Share

ของเล่นมาเฟีย 1

last update Last Updated: 2025-03-12 16:34:38

วรรณาดูสะใจอยู่ลึกๆ นั่นเพราะไม่เชื่อแน่นอนว่าเด็กในท้องของไพลินคือลูกของริโอ เจ้านายเธอไม่เคยปล่อยให้ผู้หญิงคนไหนท้อง 

“ใช่...เพราะฉันอยากได้ดีเอ็นเอของเด็กในท้อง ว่าจะมีเปอร์เซ็นต์ตรงกันกี่มากน้อย”

“ดะ...ดีเอ็นเอ” น้ำเสียงของไพลินฟังดูตะกุกตะกัก 

“สมัยนี้เทคนิคการแพทย์ล้ำสมัย ตรวจแค่ไม่นานก็รู้ผลแล้ว ไม่มีอะไรน่ากลัวสักนิด” แวบหนึ่งริโอยิ้มเหยียดออกมา มันช่างเป็นรอยยิ้มที่ไพลินไม่อยากจะเห็นนัก 

“ไพลินไม่ไปคะ ยังไงก็ไม่ไป” ไพลินยื้อแย่งนั่นเพราะเธอไม่มีวันไปตรวจดีเอ็นเอบ้าบอนั่นอย่างแน่นอน ไม่มีวัน 

“ถ้าไม่ไปก็ออกไปจากที่นี่และอย่ากลับมาเหยียบอีก รวมถึงอย่าเสนอหน้าไปให้ฉันเห็นเป็นอันขาด ไป!” เอ่ยจบริโอก็แทบจะโยนไพลินออกไปนอกบ้าน นั่นเพราะเขาไม่ชอบวิธีที่ไพลินกำลังทำ 

“ขะ...คุณริโอ” คนฟังอย่างไพลินถึงกับน้ำตาเอ่อ และไม่นานเธอก็ถึงกับปล่อยโฮออกมา เวลานี้ไพลินทั้งกลัวและรู้สึกผิด ก่อนจะปรี่เข้ามาคุกเข่าพร้อมกอดขาของริโอไว้ เพราะไม่อยากถูกเขาเขี่ยทิ้ง มันเร็วเกินไป

“ไพลินขอโทษค่ะ ไพลินไม่ได้ตั้งใจจะโกหกเรื่องนี้ ให้อภัยไพลินสักครั้งได้ไหมคะ”

“พล”

“ครับเจ้านาย” เสียงของพลลูกน้องคนสนิทของริโอขานรับดังขึ้น แล้วเดินออกมาเพื่อรอรับคำสั่ง 

“ออกไปส่งแขก”

“ครับ” 

“คุณกี้คะ คุณกี้ช่วยไพลินด้วย” ในเมื่อเวลานี้เธอพึ่งริโอไม่ได้แล้ว ไพลินก็ตรงดิ่งเข้ามาขอความช่วยเหลือจากยอดพธูทันที เธอถึงกับยกมือไหว้ยอดพธูทั้งน้ำตานั่นก็เพื่อขอให้เธอช่วย 

“ป้าวรรณพาคุณกี้เข้าบ้านไป”

“ค่ะคุณริโอ” วรรณาเอ่ยรับแล้วรีบพายอดพธูเข้าบ้านทันที แม้จะอยากช่วยแต่ยอดพธูก็ไม่รู้จริงๆ ว่าเธอต้องช่วยยังไง นั่นเพราะกฎสำคัญของผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาในชีวิตของริโอคือ...ห้ามท้องเด็ดขาด

ต่อให้รักหรือหลงมากแค่ไหน แต่ถ้ากล้าแหกกฎ ปล่อยให้ท้องขึ้นมาหรือแค่กุเรื่อง ริโอก็พร้อมจะเฉดหัวพวกเธอทิ้งได้ทุกเมื่อ กฎข้อนี้ ริโอใช้กับผู้หญิงทุกคนไม่เว้นแม้แต่กับยอดพธู 

สำหรับผู้ชายอย่างเขา ลูกคือบ่วงคล้องคอที่เขายังไม่ต้องการ เพราะในชีวิตเขานั้น ยังมีเรื่องสนุกๆ ให้ทำอีกมากมาย 

“คอยดูเถอะ สักวันคุณก็จะถูกเฉดหัวทิ้งเหมือนฉัน คอยดู” ไพลินตะโกนตามหลังยอดพธูอย่างริษยาที่ริโอนั้นเลือกเธอ 

“พลฉันบอกให้ไปส่งแขก” เสียงตะคอกดังมาจากริโอ ที่เวลานี้พลยังคงชักช้าไม่ออกไปส่งไพลินเสียที 

“ครับเจ้านาย” เอ่ยจบพลก็เข้ามาล็อคตัวของไพลินไว้ แล้วลากเธอออกไปนอกบ้าน ขณะนั้นไพลินจ้องมองริโอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ พร้อมกับสบตาเขาแล้วเอ่ยขึ้น 

“ฉันขอให้ผู้ชายมักมากอย่างคุณต้องทรมานด้วยความรักอย่างสาสม ขอให้คนที่คุณรักจริงทอดทิ้งคุณไปอย่างไม่ใยดี”

“น่าหงุดหงิดชะมัด” ริโอสบถออกมาอย่างหัวเสีย ขณะที่สายตายังคงจับจ้องไปที่ไพลิน กระทั่งเห็นเธอถูกลูกน้องของเขาโยนออกไปนอกบ้าน ตามด้วยกระเป๋าเดินทางที่คงหวังจะเข้ามาอยู่ที่บ้านเขาสินะ ไม่มีวัน

มาเฟียหนุ่มถอนหายใจออกมาหนักๆ ก่อนจะยืนปรับอารมณ์ให้กลับมาเป็นปกติ และเมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทางจึงเดินเข้าบ้าน โดยคนที่อยากพบในเวลานี้คือ...ยอดพธู

 

 

ริโอยอมรับว่าเขายังคงเป็นผู้ชายที่รักสนุก ไม่คิดจะผูกมัดตัวเองไว้กับผู้หญิงเพียงแค่คนเดียว และอีกหนึ่งเหตุผลสำคัญคือเขาเป็นมาเฟียที่ชีวิตนั้นแขวนอยู่บนเส้นด้ายของความอันตราย คำว่ามาเฟียทำให้เขามีทุกอย่างที่อยากจะมี แต่ก็ต้องแลกมาด้วยความเสี่ยงที่มากมายเช่นกัน

เขาไม่อยากรักใคร เพราะคำว่ารักทำให้เขาพะวง ความรักคือห่วงคล้องคอชิ้นใหญ่ รวมไปถึงลูกก็ยิ่งเป็นห่วงชิ้นที่ใหญ่กว่า ที่อาจทำให้ใช้ชีวิตลำบากมากกว่าที่เป็นอยู่ รวมถึงเหตุผลสำคัญคือที่ผ่านๆ มาเขามักจะถูกผู้หญิงที่คบหาด้วยกุเรื่องว่าท้อง เพื่อให้เขารับผิดชอบก็หลายหน นั่นจึงทำให้ระแวงจนไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ง่ายๆ อีก 

“วันนี้มีอะไรกิน” เสียงห้วนๆ เอ่ยถามขึ้นเมื่อเข้ามาในห้องครัว ที่เวลานี้ยอดพธูกำลังทำนั่นทำนี่อยู่ เขานึกแล้วไม่มีผิดว่าเธอต้องอยู่ในนี้

 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • มาเฟียทวงสิทธิ์รัก   จุดเริ่มต้นของคนทั้งคู่ (จบ)

    “ก็ที่เธอยังยื้อเวลา ไม่ช่วยเรื่องบ้านพ่อสักทีนี่ไง ไม่เรียกอกตัญญูจะให้เรียกว่าอะไร” ทัศนีย์จ้องมองยอดพธูด้วยแววตาแข็งกร้าว นี่ถ้าเข้าไปฉีกเลือดฉีกเนื้อได้ คงทำไปนานแล้ว “ฉันช่วยไปแล้ว”“โกหก”“ภรรยาผมไม่ได้โกหกครับ เธอให้คนนำเงินสดห้าล้านไปให้คุณที่บ้านแล้ว” เสียงของริโอดังขึ้น ชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องรับแขกทีหลัง เพราะไปเอาหลักฐานจากพลนั่นเอง “ฉันไม่เห็นรู้เรื่องสักนิด”“คนของผมบอกว่าวันนั้นได้ส่งเงินให้ลูกสาวคุณที่ชื่อโปรดปรานไป”“ไม่จริง เพราะถ้าได้เงินมาแล้ว ยายโปรดต้องบอกฉันสิ”“นี่ไงครับหลักฐาน” ริโอยื่นโทรศัพท์ให้ทัศนีย์ ซึ่งรูปที่เปิดค้างไว้คือรูปถ่ายของโปรดปราน ตอนที่เธอรับซองสีน้ำตาลไปจากมือของพล ริโอสั่งให้คนถ่ายรูปเก็บไว้เป็นหลักฐาน นั่นเพราะไม่เชื่อว่าครอบครัวนี้จะหยุดสร้างปัญหาให้ยอดพธู “หรือว่าเงินที่ไปยุโรปนั่นจะเป็นเงิน...” ทัศนีย์ถึงกับตาสว่าง เธอกำมือตัวเองแน่น ใจนั้นเต้นโครมครามเพราะความโกรธ ป่านนี้ โปรดปรานจะถลุงเงินที่ได้มาไปมากแค่ไหนแล้วทัศนีย์ลุกพรวดขึ้นแล้วกลับออกไปจากบ้านของริโอแบบไม่ลา ทันทีที่เข้ามานั่งในรถได้เธอก็กรี๊ดออกมาด้วยความอัดอั้น โกรธจนเลื

  • มาเฟียทวงสิทธิ์รัก   อยากได้คำตอบ

    เย็นวันนั้น ยอดพธูตัดสินใจเล่าเรื่องที่พ่อมาพบเธอที่บ้านให้ ริโอฟัง เพราะอยากให้ริโอรับรู้ด้วย แม้ชายหนุ่มจะรู้จากวรรณามาบ้างแล้วก็ตาม สีหน้าของริโอไม่ได้มีท่าทีกังวล เพราะเขานั้นพร้อมที่จะช่วยแต่ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับยอดพธู พอได้มานั่งฟังก็นึกสงสารเธอไม่น้อย เพราะถูกพ่อแท้ๆ ทอดทิ้งไปตั้งแต่เล็กๆ แถมยังไม่เคยเหลียวแลใดๆ ปล่อยให้เธอกับแม่อยู่กันอย่างลำบาก “กี้”“ค่ะ”“เรื่องนี้ถ้ากี้ไม่ยื่นมือช่วย ผมว่าก็ไม่ได้ผิดอะไร ผู้ชายบางคนก็แค่มีหน้าที่ทำให้เราเกิดมา แต่ไม่ได้ทำหน้าที่พ่ออย่างที่ควรจะทำ” ริโอเอ่ยขึ้น นั่นเพราะบนโลกใบนี้มีทั้งขาวและดำ ใช่ว่าคนเป็นลูกต้องกตัญญูต่อพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดแบบลืมหูลืมตา บางอย่างมันก็มีข้อยกเว้น “ถ้าไม่ช่วย กี้จะถูกว่าเป็นลูกอกตัญญูไหมคะ” นั่นคือสิ่งที่ ยอดพธูกังวล แต่ริโอกลับยิ้มเพราะเดาใจเธอออกว่าต้องคิดแบบนี้อยู่แน่ “ใครจะคิดยังไงก็ปล่อยเขาคิดไป เพราะเขาเหล่านั้นไม่ได้มารับรู้ความเป็นมาเป็นไปนี่ จริงไหม” ริโอยกมือขึ้นมาลูบศีรษะเล็กๆ ของยอดพธูไปมาอย่างเข้าใจ “หรือจะให้ผมจัดการเรื่องนี้ให้”“งั้นกี้ขอฝากคุณริโอด้วยนะคะ กี้...”“ผมเข้าใจ” ริโอเข้าใจควา

  • มาเฟียทวงสิทธิ์รัก   ครอบครัว

    เพราะมีหลานสาวตัวน้อยที่ชื่อว่าริชา ซึ่งกำลังน่ารักน่าหลง นั่นทำให้อิริคตัดสินใจที่จะย้ายกลับมาอยู่เมืองไทยอย่างถาวร แทนการไปๆ มาๆ ระหว่างไทยกับอิตาลี ซึ่งริโอและยอดพธูก็เห็นด้วยกับความคิดนั้นครอบครัวเป็นคำว่าครอบครัวมากขึ้น ริโอเป็นหัวหน้าครอบครัว เป็นสามี เป็นพ่อ เป็นเจ้านายที่ดีของทุกๆ คน ชายหนุ่มดูจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นตั้งแต่มีครอบครัวอย่างจริงๆ จังๆ ส่วนยอดพธูนั้นสิ่งสำคัญๆ ในชีวิตเธอตอนนี้ก็มีแค่ไม่กี่อย่าง หนึ่งคือริโอกับริชา สองก็คือครอบครัวและสามคือธุรกิจ ที่เวลาขยับขยายไปตามตลาดที่เปิดกว้างแต่บททดสอบอีกบทก็กำลังเดินทางไปหายอดพธู นั่นเพราะจู่ๆ พ่อของเธอที่ทอดทิ้งเธอกับแม่ไปตั้งแต่เด็กๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นที่บ้านแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย แม้จะสงสัยว่าพ่อรู้ได้ยังไงว่าเธออยู่ที่นี่ แต่ยอดพธูก็ไม่ปริปากถามออกไป “กี้...ไม่ได้เจอกันนานเลย สบายดีไหมลูก” วรุธเอ่ยทักทาย ยอดพธูขึ้นอย่างสนิทสนม ทั้งๆ ที่ไม่เคยเลี้ยงดูแต่ทำตัวราวกับเลี้ยงมาเองกับมือ “สบายดีค่ะ” ยอดพธูเอ่ยตอบนิ่งๆ แม้ชายตรงหน้าจะได้ชื่อว่าพ่อ แต่ยอดพธูกลับไม่เคยผูกพัน ไม่แม้แต่จะคิดถึงด้วยซ้ำ“อย่างนั้นเหรอ เรื่องแม่พ่อเสียใ

  • มาเฟียทวงสิทธิ์รัก   ความเร่าร้อนที่แสนคิดถึง 2

    และเมื่อต่างก็เปลือยเปล่า แรงดึงดูดที่มีต่อกันก็ยิ่งมากขึ้น ชายหนุ่มใช้ความเป็นชายที่เวลานี้ตื่นตัวเต็มที่เสียดสีไปมาอยู่แถวๆ ต้นขาของยอดพธู พร้อมกับโน้มใบหน้าลงไปจูบปากอิ่มอีกครั้ง กระทั่งเปลี่ยนมาเป็นจูบหน้าอกอวบอิ่ม ที่เวลานี้เต็มไม้เต็มมือของริโอเหลือเกิน “หน้าอกกี้มันใหญ่ขึ้น...ใช่ไหม” ริโอเอ่ยถาม ทั้งๆ ที่เขานั้นเห็นด้วยตาและพิสูจน์ด้วยมือกับปากมาแล้ว ว่าเวลานี้หน้าอกของยอดพธูใหญ่ขึ้นมาก อาจเพราะเธอต้องให้นมลูกริโอบีบคลึงฟ้อนเฟ้นหน้าอกของยอดพธูจนเธอเสียวซ่าน ยิ่งเวลาที่เขาใช้ปลายนิ้วบีบบี้เม็ดยอดที่กำลังแข็งเป็นไตนั่นด้วยแล้ว เธอก็ยิ่งทรมานก่อนจะสะดุ้งเฮือก เมื่อริโอรับมันเข้าไปไว้ในปาก เขาทั้งดูดและใช้ลิ้นตวัดไปมาอย่างช่ำชอง จนร่างของยอดพธูอ่อนระทวย ยากจะต้านทานเขาได้จริงๆ“อื้อ...” ยอดพธูเอ่ยรับได้เพียงแค่นี้ หน้าอกเธอใหญ่ขึ้นมากแบบก้าวกระโดดก็ว่าได้ นั่นทำให้เธอต้องเปลี่ยนไซซ์ชุดชั้นในใหม่ทั้งหมด ริโอลากผ่านปลายลิ้นร้อนๆ ลงไปบนร่างกายของยอดพธู จุดไหนสนใจเป็นพิเศษก็แวะทักทายนานหน่อย ก่อนจะกลับขึ้นไปมอบจูบให้ยอดพธูอีกครั้ง เขาจงใจบดเบียดสะโพกเข้าหาเธอ นั่นก็เพื่อกระตุ้นให้ยอ

  • มาเฟียทวงสิทธิ์รัก   ความเร่าร้อนที่แสนคิดถึง 1

    “ผมก็รักกี้ คนดีของผม” ริโอยิ้มหน้าบาน ก่อนจะดึงยอดพธูเข้ามากอด เขาเคยได้ยินคนพูดว่าฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ เมื่อก่อนเขาไม่รู้ความหมายของมัน แต่ทว่าเวลานี้เขาได้รู้และได้เข้าใจเป็นอย่างดี“คุณริโอ”“ครับ”“ปล่อยกี้” ยอดพธูดิ้นยุกยิกอยู่ในอ้อมกอดของริโอ สัมผัสจากเขายังคงทำให้เธอรู้สึกวาบหวามได้อย่างเคย “ไม่เอา”“อย่าทะลึ่งนะคะ ปล่อยกี้ก่อน”“ทำไม” เสียงแหบพร่าด้วยไฟปรารถนาของริโอดังขึ้นข้างๆ ใบหูเล็กๆ ของยอดพธู นั่นเพราะเขาต้องการเธอเหลือเกิน แต่ต้องข่มใจตัวเองไว้รอจนกว่าเธอจะพร้อมอย่างเต็มใจ ริโอไม่อยากหักหาญน้ำใจของยอดพธู ทั้งๆ ที่เธอได้ชื่อว่าเป็นเมีย “กี้ต้องไปให้นมริชา”“โอเคครับ ปล่อยก็ปล่อย” เหตุผลของยอดพธูไม่อาจทำให้ริโอแย้งได้จริงๆ “อีกครึ่งชั่วโมงกี้ก็น่าจะกลับมาแล้วค่ะ” พูดจบยอดพธูก็เดินจ้ำออกไปทันที ใบหน้าเห่อร้อนราวกับคนเป็นไข้ ที่เธอกล้าพูดทิ้งท้ายบอกให้ริโอรอเธอกลับมาจากให้นมลูกแบบนั้นส่วนริโอถึงกับเอามือทุบหมอนอิงหนักๆ อย่าดีใจที่ยอดพธูจะกลับมาหา ทำแบบนี้อยู่หลายนาทีเพราะขืนตะโกนออกไป ลูกได้ตื่นและเขาก็พลอยจะอดไปด้วย ‘ผู้ชายร้ายๆ ในสายตาทุกคนอาจกลายเป็นผู้ชายอบอุ่น

  • มาเฟียทวงสิทธิ์รัก   ได้ยินจนจบ

    สองวันหลังจากนั้น ยอดพธูก็กลับมาที่บ้านของริโออีกครั้ง โดยครั้งนี้วรรณายังคงตามมาด้วย และยอดพธูก็ไม่ได้มาเพียงคนเดียว นั่นเพราะในอ้อมกอดของเธอมีลูกสาวตัวน้อยอยู่เมื่อมาถึงริโอก็พายอดพธูไปดูห้องนอนลูก ที่เขานั้นสั่งทำไว้เป็นพิเศษ ภายในห้องนอนถูกออกแบบเป็นอย่างดี รวมถึงมีของใช้ที่จำเป็นสำหรับคุณแม่อย่างยอดพธูทุกอย่างข้าวของหลายชิ้น อิริคเป็นคนจัดหาให้ โดยเฉพาะเสื้อผ้าที่คุณปู่ขยันซื้อมารอหลานคนนี้มากมาย จนถึงอายุห้าขวบเข้าไปแล้ว“ผมช่วย” สิ่งที่ริโออาสาเข้ามาช่วยนั่นคือการล้างขวดนมของ ริชา ซึ่งหลังจากนี้เขาจะยึดมาเป็นหน้าที่ของตัวเอง“กลับมาเหนื่อยๆ ไม่พักก่อนเหรอคะ” ยอดพธูเอ่ยถาม เพราะ ริโอพึ่งเข้าบ้านมาได้ไม่นานเท่านั้นเอง แม้จะอาบน้ำอาบท่ากินข้าวเย็นแล้ว แต่เขาก็ควรไปพักผ่อน“นี่แหละวิธีพักของผม วันนี้ลูกเป็นไงบ้าง” เสียงทุ้มที่แฝงไปด้วยความอบอุ่นและห่วงใยดังขึ้นข้างๆ ยอดพธู โดยที่มือนั้นก็ยังขะมักเขม้นกับการล้างขวดนม เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ริโอได้ทำ “งอแงเพราะท้องอืดนิดหน่อยค่ะ พอป้าวรรณเอามหาหิงค์ทาท้องให้ก็สบายตัวขึ้น พักนี้กินจุขึ้นด้วย ดูได้จากขวดนมที่ล้างแทบไม่ทัน” แค่ได้พ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status