2. ผับSK

เหตุการณ์ปัจจุบัน.......

"แม่ว่าถึงเวลาแล้วนะ ที่โนวาต้องกลับไปเรียนที่ประเทศบ้านเกิดเรา" สิรินภาเอ่ยบอกกับโนวา เธอเคยบอกเรื่องสถานะบุตรบุญธรรมให้ได้รู้ เธอตั้งใจเลี้ยงดูแลมาถนอมอย่างดี ปานที่แม่คนนึงจะทำได้ โนวาเองยอมรับและเข้าใจ ไม่เคยคิดน้อยต่อเรื่องพวกนี้

บัดนี้เธอและสามีค่อนข้างมีอายุมากขึ้น หน้าที่การงานควรจะหาคนมาสืบสานต่อ แม้ลูกชายสองคนจะทำได้ดีอยู่แล้ว เวลานี้ผ่านมาสิบกว่าปี เธอกำลังจะเรียนปริญญาโทต่อเอกบริหารตามที่สิรินภาขอไว้

"แล้วพี่สกายกับกาว์นจะเลิกไม่ชอบโนวาแล้วหรอคะ" เธอถามอย่างใสซื่อ ทุกครั้งที่กลับเมืองไทย หรือสองพี่ชายหนุ่มแวะเรื่องธุรกิจถึงฝรั่งเศส โนวาไม่เคยอยู่ในสายตา กับโดนเหยียดหยาม บางครั้งกลั่นแกล้งด้วยซ้ำไป

"ป่านนี้พี่เขาเป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้ว หนูเป็นน้องยังไงซะพวกพี่เขาต้องเอ็นดูน้องตัวเองแน่นอนจ๊ะ" แม่บุญธรรมค่อยๆพูดจาหว่านล้อม ถึงใจจะรู้ดีว่าอาจจะมีปัญหาตามมา แต่คงน้อยนัก

"ใช่ว่าพ่อแม่จะไม่กลับไปซะเมื่อไหร่ละโนวา" ธนัทเงยหน้าจากกองเอกสารขึ้นมอง เธอสมควรที่จะรับตำแหน่งใดตำแหน่งหนึ่งในบริษัท เพราะพวกเขาสั่งสอนเรื่องพวกนี้มาไม่เคยขาด

"โนวาแล้วแต่พ่อกับแม่ค่ะ" หญิงสาวหน้าตาสวยราวกับตุ๊กตาฝรั่งผสมญี่ปุ่น สิรินภาเคยให้ปิติตามหารูปพ่อแม่ที่แท้จริงของเธอ ช่างดูสวยไม่ต่างกับโนวาสักนิด

"อาทิตย์หน้าเราจะเดินทางไปพร้อมกันนะลูกแม่" มือหญิงมีอายุเริ่มเหี่ยวย่นตามกาลเวลา ลูบหัวเล็กด้วยความรัก โนวาไม่เคยนอกลู่นอกทาง ไม่มีเรื่องเสื่อมเสียแม้แต่นิดเดียว

ประเทศไทย

.

.

.

ผับSK

ผับหรูหราขนาดใหญ่ มากมายด้วยนักท่องเที่ยวยามราตรี เหล่าบอดี้การ์ดตรวจคุมเข้ม ไร้ภัยอันตรายจากคนนอก จึงเป็นสถานที่บรรเทิงชื่อดัง

"ไอชาร์คของก่อนส่งรอบนี้ เปลี่ยนแพ็คเกจหรอว่ะ" สกายถามกลุ่มมาเฟียเพื่อนรัก ภายในห้องลับกระจกชั้นบน ไร้มองการเห็นจากภายนอก มือหนาจับบุหรี่สูบควันแน่นในปากก่อนพ่นออกมา สายตาคมเข้มมองแสงสีด้านนอกอย่างรุ่มหลง กลับตรงกันกับข้ามไร้ความรู้สึก เขาไม่เคยต้องการอยากมีอารมณ์เช่นนั้น

"รอบที่แล้วลูกค้าแมร่งเรื่องมาก หาว่าของไปถึงมีรอยรอบเยอะ" ชาร์คยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม หลังพิษณุรู้หน้าที่เอาใจเจ้านาย เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ บุหรี่หรูเกลื่อนโต๊ะ

"ผมว่ามันหาข้ออ้างต่อราคาล็อตต่อไป ไม่งั้นคงบอกตั้งแต่วันรับของแล้ว" เปเปอร์พิงพนักหลังโซฟาบอก กดเลื่อนโทรศัพท์ยี่ห้อดัง ดูตลาดหุ้นสวิงตัว ทำตื่นเต้นกระชุ่มกระชวย

"เรื่องมากก็งดส่ง เลือกให้คิวต่อไป" สกายเสริมขึ้น ธุรกิจด้านมืดใครเก่งกว่าย่อมได้เปรียบอยู่นาน ศัตรูจึงมีล้อมรอบตัว เป็นเรื่องธรรมดาที่เขาเผชิญ

"ขึ้นแบล็คลิส" ปืนมาเฟียเพื่อนรัก ออกความคิดเห็นหากเรื่องงาน เขาเสนอตัวลงมือทำคู่มาตลอด มองตาย่อมรู้ความคิด มือหนาคว้าบุหรี่ที่สกายโยนให้ ฤทธิ์ยื่นมือจุดไฟแช็กให้เจ้านายหนุ่มสูบ

"กลุ่มไอแฟรงค์มันกำลังจะเดินเข้าประเทศ พวกมึงระวังตัวด้วย" ซีคิวนายแพทย์หนุ่มร่วมธุรกิจสีเทา สนิทราวกับพี่น้องในสายเลือด ดวงตาเยือกเย็นไล่มองแก้วไวน์ในมือสีแดงคล้ายเลือดลิ้มรสติดลิ้น

"สั่งคนคุ้มกันโกดังไว้ เป้าหมายสำคัญ" สกายหันไปบอกเอทินมือขวา พยักหน้ารับคำสั่ง แยกตัวออกไปจัดการงานต่อ สายตาคมเหลือบเห็นกลุ่มวัยรุ่นทะเลาะประทะคารมกันด้านล่าง ควักมือเรียกฮิวไปจัดการ สกายทิ้งเพื่อนกลุ่มมาเฟียพูดคุยกันต่อ ลงมาห้องเก็บของโซนด้านล่าง 

ลูกน้องคนสนิทบอกว่า ชายวัยรุ่นคนนี้กำลังฉุดกระฉากหญิงสาวที่ไม่รู้จัก หวังทำเรื่องไม่ดี จึงถูกคุมตัวไว้ในห้องแสงไฟสลัว ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีเหตุการณ์แบบนี้ ทุกครั้งเปรียบเสมือนหยามเกียรติในชื่อเสียงผับที่เขาสร้างมา

"กับผู้หญิงเก่งดี" น้ำเสียงเข้มเยือกเย็น มองเฉียวแน่นิ่ง ท่าทีน่าเกรงขาม รวมถึงรัศมีบารมี แค่เห็นเป็นต้องผวา เขาคว้ามีดปลายแหลมเฟี้ยงลงตรงหน้า แค่แรงแผ่วเบาทำปลายมีดกรีดพื้นเป็นรอยยาว

"ปล่อยผมไปเถอะ เรื่องเข้าใจผิด" เสียงร้องโหยหาขออิสระ สั่นค่ำครวญ ยกมือไหว้ขอชีวิต ทว่าต่างจากภาพกล้องวงจรปิดที่เปิดให้เห็น ท่ามกลางช่วงชุลมุนเขาอาศัย ดึงกระชากปิดปากหญิงสาวในมุมมืด ลากออกทางหนีไฟ

"ตัดของมันทิ้งซะ!" สกายตะหวาดเสียงเข้มดังลั่น แค่ลูกน้องคว้าหยิบมีดปลายแหลมขึ้น ความคมกริบส่องแสงสะท้อนวิบวับ ทำคนกระทำผิดดิ้นสู้กระเสือกกระสนเป็นลมวูบดับไป

.....................................................