ติ๊ง!
Nick52 : ผมมาถึงแล้วนะครับ รออยู่ห้อง 515
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นพร้อมกับข้อความจากผู้ชายที่บุญแก้วนัดเอาไว้ปรากฏบนหน้าจอโทรศัพท์
Kaewjaa : สักครู่นะคะ ฉันกำลังขึ้นลิฟต์
หญิงสาวในชุดเดรสเกาะอกสั้นสีดำพิมพ์ตอบกลับอีกฝ่ายก่อนจะเก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋าสะพาย เธอจำเลขห้องได้ขึ้นใจแล้ว นิ้วเรียวกดลงตรงชั้น 5 พร้อมกับหัวใจสั่นไหวอย่างรุนแรง
คนที่ไม่เคยแต่งหน้าจัดจ้านและแต่งตัวเซ็กซี่จัดเต็มแอบหนีบขาแน่นพลางดึงชายกระโปรงให้ร่นลงปิดบังขาอ่อนด้วยความไม่มั่นใจ
นี่ขนาดเธอยกแอลกอฮอล์ดื่มมาแล้ว 2 แก้วถ้วน ยังไม่สามารถปลดเปลื้องความอายที่หลงเหลืออยู่ให้หายไปสิ้นได้ แต่ก็ยังดีกว่าไม่จิบเบามาเลย
ช่างมันเถอะ เธอมาไกลขนาดนี้แล้ว จะถอยหลังกลับได้อย่างไร
ติ๊ง!
เสียงลิฟต์ดังขึ้นเมื่อเธอถึงชั้น 5 หญิงสาวร่างเล็กสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วก้าวออกไปเผชิญกับสิ่งที่กำลังรอตนอยู่
ก๊อกๆ!
เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาดูเลขห้องอีกครั้ง เมื่อเช็กจนแน่ใจแล้วมือขาวก็เคาะลงบนประตูบานใหญ่ซึ่งมีหมายเลขสลักไว้ว่า ‘515’
แอ๊ดด~
“มาแล้วเหรอครับ”
รอไม่นานประตูตรงหน้าก็ถูกเปิดออกพร้อมกับการปรากฏตัวของชายหนุ่มในชุดสูทสีดำเนี้ยบ เขาดูอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน แต่กลับสูงกว่าเธอมาก
และที่สำคัญ ใบหน้าเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์ยินดีหรือยินร้ายนั้นหล่อเหลาอย่างกับเบ้าหน้าฟ้าประทาน
บุญแก้วยืนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะสะบัดไล่ความคิดเหล่านั้นออกจากหัวเพื่อมาจดจ่อกับเป้าหมายของตนอย่างหนักแน่น
“เรามาเริ่มกันเลยดีมั้ยคะ”
พรึบ!
มือเล็กผลักอกแกร่งเข้าไปด้านในซึ่งเขาเองก็ไม่ได้ขัดขืน
“ฮึ พวกนั้นส่งคุณมาเป็นเครื่องบรรณาการให้ผมงั้นเหรอครับ คุณหนู”
เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับแค่นหัวเราะในขณะที่ขาแกร่งทั้งสองก้าวถอยหลังตามแรงผลัก กระนั้นคนตัวเล็กกลับไม่สนใจ เธอทำเพียงพยักหน้ารับส่ง ๆ ไปอย่างนั้นแต่ดวงตากลมกลับมองไปบนโต๊ะไม้ตรงโซนรับแขก ซึ่งมีขวดแก้วบรรจุบรั่นดีสีน้ำตาลอำพันสัญชาติไทยตั้งอยู่
ขอสัก 2 เป๊กแล้วกัน!
พรวด!
อึก!
“อ๊า!”
“นี่เธอ!”
ดวงตาคมจดจ้องร่างบางแพรวพราวเหมือนหมาป่าเตรียมตะครุบเหยื่อได้ไม่นาน นิ้วเรียวก็ต้องยกขึ้นชี้หน้าผู้หญิงตัวเล็กที่วิ่งปรุด ๆ ไปเทเหล้าใส่แก้วช็อตขึ้นกระดกต่อหน้าต่อตา
“คุณเอาสักเป๊กมั้ยคะ”
ใบหน้ากลมมนที่หันกลับมาเอ่ยชักชวนทำเอาชายหนุ่มนิ่งค้างไปพักหนึ่ง ในชีวิตเขาพบเจอผู้หญิงมาไม่น้อย แต่ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะเห็นคนสวยดูมีเสน่ห์เพราะคอขี้เหล้าเหมือนกันมาก่อน
อึก!
“อ๊า!”
เสียงครางกระเส่าดังขึ้นอย่างเซ็กซี่ ยิ่งดวงตาหวานหยาดเยิ้มจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ ทั้งยังปากหยักสีอ่อนที่กำลังเผยออย่างยั่วยวนนั่น มันช่างดึงดูดใจเขานัก
คนสงบนิ่งเริ่มร้อนรุ่มดั่งถูกไฟเผา ในเมื่อเธอเดินเข้ามาในถ้ำมังกรของเขาเอง อย่างนั้นก็ช่วยไม่ได้
ฟุบ!
“คนสวย ขอชิมเหล้าบ้างได้มั้ยครับ :)”
“โอ้ ตามสบายเลยค่ะ อุ๊บ!”
เขาขยับเข้าไปประชิดร่างบางจนแผ่นหลังอีกฝ่ายชนเข้ากับโต๊ะไม้ ใบหน้าคมคายโน้มลงไปใกล้ปากอวบอิ่มก่อนจะได้กลิ่นแอลกอฮอล์เคล้ากับลมหายใจอุ่น
“อื้อ!”
เพราะทนไม่ไหวอีกต่อไป ความนุ่มนิ่มจึงถูกประกบพลางดูดเม้มอย่างแรง เขารุกล้ำเข้าไปด้านในโพรงปากที่อ้าขึ้นประท้วงพลางตวัดเกี่ยวลิ้นเล็กเพื่อลิ้มรสขมละมุนที่เขาชื่นชอบ
พรึบ!
อ้อมแขนแกร่งช้อนร่างบางขึ้นอุ้มแล้วพาตรงไปยังเตียงนอนขนาดคิงไซซ์
พรวด!
ริมฝีปากของคนทั้งคู่ผละออกจากกัน ก่อนมือหนาจะกระชากสูทสีดำปาลงข้างเตียงพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกรวดเดียวอย่างชำนาญ ส่วนหญิงสาวผู้ถูกแอลกอฮอล์ครอบงำสติและร้อนรุ่มไปทั่วร่างก็เริ่มถอดชุดเดรสของตนทิ้งอย่างไม่ไยดี
เธอไม่มีแล้วความอาย มีแค่ความเมาเท่านั้น
พรึบ!
“เธอ!”
“เดี๋ยวฉันขึ้นเองค่ะ คุณนอนอยู่ข้างล่างนั่นแหละ”
เจ้าของแผ่นอกกว้างถึงกับตกตะลึงเมื่ออยู่ ๆ หญิงสาวใต้อาณัติกลับปีนป่ายขึ้นมาคร่อมบนตัวเขาแทน
เรือนร่างนวลเนียนหลงเหลือเพียงบราสีดำกับแพนตี้ลูกไม้ตัวจิ๋วสีเดียวกันเท่านั้น นั่นทำให้คนที่กำลังมองสำรวจไปทั่วผิวเนื้อขาวผุดผ่องลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่
เธอคนนี้...ภายนอกดูผอมบาง แต่จริง ๆ กลับซ่อนรูป เจ้าตัวอวบอึ๋มเป็นสัดเป็นส่วนจนน่าขย้ำ
แต่เขาดันไม่ได้อยู่ในตำแหน่งนักล่าซะด้วยสิ
“อ๊า~”
เสียงครางหวานดังขึ้นเมื่อแพนตี้ตัวจิ๋วเริ่มเสียดสีกับเป้ากางเกงขายาวซึ่งกำลังพองตัวใหญ่ยักษ์ด้วยภวังค์อารมณ์
“ฉันถอดเลยได้มั้ยคะ”
เหมือนเธอกำลังถาม แต่จริง ๆ หญิงสาวเพียงเอ่ยพึมพำกับตนเอง เพราะมือเล็กค่อย ๆ รูดซิปเป้ากางเกงของเขาลง สุดท้ายคนแทบทนไม่ไหวจึงช่วยถอดมันทิ้งไปซะ
แม้แต่กางเกงในของตน เขาก็กระชากมันออกเพื่อปลดปล่อยความเป็นชายลำใหญ่จากความอึดอัด
“ใหญ่จัง...”
“เดี๋ยวก่อน”
เสียงทุ้มต่ำดังลอดไรฟันออกมาอย่างข่มกลั้นเมื่อเห็นอีกฝ่ายเตรียมตั้งท่าจะจู่โจมตน มือหนาคว้าเอาถุงฟอยล์บนหัวเตียงมาฉีกออกก่อนจะสวมใส่บนแท่งทวนลำใหญ่เพื่อความปลอดภัยของพวกเขาทั้งคู่
พรวด!
ใบหน้าสวยผุดรอยยิ้มยั่วยวนก่อนมือขาวจะกระชากชั้นในส่วนบนและล่างของตนออกเช่นเดียวกัน
“ฉันไม่ให้คุณเสียเปรียบอยู่ฝ่ายเดียวหรอกนะคะ”
ดวงตาคมชะงักค้างพลางมองหน้าอกคับแน่นและยอดทับทิมสีชมพูสวย แล้วลอบกลืนน้ำลายลงคอ
สวบ!
“เธอ! อื้ออ”
“อ๊า~ ใหญ่จน...จุก”
เป็นอีกครั้งที่ชายหนุ่มตกอยู่ในอาการอึ้ง แต่รอบนี้กลับมีความเสียวปะปนจนเขาต้องกัดฟันแน่น
อยู่ ๆ ใครจะคิดว่าผู้หญิงบ้าดีเดือดด้านบนจะคร่อมตัวลงบนอาวุธลำใหญ่ของเขาทีเดียวมิดลำ
ความคับแน่นเบียดเสียดจนเอ็นเนื้อเขากระตุกด้วยความเสียววาบและแทบทนไม่ไหว กระนั้นคนตัวเล็กกลับไม่คิดปรานีกันเลยสักนิด
ปั๊ก! ปั๊ก! ปั๊ก!
“อ๊ะ! อื้อออ”
เจ้าตัวขยับขึ้นลงพลางหมุนควงเหมือนเขาเป็นควายเชื่อง ๆ ตัวหนึ่ง
ไม่เพียงแค่นั้น เต้าใหญ่สองข้างที่กำลังสั่นกระเพื่อมไปตามแรงเคลื่อนไหวยังล่อลวงสายตาคมได้เป็นอย่างดี
สีหน้าของเธอแม่งโคตรยั่วเขาเลย
“อื้ออ”
ความเซ็กซี่ของอีกฝ่ายทำเอาคนไม่เคยหลุดครางแม้จะถูกกรีดลึกด้วยมีดแหลม หรือถูกยิงด้วยกระสุนทองแดง นึกอยากร้องขอชีวิตดูบ้าง
ครืดด ครืดด
โทรศัพท์ตรงหัวเตียงสั่นระรัวไม่หยุด ทำให้แขนยาวของคนภายใต้การปกครองเอื้อมออกไปหยิบมันขึ้นมากดรับสาย
ไม่มีใครโทรหาเขาในเวลาแบบนี้ นอกจากลูกน้องคนสนิทอย่าง ‘อคิน’
‘นายท่าน คุณหนูเจสสิกามาถึงแล้วครับ’
“อืมม... ฮะ?”
เขาถึงกลับชะงักไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินสิ่งที่อคินกำลังรายงาน วันนี้หัวหน้าแก๊งอย่างเขามีนัดกับลูกสาวมาเฟียใหญ่ซึ่งบินตรงมาจากมาเก๊า
ชายหนุ่มก็นึกว่าหญิงสาวที่กำลังกระหน่ำเอ็นเขาอยู่คือคุณหนูคนนั้น
แล้วเธอคนนี้...ใครวะ?
“คิน มึงต้อนรับคุณหนูนั่นแทนกูหน่อยแล้วกัน วันนี้กูไม่ว่าง”
‘ครับ? แต่ว่า…’
“ตามนั้น กูติดธุระด่วนอยู่”
‘นายท่านโอเคใช่มั้ยครับ ทำไมเสียงเหมือนมีแผ่นดินไหว หรือตึกที่ไหนกำลังถล่ม—’
ติ๊ด!
เขาชิงตัดสายลูกน้องทันทีเมื่อสั่งการเสร็จ จะให้ผละจากธุระติดพันออกไปก็นึกเสียดาย
เธอคนนี้ไม่รู้โผล่มาจากไหน แต่แม่งโคตรเด็ด
เป็นครั้งแรกที่ชายชาตรีผู้องอาจและได้รับการยกย่องให้เป็นนายเหนือหัวยอมจำนนต่อผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง
เขาเริ่มรู้สึกว่า...การเป็นผู้ตามบ้างก็ ‘มัน’ ดีเหมือนกัน
บุญแก้วตื่นขึ้นมาอย่างหมดแรง ไม่รู้เมื่อคืนเธอจัดหนักไปกี่ท่า แม้จะเมาแต่ก็พอจำได้อยู่บ้างว่าตนงัดทุกเม็ดออกมาใช้
เมื่อคืนหญิงสาวทำเสียวแบบบ้าคลั่งจนปิดจบด้วยการสลบลงคาแผ่นอกกว้าง พอฤทธิ์แอลกอฮอล์จางหาย ความกระดากอายก็ผุดขึ้นมา
“ไม่เป็นไร มันเป็นเรื่องปกติ มันเป็นเรื่องปกติ…”
เธอพยายามท่องให้ตัวเองรู้สึกสบายใจขึ้นในขณะที่กำลังลุกไปเก็บชิ้นส่วนเสื้อผ้าของตน ซึ่งถูกทิ้งกระจัดกระจายอยู่บนพื้น
“เธอจะเอาเท่าไหร่”
เมื่อสวมใส่เสื้อผ้าจนเสร็จเรียบร้อย เสียงทุ้มของร่างที่นึกว่ากำลังนอนหลับอยู่อีกฝั่งหนึ่งของเตียงพลันดังขึ้น
เจ้าของแผ่นอกเปลือยเปล่าเอนหลังพิงหัวเตียงพลางมองมาที่เธอด้วยสายตาเรียบนิ่ง แต่หากสังเกตดี ๆ จะเห็นประกายวาววับบางอย่างปรากฏอยู่ในนั้น
“เราตกลงกันแล้วนี่ค่ะ ยินยอมกันทั้งคู่ เงินไม่จำเป็นหรอกค่ะ”
เธอสำรวจเรือนร่างของอีกฝ่ายแวบหนึ่งก่อนคิ้วได้รูปจะเผลอขมวดมุ่นเล็กน้อย กระนั้นหัวเล็กพลันส่ายไปมาอย่างไม่คิดอะไร และหมุนตัวเตรียมเดินออกจากห้อง
แต่เมื่อคิดได้ว่า ไหน ๆ ก็จะเจอกันเป็นครั้งสุดท้ายอยู่แล้ว อย่างน้อยเธอก็ควรชมเขาออกไปบ้าง
“ขอบคุณสำหรับเรื่องเมื่อคืนนะคะ คุณทำให้ฉันพอใจมากเลยค่ะ”
ทำให้พอใจมาก?
หัวหน้าแก๊งมาเฟียเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งพลางทวนคำพูดของหญิงสาวที่เพิ่งเดินออกจากประตูห้องไปในใจ
ชีวิตของมาเฟียเลือดเย็นอย่าง ‘เทพทัต’
ตลอด 30 ปีที่เกิดมาบนโลกใบนี้ ยังไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนพูดกับเขาเหมือนเห็นชายหนุ่มเป็น ‘เด็กเอ็น’ มาก่อน
เธอคนนี้เป็นคนแรก
ริมฝีปากเรียวกระตุกยิ้มอย่างชอบใจ เพียงคืนเดียวเขาก็ถึงกับเสพติดเซ็กซ์ของอีกฝ่ายเข้าซะแล้ว
แม่งโคตรเด็ด
หญิงสาวในชุดเกาะอกแทบอยากจะร้องกรี๊ดออกมาดัง ๆ เธอได้ลองเปิดประสบการณ์การนัด One Night Stand ครั้งแรกในชีวิต และมันก็ออกมาดีมาก ๆ
ชายหนุ่มที่เธอนัดทั้งหล่อ ทั้งฟิต น่าเสียดายที่เธอกำลังจะย้ายกลับไปอยู่บ้านเกิด ไม่อย่างนั้นคงขอนัดเขามาซ้ำอีกครั้งแน่
“เอ๊ะ?”
มือเล็กหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อกดเรียกรถไปส่งยังห้องพัก ทว่าหน้าจอทรงสี่เหลี่ยมกลับปรากฏสายที่ไม่ได้รับจากแอปพลิเคชันหาคู่เป็นสิบ ๆ สาย
Nick52 : ผมบอกเลขห้องผิดนะครับ ไม่ใช่ 515 แต่เป็น 415
Nick52 : คุณอยู่ที่ไหนแล้วครับเนี่ย
Nick52 : เฮ้ย! ไมหายไปเลยแบบนี้วะ คนรอมันเสียเวลานะเว้ย!
ใบหน้ามนเห่อร้อนด้วยความอับอายเมื่ออ่านข้อความของชายหนุ่มที่ตนนัดเอาไว้
เธอไปผิดห้องอย่างนั้นเหรอ ก็ว่าทำไมแผ่นอกกว้างที่เธอเห็นในรูปโพรไฟล์ไม่มีรอยสักลายมังกรสีดำเหมือนกับแผงอกแน่นที่หญิงสาวนอนซบตลอดทั้งคืน
แล้วสรุปเมื่อคืนเธอไปได้กับใครมา?
‘กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!’
บุญแก้วกรีดร้องในใจ เธออยากเอาหน้ามุดไถไปกับพื้นและขุดรูลงไปอยู่ใต้ดินเหมือนขี้ไก่เดือนให้มันจบ ๆ
(ขี้ไก่เดือน = ไส้เดือน)
และแล้วความปรารถนาของพวกเขาก็เป็นจริง เทพทัตและบุญแก้วมีลูกชายตัวน้อยด้วยกันหนึ่งคนชื่อว่า ‘บุญใต้ อนันไชยเดช’ ลูกสาวรูปร่างหน้าตาเหมือนแม่ ส่วนลูกชายเองก็ถอดแบบมาจากผู้เป็นพ่อเป๊ะ ๆ และที่สำคัญนิสัยยังเหมือนกันอีกต่างหาก เวลาล่วงเลยผ่านมาจนบุญเหนืออายุ 12 และบุญใต้อายุ 9 ขวบ เวลาไปซื้อของพี่สาวกับผู้เป็นแม่มักหายจ้อยเข้าร้านพวกของจุ๊กจิ๊กน่ารักกันเป็นชั่วโมง ปล่อยให้ลูกชายกับผู้เป็นพ่อยืนรอด้านหน้าจนขาเป็นตะคริว แม้พี่สาวจะดูเป็นผู้หญิงห้าว ๆ แต่เธอก็ยังชอบของน่ารักไปตามวัย “พ่อ ใต้เมื่อยแล้วอะ ตอนไหนแม่กับเหนือจะออกมา” “เหนื่อยก็ต้องอดทน การจะเป็นมาเฟียเราต้องมีร่างกายที่แข็งแรง ยืนแค่นี้จะเป็นไรไป” “มาแล้ว น่ารักมั้ย” สองพ่อลูกยืนขาแข็งอยู่หน้าร้านนานนับชั่วโมง สุดท้ายคนที่พวกเขารอคอยก็เดินออกมาเสียที บุญใต้มองตุ๊กตาหมีแพนด้าโง่ ๆ ในมือพี่สาวก่อนจะถอนหายใจ เขาอยากจะบ้า ถ้าวันหนึ่งมีแฟนแล้วต้องมายืนรอสาวจนปวดขาเหมือนพ่อ เขาไม่ขอมีหรอก แค่พี่สาวคนเดียว บุญใต้ก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว
ฟุบ! คู่สามีภรรยาทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่มพลางมองท้องฟ้ายามค่ำคืนด้านนอกประตูกระจกใส พวกเขาถูกบุพการีทั้งสองบ้านไล่ตะเพิดมาฮันนีมูน แต่จริง ๆ คือให้มาทำหลานอีกคนให้พวกท่าน ไม่ติดไม่ต้องหันหลังกลับ โดยเรื่องนี้เจ้าเหนือเป็นคนต้นคิด เด็กแสบชอบนักการถูกตามใจจากผู้หลักผู้ใหญ่ และไม่ต้องฝึกซ้อมหนักกับผู้เป็นพ่อ แค่เห็นหน้าเทพทัตเด็กหญิงตัวน้อยก็กรอกตามองบนรอแล้ว เด็กฉลาดและเจ้าเล่ห์เกินวัยคิดแผนการให้ผู้เป็นพ่อไปฝึกซ้อมหนัก ๆ กับแม่ของตนดีกว่า แบบนั้นเจ้าเด็กก็จะได้ทั้งน้องมาเป็นเบ๊ พ่อได้เพื่อนและเลิกยุ่งกับตน แถมยังได้กินของอร่อยไม่อั้นจากทั้งย่าและทวดอีก “วิวสวยเนาะ” เทพทัตเอ่ยขึ้นแหวกความเงียบ แต่พอหันไปมองดวงหน้ามนกลับเห็นภรรยาคนสวยถอนหายใจออกมา “สวย แต่บนนี้อาหารไม่ถูกปากเท่าไหร่เลย” บุญแก้วย่นหน้าด้วยความรู้สึกเซ็ง ๆ วิวด้านบนสวยก็จริง แต่ถ้าต้องมากินข้าวต้มหรืออาหารตามสั่งทั่วไป เธอรู้สึกว่ามันไม่ค่อยคุ้มกับการมาเที่ยวทั้งทีเท่าไรนัก “งั้นเหรอ ทำไมเมียพูดเหมือนอ่านใจผัวออกเลย” ใบหน้าคมก
บุญแก้วได้แต่ลอบถอนหายใจเมื่อตนปล่อยลูกสาวไว้กับผู้เป็นสามี ลูกสาววัยเตาะแตะโตขึ้นอย่างมหัศจรรย์ (ประชด) บุญเหนือเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากที่เคยเล่นตุ๊กตาและอยากเป็นเจ้าหญิง ตอนนี้กลับกลายเป็นเด็กห้าวคนหนึ่ง หากมีใครมาแหย่เข้า หมัดน้อย ๆ พร้อมสวนกลับไปทันที ก็สามีของเธอเล่นสอนศิลปะการต่อสู้ให้ลูกสาวตัวกะเปี๊ยกทั้งหมด ไม่ว่าจะมวย เทควันโด ยูโด ยิงปืน ไม่รู้จะสอนให้ลูกไปเป็นนักรบหรืออย่างไร “ย่า!” เสียงเล็กร้องดังมาจากสนามมวยกลางโรงยิมส่วนตัวพร้อมกับร่างเล็กของลูกสาว ซ้อมกับพ่อมาตั้งแต่เช้าจนสายยังไม่หยุดพักจนแก้มกลมขาวขึ้นสีแดงอย่างน่าเอ็นดู “วันนี้พอแค่นี้เถอะค่ะ” “เอางั้นก็ได้ครับเมีย” ร่างสูงหันมาพยักหน้าให้เมียก่อนจะยกมือขึ้นบอกลูกสาวให้หยุดพักได้ “เหนือ วันนี้พอแค่นี้ก่อนลูก” โครม! พอได้ยินเสียงสั่งหยุดจากพ่อ เด็กตัวเล็กวัย 4 ขวบพลันทิ้งตัวลงอย่างเหนื่อยล้า “วันนี้แม่ทำของโปรดลูกด้วยน้า” “กลับบ้านกันเถอะค่ะ!” บุญแก้วหลุดหัวเราะอย่างขบขันเจ้าของดวงตากลมส่องประ
3 ปีผ่านไป~ “เชิญครับองค์หญิง” มือใหญ่ผายมือไปทางประตูรถก่อนจะมีเด็กผู้หญิงตัวกลมจิ๋วก้าวขึ้นไปนั่งตรงเบาะด้านหลังของรถซีดานหรู ใบหน้าเล็กเชิดขึ้นจนมงกุฎบนหัวเอียงกะเท่เร่ “คิก ๆ” บุญแก้วในร่างอวบอั๋นกว่าเมื่อก่อนหลุดขำสามีของตนแล้วเดินขึ้นมานั่งบนเบาะข้างลูกสาว ปัง! “ออกรถเลยคิน!” ร่างสูงก้าวขึ้นมานั่งตรงเบาะข้างคนขับพลางสั่งการผู้เป็นลูกน้อง “อุบ!” แทนที่มันจะตอบรับคำสั่ง เจ้าตัวกลับหุบปากกลั้นขำจนหน้าดำหน้าแดง “มึงจะขำ มึงก็ขำออกมาดังๆ!” เทพทัตถอนหายใจแรงอย่างปลงตกกับโชคชะตา “ว้ากกกกกกกกกก ฮ่าๆ” แล้วลูกน้องเขาก็ขำจริง ขำแบบไม่เกรงใจใบหน้าเคร่งขรึมของเขาเลยแม้แต่น้อย “ขำมากมั้ย เดี๋ยวแม่งตัดลิ้นไปให้กากิน” “ชู่! อย่าเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้ลูกสิคะ” เสียงห้ามดังขึ้นมาจากด้านหลังเหมือนกองเซนเซอร์ มือขาวของภรรยาปิดหูเล็กทั้งสองข้างของเด็กหญิงในชุดกระโปรงเจ้าหญิงฟูฟ่อง นั่นทำให้เทพทัตหายใจแรงออกมาอีกครั้ง ผู้ชายตัวโตอย่
บุญแก้วมองตามควันโขมงจากธูปที่ปักอยู่เต็มกระถางบูชาหน้าสำนักหมอดูชื่อดังท้ายหมู่บ้านของตน สำนักหมอดูแม่ทองย้อยที่เดียวที่เดิม ซึ่งมีผู้คนต่อแถวยาวรอคิวอย่างมีความหวัง และแม่สามีของเธอก็เป็นหนึ่งในนั้น “คุณแม่พาแก้วมาที่นี่ทำไมเหรอคะ” “ก็พามาดูดวงน่ะสิจ๊ะว่าตอนไหนแม่จะได้อุ้มหลาน” ลูกสะใภ้ลอบถอนหายใจ เธอกับสามีเคยมีอะไรกันแบบไม่ใส่ถุงหนึ่งครั้ง แต่ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีลูกน้อยมาเกิด ตอนอยู่กับอดีตสามีคนแรกเธอก็ท้องยากแบบนี้ หญิงสาวไปตรวจเพื่อเช็กให้แน่ใจว่าตนเข้าข่ายภาวะมีบุตรยากหรือไม่มาแล้ว แต่หมอกลับบอกว่าร่างกายของเธอปกติ ไม่มีปัญหา แล้วอะไรกันที่มันมีปัญหา? แม่หมอทองย้อย...จะให้คำตอบได้จริง ๆ อย่างนั้นหรือ “อยู่ในหมู่บ้านของหนูแก้วเลย หนูเคยมาดูดวงกับแม่หมอบ้างมั้ยลูก แม่นรึเปล่า” แม่ย่าที่ได้ยินกิตติศัพท์ของแม่หมอทองย้อยมาจากคนอื่นเอ่ยถามไถ่ลูกสะใภ้ที่กำลังยืนขบคิดกับคำทายทักเมื่อหลายเดือนก่อน จะว่าแม่นไหมน่ะหรือ แม่หมอทักว่าตนจะได้ผัวรวยเป็นลูกครึ่ง สรุปได้ผัวรวย ล
“จะโอนให้ฉันจริง ๆ เหรอคะ” บุญแก้วมองสามีตาปริบ ๆ ไม่รู้ว่าวันนี้เขาเป็นอะไรถึงได้ใจป้ำขึ้นมาผิดปกติ “อืม เอาไปหมดเลย” เทพทัตลากภรรยาตัวน้อยออกจากบ้านตั้งแต่เช้าเพื่อมาจดทะเบียนสมรสใหม่ ทั้งยังโอนอสังหาริทรัพย์ที่ตนถือครองทั้งหมดให้เธออีกต่างหาก ทรัพย์สินทุกอย่างเขารื้อออกมาหมดเพื่อยกให้เธอ ไม่รู้มันเกิดอะไรขึ้นกับผู้เป็นสามีกันแน่ถึงได้ตื่นมากลายเป็นสายเปย์เกินเหตุขนาดนี้ “โอนให้เมียหมด จะได้ไม่มีคนมาแย่งผัวไปเพื่อหวังฮุบเอาสมบัติอีก” “แล้วไม่กลัวฉันชิ่งหนีเหรอคะ” “ถ้าเธออยากให้ผัวกลายเป็นขอทานข้างถนนก็ลองดู” บุญแก้วหลุดยิ้มกับคำพูดของคนด้านข้าง ที่แท้ก็กลัวประวัติศาสตร์ซ้ำรอยนี่เอง “นั่นน่ะสิคะ ใครจะอยากได้ผู้ชายที่มีแค่ตัวกับเสื้อแถมปุ๋ยกัน” “ถึงจะมีแค่ตัว แต่พกปลาข่อใหญ่นะครับ” เพียะ! “พูดอะไรเนี่ย” “หรือเมียจะเถียงว่ามันไม่เร้าใจ?” มือเล็กตีแขนอัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามเมื่อสามีเริ่มเปิดประเด็นเรื่องใต้น้ำ... “อะฮึ่ม! ผมว่าเจ้าหน้าที่น่าจะรอนา