Nobela ni Windlinea

ช่วงเย็น_ "พี่รินระวังสะดุดหินนะคะ เมื่อกี้พิพิมพึ่งโยนก้อนหินมาทางนี้" เพชรพลอยรีบเอ่ยเตือน ยามเห็นคนท้องก้าวเท้ามาทางสวนข้างบ้าน เธอเกรงว่าอาจเกิดอุบัติเหตุแล้วกระทบแก่ทารกในครรภ์ ยิ่งดูเท่าไหร่ก็ยิ่งเห็นพี่ชายหวงแหนนัก"พี่ซื้อของเล่นมาฝากพิพิมด้วยนะ แต่มาคลินเอาไปไว้ไหนไม่รู้" ก่อนกลับเข้ามาบ้าน เธอบังคับให้สามีหนุ่มพาแวะห้างสรรพสินค้า เลือกซื้อตุ๊กตาบาร์บี้ดั่งที่เด็กหญิงชอบเล่น"ไม่ต้องเดินไปซื้อให้เหนื่อยหรอกริน เธอท้องอยู่นะ เดี๋ยวไอคลินมาบ่นอีก" เอเดนเอ่ยบอก เขาพึ่งวิ่งไล่จับลูกสาววัยเกือบสองขวบ ใบหน้ายังมีเม็ดเหงื่อไหล แต่ภรรยาสาวดันอมยิ้มชอบใจ"คลินไม่บ่นเลย แค่โดนรินบังคับเอง เพื่อหลานหน่ะเดน" รินเซ่รีบพุ่งไปบีบแก้มป่องๆของพิพิม เปรียบเสมือนดวงใจของเอเดนและเพชรพลอย จนเธออยากให้ถึงวันที่คลอดบุตรเร็วๆ อยากรู้ว่ามาคลินจะตื่นเต้นขนาดไหน"ปะป้า..อะอิน...ขะขาา" แต่แล้วเสียงเด็กหญิงก็รีบเรียกชื่อ เพราะรินเซ่ชอบเล่นกับเธอมาตั้งแต่เกิด พยามยืดแขนป้อมๆเขาหาผู้เป็นป้า แต่เอเดนล็อคไว้ไม่อยากให้คนท้องต้องแบกรับน้ำหนักเยอะ"ป้ารินมีน้องอยู่นะพิพิม ป้ารินอุ้มเด็กอ้วนไม่ไหวหรอก" เพชรพลอย

หนึ่งปีผ่านไป_บริษัท Makin Group"สามีบอกให้เลิกไปถ่ายแบบได้แล้วไงครับ...คุณรินเซ่" น้ำเสียงเข้มของสามีหนุ่มกำชับบอก ขณะเคลียร์งานเซ็นต์เอกสารสำคัญบนโต๊ะ หลังได้รับตำแหน่งประธานบริษัทเต็มตัว ปล่อยบิดาให้พักผ่อนช่วยน้องสาวเลี้ยงหลานอยู่บ้านเขาวางแผนแล้วว่าให้ภรรยาสาวลาวงการ เพราะพึ่งทราบว่าเธอตั้งครรภ์อ่อนๆอยู่ แต่โชคดีที่ยังไม่ถึงขั้นมีอาการแพ้ใดใด"คลินคะ....รินพักก็ได้ แต่ต้องรีบกลับบ้านกันนะ รินคิดถึงน้องพิพิมจะแย่แล้ว" น้ำเสียงหวานออดอ้อนบอก เธอเองก็เริ่มติดลูกสาวของเพชรพลอย ช่วยดูแลประหนึ่งลูกตัวเอง ร่างอรชรยังสวยสมบูรณ์แม่ตั้งครรภ์อยู่ ตรงไปนั่งบนตักแกร่งยียวน ลูบคลำตรงเป้าตุงหยอกล้อ"แน่ใจนะว่าอยากกลับบ้านเพราะคิดถึงหลาน" ใบหน้าคมคายอมยิ้มอย่างรู้ทัน เมียรักเริ่มมีอารมณ์หื่นกามตั้งแต่รู้ว่าตัวเองท้อง และเขาก็ชอบด้วยที่ได้ปรนเปรอเธอทุกคืน ฝ่ามือหนาเริ่มล้วงเข้าใต้กระโปรงทรงเอสีครีม แหวกเพนตี้ตัวจิ๋วก่อนส่งนิ้วยาว ทักทายกลีบดอกไม้งาม"คะคลิน..." ดั่งอารมณ์ตอบสนองรวดเร็ว คนท้องรีบหันข้างวางใบหน้าสวยใส่ซอกคอหนา น้ำเสียงกระเซ้าเรียกสามี ทำอีกฝ่ายมีความต้องการตาม"ในห้องทำงานผมก็ค

ช่วงค่ำ_ "ขอบใจนะที่เดนยอมดูกล้องวงจรปิดคืนนั้น" น้ำเสียงหวานของคนที่ยังรู้สึกว่ามีตราบาปได้ละลายหายไป ยามอดีตคนรักได้พูดคุยดีกับเธอ พร้อมยอมรับว่าตัวเองนั่นแหละ ที่ไม่ยอมฟังคำอธิบายบ้าง"เราขอโทษนะสำหรับเรื่องในอดีต ถ้ารู้ว่ามันกล้าวางยาเธอกับไอคลิน ฉันตามไปฆ่ามันตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว" เอเดนพูดน้ำเสียงเบา เขายังมองเห็นเธอเป็นคนเดิม แต่ไม่ใช่ฐานะคนรัก เพราะตอนนี้เขารักเพชรพลอยจนสุดหัวใจแล้ว ถ้าตอนนั้นเขาลดทิฐิลงสักเล็กน้อย คงไม่เสียเวลาทำลายความผูกพันธ์ระหว่างเพื่อนไป ป่านนี้คงหาอะไรสนุกทำร่วมกันนานแล้ว"ไปเป็นไรเลยเดน ตอนนี้เรากับคลินก็รักกันจริงๆด้วยแหละ ต้องขอบใจคืนนั้นเหมือนกัน แค่รู้ว่าเดนไม่โกรธกันก็พอแล้ว" หัวใจดวงน้อยสั่นไหวยามพูดถึงแฟนหนุ่ม เธอพยามมองหาเขาอยู่แต่ไม่รู้ทำอะไร เผื่อหันมาเจอเธอนั่งคุยกับเอเดน จะทำตัวหวงก้างเป็นเรื่องใหญ่อีก ทว่าในทางกลับกัน เขาแอบยืนยิ้มอยู่ระยะใกล้หลังต้นไม้ใหญ่ กับคำพูดของรินเซ่ที่ทำลายความสับสนของเขาลงให้กระจ่างสักที และหลังจบเรื่องคาลาสไป เขากับเอเดนจึงไร้ปัญหาแต่เพียงหยั่งเชิงไว้แกล้งกันสนุกก็พอ"ดีใจนะที่เธอกับไอคลินรักกัน" เอเดนบอกจากใ

หลายวันต่อมา_ "คุณพ่อค่อยๆเดินนะคะ ถ้าล้มขึ้นมานี่แย่เลย" รินเซ่พูดบอก ตอนช่วยประคองทศพลมานั่งหน้าทีวี มีมาคลินช่วยอยู่ข้างๆ หลังท่านออกจากโรงพยาบาลแต่ร่างกายยังต้องพักฟื้นอยู่ เพราะป่วยด้วยโรคมะเร็งระยะลุกลาม"พ่อไม่เป็นขนาดนั้นหรอก แต่พวกเราไปเตรียมสวนไว้นะ พ่อชวนพลอยมากินบาบีคิวกับเราเย็นนี้" ผู้เป็นบิดาบอก หลังจากออกจากโรงพยาบาล ก็ดูเหมือนว่าพี่น้องคู่นี้จะเริ่มกันดีแล้ว ส่วนรินเซ่เองก็แวะมาบ้านท่านบ่อยขึ้น จนอยากจับจองเป็นสะใภ้เต็มทน"ครับ""งั้นคุณพ่อต้องนอนพักนะคะ กว่าจะเย็นต้องง่วงแน่ๆเลย" หญิงสาวบอกอย่างเป็นห่วง เธอเป็นคนช่วยป้าแม่บ้านจัดยาให้ท่านตอนเที่ยง เลยทราบดีว่าฤทธิ์ยาต้องทำให้ง่วงนอนมาก"พ่อจะนอนพักก็ได้ ถ้าได้หนูรินมาดูแลอยู่บ้านเราตลอด คงจะดีไม่น้อยเนอะตาคลินว่าไหม?" แต่ผู้เป็นพ่อวกกลับมาทางลูกชาย ท่านรู้ว่าพูดถูกใจเขาขนาดไหน"นั่นสิครับคุณพ่อ เอาแบบจัดพิธีใหญ่ๆ ด้วยนะครับ" น้ำเสียงเข้มยิ่งพูดเสริม พอเห็นคนตัวเล็กมีสีหน้าเขินอาย เขายิ่งหมั่นเขี้ยวอยากบีบแก้มเนียนซ้ำ"พอเลยคลิน ให้คุณพ่อนอนพักก่อน ไปช่วยรินเตรียมบาบีคิวกันดีกว่านะ อ้อ...หนังสือเล่มนั้นเรายังอ่านไม่จ

เวลาต่อมา_ แค่เพียงไม่นานดี น้องสาวต่างมารดาก็มาพร้อมอดีตเพื่อนชาย ที่เขาตราหน้าว่าเป็นศัตรู มาคลินรีบลุกยืนจากเก้าอี้จ้องมอง เขาเคยสั่งห้ามน้องสาวไม่ให้ยุ่งกับมันด้วยซ้ำไป"ไอเดน!/พี่คลิน" มาคลินส่งเสียงดัง อย่างไม่พอใจกับการกระทำของน้องสาวแบบนี้ ซึ่งเอเดนไม่ได้สะทกสะท้านตีหน้านิ่งราวเย้าเย้ยกัน"พามันมาด้วยทำไม?" น้ำเสียงเข้มยังถามต่อ จ้องใบหน้าน้องสาวอย่างเอาเรื่อง ในเวลายากลำบากของครอบครัว เธอดันดึงมือศัตรูเข้ามาเกี่ยวข้อง จนเขารู้สึกโมโหเป็นไหนๆ"พลอยจำเป็นต้องติดรถเขามา มันมีเรื่องฉุกเฉินหน่ะค่ะ คุณพ่อเป็นยังไงบ้างคะ" เพชรพลอยพยามจะเอื้อมมือไปจับกับพี่ชายทว่าเขาชักกับทันที เหตุใดเธอแสร้งไม่สนใจคำสั่งของเขาบ้าง"ไอระยำ!" แต่เอเดนขบฟันกรามพูด"มึงสิไอเวร!" เรื่องอะไรที่เขาจะต้องยอมอีกฝ่ายด้วย มาคลินยกมือชี้หน้าด่ากลับทันที เขาไม่ชอบจริงๆที่มายุ่งกับน้องสาว"ถ้าจะกัดกันไปข้างนอกนะคะ อย่าให้พลอยต้องดุนะ" น้องสาวสบัดตัวถอยหลัง เธอไม่ยืนคั่นกลางห้ามใครตอนนี้ มือบางกรีดนิ้วชี้ไปทางประตูบานเลื่อน สื่อความหมายว่าไล่จริงจังไม่แคร์สายตาใคร นับเป็นครั้งแรกที่เธอโมโหจนน่ากลัว ทำชายบุรุษสองค

วันต่อมา_บริษัท Makin Group "คุณมาคลินครับ นี่คือแฟ้มเอกสารสรุปการประชุม ช่วงที่คุณคลินไม่อยู่ครับ" เลขาคนสนิทรีบถือแฟ้มเอกสารเข้ารายงาน ภายในห้องทำงานท่านรองประธาน แม้ว่าจะส่งผ่านทางอีเมล์ ไปให้เจ้านายอ่านอยู่รอบ แต่เพื่อแน่ชัดจึงอยากนำฉบับจริงให้ดูอีกครั้ง"อืม ทำไมฝ่ายจัดซื้อไม่สั่งพักงานคนทำผิด หรือคำสั่งของฉันไม่มีผลแล้ว" ขณะเอื้อมไปหยิบแฟ้มเอกสารมาเปิดอ่าน เขาพึ่งนึกได้ตอนเข้าบริษัท เมื่อเช้าตรู่พบว่าฟรานตอกบัตรทำงานแล้ว ทั้งที่เพิ่งจะสั่งพักงานไปได้เดือนเดียวเอง"คุณฟรานแจ้งกับหัวหน้าว่า คุณมาคลินอนุญาตให้กลับมาทำงานแล้วครับ ทางหัวหน้าเลยไม่กล้าขัดเผื่อเป็นคำสั่งของคุณมาคลินครับ""นั่นก็เท่ากับว่า ถ้าใครอ้างชื่อหรืออ้างว่ารู้จักฉัน แปลว่าจะไม่โดนโทษหรอกเหรอ?" รองประธานจงใจใช้ประโยคเชิงตำหนิ ถ้ามีใครเอาชื่อเขามาอ้างไปซะหมด ระบบการทำงานจะเป็นเช่นไร ไม่ต้องแบ่งกฏระเบียบให้ยุ่งยากดีกว่าไหม"ขอโทษครับ" เมฆก้มหน้าเอ่ยบอก"ไปจัดการที่ฉันสั่ง แล้วเรื่องนี้เดี๋ยวฉันจัดการเอง" เขาพึ่งนึกอะไรได้ ต่อให้คนอื่นไปจัดการเรื่องของฟรานแทนก็คงจะอ้างเหตุผลเดิมซ้ำๆ เพราะเขาเคยสนิมสนม ถึงขั้นชวนลง

1 ปีต่อมา_"โว๊ะ!หลบดิไอคลิน กูจะเข้าไปดูเมียกู!" เสียงของเอเดนบอกด้วยความหงุดหงิด เขาอุตส่าห์รีบพาเมียรักมาคลอดลูกที่โรงพยาบาลชื่อดังของซิลค์ เลือกขั้นตอนทุกอย่างดีที่สุดไม่สนว่าจะราคามหาศาลแค่ไหน แต่คนที่ทำให้เขาต้องอารมณ์เสียคงจะเป็นมาคลิน เดินวนไปวนมาอยู่หน้าห้องคลอดราวกับเป็นลูกตัวเอง ทั้งที่เขาคือพ่อแท้ๆยังต้องรอแพทย์ตรวจความพร้อมอยู่เลย"นั่นก็น้องกูไอห่า! หลานกูไม่น่าเกิดมาเจอพ่อปากหมาๆเลย" เขาส่ายไปหน้าแสดงออกว่าเอือมระอา ซึ่งรอบข้างมีบิดานั่งรอด้วย ท่านได้แต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ประมาณว่าเห็นเหตุการณ์แบบนี้จนทำใจชินได้แล้ว"กูจะบอกลูกกูไม่ให้เรียกมึงว่าลุงเลยไอคลิน""ลองดูสิ กูพาพลอยกลับไปอยู่บ้านแมร่ง!" ทั้งสองคนต่างแสดงออกว่ากำลังเห่อตำแหน่งใหม่ของตัวเอง เพียงไม่กี่อึดใจก็จะมีทารกตัวน้อยลืมตาดูโลกใบใหม่ ทำให้ผู้เป็นลุงและพ่อต่างกระวนกระวาย และยังห่วงเพชรพลอยว่าจะคลอดแบบธรรมชาติได้ไหม"เชิญคุณพ่อเข้าข้างในได้เลยค่ะ" และแล้วมีเสียงของพยาบาลออกมาตาม เอเดนรีบพยักหน้าให้ทศพลวางใจไม่ต้องห่วง ไม่ลืมเอื้อมมือไปดันให้มาคลินออกห่างประตู เดี๋ยวลูกเขาเกิดมาแล้วจะสับสนว่าใครคือพ่อคือลุงห้

หลายเดือนต่อมา_ เมื่องานวิวาห์ของช่วงกลางวันสิ้นสุดลง ถึงเวลาส่งตัวเจ้าบ่าวและเจ้าสาวเข้าเรือนหอ ถูกจัดขึ้นด้วยคฤหาสน์หลังโตร่ายล้อมอนาเขตมากมาย เอเดนอุ้มประคองเจ้าสาวร่างบางวางลงบนเตียงกว้าง ถูกประดับด้วยกลีบกุหลาบสีชมพูสลับแดง กระตุ้นความเร่าร้อนและปลูกสัญชาตญาณให้เจ้าบ่าวลุกเหิม สำหรับค่ำคืนนี้ต้องไม่ธรรมดาทั้งเขาและเธอ"เราไม่อาบน้ำกันก่อนหรอคะ" น้ำเสียงหวานเอ่ยบอกกับสามีป้ายแดง เธอแกล้งหลอกให้เขาไม่ทำอะไรกับเรือนร่างนี้มาร่วมเดือน เพราะอ้างว่าอยากเก็บหุ่นสวยไว้ถ่ายรูปพรีเวดดิ้ง รวมถึงทำวีดีโอพรีเซ็นต์งานแต่งงานด้วย"ลูกชายพี่มันจะระเบิดแล้วนะพลอย" เขาต้องทรมานขนาดไหน ที่เห็นเมียรักใส่ชุดเจ้าสาวได้สวยขนาดนี้ แถมยังเว้าโชว์ร่องอกชิดที่เขาหวงแหนนักหนา ร่างสูงโน้มลงไปเอื้อมรูดซิปให้คนตัวเล็ก เพียงแค่นิดเดียวก็สามารถเปลื้องได้เห็นทั้งเรือนร่าง บรากับเพนตี้ตัวจิ๋วสีขาวบริสุทธิ์ยิ่งกระตุ้นความต้องการชายร้อนแรง"พอมันหายไปตั้งเดือนกว่าพลอยเริ่มจะไม่ชินแล้ว" มือบางแทบสั่นเทาตอนช่วยสามีปลดกระดุมเสื้อเชิ้ต ทรงผมถูกเซ็ทเรียบเป็นระเบียบ ดูหล่อเหลาและโดดเด่นที่สุดในงานค่ำคืนนี้จริงๆ การห่

หนึ่งเดือนต่อมา_ "พี่เดนจะเอาพลอยไปโยนทะเลคิดดีแล้วใช่ไหม!" เป็นเสียงของร่างบางข้างกายพูดขึ้น เมื่อรถสปอร์ตคันหรูแล่นถึงจุดหมาย จอดเทียบริมฟุตบาทด้านบนหาดทรายที่ข้างหน้าเต็มไปด้วยน้ำทะเลสีเขียวมรกต"คิดดีมากๆเลยช่วงนี้ขี้บ่นจะตาย" คำตอบของเอเดนทำเอาคนฟังใบหน้าบูดเบี้ยว ร่างบางในชุดเดรสสีชมพูอ่อนนั่งกอดอกจนเขาต้องเอื้อมมือมาบีบแก้มป่อง ใจแกร่งกระชุ่มกระชวยเต้นแรงทุกวัน ไม่มีวันไหนเลยที่มีเวลาเหงาหงอยเหมือนเมื่อก่อน"ถ้างอลขึ้นมาอีกนะ คืนนี้นอนนอกห้องซะเลย""ไม่เอาหรอก ไม่ได้กอดเมียใครมันจะไปหลับลง" คนตัวสูงรีบบิดกุญแจดับเครื่องยนต์ วิ่งลงจากรถไปเปิดประตูบริการเธอเหมือนทุกครั้ง เขาไม่เคยแคร์ภาพลักษณ์ตัวเองตั้งแต่ได้กับมาคบกัน เพราะคิดอยู่เสมอว่ามันคือโอกาสครั้งสุดท้ายแล้ว"แล้วพาพลอยมาที่นี่ทำไมคะ" เกิดความแปลกใจจึงเอ่ยถาม เพราะก่อนมาเขาบอกว่ามีเซอร์ไพรส์ให้เท่านั้น คนตัวสูงคว้าเอาข้อมือเล็กเดินนำลัดเลาะไปข้างหาด ไม่ไกลนักมีซุ้มที่ตกแต่งไปด้วยผ้าสีขาวบางๆ และต้องตกใจอย่างมากคือครอบครัวเธอและบุพการีทางฝั่งเอเดนอยู่พร้อมหน้า กำลังนั่งทานอาหารพูดคุยสนุกเชียว"มาแล้วหรอหนูพลอย มานั่งนี

@ ชั่วโมงต่อมา "พ่อดีใจนะเห็นเดนแวะมาที่นี่อีก เห็นพลอยมีความสุขดีพ่อก็ไม่อยากว่าอะไรหรอก" ทศพลพูดเอ่ยด้วยน้ำเสียงโทนอบอุ่น ท่านปลื้มปริ่มใจเวลาเห็นลูกชายและลูกสาวสามารถเข้ากันได้ดี เลยชวนคนวัยหนุ่มสาวมานั่งทานบาร์บีคิวข้างบ้านรับลมเย็นๆ ครั้งนึงช่วงในอดีตตอนนั้นที่เอเดนกลับมาคลินสนิทกัน ยังเคยพาแวะมาเล่นเตะบอลมีท่านเป็นกรรมการให้อยู่เลย "ครับ ต่อไปนี้คงได้แวะมาบ่อยๆนะครับ" เอเดนตอบอย่างนอบน้อม เขาอาสายืนปิ้งบาร์บีคิวและอาหารซีฟู้ดให้สาวๆทาน ปล่อยพวกเพชรพลอยกับรินเซ่นั่งคุยเรื่องจิปาถะไปเรื่อยเปื่อย "กูไม่ต้อนรับ ไม่ว่าง" มาคลินรีบโต้ตอบ เขายืนช่วยปิ้งกุ้งแม่น้ำอีกฝั่งนึง ถ้าไม่ติดว่าแฟนสาวสั่งคงไม่อยู่ใกล้อีกฝ่ายแน่ "กูขออนุญาตมึงเหรอ" คนตัวสูงพูดกลับในเมื่อพ่อตาเป็นใจให้เขาคบหาลูกสาวซะขนาดนี้ มือหนายังจับที่คีบชี้หน้าคู่กรณีท้าทาย "เร็วๆสิคะพี่คลิน สงสารพี่รินหิวแย่เลย" เพชรพลอยส่งเสียงบอก ยามอาหารปิ้งย่างในจานหมดแล้ว "ปล่อยปลาหมึกนะไอคลิน พลอยอยากกินอยู่!" แต่แล้วเสียงของเอเดนก็โวยวายดัง เขาเดินอ้อมไปอีกฝั่งอย่างหวงตัวปลาหมึกย่างขนาดใหญ่ที่มีเพียงตัวเดียว อุตส่าห์จับผลิกตะแค

วันต่อมา_@ ADEN SPOTS CLUB"คนที่นายเรียกมา รออยู่ในห้องแล้วนะครับ" ลูกน้องมือขวาเข้ารายงานทันที ตอนรถยนต์คันหรูของเจ้านายจอดตรงด้านหน้าทางเข้า ซึ่งในเวลานี้มีลูกค้าจำนวนนึงมาใช้บริการ เลยไม่ได้วุ่นวายมากนัก"อืม" น้ำเสียงเข้มตอบกลับ ถือว่ารับทราบเรียบร้อยแล้ว เขาไม่ได้กังวลใจอย่างใดเลย มือหนาโยนกุญแจรถยนต์คันหรูให้บอดี้การ์ดขับนำไปจอดที่จุดเก็บ แล้วมุ่งเดินไปยังห้องประจำตำแหน่งแก็ก! เมื่อร่างสูงเข้าประตูมาพบกับคนที่ให้เบนตามหาตัว นั่นคือศรยามารดาเพชรพลอยนั่นเอง หญิงวัยกลางคนยังดูทรุดโทรมไม่ได้ต่างจากนักพนันทั่วไป"คุณให้ลูกน้องไปตามฉันมีอะไร จะให้เงินฉันงั้นเหรอ""ครับ สักสองปึก" เอเดนเดินมาทิ้งกายตรงเก้าอี้เจ้าของบริษัท เขายินดีถ้าต้องเสียเงินจำนวนนี้แลกกับความสุขเพชรพลอย ไม่อยากให้เธอต้องรู้สึกผิดกับการดูแลมารดา"เอาสิ เอามาเลย อยากได้อิพลอยก็เอาไปเลย" พอได้ยินถึงมูลค่าเงิน แววตาของคนติดการพนันรีบลุกโหม แสดงออกอย่างกระตืนรือร้นว่าต้องการมัน จนลืมไปว่าคำพูดนั้นหมายถึงลูกสาวแท้ๆ"ว่าแล้วเชียวต้องเป็นแบบนี้ ไอเบน!" น้ำเสียงเข้มตะโกนเรียกลูกน้องทันที ร่างสูงเอนพิงพนักเก้าอี้ท่าทางใจ

แอร๊ดดด~~ เมื่อประตูบานใหญ่ถูกเปิดออกด้วยฝีมือบอดี้การ์ด ยามครอบครัวของเอเดนรวมถึงน้องสาวฝาแฝดพาหลานตัวน้อยมาเซอร์ไพรส์ เพราะรู้ข่าวจากคนสนิทของลูกชายจึงอยากจะพบปะทำความรู้จักใครคนนึง "ว๊ายย!ตายแล้วตาเดน!!!" ผู้เป็นแม่โวยวายเสียงดังลั่น ยามเข้ามาพบสภาพลูกชายกำลังนอนกกหญิงสาวบนโซฟาเนื้อตัวค่อนข้างล่อนจ้อน สวมใส่เสื้อผ้ากันน้อยชิ้น อยู่ตรงกลางห้องโถ่งใหญ่แทนที่ลูกชายตัวดีควรหลับนอนในห้องส่วนตัว ส่วนนาเบลรีบยกมือปิดตาไลเกอร์เพราะไม่อยากให้เห็นภาพลักษณ์ของผู้เป็นลุง คราวแรกตั้งใจว่ามาเซอร์ไพรส์และอยากเห็นกิริยาเวลาพี่ชายมีหญิงสาวข้างกาย"หื้ม...แม่!"/"เอ่อ..." เอเดนและเพชรพลอยต่างตกใจตื่นตามกัน รีบสะดุ้งตัวลุกนั่งเธอพยามดึงผ้าห่มผืนบางปิดคลุมเรือนร่าง เนื่องจากยังใส่ชุดนอนเพียงชิ้นเดียว ใบหน้าสวยมุดหลบใส่ใต้ท่อนแขนใหญ่ เธอกับรู้สึกอับอายมากกว่าที่ทำตัวดั่งผู้หญิงไร้ค่า สมยอมให้ผู้ชายก่อนคบหาผ่านทางผู้ใหญ่"แกทำอะไรเนี้ยตาเดน ไปเอาลูกใครเค้ามา!" โนวาโวยวายลั่น ไม่คิดว่าลูกชายจะชิงสุกก่อนห่ามถึงเพียงนี้ แต่ก็ถูกสามีดึงแขนห้ามไว้ เพราะพวกท่านเองที่เข้ามาไม่บอกก่อนล่วงหน้า"รีบไปจัดการตั

ตุ๊บ! เสียงข้าวของบนโต๊ะอาหารมื้อค่ำหล่นกระจาย เมื่อคนตัวสูงจับร่างอรชรนอนคว่ำหน้าแนบกระจกใส ช้อนเอาสะโพกมนแอ่นกระดกขึ้น แทรกส่วนล่างกำยำชายเข้าด้านหลัง แสงจากโคมไฟส่องสว่าง เห็นสัดส่วนโค้งเว้าได้อย่างดี"บะเบานะเฮีย...อื้อ..." ยังไม่ทันได้บอกความต้องการเสร็จ แก่นกายยังร้อนระอุฝ่าเข้าร่องชุ่มฉ่ำทันที แค่แรกสอดใส่ก็เสียวซ่าน ทำร่างบอบบางบิดเร้าเลื่อนมือจับขอบโต๊ะระบายอารมณ์ขนาดใหญ่โตของลำเอ็นเสียดสีผนังโพรงนุ่ม เคลือบมันวาวด้วยน้ำเมือกใส ความคับแคบแน่นไม่ต่างจากตอนร่วมสวาทครั้งแรก ทำสามีลุ่มหลงเผลอฟาดสะโพกมนราวหมั่นเขี้ยว"จุกดีนะ" อารมณ์ดิบพลุ้งพล่าน แค่เริ่มสอดใส่ปานสิ่งแปลกใหม่ สะโพกแกร่งสอบกระแทกแล้วกระแทกอีก ร่องนุ่มๆห่อรัดจนสุดลำโคน มันเสียวสยิวกิวทั่วร่างกำยำชายบั้นท้ายขาวนวลกระเพื่อมสู้กล้ามท้อง ดีดเด้งพอๆกับเต้าอวบทะลักล้นด้านข้าง ซิลค์โน้มตัวลงก้มพรมจูบแผ่นหลังบาง เอียงใบหน้านิดหน่อยซุกไซร้คอระหงตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!"จะจุกแล้ว..เฮียขาโม..สะเสียว...อ๊ะ..อ๊ะ..."เธอเองเริ่มติดเซ็กส์ชนิดรุนแรงตามสามีหนุ่ม จงใจเน้นบดขยี้ตรงพูสีชมพูงาม ปล่อยมันโอบรัดแก่นกายขนาดใหญ่ สร้างอารมณ์ซ่

1 ปีต่อมา_ ท่ามกลางบ้านหลังแสนอบอุ่น แม่ครัวตัวน้อยกำลังยุ่งกับการเตรียมมื้อค่ำเช่นทุกวัน เวลานี้เธอเลือกปรุงมื้ออาหารเต็มไปด้วยผักหลากสี จับใส่เนื้อสัตว์เพียงนิดเดียวตามที่สามีชอบทาน"เฮียมาแล้วแน่เลย" เสียงรถยนต์คันหรูเทียบจอดตรงลานกว้าง เธอรับรู้ได้ทันทีว่าซิลค์กลับมาบ้านแล้ว รีบวางทัพพีในมือลงกดปิดสวิตช์เตาไฟฟ้า ก่อนวิ่งออกนอกครัวหน้าตายิ้มแย้ม ต้อนรับผู้เป็นสามีด้วยอารมณ์ดี"ดีใจอะไรขนาดนั้น?" น้ำเสียงเข้มย้อนถาม ท่าทางของเมียรักวิ่งก้าวเร็วไม่กลัวว่าจะหกล้มบ้างเลย เธอโผล่กอดแม้ยังใส่ชุดกันเปื้อนจากในครัวอยู่ ทำให้เขาต้องก้มจูบหน้าผากมนด้วยความคิดถึงเช่นกัน"ก็อยู่บ้านคนเดียวมันเหงานี่หน่า วันนี้เฮียเหนื่อยไหมคะ หนูลองทำน้ำผลไม้ด้วยนะ" ระหว่างที่พูดโมอายังไม่ยอมปล่อยร่างกำยำ สวมกอดอยู่แต่ก็ก้าวเดินไปตรงโซฟารับแขกพร้อมๆกัน เธออาสาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอย่างเอาอกเอาใจ"มันหวานสู้เราได้ไหม""ต้องพิสูจน์นะคะ" ร่างอรชรหายเข้าไปในครัวเปิดตู้เย็นหยิบเยือกน้ำผลไม้คั้นสด กับขวดน้ำเปล่าและแก้วใสใส่ถาด รีบยกมาเสิร์ฟให้คนตรงโซฟาดื่มแก้กระหาย เรียกความสดชื่นหลังเหน็ดเหนื่อยตลอดวัน"อร่อยดีนะ"

หลายวันต่อมา_"พี่รีนพาหลานมาเล่นกับหนูอีกแล้วแน่เลย" เมียรักรีบชะโงกดูผ่านหน้าต่างกระจกบานเลื่อน ยามมานั่งก่อกวนสามีในห้องทำงาน เมื่อได้ยินเสียงรถยนต์แล่นจอดลานกว้าง สีคันเดิมไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใคร ไม่รู้ทำไมช่วงนี้ถึงรู้สึกรักเด็กขึ้นมา หรือเพราะหลานของซิลค์ชอบอ้อนเก่ง ช่วยเติมเต็มความเหงาของสองคนในบ้านได้ดี"อืม" น้ำเสียงเข้มตอบกลับราวไม่สนใจ เมื่อรับหน้าที่ตรวจเช็คสสารสำคัญอยู่ ผ่านหน้าจอคอมโดยมีเจ้าหน้าที่ในแลปคุยวีดีโอคอลด้วย เพราะเขาอยากใช้เวลาหลังงานวิวาห์ชดเชยให้ภรรยาสาวอย่างเต็มที่ก่อน"งั้นหนูไปล่ะนะ" ช่วงเวลาของเจ้าหน้าที่ห้องแลปคนนั้นก้มอ่านเอกสารอยู่ ร่างอรชรรีบพุ่งตัวหอมแก้มสากฟอดใหญ่ เธอรู้ดีว่าสามีหนุ่มจะกดปิดกล้องได้รวดเร็ว จึงไม่กลัวภาพลักษณ์นายแพทย์อัจฉริยะเสียหาย สองเท้าเรียวสวยรีบก้าวเดินออกจากห้องทำงาน ไปต้อนรับมารีนซึ่งมีศักดิ์เป็นสะใภ้คนรอง สั่งให้ลูกน้องช่วยกันเตรียมอาหารว่างสำหรับเด็ก และเครื่องดื่มน้ำหวานพอประปราย"สวัสดีค่ะพี่รีน" ถึงแม้เธอจะเป็นสะใภ้คนโตของครอบครัว แต่ด้วยอายุน้อยกว่าจึงยกมือพนมไหว้หญิงสาว ที่จับลูกสาวและลูกชายสองข้าง ไร้ใบหน้าซายน์ไม

หนึ่งเดือนต่อมา_@ งานวิวาห์ Silk&Moar ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ของครอบครัวเจ้าบ่าว บรรยากาศงานวิวาห์ชื่นมื่น ตกแต่งสไตล์เรียบง่าย ท่ามกลางบรรดาญาติใกล้ชิดและคนสนิท เพื่อให้เป็นตามความประสงค์ที่เจ้าของงานอยากสงวนช่วงเวลาสำคัญ ให้สิทธิ์ครอบครัวเจ้าสาวไร้ข้อกังวลใจ"แกสวยสมเป็นเจ้าหญิงจริงๆนะยัยโม" เป็นเสียงของเพื่อนสาวคนสนิทเอ่ยชม หลังจบพิธีการในช่วงเช้า เห็นโมอาในชุดเจ้าสาวสีขาวประดับเลื่อมเพชรวาววับ กำลังย่างกรายมาทักทาย ด้วยชุดโชว์ไหล่มนทั้งสองข้างขับผิวออร่าสว่างไสว จวบจนเวลายามบ่ายคล้อยอากาศตรงที่จัดงานไม่ได้รู้สึกร้อนเลย"แค่อดีตหน่ะเบลล์" เธอเอ่ยบอกเพื่อนสาว ขณะยืนรอเจ้าบ่าวแยกตัวไปคุยกับกลุ่มเพื่อน ปล่อยให้แขกคนอื่นเข้าหาเจ้าสาวแสดงความยินดี เพราะซิลค์เองไม่ใช่คนชอบพูดสักเท่าไหร่ แม้ในงานมงคลของตัวเอง ซึ่งเธอไม่ได้รู้สึกน้อยใจอะไรเลย นิสัยของเขาบางอย่างก็ควรยกเว้น เลือกแลกเปลี่ยนใช้ความเข้าใจจะดีกว่า ชีวิตคู่หลังจากนี้เพิ่งเริ่มต้น"แต่ยังไงฉันก็ดีใจกับแกด้วยจริงๆนะ เห็นเพื่อนเป็นฝั่งเป็นฝาอดซึ้งไม่ได้จริงๆ" เบลล์แกล้งหยิบผ้าเช็ดหน้าคล้ายซับน้ำตาหยอกล้อ แม้ว่าข้างในจะรู้สึกเช่นที่

ณ ประเทศไทย"จะแยกห้องกันอีกทำไม?""หนูยังงอลคุณอยู่ค่ะ โทษฐานปล่อยหนูกลับไปก่อนเอง!" เสียงของคนตัวเล็กป่าวประกาศจริงจัง ตลอดเวลาการเดินทางกลับจนกระทั่งถึงบ้านซิลค์ ยังหยุดเถียงอยู่ตรงบรรไดทางขึ้น ท่าทีของเธอเปลี่ยนไปจนหลายคนยากเดาความคิด ร่างสูงยืนถอนหายใจเหนื่อยหน่าย เขาอุตส่าห์เผชิญหน้าอยากพาภรรยาสาวกลับมาเคียงคู่ แต่ไฉนเลยโมอาไม่ยอมฟังคำอธิบาย ยืนกรานเถียงให้เตโชจัดห้องส่วนตัวเหมือนครั้งเก่า"ไปรับกลับแล้วนี่" พอฝ่ามือหนาจะเอื้อมจับหัวไหล่มนหันคุยกัน ร่างอรชรดันสลัดออกเชิดหน้าใส่ประหนึ่งต้องการเอาชนะ ท่ามกลางบอดี้การ์ดชายสองคนต่างสับสน เพราะไม่รู้จะเข้าข้างเจ้านายคนไหนก่อนดี"พี่เต!ขอกระเป๋าโมด้วยค่ะ" เธอบอกผ่านน้ำเสียงแข็งจนอีกฝ่ายยอมลดทิฐิลง เอนหน้าสากให้ลูกน้องทำตามคำสั่งที่หญิงสาวต้องการ แม้แต่เดโม่เองก็ไม่เข้าใจว่าโมอาคิดสิ่งใดแน่ ทำตามแค่รักษากฎระเบียบของบ้าน ห้ามคนอื่นเดินขึ้นข้างบนยกเว้นเจ้าของและเตโชคนสนิท"ครับ" เตโชยอมยื่นกระเป๋าสัมภาระส่งให้ ครั้นต้องการนำไปจัดไว้ห้องมาเฟียหนุ่ม แต่ทว่าดูเหมือนการกลับมาครั้งนี้คงได้ปวดหัวมากกว่าเดิม"อ้อ...แล้วของใช้หนูในห้องคุณเอาม

วันต่อมา_"องค์หญิงตื่นค่ะตื่น!!" เสียงของพี่เลี้ยงอย่างลิลลี่พยามตะโกนเรียกหญิงสาวบนเตียง เมื่อโดนบุพการีเธอออกคำสั่งให้ไปพบ เพราะมีเรื่องสำคัญซึ่งทุกคนกำลังรออยู่ นาฬิกาบนฝาพนังไล่เดินไปช่วงถึงสิบโมงเช้า เป็นเวลาก่อนที่โมอาจะตื่นทุกวัน บวกกับความร้อนใจของพี่เลี้ยงต้องรีบส่งมือเขย่าขาเรียวกระวนกระวาย"หื้อ..อะไรพี่ลิลลี่!" เมื่อคนถูกปลุกกระทันหัน ยังไม่รู้สึกว่านอนเต็มอิ่ม กว่าเมื่อคืนเธอจะทำใจหลับลงได้เกือบเข้าสู่เช้าวันใหม่ ครั้นยังติดใจถ้อยคำของมาร์แชลล์อยู่ห้วงหัวสมอง เขารับปากว่าจะพากลับไปประเทศไทยได้ยังไง หากบิดาและมารดาไม่ยินยอม"รีบตื่นเถอะค่ะ ทุกคนรอองค์หญิงที่ห้องโถงกันหมดแล้ว" ลิลลี่รีบเตรียมสิ่งของขณะอธิบายบอก เหลือเวลาไม่มากแล้วหากหญิงสาวไปไม่ทันการณ์ อาจเปลี่ยนบรรยากาศเป็นอีกแบบนึง"รอ?รอเราทำไม?" ร่างอรชรค่อยๆลุกชันตัวขึ้นพิงหัวเตียงช้าๆ ไม่ได้รู้สึกกระวนกระวายตามพี่เลี้ยงสักนาทีเดียว แถมยังยกมือชี้ว่าจะเลือกใส่ชุดแบบไหนมากกว่า ท่าทางใจเย็นสลับกัน"ก็ไปสัญญาอะไรกับองค์ชายไว้ล่ะคะ ถ้าช้าอีกนิดเผื่อพวกท่านเปลี่ยนใจ ลิลลี่ไม่มาป...." แค่ลิลลี่พยามบอกยังไม่ทันจบประโยคดี

6เดือนผ่านไป......"หนูเดินให้ช้าลงหน่อยสิ" เสียงเข้มเอ่ยบอกขณะประคองร่างภรรยาสาวที่ตั้งครรภ์อีกแค่เดือนเดียวก็จะคลอดแล้ว แม้รู้ว่าเป็นทารกแฝด แต่เธอไม่ยอมบอกสักทีว่าทารกเพศอะไร ทุกเวลาที่ไปตรวจครรภ์หมอเองยังไม่กล้าบอก หากภรรยาสาวไม่อนุญาต"หนูก็ช้าลงตั้งเยอะ อยากเม้าท์กับมิจะแย่แล้ว" โนวารีบเดินจ้ำอ้าว มาหามินิทที่มาเยี่ยมถึงบ้านกับปืน เขาอุ้มเด็กทารกพึ่งจะคลอดไม่กี่เดือน มีหน้าตาหน้าชัง รูปลักษณ์จากมาเฟียหนุ่มสุดโหด กลายเป็นดูอ่อนโยนยามอุ้มลูก"อยากเห็นพี่เป็นแบบนี้มั่งหรอ" สกายกระซิบข้างหูภรรยา ที่ยืนยิ้มกับท่าทีพ่อลูกอ่อนของเพื่อนเขา มือใหญ่โอบหลังบาง ในตอนนี้น้ำหนักเพิ่มขึ้นหลายกิโล ครั้นจะห้ามเวลากินเกินเกณฑ์ น้ำตามหาศาลของคนท้อง ราวกับสั่งเรียกได้ ต้องจำยอมใจอ่อนลง แถมช่วยตามหาเมนูใหม่ๆ"หนูเชื่อว่าพี่สกาย จะเลี้ยงลูกเราตามสไตล์พี่ ได้ดีอยู่แล้วค่ะ" เธอยิ้มหวานให้สามี จนเขาหมั่นเขี้ยวหยิกแก้มกลมเบาๆ สำหรับคนที่กำลังจะได้ทำหน้าที่พ่อ ย่อมเห่อต่างๆ นาๆ เลือกซื้อของใช้ทารกด้วยตัวเองทุกอย่าง"ปากหวานจังนะ สงสัยพี่ต้องเสียเงินซื้อของขวัญให้อีกแล้ว" เขาเองไม่รู้ทำไมมีนิสัยตามใจภรรยาค

คฤหาสน์......"อ๊ะ...เดี๋ยวหนูทำเองค่ะ" ทันทีที่ความเย็นจากผ้าขนหนูชุบน้ำสัมผัสกับผิวบาง โนวาสะดุ้งตัวตื่น ภายในห้องนอนใหญ่ เดิมทีคือห้องนอนของมาเฟียหนุ่ม แต่พอจะแต่งงานก็รีบตกแต่งขยายส่วนจนกว้างออกมาก เพื่อจะรองรับในอนาคตต่อ"นอนเถอะ หนูคงเหนื่อยมากแล้ว" เขายังนั่งอยู่ข้างเตียงนอน ถือผ้าไล่เช็คตัวทำให้ภรรยา เพราะว่าเธอหลับมาตั้งแต่ในรถ ดูสีหน้าจะอ่อนล้าค่อนข้างมาก แม้มือจะหนักตามประสาผู้ชาย พยามไล่ปลดชุดเดรสออก ลูบไล้ลำคอขาว ลงมาเนินอกตูม"พี่ขอโทษนะ ที่ให้ผู้หญิงคนอื่นแตะต้องตัว" น้ำเสียงเข้มอ่อนลง หากใช้นิสัยเด็ดขาดแบบเมื่อก่อน คงไม่ต้องเป็นแบบนี้ แต่ความอีกคิดนึง ภรรยาสาวค่อนข้างเปลี่ยนนิสัยมากจากเดิม ด้วยเหตุผลอะไรซึ่งเขาจะพยามเข้าใจ"รู้ตัวก็ดีค่ะ ร่างกายพี่คือของหนู คนอื่นหมดสิทธิ์!" มือเล็กรีบจับเข้ามือถือผ้าไล่ตัวเช็ดตัวเธออยู่ ขมวดคิ้วส่งสายตาดุ ราวกับว่าเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น ที่เป็นเจ้าของตัวเขา"ดุขึ้นเยอะนะ ตั้งแต่ได้เลื่อนขั้น" สายตาเข้มหรี่ลง ให้ความสนใจใบหน้าภรรยาที่แดงระเรื่อ ยามนิ้วยาวเลื่อนลูบเนินอกขาว"ไม่ได้ค่ะ สามีหนูหล่อหนูต้องหวง" ภรรยาสาวยิ้มหวานเยิ้มให้สามี

บ่อนคาสิโน......"นะๆพี่สกาย ขอให้พี่กาว์นสอนวาแปล๊บเดียวเอง" สองมือเล็กเกาะเข้าแขนของสามี หวังออดอ้อนตามนิสัย ยิ้มหวานกว้างที่เขาได้เห็นเพียงคนเดียว กระตุ้นใจแกร่งเต้นรัว อารมณ์ฉุนเฉียวเมื่อกี้หายไปพริบตา"ผมดูแลเอง พี่ไปเอาของเถอะ" ดูแล้วพี่ชายคงจะหวงภรรยาสาวมากกว่าที่จะเข้าใจ เมื่อเขารู้เรื่องของทั้งสอง จนวันแต่งงาน พี่ชายไม่เคยไม่ละเลยหน้าที่สามีสักครั้ง กาว์นเลยเอ่ยรับปากด้วยตัวเอง ส่งสัญญาณพยักหน้าให้เขาวางใจ"กลับบ้านค่อยคุยกัน" เสียงเข้มแข็งกว้างบ่งบอกการเอาจริง ลูกน้องร่ายล้อม และนักเสี่ยงโชคอีกมากที่มองกระทำของมาเฟียเจ้าของบ่อนอยู่ หากไม่เอาเป็นแบบอย่าง ต่อไปจากนี้ใครจะมาเคารพ..."กลับบ้านแล้ววาจะคุยด้วยนะคะ" เสียงหวานยังดังอยู่ในหัว เผลอยิ้มตามเมื่อนึกถึงใบหน้าใสของภรรยา ขนาดเขาพยามข่มน้ำเสียงดุ ไม่มีท่าทีจะกลัวแม้แต่น้อยสกายอนุญาตให้เธอเข้าไปในห้องทำงานน้องชาย ซึ่งมีข้อแม้ว่าไม่เกินครึ่งชั่วโมง เขาแยกไปตรวจงานก่อนจะมานั่งรอหน้าห้อง ในโซนรับแขกวีไอพี เพื่อจะไม่รบกวนการทำรายงานของภรรยา ที่ใกล้จะจบเร็วๆนี้"คุณสกายรอคุณกาว์นหรอคะ" นางแบบสาวตามสไตล์สุดเซ็กซี่ ที่เบิร์ดมือข

4 เดือนต่อมา................บริษัทเครื่องออกกำลังกาย"เบรน....ขอดูงานของอาจารย์เป็นตัวอย่างหน่อยนะๆ" เสียงหวานลากยาว นิสัยขี้อ้อนของน้องสาวฝาแฝด ยามก้าวขาเรียวเข้าห้องทำงานของเขา ซึ่งยังคงต้องสลับไปเรียนกับมาช่วยดูแลบริษัทด้วย"มาเพื่อขอรายงานแค่นั้นอะนะ พอมีสามีแทบจะไม่มาให้เห็นเชียว" เบรนทำหน้าน้อยใจ หยิบปึกเล่มรายงานส่งให้น้องสาว เธอนั่งลงพร้อมกับเปิดอ่าน เวลาอยู่ในบริษัท เขาดูสุขุมมากกว่าใส่ชุดนักศึกษาที่มหาลัยเสียอีก"รีบมีหลานส่งมาเป็นตัวแทนนะวาลูก แม่จะได้ไม่เหงา" ดวงมณีเร่งตามมาหาถึงในห้อง โอบไหล่มนก้มหน้าลง หอมแก้มลูกสาวอย่างคิดถึง ถึงแม้จะไปมาหากันที่บ้านบ่อยๆ ย่อมอดไม่ได้หากต้องห่างกัน พิชัยพยามห้ามและเน้นอยู่เสมอว่า ลูกสาวได้เลือกชีวิตของเธอแล้ว"นั่นสิสักสองคนตามเจ้าสกายบอก จะได้ไม่แย่งกันเวลาเลี้ยง ผลัดกันไปมาทีละบ้าน พ่อว่าดีนะ" พิชัยนึกถึงคำพูดของลูกเขยมาเฟีย ตั้งแต่โนวาแต่งงานไป เขาดูแลเธออย่างดีโดยที่ไม่มีอะไรให้น่าห่วงเลย แถมยังช่วยส่งเสริมบริษัท จนมียอดขายเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว"ใจเย็นๆนะคะ วายังไม่รีบอยากเที่ยวเล่นให้สนุกก่อน" ภาพในจินตนาการของใครหลายคน ถูกกระตุกดับ

"ขอหนูได้ใช้ชีวิตวัยรุ่นอีกหน่อยไม่ได้หรอ" เวลานี้ร่างบางถูกจับพลิกตัวพร้อมกันกับถอดชุดเจ้าสาวออก ได้ยลโฉมรูปร่างสัดส่วนภรรยาตามที่โหยหา เขาใช้แขนยันตัวไว้ ใช้สายตาคมเข้มเพ่งมองคนใต้ร่าง"ใช้สิตั้งครรภ์เก้าเดือน ใช้ให้คุ้มก่อนลูกจะคลอด" มือหนาไล้ลูบไล้ใบหน้านี้ที่ตกหลุมรักตั้งแต่วัยเด็ก กำเบาๆ ที่คอขาวระหง มีเสน่ห์ดึงดูดชวนน่ามอง ใจดวงน้อยเต้นระทึกตามจังหวะลูบไล้ แทบกลั้นหายใจตามเวลาที่ไล่ลงมาหยุดอยู่หน้าท้องราบ การกระทำของเขายากจะเดาจิตใจเวลานี้"ใจร้าย!" นิ้วชี้ยาวเริ่มถูกไถกลีบกุหลาบงาม ไรขนอ่อนปกปิดบางๆ รูปทรงสวยชวนน่ามอง แค่ใบหน้าหนาก้มดู กลิ่นหอมอ่อนๆ โชยเข้าจมูกใหญ่"อื้อ...บะ...เบา...หนู...เสียววว" ล็อคโคนขาอ่อนสองข้าง ก้มใบหน้าแนบชิด ลิ้นหนาเริ่มเลียติ่งเกสรยากจะหยุดยั้ง เกร็งปลายลิ้นกระดกรัวๆ กระตุ้นน้ำหวานรสอร่อย ร่างบางบิดเร้าแสนรัญจวนใจ เลื่อนมือเล็กกอบกุมผมดกดำ ขยุ้มกำไว้ตามแรงเสียวซ่านที่ได้รับ"หนูเป็นเจ้าสาวที่น่าเอามากนะ" เสียงเข้มแหบพล่าอย่างมีอารมณ์ปรารถนาถึงขีดสุด ดูดขบเม้มรอบโพรงรัก ดั่งสุมไฟราคะให้ทะเยอทะยานขึ้นสูง อุณหภูมิอุ่นจัดกับแรงกระดกรัวทำเธอ ดีดดิ้นไม่อาจ

วันวิวาห์นับว่าเป็นงานใหญ่ของตระกูลดังทั้งสองมารวมกัน บรรดาญาติและผองเพื่อน นักธุรกิจในแวดวงไฮโซถูกเชิญมามากมาย ที่โรงแรมสุดหรูชื่อดังในเครือญาติของเจ้าบ่าว เหล่าบอดี้การ์ดต่างคุมเข้มรักษาความปลอดภัย"เรามาเข้าพิธีกันนะครับ" เสียงพิธีกรในงาน เรียกแขกทุกให้อยู่ในความสงบ พร้อมเริ่มพิธีตามฤกษ์มงคล"เจ้าบ่าวแมร่งหล่อโครตพระเอก" ชาร์คเอ่ยขึ้น ดวงตาเข้มเบิกกว้างตลึง นั่งมองอยู่ที่โต๊ะวีไอพีโซนล่าง เพื่อนรักในชุดเจ้าบ่าว หล่อสง่างามมากที่สุด กำลังควงแขนเจ้าสาวขึ้นบนเวที เข้าพิธีวิวาห์สุดอลังการ"สมกับมัน" ปืนบอกเสียงเรียบ ไร้คำอธิบายชั่งเปรียบกับสิ่งใดมิได้ ให้ความสนใจกับภรรยาสาวที่อีกไม่กี่วันจะให้กำเนิดทายาทของเขา ลูบผมยาวสลวยอย่างเอ็นดู ก่อนออกมางาน เขาได้สั่งห้ามให้พักผ่อนอยู่บ้านแล้ว ถ้าไม่ทำหน้าน้อยใจคงไม่พามาฝืนร่างกาย"หมายถึงโนวาสมกับเฮียสกายใช่ไหม ผมเข้าใจถูกป่าว" เปเปอร์ที่นั่งอยู่เก้าอี้หลัง แทรกขึ้นถามระหว่างปืนและซีคิวนั่งข้างกัน ถึงเสียงไม่ดังมากก็พอที่ชาร์คได้ยินชัดสมควร"มึงไม่สงสัยสักวันจะตายหรอไอเปอร์" กาว์นช่วยดูแลแขกในงานแทนเจ้าบ่าว มาได้จังหวะพอดีกับเสียงที่กล่าวถึงพี่