ตอนที่ 41.

ตอนที่ 41.

“ท่านพ่อ อย่านะพ่ะย่ะค่ะ ห้ามแตะต้องนางเด็ดขาด...! หากนางมีรอยข่วนแม้แต่ปลายก้อย ลูกสาบานต่อหน้าท่านพ่อเลยว่า ลูกจะฆ่าทุกคนที่ทำร้ายนาง...”

น้ำเสียงจริงจัง จนสมถวิลยังอดรู้สึกเสียวสันหลังไม่ได้ เพราะดวงตาคมกล้าของอินทรายุธตอนนี้กร้าวกระด้างน่ากลัวยิ่งนัก

“รักนางมากหรือ...”

ชายหนุ่มนิ่งไปไม่ยอมตอบ แต่เจ้าสมถวิลก็รู้อยู่เต็มอกว่าบุตรชายรู้สึกอย่างไร

“ก็ได้... ลูกจะทำตามที่ท่านพ่อต้องการ ลูกจะอภิเษกกับน้องหญิง หากท่านพ่อสมใจแล้ว กรุณาปล่อยนางเถอะ นางไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้...”

เจ้าสมถวิลหัวเราะเบาๆ “นางจะเป็นอิสระทันที เมื่องานอภิเษกผ่านพ้นไปแล้ว”

“แต่ลูกจะเชื่อใจพวกนั้นได้ยังไง ว่าพวกนั้นจะไม่ทำร้ายนาง... ท่านพ่อต้องปล่อยนางก่อน ลูกถึงจะยอมเข้าพิธีอภิเษก...” อินทรายุธเค้นเสียงดุร้าย ท่าทางไม่ยอมอ่อนลงง่ายๆ

เจ้าสมถวิลระบายยิ้มอย่างผู้ถือไพ่เหนือกว่า หลงระเริงในอำนาจ ไม่คิดว่าใครจะกล้าต่อกรได้ เขาจึงรับปากอินทรายุธ

“ก็ได้... แต่เจ้าห้ามกลับไปที่ตำหนักเอื้องผึ้งอีก จนกว่าจะเลยวันอภิเษก...”

“แล้วลูกจะเชื่อท่านพ่อได้ยังไงว่านางอยู่ที่ตำหนักเอื้องผึ้ง ไม่ได้ถูกลักพาตัวไปอยู่ท