Home / มาเฟีย / มาเฟียกำราบรัก / บทที่ 16 หมาบ้า

Share

บทที่ 16 หมาบ้า

last update Last Updated: 2025-10-18 18:10:56

@คฤหาสน์คาร์เตอร์

รถหรูที่มีมาเฟียหนุ่มนั่งอยู่ด้านในเคลื่อนตัวมาจอดลงยังคฤหาสน์คาร์เตอร์ ก่อนร่างสูงที่นั่งอยู่เบาะหลังจะเปิดประตูก้าวลงจากรถด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์อย่างมากเพราะยังรู้สึกโมโหคนที่ฝากรอยแผลไว้บนศีรษะไม่หาย

หากผู้เป็นพ่อไม่โทรเรียกมาพบเขาคงจะตามไปจัดการตัวต้นเหตุแล้ว แผลบนศีรษะไม่ได้ทำให้เขารู้สึกเจ็บสักนิดแต่เจ็บใจมากกว่าเขาจะต้องกำราบผู้หญิงพยศอย่างหงส์ฟ้าให้อยู่ใต้อาณัติให้ได้

"มาแล้วเหรอไอ้ลูกตัวดี" เสียงอันทรงพลังของคาร์เตอร์ดังขึ้นทันทีที่บุตรชายเพียงคนเดียวย่างกรายเข้ามาในบ้านทำเอาคนเป็นลูกอย่างเซริวถึงกับชะงักกับน้ำเสียงเกรี้ยวกราดของพ่อทั้งที่ปกติท่านไม่เคยพูดจาเสียงดังเกรี้ยวกราดแบบนี้กับเขามาก่อน

ได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้เดินเข้าไปนั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงข้ามผู้เป็นพ่อ ก่อนเปล่งเสียงถาม "ป๊ามีอะไรครับ เรียกผมมาทำไม"

"..."

คาร์เตอร์ไม่ตอบอะไรกลับเปิดคลิปที่หงส์ฟ้าส่งให้ แล้ววางลงบนโต๊ะตรงหน้าบุตรชายแทนคำตอบ

มาเฟียหนุ่มมองหน้าผู้เป็นพ่ออย่างงง ๆ ก่อนเลื่อนสายตาลงมองหน้าจอมือถือ คลิปบนหน้าจอทำให้เขารู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่ยังมีสีหน้าเรียบนิ่งเหมือนเดิมไม่ได้แสดงอาการใด ๆ ออกมาทั้งที่ในใจลุกเป็นไฟด้วยความโกรธไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครเป็นคนส่งคลิปนี้มาให้พ่อเขาดู

เขาประมาทผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างหงส์ฟ้ามากไปจริง ๆ คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะแอบอัดคลิปไว้ตอนนี้เขาแทบอยากจะพุ่งไปฆ่าเธอให้ตายคามือ แต่ก็ต้องสะกดกลั้นเอาไว้เพราะอยู่ต่อหน้าพ่อ

"อธิบายมาสิว่ามันคืออะไร แกจะมีอะไรกับผู้หญิงกี่คนป๊าไม่เคยว่า แต่พากันมาทำเรื่องคาว ๆ ในบริษัทป๊ารับไม่ได้"

ดวงตาคมกริบละจากหน้าจอมือถือตวัดขึ้นมองหน้าผู้เป็นพ่อแทนเมื่อท่านพูดจบ เขาพ่นลมหายใจออกมาอย่างนึกหงุดหงิด ก่อนไหวไหล่ตอบอย่างไม่สะทกสะท้าน "ตามที่เห็นครับผมไม่มีอะไรจะแก้ตัว"

"แกนี่มัน..." คำตอบและท่าทางสุดกวนประสาทของบุตรชายทำเอาคาร์เตอร์โกรธจนพูดอะไรไม่ออกไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาต่อว่าบุตรชายให้รู้สำนึกดีว่าตัวเองทำผิด ขณะที่อีกคนยังคงนั่งหน้านิ่งไม่ได้รู้สึกทุกข์ร้อนอะไร พูดตัดบทอย่างไม่แยแส "ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวก่อนนะครับ"

สิ้นเสียงพูดร่างสูงก็หยัดกายขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วก้าวเท้าเดินออกจากห้องรับแขกด้วยความเร็ว ก่อนจะต้องหยุดชะงักฉับพลันเมื่อได้ยินประโยคที่ผู้เป็นพ่อพูดตามหลังมา

"ฉันจะให้โอกาสแกอีกครั้ง...แต่ถ้าแกยังไม่เลิกทำเรื่องคาว ๆ ในบริษัทฉันจะปลดแกออกจากตำแหน่งผู้บริหารแล้วให้หนูหงส์ขึ้นบริหารแทน แล้วก็ไม่ต้องไปหาเรื่องหนูหงส์เขาล่ะ"

มาเฟียหนุ่มขบกราม กำหมัดแน่นด้วยความโกรธคำพูดของผู้เป็นพ่อทำให้เขาโกรธจนเลือดขึ้นหน้าอยากจะขยี้ตัวต้นเหตุให้แหลกคามือเสียเดี๋ยวนี้

"มึงอยากลองดีกับกูเองนะหงส์ฟ้า" น้ำเสียงดุดันคำรามในลำคออย่างเกรี้ยวกราดบ่งบอกถึงอารมณ์เจ้าของน้ำเสียงได้เป็นอย่างดีว่ารู้สึกเดือดดาลมากแค่ไหน ก่อนเท้าใหญ่จะก้าวเดินไปขึ้นรถหรูแล้วสั่งให้ลูกน้องขับกลับคอนโดด้วยความเร็วเพื่อจัดการกับตัวต้นเหตุ

วันนี้หญิงสาวทำให้เขาเจ็บทั้งตัวเจ็บทั้งใจตั้งแต่จำความได้ไม่เคยมีใครกล้าหือกับเขาเลย แต่เธอกลับกล้ากระตุกหนวดเสือที่นอนสงบนิ่งให้ตื่นตัว แล้วเธอจะได้รู้ว่าตัวเองคิดผิดที่กล้ามาแหย่เสืออย่างเขา เขาจะขย้ำเธอให้แหลกคามือและทำให้เธอสยบแทบเท้าของเขาตลอดไป

@คอนโดเซริว

มาเฟียหนุ่มพุ่งตรงไปยังห้องของหญิงสาวทันทีที่มาถึงคอนโดใช้คียการ์ดอีกอันที่มีอยู่เปิดเข้าไปในห้องอย่างถือวิสาสะ

เสียงเปิดประตูดังปังทำให้หงส์ฟ้าที่กำลังแต่งตัวอยู่ในห้องนอนเพลิน ๆ หลังจากเพิ่งอาบน้ำเสร็จสะดุ้งด้วยความตกใจ

"คงถูกคุณลุงดุมาแล้วสินะ...หึ" เธอเหยียดยิ้มมุมปากเค้นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใครมาเยือน ทว่าเธอหาได้รู้สึกกลัวสักนิดไม่เพราะรู้อยู่แล้วว่าเมื่อส่งคลิปไปให้พ่อของมาเฟียหนุ่มดูจะเกิดอะไรขึ้น

เธอเตรียมรับมือกับศึกในครั้งนี้ไว้แล้ว และลูกสาวเจ้าพ่อมาเฟียอย่างเธอไม่คิดจะหนีให้เสียศักดิ์ศรีด้วยขอสู้ให้ตายกันไปข้างหนึ่ง

ปัง ๆ!

"มึงเปิดประตูออกมาคุยกับกูเดี๋ยวนี้หงส์ฟ้า" เสียงทุบประตูห้องนอนเริ่มดังขึ้นพร้อมกับเสียงตะโกนแสนดุดันของมาเฟียหนุ่มที่ดังมาไม่ขาดสาย แต่เจ้าของห้องนอนอย่างหงส์ฟ้ายังคงหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่อย่างใจเย็น เธอล็อกห้องจากด้านในเขาคงเข้ามาไม่ได้นอกจากจะพังประตู

ปังๆ!

"กูบอกให้มึงเปิดประตู" ใบหน้าหวานแสยะยิ้มร้ายออกมาอย่างสะใจที่ทำให้คนด้านนอกโกรธเป็นหมาบ้าได้ฟังจากเสียงตะโกน และการเคาะประตูที่ดังสนั่นหวั่นไหวราวกับจะให้มันพังติดมือก็พอเดาได้ว่าเขาโกรธมากแค่ไหนแต่แล้วยังไง ยิ่งเขาโกรธจนอกแตกตายไปได้ก็ยิ่งดีอยู่ไปก็เป็นมารความสุขเธอ

"เชิญเป็นหมาบ้าไปสักพักนะ" เธอเลิกสนใจคนด้านนอกหยิบหูฟังแอร์พอร์ตขึ้นมาใส่เปิดเพลงฟังกลบเกลื่อนเสียงน่ารำคาญ แล้วเดินไปล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างสบายใจปล่อยให้มาเฟียหนุ่มโกรธเป็นหมาบ้าอยู่อย่างนั้น แล้วค่อยออกไปเผชิญหน้ากับเขาเมื่อเธอได้แกล้งจนพอใจแล้ว

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • มาเฟียกำราบรัก   The end

    วันเวลาหมุนเวียนดำเนินมาจนถึงวันที่มาเฟียหนุ่มกับหงส์ฟ้าแต่งงานกัน ตอนเช้าเป็นพิธีหมั้น พิธีแต่งงานแบบจีน และจัดงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสตอนเย็นที่โรงแรมงานเลี้ยงเลี้ยงฉลองมงคลสมรสของทั้งสองถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โตที่โรงแรมชื่อดังใจกลางเมืองฮ่องกงสมกับฐานะของสองตระกูลมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ ภายในงานถูกตกแต่งอย่างหรูหราด้วยฝีมือของออแกไนซ์เซอร์และเวดดิ้งแพลนเนอร์ชื่อดังระดับประเทศซึ่งทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีจนงานเลี้ยงฉลองเสร็จสิ้นลง"อ่อยย!..เมื่อยขาจัง" หงส์ฟ้าในชุดแต่งงานสีขาวแบรนด์ดังสั่งตัดเย็บพิเศษราคาครึ่งล้านล้มตัวลงนอนแผ่หลาบนเตียงร้องโอดครวญออกมาเบา ๆ หลังจากพ่อแม่ออกไปแล้วในห้องเหลือแค่เธอกับสามีป้ายแดง"หึ" มาเฟียหนุ่มที่กำลังถอดเสื้อสูทออกหลุดยิ้มออกมาอย่างนึกเอ็นดู ก่อนฟาดสูทไว้บนพนักเก้าอี้แล้วเดินไปนั่งลงบนเตียงยกขาเรียวขึ้นมาวางบนตักถลกกระโปรงชุดแต่งงานขึ้นไปกองบนขาอ่อนใช้มือบีบนวดไปตามเรียวขาสวยเบา ๆ เพื่อให้เมียสาวรู้สึกดีขึ้น"ขอบคุณค่ะ" ใบหน้าหวานผงกขึ้นขอบคุณผู้เป็นสามีด้วยรอยยิ้มหวาน ก่อนวางศีรษะราบกับเตียงเหมือนเดิมแล้วค่อย ๆ หลับตาลงด้วยความรู้สึกผ่อนคลาย ฝีมือนวดของสามีเธอ

  • มาเฟียกำราบรัก   บทที่ 59 รักคนไม่ผิด

    หลายวันต่อมา.."สวัสดีครับป๊าม๊า" มาเฟียหนุ่มกล่าวทักทายว่าที่พ่อตาแม่ยายที่นั่งอยู่ในห้องโถงอย่างนบน้อมพร้อมหย่อนสะโพกนั่งบนโซฟาฝั่งตรงข้ามทั้งสอง สรรพนามที่เขาเรียกพ่อแม่ของหญิงสาวเปลี่ยนไปเพราะทั้งสองสั่งให้เขาเรียกเหมือนบุตรสาวโดยให้เหตุผลว่าอีกไม่นานเขาก็จะเข้ามาเป็นลูกเขยของตระกูลหวงเฟยหงแล้ว"จ้ะ" พีชยิ้มรับ ส่วนหวงเฟยหงเพียงพยักหน้ารับน้อย ๆ ก่อนจะพูดขึ้น "ม๊าไปดูฤกษ์แต่งงานกับซินแสมาแล้วนะเร็วสุดคือเดือนหน้า""โอเคครับผมจะได้โทรบอกป๊ากับม๊า" มาเฟียหนุ่มพยักหน้ารับระบายยิ้มออกมาอย่างมีความสุขวันที่เขารอคอยใกล้จะเป็นจริงแล้ว"แล้ววันนี้จะมารับน้องไปไหนล่ะ" หวงเฟยหงพยักหน้ารับพร้อมถามต่อ"ปะ..""ไปช้อบปิ้งค่ะ" ไม่ทันที่มาเฟียหนุ่มจะได้ตอบอะไรเสียงของหงส์ฟ้าที่เพิ่งเดินลงมาจากชั้นสองก็ดังแทรกขึ้น มาเฟียหนุ่มขมวดคิ้วเป็นปมหันไปมองทางต้นเสียงด้วยแววตาตำหนิเพราะแฟนสาวพูดโกหกพ่อแม่ความจริงวันนี้เธอชวนเขาไปดูการแข่งรถต่างหาก"ผมกับน้องจะไปดูการแข่งรถครับ" เขาละสายตาจากแฟนสาวหันกลับมาบอกพ่อแม่ของเธอตามความจริงเพราะไม่อยากร่วมโกหกหากผู้ใหญ่ทั้งสองรู้ความจริงภายหลังคงไม่ไว้วางใจเขาแน่เผล

  • มาเฟียกำราบรัก   บทที่ 58 ผ่านการทดสอบ

    2 วันต่อมา..หงส์ฟ้านั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างห้องด้วยแววตาเศร้า หลังจากกลับมาจากอิตาลีผู้เป็นพ่อก็ไม่ยอมให้เธอออกพ้นบริเวณคฤหาสน์เลยเพราะกลัวว่าเธอจะบินกลับอิตาลี แถมยังยึดโทรศัพท์ไปอีกเพื่อไม่ให้เธอติดต่อกับมาเฟียหนุ่มเวลาผ่านไปแค่สองวันแต่มันช่างแสนยาวนานสำหรับเธอ เธอรู้สึกคิดถึงและเป็นห่วงมาเฟียหนุ่มมากไม่รู้ว่าป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง หรือถอดใจยอมแพ้เสียแล้วนี่ก็ผ่านมาสองวันแล้วแต่ยังไม่เห็นเขาโผล่มาสักที"เฮ้อ" เธอถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ก่อนสลัดความคิดฟุ้งซ่านออก แล้วลุกเดินออกจากห้องลงไปยังชั้นล่างเพื่อหาอะไรกินเพราะรู้สึกหิว"กล้ามากนะที่มาเหยียบถึงที่นี่" ทว่าเธอก็ต้องหน้านิ่วคิ้วขมวดเมื่อได้ยินเสียงดุดันของผู้เป็นพ่อดังแว่วมาจากด้านนอก หันไปถามแม่บ้านที่กำลังเดินผ่านไปด้วยความสงสัย "ข้างนอกมีเรื่องอะไรกันเหรอคะ""ไม่รู้ใครมาค่ะเป็นผู้ชายชื่อริว ๆ อะไรนี่แหละค่ะกำลังทะเลาะกับคุณหวงเฟยหงอยู่น.." ไม่ทันที่แม่บ้านจะได้พูดจบหงส์ฟ้าก็รีบวิ่งออกไปทันทีพอจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นคนที่มาก็คงเป็นมาเฟียหนุ่มนั่นเองดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อเดินออกมาเห็นภาพตรงหน้าที่ผู้เป็นพ่อยื

  • มาเฟียกำราบรัก   บทที่ 57 กีดกัน

    @คฤหาสน์คาร์เตอร์"พี่จะคุยเรื่องของเรากับป๊าจริงเหรอคะ หงส์ว่าอย่าเพิ่งเลย" หงส์ฟ้าหันไปเอ่ยกับมาเฟียหนุ่มที่นั่งข้าง ๆ ด้วยสีหน้าเป็นกังวลหลังจากรถจอดลงหน้าคฤหาสน์คาร์เตอร์เพราะเขาบอกว่าเมื่อกลับมาจะบอกเรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับเขาให้ผู้เป็นพ่อรับรู้ ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไงก็พร้อมน้อมรับ เธอกลัวเหลือเกินกลัวว่าผู้เป็นพ่อจะผิดหวังในตัวเธอและขัดขว้างไม่ให้แต่งงานกับมาเฟียหนุ่ม"ไม่ต้องกังวล..ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไงฉันก็จะยอมรับและเอาชนะอุปสรรคทุกอย่างให้ได้" มาเฟียหนุ่มยื่นมือไปกอบกุมมือเรียวแล้วบีบเบา ๆ เชิงปลอบประโลมพร้อมกับโน้มหน้ากดจูบหนัก ๆ บนหน้าผากมนด้วยความรักใคร่ "ค่ะ" หงส์ฟ้าระบายยิ้มอ่อน ๆ มองสบตาหนุ่มคนรักด้วยแววตาลึกซึ้งแม้ในใจจะรู้สึกกังวล แต่ก็เชื่อมั่นในตัวคนรักว่าเขาจะสามารถผ่านทุกอย่างไปได้ด้วยดีทั้งสองมองสบตากันอย่างลึกซึ้งเนินนานหลายนาที ก่อนมาเฟียหนุ่มจะละสายตาออกเปิดประตูลงจากโดยมีหงส์ลงตามไปติด ๆ จากนั้นก็พากันเดินเข้าไปในคฤหาสน์หงส์ฟ้าลอบกลืนน้ำลายเหนี่ยว ๆ ลงลำคออึกใหญ่ใจเต้นระรัวราวกับกล้องชุดเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อนั่งอยู่ในห้องโถงกับพ่อของมาเฟียหนุ่มด้วย

  • มาเฟียกำราบรัก   บทที่ 56 สวีท

    วันต่อมา..แสงแดดยามแปดโมงเช้าสาดส่องผ่านหน้าต่างกระจกเข้ามากระทบร่างเปลือยเปล่าของสองหนุ่มสาวที่นอนกอดกันภายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ปลุกให้ทั้งสองรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา"อื้อ" หงส์ฟ้าส่งเสียงครวญครางในลำคอเบา ๆ เพียงแค่ขยับตัวเล็กน้อยก็รู้สึกระบมกลางกายสาวเป็นอย่างมากเพราะหลังจากปรับความเข้าใจกันเรียบร้อยแล้วคนเจ้าเล่ห์ก็รังแกเธอทั้งคืนไม่ยอมหยุดไม่รู้ว่าเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกันทำเอาน้องสาวของเธอบวมช้ำไปหมด"อ๊ะ!" ร่างอรชรสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจเมื่อจู่ ๆ ร่างสูงที่นอนซ้อนหลังเลื่อนมือที่พาดบนเอวคอดขึ้นมาบีบเคล้นเต้าอวบของเธออย่างแรง"หงส์เจ็บนะ" ใบหน้าหวานเอียวไปต่อว่าคนด้านหลังที่นอนอมยิ้มอย่างอารมณ์ดีด้วยแววตาดุพลางแกะมือหนาออกจากเต้าอวบ ทว่าคนหน้ามึนหาได้สนใจเสียงดุไม่กลับฝังจมูกลงบนซอกคอระหงสูดดมกลิ่นกายหอม ๆ พร้อมบดเบียดความเป็นชายที่แข็งขืนกับบั้นท้ายกลมกลึงมือก็บีบเคล้นเต้าอวบไปด้วย"พี่เซริวหยุดนะ..เมื่อคืนพี่ก็รังแกหงส์จนไม่ได้นอนยังไม่พออีกเหรอ" เสียงหวานร้องท้วงด้วยความไม่พอใจเลื่อนมือลงไปดันสะโพกหนาที่กำลังบดเบียดก้นให้ออกห่าง"ก็เมียน่ากิน..กินยังไงก็ไม่อิ่มครับ" แรงเพียงน้อยไม่ได้

  • มาเฟียกำราบรัก   บทที่ 55 ง้อเมีย

    วันต่อมา.."เรือใครกัน" หงส์ฟ้าที่นั่งดื่มด่ำกับบรรยากาศยามเช้าบนชิงช้าใต้ต้นไม้ริมชายหาดพึมพำอย่างแปลกใจเมื่อเห็นเรือสปีดโบ๊ทแล่นตรงมายังชายหาดซึ่งไม่ใช่เรือของเพื่อนสาวที่เพิ่งออกไปเมื่อชั่วโมงก่อนแน่นอนเพราะเรือคนละสีกันดวงตาคมจับจ้องเรือที่ค่อย ๆ แล่นเข้ามาจอดริมชายหาดไม่วางตา ก่อนเธอจะต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นคนในเรือที่กำลังลุกขึ้นยืนใจดวงน้อยพานกระหน่ำเต้นไม่เป็นจังหวะ "พี่เซริว"เมื่อตั้งสติได้ก็รีบลุกขึ้นเดินกึ่งวิ่งไปที่บ้านด้วยความเร็วไม่อยากเห็นหน้ามาเฟียหนุ่มเพราะยังรู้สึกเคือง ๆ เขาอยู่ที่รวมหัวกับผู้เป็นพ่อโกหกเธอแม้จะไม่ได้รู้สึกโกรธมากเหมือนวันแรกแล้วก็ตามหมับ! ทว่าเธอก้าวเท้าเดินได้สามสี่ก้าวเท่านั้นก็ถูกมาเฟียหนุ่มพุ่งมากอดจากด้านหลังไม่รู้ว่าเขามาถึงตัวเธอตั้งแต่เมื่อไรกัน"จะหนีไปไหนอีก" มาเฟียหนุ่มกอดรัดร่างอรชรไว้แน่นราวกับกลัวว่าเธอจะหายไป ขณะที่คนถูกกอดพยายามออกแรงดีดดิ้นให้หลุดจากวงแขนแกร่งสุดแรงปากก็ร้องบอกด้วยความไม่พอใจ "ไม่ได้หนีแต่ไม่อยากเห็นหน้า""เกลียด" เธอเน้นคำว่าเกลียดเสียงดังลั่นยังคงออกแรงขัดขืนร่างสูงไม่เลิก "ปล่อยนะอย่ามายุ่งกับหง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status