Share

บทที่ 1444

Author: หว่านชิงอิ๋น
“กล่าวมาเถิด” ซีกุ้ยเฟยกล่าวอย่างมิใส่ใจ

ลั่วชิงยวนค่อย ๆ เอ่ยว่า “ฝ่าบาทเสด็จมายังตำหนักกุ้ยเฟยบ่อยครั้งหรือไม่เพคะ?”

เมื่อได้ยินดังนั้น ซีกุ้ยเฟยก็เลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจแล้วหัวเราะเบา ๆ อย่างมิอยากจะเชื่อ “เจ้าช่างกล้าถามเสียจริง”

“เจ้าคงหมายความว่าข้ามิรู้จักประมาณตน ฝ่าบาทมิได้เสด็จมายังตำหนักข้าเลย แล้วข้าจะครรภ์ได้อย่างไรเช่นนั้นหรือ”

ซีกุ้ยเฟยสนใจหญิงสาวผู้นี้มากยิ่งขึ้น

นางยังมิเคยพบผู้ใดกล้าหาญถึงเพียงนี้มาก่อน

แต่ก็ดีแล้ว นางต้องการผู้ที่กล้ากล่าวความจริง มิเช่นนั้นนางจะทราบได้อย่างไรว่าแท้จริงแล้วนางเป็นอะไรกันแน่

ลั่วชิงยวนมิได้ตอบคำ นั่นมิใช่สิ่งที่นางกล่าว

ซีกุ้ยเฟยกล่าวต่อไปว่า “จักรพรรดิเสด็จมาสองสามวันในแต่ละเดือน”

“ในช่วงวันที่ฮองเฮาทรงมีระดู”

ซีกุ้ยเฟยพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยแต่ลั่วชิงยวนกลับสัมผัสได้ถึงความขมขื่น

ดูเหมือนว่าซีกุ้ยเฟยจะทราบดีถึงฐานะของตนที่เป็นเพียงผู้มาแทนที่ฮองเฮา

“หากอาศัยเพียงรูปโฉม สักวันข้าก็ต้องร่วงโรยไป มีเพียงการให้กำเนิดโอรสธิดาเท่านั้นที่จะสามารถรักษาฐานะของข้าไว้ได้”

“เป็นถึงกุ้ยเฟย จะไร้โอรสธิดาได้อย่างไร”

“ถึงแม้ข้าจะรู้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
อัญชิษฐา คําเสียง
เป็นการทรมารคนอ่านแบบไม่รู้ตัว..เฮ้อชีวิตคนอ่านที่ต้องรอ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1444

    “กล่าวมาเถิด” ซีกุ้ยเฟยกล่าวอย่างมิใส่ใจลั่วชิงยวนค่อย ๆ เอ่ยว่า “ฝ่าบาทเสด็จมายังตำหนักกุ้ยเฟยบ่อยครั้งหรือไม่เพคะ?”เมื่อได้ยินดังนั้น ซีกุ้ยเฟยก็เลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจแล้วหัวเราะเบา ๆ อย่างมิอยากจะเชื่อ “เจ้าช่างกล้าถามเสียจริง”“เจ้าคงหมายความว่าข้ามิรู้จักประมาณตน ฝ่าบาทมิได้เสด็จมายังตำหนักข้าเลย แล้วข้าจะครรภ์ได้อย่างไรเช่นนั้นหรือ”ซีกุ้ยเฟยสนใจหญิงสาวผู้นี้มากยิ่งขึ้นนางยังมิเคยพบผู้ใดกล้าหาญถึงเพียงนี้มาก่อนแต่ก็ดีแล้ว นางต้องการผู้ที่กล้ากล่าวความจริง มิเช่นนั้นนางจะทราบได้อย่างไรว่าแท้จริงแล้วนางเป็นอะไรกันแน่ลั่วชิงยวนมิได้ตอบคำ นั่นมิใช่สิ่งที่นางกล่าวซีกุ้ยเฟยกล่าวต่อไปว่า “จักรพรรดิเสด็จมาสองสามวันในแต่ละเดือน”“ในช่วงวันที่ฮองเฮาทรงมีระดู”ซีกุ้ยเฟยพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยแต่ลั่วชิงยวนกลับสัมผัสได้ถึงความขมขื่นดูเหมือนว่าซีกุ้ยเฟยจะทราบดีถึงฐานะของตนที่เป็นเพียงผู้มาแทนที่ฮองเฮา“หากอาศัยเพียงรูปโฉม สักวันข้าก็ต้องร่วงโรยไป มีเพียงการให้กำเนิดโอรสธิดาเท่านั้นที่จะสามารถรักษาฐานะของข้าไว้ได้”“เป็นถึงกุ้ยเฟย จะไร้โอรสธิดาได้อย่างไร”“ถึงแม้ข้าจะรู้

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1443

    ซีกุ้ยเฟยกล่าวด้วยน้ำเสียงเชื่องช้าและใจเย็น แต่แฝงไว้ด้วยโทสะและความมิพอใจอันรุนแรงลั่วชิงยวนยิ้มแล้วกล่าวว่า “เมื่อก่อนเคยได้ยินกิตติศัพท์ความเย่อหยิ่งของกุ้ยเฟย วันนี้ได้มาเห็นกับตาก็ประจักษ์ด้วยตนเองแล้วเพคะ”“มิแปลกใจเลยที่ส่งคนไปลอบสังหารมู่หยวนหยวนเพียงเพราะนางงดงาม และกำลังจะเข้าวังเป็นพระสนม นางทำให้กุ้ยเฟยหวาดระแวงถึงเพียงนี้เลยหรือเพคะ?”เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของซีกุ้ยเฟยก็เปลี่ยนไปแต่นางกลับมิโกรธ ยกคิ้วขึ้นแล้วคลี่ยิ้ม “เจ้ามาแก้ต่างให้มู่หยวนหยวนหรือ?”“แท้จริงแล้วข้าก็ได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้เจ้ากับท่านนักบวชระดับสูงเคยไปจวนตระกูลมู่”“มู่หยวนหยวนหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย คงจะจากเมืองหลวงไปกับฉีหงแล้วกระมัง? พวกเขาสุขสมหวังกันก็ต้องขอบคุณข้า”“หากข้ามิได้จงใจปล่อยข่าวให้ฉีหงรู้ ฉีหงจะสามารถพาตัวมู่หยวนหยวนไปได้หรือ? ข้าได้ช่วยเหลือคู่รักคู่หนึ่งแต่เจ้ากลับกล่าวหาว่าข้าริษยานางที่นางงดงาม จึงคิดจะฆ่านางน่ะหรือ”เมื่อพูดจบ ซีกุ้ยเฟยก็ค่อย ๆ ยันกายลุกขึ้น พลางมองไปยังลั่วชิงยวนนิ้วเรียวเล็กแตะเบา ๆ ที่บ่าของลั่วชิงยวนลั่วชิงยวนถอยหลังไปก้าวหนึ่ง“ส่วนเจ้า ร่าง

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1442

    “ขออภัยที่มิได้บอกเจ้าตามตรง วันนี้ที่เชิญแม่นางเข้าวังก็ด้วยเรื่องที่ปรารถนานี้แล”“ถึงแม้บุตรีของข้าจะเป็นถึงกุ้ยเฟย แต่หลายปีมานี้กลับมิอาจตั้งครรภ์ได้”“เคยเชิญหมอหลวงมาตรวจเป็นการส่วนตัวหลายครั้งก็ไม่มีผู้ใดทราบอาการ จึงใคร่ขอให้แม่นางลั่วช่วยดูว่ามีสิ่งชั่วร้ายใดแอบแฝงอยู่หรือไม่”เมื่อได้ยินดังนั้น ลั่วชิงยวนก็ประหลาดใจเล็กน้อยแท้จริงแล้วที่ซีกุ้ยเฟยมิได้มีโอรส ก็เพราะนางเป็นเพียงตัวแทนของฮองเฮาเท่านั้นเมื่อครั้งนั้น ฮองเฮาถูกจักรพรรดิลงโทษกักบริเวณในตำหนักเย็นช่วงหนึ่ง ด้วยเหตุอะไรนางก็มิทราบแน่ชัด ในช่วงที่ฮองเฮาประทับในตำหนักเย็นนั้นเอง จักรพรรดิก็ได้พบกับหญิงสาวตระกูลซีนางมีรูปโฉมคล้ายคลึงกับฮองเฮา จักรพรรดิจึงโปรดปรานนางและเลื่อนขึ้นสู่ตำแหน่งกุ้ยเฟยในที่สุดแต่ต่อมาจักรพรรดิและฮองเฮากลับคืนดีกัน ความโปรดปรานที่มีต่อกุ้ยเฟยจึงมิได้เป็นเช่นเดิมอีกต่อไปนี่เป็นเรื่องที่ผู้คนมากมายทราบกันดีการที่ซีกุ้ยเฟยมิอาจตั้งครรภ์ได้ มิใช่เพราะจักรพรรดิมิได้เสด็จไปประทับที่ตำหนักของนางหรอกหรือนางเพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรกว่าอาจมีสิ่งชั่วร้ายแฝงอยู่“ท่านมิได้เชิญท่านนักบวช

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1441

    “ช่างเป็นที่น่าอัปยศแก่สำนักเรายิ่งนัก!”หากเมื่อครั้งนั้นล่วงรู้ว่าเวินซินถงจะกลายเป็นเช่นนี้ ลั่วชิงยวนย่อมต้องยับยั้งอาจารย์มิให้พาศิษย์น้องผู้นี้กลับมาด้วยประการทั้งปวงเวินซินถงโกรธเกรี้ยว “ลั่วชิงยวน เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมากล่าววาจาเช่นนี้!”สิ้นคำพูด เวินซินถงก็ตวัดฝ่ามือเข้าใส่ลั่วชิงยวนทันใดลั่วชิงยวนหลบหลีกไปด้านข้าง จากนั้นทั้งสองก็เข้าต่อสู้กันในตรอกแคบยาวฝีมือของเวินซินถงที่ปราศจากเซี่ยหลิงมิได้สูงส่งนัก ดังนั้นหลังจากต่อสู้กันหลายกระบวนท่าเวินซินถงก็ถูกบีบจนต้องล่าถอยทันใดนั้นเอง ร่างหนึ่งก็ร่อนลงมาที่พื้น“เจ้ากล้ารังแกคนของข้าอีกแล้วรึ? ดูเหมือนว่าบทเรียนที่ข้าเคยให้เจ้าไปนั้นยังมิเพียงพอ!” เฉินชีกล่าวด้วยน้ำเสียงดุดันแฝงไว้ด้วยจิตสังหารสีหน้าของเวินซินถงเปลี่ยนไป รีบกระโจนตัวขึ้นเหาะหนีไปในทันทีลั่วชิงยวนเองก็หมดแรงพิงกำแพงพลางยกมือกุมหน้าอกไว้เฉินชีตกใจพลันรีบเข้ามาประคองนาง “เป็นอะไรไป? มิสบายหรือ?”“กลับไปกับข้าเถิด”เฉินชีกล่าวพลางจะอุ้มนางขึ้นลั่วชิงยวนกลับยกมือผลักเฉินชีออก “ข้ายังมีธุระต้องทำ มิอาจกลับไปกับเจ้าได้”“แล้วข้าก็มิอ

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1440

    เวินซินถงจ้องมองลั่วชิงยวนอย่างอาฆาต เล็บจิกเข้าไปในฝ่ามืออย่างแรงนางพยายามอย่างมากที่จะเอาชนะใจกุ้ยเฟย เพราะหวังจะได้รับการสนับสนุนกระทั่งต้องลดสถานะของตนจากตำแหน่งนักบวชระดับสูงลงไปประจบตระกูลซี เพื่อที่จะได้มีโอกาสสนทนากับกุ้ยเฟยโอกาสที่นางอุตส่าห์ดิ้นรนมาจนได้แต่นายท่านซีกลับเชิญลั่วชิงยวนไปอย่างเต็มใจลั่วชิงยวนได้ไปอย่างง่ายดาย! เพราะเหตุใดกัน!“ดี ในเมื่อแม่นางลั่วรับปากแล้ว ข้าจะไปจัดการให้เรียบร้อย เรื่องเวลา… เป็นอีกสามวันได้หรือไม่?” นายท่านซีกล่าวด้วยความกระตือรือร้นลั่วชิงยวนพยักหน้า “ได้”นายท่านซีพึงพอใจอย่างยิ่งเดิมทีเวินซินถงมาเพื่อดูผลลัพธ์ เมื่อเห็นฉากนี้ก็รู้ผลลัพธ์แล้วท่าทีของนายท่านซีที่มีต่อลั่วชิงยวนนั้นกระตือรือร้นและเป็นกันเองเช่นนั้น แม้แต่กับนางที่เป็นนักบวชระดับสูงก็มิเคยได้รับ!ครั้งนี้เดิมทีนางกุมชัยชนะไว้ในมือแล้ว เพราะว่าจะได้รับการสนับสนุนจากกุ้ยเฟย แต่กลับถูกลั่วชิงยวนทำลายหมดสิ้นเวินซินถงกัดฟันหันหลังเดินออกไปลั่วชิงยวนก็กินอาหารเสร็จพอดี ในขณะที่กำลังจะกลับ นายท่านซีก็รั้งนางไว้ แล้วถามว่า “ตอนนี้แม่นางลั่วพักอยู่ที่ใด ข้าจะได้จ

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1439

    ลั่วชิงยวนรอแล้วรอเล่า จนกระทั่งหงไห่ปรากฏตัวนางจึงรีบวิ่งตามไป หงไห่หันหลังวิ่งหนีทั้งสองเล่นเกมวิ่งไล่จับกันในจวนวิ่งวนไปวนมาเกือบทั่วทั้งจวนเมื่อเหนื่อยก็หยุดพักสักครู่ พักผ่อนครึ่งชั่วยามแล้วจึงวิ่งต่อจนกระทั่งถึงยามดึกสงัดทุกอย่างจึงค่อย ๆ สงบลงลั่วชิงยวนเก็บวิญญาณของหงไห่ใส่ขวดไปเมื่อถึงรุ่งเช้า เสียงไก่ขันดังขึ้นนายท่านซีรีบเดินออกจากห้องด้วยความร้อนใจ มาหาลั่วชิงยวนที่นั่งพักอยู่บนบันไดหิน“แม่นาง เป็นอย่างไรบ้าง?”“ข้าเห็นสีหน้าเจ้ามิค่อยดีเลย”นายท่านซีมองนางด้วยสีหน้าเป็นห่วงลั่วชิงยวนตอบว่า “จัดการเรียบร้อยแล้ว”นางหยิบขวดใบนั้นออกมาให้นายท่านซีดูนายท่านซีเห็นเพียงกลุ่มไอสีดำก็เชื่อสนิทใจ “จัดการได้ก็ดีแล้ว จัดการได้ก็ดีแล้ว”“แม่นาง ของพรรค์นั้นจะมิกลับมาอีกแล้วใช่หรือไม่?”ลั่วชิงยวนตอบว่า “เมื่อปราบแล้วก็จะมิกลับมาอีก”“แต่ก็มีโอกาสที่จะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นอีก”“หากยังมีคนมุ่งเป้ามาที่นายท่านซีอยู่”เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของนายท่านซีก็เคร่งขรึมขึ้นมาขณะถามว่า “เช่นนั้นจะทำอย่างไรดี?”ลั่วชิงยวนค่อย ๆ ลุกขึ้นกล่าวว่า “วันนี้ข้าจะจัดวางอาค

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1438

    คำพูดของนายท่านซีช่างเฉียบคมยิ่งนักราวกับตบหน้านักบวชระดับสูงต่อหน้าผู้คน อับอายจนมิรู้จะหาทางลงอย่างไรใบหน้าของเวินซินถงมืดมน นางรู้สึกอับอายอย่างยิ่งแต่บัดนี้ความแค้นที่มีต่อลั่วชิงยวนในใจนางยิ่งปะทุมากกว่า ลั่วชิงยวนมองเวินซินถงอย่างท้าทาย จากนั้นก็ตอบนายท่านซีว่า “นายท่านซีโปรดวางใจ ข้าจะจัดการเรื่องนี้ให้ท่านอย่างเรียบร้อยแน่นอน”นายท่านซีพยักหน้า “เช่นนั้นก็รบกวนแม่นางแล้ว”จากนั้นนายท่านซีก็ให้คนจัดห้องพักให้ลั่วชิงยวน รอจนถึงยามค่ำลั่วชิงยวนถือกระสอบใส่งูออกจากบ้านตระกูลซีไปเวินซินถงยังคงมิยอมรับความพ่ายแพ้ และกล่าวกับนายท่านซีอีกหลายคำ แต่เมื่อลั่วชิงยวนหันไปมองก็เห็นเพียงสีหน้ารังเกียจของนายท่านซี ไม่มีแม้แต่จะเหลียวแลเวินซินถงเลยลั่วชิงยวนหัวเราะเบา ๆจากนั้นก็เดินออกไปหลายสิ่งหลายอย่างบนใต้หล้านี้ก็โหดร้ายเช่นนี้เมื่อมีฐานะที่สูงส่งแล้วก็ต้องมีความแข็งแกร่งเทียบให้สมกับสถานะ ผู้อื่นจึงจะยอมรับนายท่านซีมีอำนาจ จึงกล้าที่จะแสดงออกอย่างชัดเจนเช่นนี้ มิไว้หน้าเวินซินถงเลยแม้แต่น้อยถึงแม้คนอื่น ๆ จะมิกล้าแสดงออกอย่างชัดเจนเช่นนายท่านซี แต่ก็คงจะซุบซิบนินท

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1437

    ในขณะที่นางกำลังชั่งใจอยู่นั้น นายท่านซีก็สะบัดแขนเสื้อด้วยความโกรธเคือง“ช่างเถิด!”“พึ่งพาท่านนักบวชระดับสูงมิได้จริง ๆ!”นายท่านซีรีบสั่งการ “จงรีบไปติดป้ายประกาศเสีย ใครที่สามารถแก้ไขเรื่องยุ่งยากในบ้านตระกูลซีได้ ผู้นั้นจะเป็นแขกคนสำคัญของตระกูลซีของเรา สามารถยื่นเงื่อนไขและคำขอใด ๆ ก็ตามมาได้เลย! หากข้าสนองให้ได้ ข้าจะสนองให้แน่นอน!”ตระกูลซีเป็นตระกูลที่ร่ำรวยเป็นอันดับต้น ๆ ในแปดตระกูลใหญ่ ฐานะในเมืองหลวงก็สูงส่งยิ่งนัก มิว่าจะเป็นทรัพย์สินหรืออำนาจก็แข็งแกร่งมากคำมั่นสัญญาของนายท่านซีในครั้งนี้จึงดึงดูดใจอย่างมากไม่มีใครมิหวั่นไหวลั่วชิงยวนรอคอยคำพูดนี้มานานแล้วนางกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “มิจำเป็นต้องติดป้ายประกาศให้ยุ่งยากหรอก”“ข้าสามารถจัดการเรื่องในบ้านของนายท่านซีได้”เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของนายท่านซีก็เป็นประกายขึ้น จากนั้นก็สำรวจนางตั้งแต่หัวจรดเท้า “เจ้าจัดการได้จริงหรือ?”“ลองดูก่อนก็รู้ หากจัดการมิได้ นายท่านซีค่อยติดป้ายประกาศก็ยังมิสาย”กล่าวจบ ลั่วชิงยวนก็เดินตรงไปข้างหน้างูตัวหนึ่งที่ตัวหนาเท่าแขนนอนขดอยู่ในกอหญ้าคนอื่น ๆ ต่างถอยหลังกรูด มีเพียง

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1436

    เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนก็หันมองไปยังต้นเสียงนายท่านซีขมวดคิ้ว “เจ้าเป็นใครกัน? ไยจึงกล้าบุกรุกเข้ามาในบ้านข้า”บัดนี้คนในจวนวุ่นวายกันไปหมด ความสนใจทั้งหมดอยู่ที่งูเหล่านั้น ไม่มีใครสังเกตเห็นเลยว่าลั่วชิงยวนเข้ามาตั้งแต่เมื่อใดเมื่อเวินซินถงเห็นลั่วชิงยวนในวินาทีนั้น หัวใจของนางก็แทบหยุดเต้นในดวงตาเต็มไปด้วยความตกตะลึงและความหวาดกลัวนางกลับมาแล้ว!ลั่วชิงยวนกลับมาจากเมืองแห่งภูตผีอย่างปลอดภัย!สตรีผู้นี้มีชีวิตรอดกลับมาจากสถานที่เช่นเมืองแห่งภูตผีได้อย่างไร!เวินซินถงกัดฟันด้วยความแค้นลั่วชิงยวนเห็นปฏิกิริยาของเวินซินถงแล้วก็มั่นใจว่าอวี๋โหรวถูกนางจับตัวไปจริง ๆแม้กระทั่งโหยวเซียงก็ถูกเวินซินถงล่อลวงไปร่วมมือกัน วางแผนลวงนางไปยังเมืองแห่งภูตผี“ท่านนักบวชระดับสูงแปลกใจที่ข้ากลับมาหรือ?”“ท่านนักบวชระดับสูงทราบว่าข้าไปเมืองแห่งภูตผีด้วยหรือ?”ในดวงตาของเวินซินถงฉายแววโกรธแค้นลั่วชิงยวนยกยิ้มเย็นชา “ท่านนักบวชระดับสูงรู้จักโหยวเซียงหรือไม่?”เวินซินถงพยายามทำสีหน้าให้สงบนิ่งลั่วชิงยวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ข้าฆ่าโหยวเซียงแล้ว ก่อนตายนางบอกเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย รวมถึ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status