ็งๆ ทั้งอยากแกล้งเพื่อนด้วย‘อ้าย! ชะนีน้อย หยาบคายมาก’‘

  • มัทรีลุ้นรัก   3.โรเบิร์ต แพตติสันของพิสินี (2)

    ‘เช็กระดับความสัมพันธ์ชะนีเผือกด้วย’ก่อนขึ้นเครื่องมัทรีได้รับข้อความจากพิสินี หญิงสาวอ่านแล้วก็อดหลุดขำออกมาไม่ได้ รหัสของอีกฝ่ายเป็นภาษาที่ผู้หญิงน้อยคนจะใช้ อาจเป็นเพราะเพื่อนร่วมงานรอบข้างเต็มไปด้วยเก้งกวาง เพื่อนของเธอจึงติดคำมาหลายคำ พิสินียังเคยมาแอบกระซิบกับเธออีกว่าสงสัยคุณพรรษหัวหน้าเลขาของตัวเอง เพราะอีกฝ่ายค่อนข้างดุและเจ้าระเบียบ ใส่เสื้อผ้าเป๊ะโทนเดียวกันทุกกระเบียดนิ้ว แถมยังโสด เพื่อนสนิทของพิสินีที่เป็นเกย์อยู่ฝ่ายขายก็ถูกใจหุ่นแน่นกล้ามเป็นมัดของคุณพรรษ คอยมาวนเวียนเฝ้ามองบ่อยๆมัทรีมองเหนือน่านฟ้าจังหวัดเชียงรายขณะที่เครื่องกำลังจะลงจอดสนามบินแม่ฟ้าหลวงอย่างรู้สึกสดชื่น นานแล้วที่เธอไม่ได้เห็นสีเขียวแบบนี้ อย่างน้อยภายใต้ความรู้สึกกดดันกับหน้าที่พิเศษที่ได้รับมอบหมายเธอก็ยังมีธรรมชาติช่วยบำบัดบ้าง แม้ตอนนี้ยังไม่ได้ตั้งใจจะทำ ยังก้ำกึ่งอยู่ก็ตาม“ขอโทษค่ะ ไม่ทราบว่าจะไปที่ไหนคะ ดิฉันจะไปจัดการเรื่องรถเช่าให้น่ะค่ะ”เธอค่อยๆ ขยับเข้าไปถามกับพี่ชายของรติยาด้วยภาษาอังกฤษหลังจากทุกคนได้กระเป๋าของตนกันเรียบร้อยแล้ว“ไม่เป็นไร เรามีรถแล้ว ตอนนี้น่าจะมารออยู่ข้างนอกแล้ว ใ

  • มัทรีลุ้นรัก   3.โรเบิร์ต แพตติสันของพิสินี (1)

    “ทำไมแกทำหน้าเหมือนหมาป่วยแบบนี้ ได้ไปเที่ยวแถมยังได้เงินด้วย เป็นฉันหน่อยไม่ได้”พิสินีขับรถไปค่อนแคะเธอไปด้วย“ถ้าเป็นแกจะทำไม”มัทรีถามด้วยสีหน้าซังกะตาย ไม่ได้กระตือรือร้นอยากรู้เลยสักนิด“แกเป็นอะไรกันแน่มัท มีปัญหาอะไรหรือเปล่า หรือมีอะไรทำให้แกไม่อยากทำงานนี้”เมื่อเห็นเพื่อนมีสีหน้าไม่ดีเอาเสียเลยพิสินีก็อดถามอย่างจริงจังไม่ได้“ไม่มีอะไร แค่นอนไม่ค่อยหลับ ทั้งที่อุตส่าห์รีบนอน”หญิงสาวปัดไป เธอรับงานไปแล้วและก็ไม่มีสิทธิ์พูด ไม่มีสิทธิ์บอกกับใครแม้แต่พิสินี‘ถ้าทำสำเร็จแยมจะเพิ่มโบนัสพิเศษจากค่าจ้างเป็นสามเท่าค่ะ’เป็นข้อเสนอที่สาวสวยเอ่ยขึ้นหลังบอกเงื่อนไขกับเธอแล้ว และแม้ผลจะไม่สำเร็จ เธอก็จะยังได้เงินค่าจ้างในฐานะล่ามอยู่ นี่เป็นสิ่งที่ไม่มีผลเสียหายเลยสำหรับมัทรี แต่เต็มไปด้วยความลำบากใจกระนั้นยอดค่าจ้างคูณสามเท่าที่ลอยอยู่ในหัวก็น่าสนใจและเชิญชวนสุดๆมัทรีกำลังลังเลระหว่างไม่ทำอะไรเลยกับการพยายามทำ สำเร็จก็ได้เงินหรือไม่สำเร็จก็ไม่เป็นไร กระทั่งตอนนี้ก็ยังตัดสินใจไม่ได้เช้าวันนี้พิสินีมารับเธอไปพบกับคนที่เธอต้องเป็นล่ามให้ หลังจากอีกฝ่ายเดินทางมาถึงในคืนที่ผ่านมา และเธ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status