LOGINตั้งแต่ผู้เป็นบิดาได้จากไป ชีวิตของเด็กสาวก็กลายจากหน้ามือเป็นหลังมือ ชีวิตที่เคยมีพร้อมทุกอย่างกลับกลายเป็นความขัดสนอย่างไม่น่าเชื่อ มีเจ้าหนี้มาทวงเงินไม่เว้นแต่ละวัน จนเธอต้องดิ้นรนทุกวิถีทางเพื่อหาเงินมาใช้หนี้ ลำพังรายได้จากการขายข้าวกล่องของคุณย่าก็ไม่เพียงพอ แต่ด้วยความที่มนลดาไม่เคยย่อท้อต่ออุปสรรค เธอจึงผันตัวเองเข้าสู่วงการตามรุ่นพี่อย่างเอมมี่ มนลดาตัดสินใจรับงานเป็นพริตตี้เพื่อเพื่อหาเงินมาจุนเจือครอบครัว แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่เคยคิดที่จะขายตัว เพราะเธอยังคงยึดมั่นในศักดิ์ศรีของตัวเอง
ความคิดของมนลดาล่องลอยไปกับความทรงจำที่ผ่านมาทั้งหมด ตั้งแต่คุณย่าที่คอยเลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เด็กๆ อย่างทะนุถนอม ความลำบากที่ผ่านมา หลังจากผู้เป็นบิดาจากไปและทิ้งหนี้สินเอาไว้ การต้องอดทนเพื่อจะได้มีวันที่ดีขึ้นในอนาคต แต่แล้วทุกอย่างก็พังทลายลงในพริบตาเมื่อคุณย่าล้มป่วยอย่างกระทันหัน
เงินทองจึงเป็นเพียงสิ่งเดียวในยามนี้ที่จะช่วยให้คุณย่าของเธอกลับมาเดินได้อีกครั้ง และการผ่าตัดในครั้งนี้ก็จะต้องใช้เงินจำนวนมาก ซึ่งเป็นจำนวนที่เธอไม่มีทางหาได้ในระยะเวลาอันสั้น ยกเว้นยอมทำตามข้อเสนอของโมเดลลิ่งสาวรุ่นพี่อย่างเอมมี่เท่านั้น
มันเป็นอะไรที่กดดันเหลือเกิน เมื่อทางเลือกมีเพียงทางเดียวและเงินจำนวนนั้นก็ต้องแลกมากับเรือนร่างที่เธอเฝ้าทะนุถนอม มนลดาคิดว่าชีวิตของเธอในตอนนี้ได้เดินมาจนถึงทางตันแล้ว ยังไงก็คงไม่มีทางเลือกที่ดีกว่า คุณย่าของเธอจะต้องได้รับการผ่าตัด
เด็กสาวทรุดตัวลงกับพื้นห้องอย่างสิ้นหวัง น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลรินอาบแก้ม เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจมอยู่ในทะเลทรายที่กว้างใหญ่เพียงลำพัง และหนทางเดียวที่จะรอดพ้นจากความตายได้คือการยอมแลกศักดิ์ศรีของตัวเองเพื่อแลกกับเงินทอง และนี่คือทางเลือกสุดท้ายของเธอ...
ช่วงเย็นหลังเลิกงานพาร์ทไทม์ที่ร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่ง มนลดาก็ตัดสินใจเดินทางไปหาเอมมี่สาวรุ่นพี่ที่รู้จักกัน เพื่อคุยรายละเอียดเกี่ยวกับงาน เอมมี่พาเธอไปแต่งหน้าแต่งตัว และบอกว่าช่วงหัวค่ำนี้จะให้เธอไปหาลูกค้าที่โรงแรม มนลดาทำตัวไม่ถูกตื่นเต้นก็ตื่นเต้น กลัวก็กลัว มันรู้สึกกังวลไปหมด เอมมี่สอนว่าให้มนลดาอ่อยลูกค้าคนนี้สุดฤทธิ์ เพราะเขานั้นกระเป๋าหนักมาก แต่เธอก็คงไม่กล้า ได้แต่เออออไปกับสาวรุ่นพี่
“หนูขอดูรูปลูกค้าหน่อยได้ไหมคะ” เสียงของมนลดาแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน จนถึงป่านนี้เธอก็ยังลังเลกับการตัดสินใจของตัวเอง
“อ๋อ เอาสิ นี่ไง” เอมมี่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเลื่อนหน้าจอเพื่อหารูปของเดวิด ก่อนจะยื่นให้มนลดาดูพร้อมกับน้ำเสียงที่เจือความตื่นเต้น
“เป็นไง!!!...เค้าหล่อกว่าที่หนูคิดไว้มั้ยล่ะ...บอกเลยถ้าพี่สาวเท่าหนูละก็...พี่เสนอตัวให้เขาไปแล้ว” สายตาของมนลดากวาดมองไปยังภาพถ่ายในหน้าจอโทรศัพท์ของเอมมี่ ชายหนุ่มในภาพมีใบหน้าที่หล่อเหลาก็จริง แต่มันไม่ใช่ความหล่อที่ดูเป็นมิตร หากแต่เป็นความหล่อที่เต็มไปด้วยอำนาจและอันตราย ดวงตาคมกริบสีฟ้าครามที่สะท้อนความลึกล้ำยากจะหยั่งถึง รอยสักบนแขนเพิ่มความน่ากลัวให้เธออยู่ไม่น้อย มนลดารู้สึกเช่นนั้น!
“อย่างน้อยพี่ก็ไม่ให้ไอ้พวกแก่ๆ หัวล้านลงพุงมาเปิดซิงหนูหรอกน่า...” เอมมี่พูดพร้อมกับยิ้มขำ
“แล้วเขาโสดหรือเปล่าคะ” เธอถามเพราะไม่อยากมีปัญหาในภายหลัง
“โสด แต่ก็คงเจ้าชู้ ไม่รู้สิ!!... แต่พี่ก็ไม่เห็นเค้าจะควงใครเป็นเรื่องเป็นราวสักที” เอมมี่ตอบอย่างไม่ใส่ใจ
“เขาพูดภาษาไทยได้ไหมคะ” มนลดาถามต่อ ก่อนจะยื่นโทรศัพท์คืนให้สาวรุ่นพี่
“ได้สิ คล่องเลยแหละ เขามาเมืองไทยบ่อยออก แต่หนูจะกลัวอะไร ภาษาอังกฤษหนูก็คล่องเป๋อเลยไม่ใช่เหรอจ๊ะ”
“มันก็ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ แล้วเค้ามาทำไมเหรอคะ” มนลดาถามด้วยความสงสัย และอยากรู้รายละเอียดของเขาให้มากกว่านี้
“เค้ามาทำธุรกิจโรงแรมอยู่ที่เมืองไทย ก็ไปๆ มาๆ นั่นแหละ” เอมมี่ตอบก่อนจะเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า และเล่ารายละเอียดของเดวิดให้เธอฟังอย่างคร่าว ๆ
“เปลี่ยนชุดของหนูด้วยนะ เอาชุดของพี่ไปดีกว่า ชุดนี้มันไม่เร้าใจเลย”
“ค่ะ”
หัวใจของมนลดาเต้นรัวอย่างบ้าคลั่งราวกลองศึก คำพูดของเอมมี่ดังก้องอยู่ในหู เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังยืนอยู่ปากเหว และก้าวต่อไปคือการทิ้งตัวลงไปยังเหวลึกที่เต็มไปด้วยอันตราย แต่ถ้าการกระโดดครั้งนี้จะช่วยชีวิตคุณย่าได้...เธอก็พร้อมที่จะทำทุกอย่าง
ตอนที่ 20 อาบน้ำก่อน NCมือหนาเลื่อนลงไปที่เรียวแขนเล็ก ๆ ของเธอ ก่อนจะจับยกขึ้นมาให้โอบรอบลำคอของเขาเอาไว้ เขาชะโลมฟองครีมทำความสะอาดใต้วงแขนให้เธออย่างแผ่วเบามนลดานึกดีใจที่ก่อนหน้านี้เธอตัดสินใจไปทำเลเชอร์มา มือของเขาเลื่อน ผ่านทรวงอวบอิ่มอีกครั้ง ทำให้ริมฝีปากอิ่มต้องสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างรุนแรง ในขณะที่นิ้วของเดวิดวนเวียนโดยรอบยอดอก ก่อนจะเริ่มต้นบีบคลึงเบาๆ เป็นเหตุให้เด็กสาวต้องแอ่นร่างโดยสัญชาตญาณหน้าอกอวบอิ่มแอ่นยัดใส่มือของเขาอย่างไม่อาย ถึงแม้จะสึกเจ็บแปลบบริเวณหัวนม ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันเป็นผลมาจากการปฏิบัติที่ไม่ค่อยปรานีของเขาเมื่อคืนนี้เดวิดไม่ได้อ้อยอิ่งอยู่ตรงนี้นาน แต่กลับเลื่อนมือลงไปยังหน้าท้องและท้องแบบราบของเธอ ลมหายใจของมนลดาถี่กระชั้นขึ้น พร้อม ๆ กับหัวใจที่เต้นเร็วราวกับไปวิ่งแข่งในสนามความเป็นชายที่แข็งแกร่งของเขาแนบชิดกับบั้นท้ายกลมกลึง การที่ได้รู้ว่าร่างกายของตัวเองทำให้เขารู้สึกแบบนี้มันช่างกระตุ้นอารมณ์เสียจริง เธออยากให้เขาหลงใหลในเรือนร่างของเธอเดวิดหยุดแล้วเอื้อมมือไปหยิบผ้าเนื้อนุ่มสำหรับถูตัว ขณะที่มนลดาหอบหายใจแนบอยู่กับแผงอกกว้างของเขา เธอต้อ
ตอนที่ 19 อยู่กับพี่ดีแน่ NCบ้านหรูหลังใหญ่ใจกลางกรุง เป็นที่พักอาศัยแห่งใหม่ที่เดวิดให้ช่างต่อเติมจนแล้วเสร็จเมื่อไม่นานนี้ มนลดาก้าวตามเขาเข้าไปในตัวบ้านด้วยความประหม่า หัวใจเต้นระรัวด้วยความกังวลภายในบ้านตกแต่งสไตล์โมเดิร์นคลาสสิก ดูเรียบหรูแต่แฝงไว้ด้วยความอลังการทุกซอกมุม พื้นหินอ่อนสีขาวนวลเงาวับสะท้อนกับแสงไฟจากแชนเดอเลียคริสตัลขนาดใหญ่กลางโถงรับแขก เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นดูมีราคาแพงไปเสียหมดผนังบ้านตกแต่งด้วยลายปูนเปลือยบางส่วน ดูดิบแต่ก็ยังคงความหรูหราเข้ากันได้อย่างลงตัว ส่วนประตูและหน้าต่างเป็นกระจกใสบานใหญ่ ทำให้มองเห็นวิวสวนที่จัดแต่งสไตล์ญี่ปุ่นด้านนอกได้อย่างชัดเจน มนลดากวาดสายตามองไปรอบ ๆ รู้สึกราวกับตัวเองหลุดเข้าไปอยู่ในหนังต่างประเทศที่เธอเคยดูภายในห้องนอนถูกตกแต่งอย่างหรูหราด้วยโทนสีขาวและเทาอ่อนๆ ตัดกันได้อย่างลงตัว ประตูบานเลื่อนที่ทำจากกระจกใสเปิดกว้างออกสู่ระเบียงขนาดใหญ่ที่เปิดโล่ง มีเพียงขอบปูนสูงกั้นไว้เท่านั้น และตรงกลางระเบียงมีอ่างอาบน้ำลายหินอ่อนสีขาวรูปไข่ที่ดูทันสมัยราวกับงานศิลปะ“คืนนี้มนคงอยู่กับพี่ไม่ได้หรอกค่ะ ไม่มีใครเฝ้าบ้านเลย” มนลดาเอ่ยด้วยน้ำ
ตอนที่ 18 น้ำลายมนลดาไม่รู้จะตอบกลับไปว่าอะไร เธอได้แต่รับฟังคำเตือนของโมบาย แม้จะไม่เคยเจออย่างที่เพื่อนพูดแต่ก็ยอมรับฟังจนจบ ก่อนจะรีบวางสายแล้วเดินกลับไปที่โต๊ะด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก“มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่ามน” เดวิดถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นสีหน้าของเธอไม่เหมือนเดิม มนลดาเงยหน้าขึ้นมองเขา ก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ“เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร” เธอตอบพร้อมรอยยิ้มฝืน ๆ“พี่ว่าเราไม่ควรมีอะไรปิดบังกันนะ ตั้งแต่มนรับโทรศัพท์เมื่อกี้ มนก็เป็นแบบนี้เลย”“ก็ได้ค่ะ ถ้าพี่อยากรู้”“ว่ามาสิ พี่ให้มนถามพี่ได้ทุกเรื่อง”“พี่เคยนอนกับคนที่ชื่อโมบายมั้ยคะ”เดวิดนิ่งไปครู่หนึ่ง“เคย...ทำไมมนรู้จักเธอด้วยเหรอ”“เพื่อนที่มหาลัยมนเองค่ะ”“เพื่อนสนิทเหรอ”“ก็ไม่เชิงค่ะ แต่เราแค่เคยรับงานเป็นพริตตี้ด้วยกัน” มนลดาอึกอักเล็กน้อย ก่อนจะตัดสินใจถามคำถามที่ค้างคาใจ“คือว่ามนมีคำถามจะถามพี่นิดหน่อยน่ะค่ะ”“ว่ามาสิ พี่ให้มนถามพี่ได้ทุกเรื่อง”“พี่ซื้อบริการจากเธอ หรือว่าคบหากับเธอกันแน่คะ”“หมายความว่าไง พี่ไม่เข้าใจ”“หมายความว่า พี่ซื้อบริการจากเธออย่างเดียว หรือคบหากับเธอด้วยไงคะ”“อ๋อ” เดวิดพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะ
ตอนที่ 17 มีแต่คนอิจฉาหลังจากส่งมนลดาที่มหาวิทยาลัย เดวิดก็กลับไปจัดการเรื่องงานต่อทันที แต่เขาก็ไม่ได้ปล่อยให้เวลาล่วงเลยไปเปล่าๆ เขาให้เลขาฯ โทรไปจองร้านอาหารสุดหรูเพื่อดินเนอร์กับมนลดาในเย็นวันนั้น และในขณะที่รถบ้านคันหรูของเขาเลี้ยวเข้ามาจอดในมหาวิทยาลัยก็กลายเป็นที่จับตาของสายตาผู้คนบริเวณนั้น เพราะไม่มีใครเคยเห็นรถยนต์ที่หรูหราขนาดนี้มาก่อน มันเป็นรถยนต์นำเข้า ที่เมืองไทยมีไม่กี่คันรถบ้านคันหรูจอดอยู่หน้ามหาวิทยาลัยอย่างโดดเด่น ตัวรถเป็นสีดำ มีหน้าต่างแบบกระจกดำที่สามารถมองเห็นได้จากข้างใน แต่คนข้างนอกไม่สามารถมองเห็นข้างในได้เลย ภายในกว้างขวางราวกับโรงแรมหรูเคลื่อนที่ได้ มีทั้งโซฟากำมะหยี่สีเทา โต๊ะกลางสำหรับวางของ หรือแม้กระทั่งหน้าจอโทรทัศน์ขนาดใหญ่สำหรับดูหนังฟังเพลงได้ตลอดเวลา เดวิดใช้เวลารอคอยในรถอย่างใจเย็น เขานั่งอ่านเอกสารเล็กน้อย ก่อนจะเอนกายลงนอนบนโซฟาอย่างสบายใจเขานอนหลับไปพักหนึ่ง ก่อนจะสะดุ้งตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงผู้คนจอแจที่ดังมากขึ้นเรื่อยๆ เขาจึงเหลือบมองออกไปนอกหน้าต่าง ก็เห็นเด็กสาวที่เขารอคอยเดินสวนผ่านหน้ารถของเขาไปแล้ว เดวิดรีบคว้าแจ็กเกตมาสวม ก่อนจะ
ตอนที่ 16 ทำตัวไม่ถูกเมื่อมาถึงโรงพยาบาล เดวิดไม่ยอมคอยอยู่ที่รถตามที่มนลดาบอก เขาตัดสินใจลงจากรถก่อนจะรีบจูงมือเด็กสาวขึ้นไปหาคุณย่าของเธอราวกับว่าเขารู้จักคุณย่าของเธอเป็นอย่างดี มนลดาพยายามจะดึงมือออกแต่ก็ไม่เป็นผลเดวิดจับมือเรียวบางเอาไว้แน่น มนลดาใจเต้นแรงด้วยความกังวล เพราะเธอไม่รู้ว่าเดวิดจะพูดอะไรกับคุณย่าของเธอบ้างหลังจากนี้ เขาดูจริงจังกับเธอไปทุกเรื่อง มนลดาได้แต่ภาวนาขอให้ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ก่อนจะรีบสาวเท้าตามเขาไปอย่างทุลักทุเล“พี่เดฟ…เรื่องของเราพี่อย่าเพิ่งไปบอกคุณย่านะคะ” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงกังวล“อ๋อ…คุณย่ามนรู้เรื่องของเราตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว” เดวิดหันมามองมนลดาด้วยสีหน้านิ่งเรียบแต่แววตาจริงจัง“ห๊ะ! แล้วพี่ไปบอกคุณย่าตอนไหน!!!” มนลดาถามอย่างตกใจ“ก็เมื่อคืนไง พี่ให้เลขาฯ มาจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายและย้ายคุณย่าไปที่ห้องพิเศษ พี่ก็บอกมนไปแล้วนี่”“แต่พี่ไม่ได้บอกเรื่องนี้นี่ค่ะ พี่บอกแค่ว่าจัดการเรื่องย้ายคุณย่าไปที่ห้องพิเศษเฉยๆ”“ก็เมื่อคืนคุณย่าถามคนของพี่เรื่องค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดไง” เขาอธิบายด้วยน้ำเสียงราบเรียบ“คุณย่าอยากรู้ว่าใครเป็นคนออกค่ารักษาทั้งหมด
ตอนที่ 15 กินส้มตำจนจุก NCมือหนาของเขาเอื้อมมาเค้นคลึงหน้าอกอวบใหญ่ ก่อนจะดูดกลืนร่องสวาทของเธออย่างเพลิดเพลินเด็กสาวดูดเลียไข่สองข้างให้เขาอย่างรักใคร่ เธอจ้องมองความใหญ่โตแทบจะไม่กะพริบตา ขณะที่เต้านมอวบของเธอก็กำลังถูกขยำขยี้อย่างสนุกมือเช่นกัน“มนจ๋า พี่ทนไม่ไหวแล้ว"“Let's make love, baby.”“I want to make love to you, my honey.” เดวิดพร่ำเพ้อด้วยความทรมานสิ้นเสียงมนลดาก็ยอมถอนริมฝีปากของตนเองออกจากท่อนเนื้อที่ขยายใหญ่เต็มเหยียด ก่อนจะผละขึ้นไปนอนหงายอย่างรู้งาน ใบหน้าของเธอยิ้มระรื่น ร่องสวาทเปิดเผยเต็มที่ มาเฟียหนุ่มรีบปราดเข้าประชิด ก่อนจะจับท่อนเนื้ออันแข็งโด่กดเข้าร่องสวาทอย่างแม่นยำ เขากระแทกมันเข้าไปอย่างรวดเร็ว“อูย!!!! พี่เดฟ!!!... อย่าดันเข้ามาเร็วสิคะ อืียยย!!! โอ๊ยยย ๆ มันจุก..หืก!!” มนลดาอุทานออกมาด้วยความจุดเสียด เมื่อร่างกายของเขาเริ่มเร่งจังหวะเข้ามาอย่างรวดเร็ว เดวิดชะงักเล็กน้อย มองใบหน้าหวานที่บิดเบี้ยวด้วยความรู้สึกหลากหลาย"พี่ขอโทษ แบบนี้ยังจุกมั้ยครับ" เขาผ่อนจังหวะลงมาเป็นเนิบนาบ“ไม่จุกแล้วค่ะ แต่พี่อย่าดันแรงนะคะ” เธอตอบ แต่แววตาเป็นประกายที่ซ่อนอยู่ภ







