Share

บทที่ 120

Author: กานเฟย
“พ่อข้าล้มป่วยมาสิบกว่าวันแล้ว เขาไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ ไม่ต้องพูดถึงช่วยชีวิตคนอื่นเลย!”

“พี่ต้าหนิว ที่นี่ยังมีเงินอยู่สองสามตำลึง เจ้าเอาไปหาหมอที่อื่นให้ช่วยแม่เจ้าเถิด!”

“น้องเลี่ยว… ข้ารับเงินเจ้าไม่ได้หรอก! เจ้าเก็บไว้ให้พ่อเจ้าหาหมอเถิด!”

น้ำเสียงหลี่ต้าหนิวสะอื้นเล็กน้อย “คนดีไม่ได้รับสิ่งดี ๆ ตอบแทนเลย! หมอเลี่ยวเป็นคนดีถึงเพียงนี้ เหตุใดถึงจบลงเช่นนี้ได้!”

“โรงหุยชุนรังแกคนมากเกินไปแล้ว… น้องเลี่ยว เจ้าขายร้านโอสถแล้วพาพ่อเจ้ากลับบ้านเถิด! อยู่ห่างไกลจากเมืองหลวง โรงหุยชุนก็ไม่สามารถทำให้พวกเจ้าลำบากได้อีก!”

“อืม พี่ต้าหนิว เจ้ารีบไปหาหมอเถิด! อย่าให้เสียเวลาเรื่องอาการป่วยของแม่เจ้าเลย!”

“เงินนี่เจ้าเอาไป อย่าปฏิเสธเลย ข้าขายร้านโอสถแล้วก็จะมีเงินแล้ว!”

“น้องเลี่ยวเป็นบุญคุณใหญ่หลวงยิ่งนัก! แต่ข้ากลับเคารพไม่ได้!”

หลี่ต้าหนิวเช็ดน้ำตา เอาเงินยัดใส่ในอ้อมแขน แล้วแบกแม่กำลังจะไป แต่หมุนตัวไปเจอหลิงอวี๋เข้า

“ฮูหยินท่านนี้? มีเรื่องอะไรขึ้นหรือ?”

หลิงอวี๋เห็นน้องเลี่ยวคนนั้น ท่าทางอายุแค่สิบเจ็ดสิบแปดเอง สวมชุดยาวที่ซักจนขาว

เขาหน้าตาหล่อเหลา แต่ใบหน้ากลับเต็มไป
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2640

    ฉินซานจึงรีบพาหานเหมยไปอย่างรวดเร็วเผยอวี้ก็รู้สึกกังวลมาก รีบตะโกนใส่อูจา “อูจา สรุปเจ้ากังวลอะไรอยู่กันแน่?”“ถึงตำแหน่งที่ตั้งในยอดเขาเมฆนภาจะซับซ้อนเพียงใด ก็สามารถปกป้องคนในตระกูลของเจ้าได้!”“ต่อให้สมมุติว่ามีผีปีศาจอยู่จริง ขอเพียงเราร่วมแรงร่วมใจกัน จะเอาชนะพวกเขามิได้เชียวหรือ?”“เจ้าจะยอมให้คนในตระกูลของเจ้าตายด้วยน้ำมือของพวกนั้นจริง ๆ หรือ?”“ข้าจะบอกเจ้าไว้เลย หลังจากตีโต้การบุกระลอกนี้ของพวกนั้นได้ มิว่าเจ้าจะยอมไปหรือไม่ ข้ากับคนของข้าก็จะถอนกำลังแน่!”“ข้ามิสามารถปล่อยให้พี่น้องของข้าต้องตายอยู่ที่นี่ได้ ข้าต้องพาพวกเขากลับไปหาครอบครัว!”เซียวหลินเทียนมิอยู่ เผยอวี้กับฉินซานก็คือหัวใจหลักของกองทัพทั้งหมดสองสามครั้งที่ถูกพวกตระกูลใหญ่ล้อมโจมตี พี่น้องของพวกเขาทั้งสองต่างก็บาดเจ็บล้มตายไปมิน้อย เมื่อเห็นพี่น้องของตนลดลงในทุกครั้ง เผยอวี้ก็ยิ่งปวดใจและร้อนรนยิ่งนักเขาจะติดแหง็กอยู่ที่นี่มิได้อีกต่อไปแล้ว!“เจ้าคิดเอาเองเถิด!”เผยอวี้ทิ้งคำพูดนั้นไว้แล้วรีบออกไปอย่างรวดเร็วเขาไปถึงหน้าหมู่บ้านตระกูลอูช้าไปก้าวหนึ่ง จึงรีบพุ่งตัวขึ้นไปยังหอเฝ้ายามทันทีทันที

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2639

    เมื่อเผยอวี้และฉินซานเห็นท่าทีสิ้นหวังของอูจาก็รู้สึกหนักอึ้งขึ้นมาอูจาถือเป็นคนที่ค่อนข้างมีเหตุผลในตระกูลอู หากแม้แต่อูจายังสิ้นหวัง แล้วตระกูลอูจะทำอย่างไรเล่า?เผยอวี้กดไหล่ของอูจาอย่างสงบ“อูจา​ ฝนตกห่าใหญ่เช่นนี้มิรู้ว่าจะตกไปถึงเมื่อไร แม้ว่าเราจะมีเสบียงอยู่ แต่พวกตระกูลใหญ่ข้างนอกนั่นก็จับตามองอยู่ พวกเรามิอาจรับรองได้ว่าจะต้านไปได้นานแค่ไหน!”“หากตั้งรับไปเช่นนี้ มิช้าก็เร็วก็ต้องถูกโจมตีจนแตกพ่าย! ถึงเวลานั้นพวกตระกูลใหญ่เหล่านั้นไม่มีทางปล่อยพวกเราไปแน่!”ฉินซานก็เอ่ยขึ้นมาเช่นกัน “ข้ากับแม่ทัพเผยไปตรวจสอบที่ภูเขาด้านหลังมาแล้ว ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ยังมียอดเขาอีกหลายยอดเขาที่มิพังทลาย หากพวกเราย้ายคนออกไป ทำเช่นนี้บางทีอาจจะยังมีโอกาสรอด!”หานเหมยอยู่ข้าง ๆ ก็เอ่ยออกมาเช่นกัน “พี่ใหญ่อู แม่ทัพเผยกับแม่ทัพฉินพูดถูก หมู่บ้านตระกูลอูแห่งนี้อยู่กันแน่นขนัดเกินไป หากถูกโจมตีขึ้นมา เช่นนั้นทุกคนจะหนีมิทัน!”“ยามนี้เพื่ออาหารเล็กน้อยพวกตระกูลใหญ่เหล่านั้นยังลงมือกันใหญ่โตเช่นนี้ พวกสัตว์ที่อยู่รอบ ๆ ก็พากันหนีเข้าป่าลึกไปหมดแล้ว”“หากพวกเขาไม่มีของกิน พวกเขาก็จะยิ่งโหดเหี้ยมม

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2638

    นี่คือลูกชายของตน!นี่คือเลือดเนื้อที่เป็นสายเลือดของตน!เด็กในวัยเดียวกันกับเขายังคงอ้อนอยู่ในอ้อมแขนพ่อแม่อยู่เลย!แต่เขาอายุเพียงเท่านี้ก็ต้องแบกรับภาระหนักอึ้งของแคว้นเสียแล้ว!หลิงอวี๋รู้สึกสงสารเขาขึ้นมาจับใจ หากมิใช่เพราะที่แดนเทพยังมีคนอีกมากที่รอตนอยู่ นางก็มิอยากไปจากเขาเลยจริง ๆ“ท่านแม่… เยวี่ยเยวี่ยหวงแหนเสด็จแม่ที่สุดเลย!”มิรู้ว่าเซียวเยวี่ยฝันถึงสิ่งใด จึงพึมพำประโยคนี้ออกมาหลิงอวี๋นึกถึงเมื่อก่อนตอนที่คิดว่าเซียวเยวี่ยแยกมิออกระหว่างคำว่าชอบกับหวงแหน แล้วหลังจากนั้นจึงได้รู้ว่าเขาแยกออก แต่เขารู้สึกว่าหวงแหนสื่อถึงความรักที่เขามีต่อหลิงอวี๋ได้มากกว่าคำว่าชอบ“แม่ก็หวงแหนเยวี่ยเยวี่ยที่สุดเหมือนกันนะ!”หลิงอวี๋โน้มตัวลงไปจูบที่แก้มของเซียวเยวี่ยแต่อาจจะออกแรงมากไปหน่อย เซียวเยวี่ยจึงลืมตาขึ้นมา แล้วมองไปทางหลิงอวี๋อย่างงัวเงีย“ท่านแม่… ลูกฝันถึงท่านแม่พ่ะย่ะค่ะ!”“ท่านมิต้องการเยวี่ยเยวี่ยแล้ว!”เซียวเยวี่ยยังคิดว่าเป็นความฝัน จึงบ่นพึมพำออกมาหลิงอวี๋ยิ้มออกมาแล้วยื่นมือไปกอดเขาไว้ “แม่จะมิต้องการเยวี่ยเยวี่ยได้อย่างไร!”“แม้แต่ในฝันแม่เองก็ฝันถึงเยวี

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2637

    หลิงอวี๋นึกถึงตอนอยู่ในภาพมายาของเย่ซงเฉิงที่เห็นราษฎรไร้ที่อยู่และอาหาร นางจึงคิดว่าเมล็ดพันธุ์เหล่านี้น่าจะช่วยพวกเขาได้เป็นแน่ จึงรบกวนให้เกิ่งเสี่ยวหาวช่วยปลูกให้ตนและส่งเสริมอย่างเต็มที่หลิงอวี๋เล่าให้หลิงหว่านฟังคร่าว ๆ ถึงสรรพคุณของเมล็ดพันธุ์นั้น เมื่อหลิงหว่านรู้ถึงความสำคัญของเมล็ดพันธุ์เหล่านี้ นางก็รีบเอ่ยทันที “ข้าจะบอกเกิ่งเสี่ยวหาวให้แน่นอนเจ้าค่ะ! ที่ไร่นาของตระกูลเรามีที่ดินอยู่หลายสิบหมู่พอดี ให้เขาปลูกในที่ดินเหล่านี้ไปก่อนเถิด!”หลิงอวี๋พยักหน้า แล้วเอ่ยถามว่า “ท่านลุงสบายดีหรือไม่? แล้วท่านแม่ของเจ้าสบายดีเช่นกันหรือไม่?”หลิงหว่านตอบออกไปอย่างสบาย ๆ “ท่านพ่อสบายดีเจ้าค่ะ เวลาพักกลับไปก็ไปช่วยข้าดูแลพวกวัวนม!”“จริงสิ เขายังรับเด็ก ๆ ในหมู่บ้านต่าง ๆ เป็นลูกศิษย์ด้วยนะเจ้าคะ เวลาว่างก็สอนวรยุทธ์ให้พวกเขา เขาบอกว่าจะช่วยฝึกขุนพลให้กับฉินตะวันตก!”“ส่วนท่านแม่… ด้วยเกลี้ยกล่อมของข้า นางจึงยอมออกจากวัดแล้วเจ้าค่ะ ช่วงนี้นางเองก็มาช่วยข้าดูแลพวกวัวนมด้วยเช่นกัน!”หลิงอวี๋ได้ยินแล้วก็รู้สึกปลื้มใจมาก แม้ว่าตอนแรกท่านป้าจะเคยถูกจ้าวหรุ่ยหรุ่ยบีบบังคับให้ทำเรื่องที

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2636

    เซียวหลินเทียนเห็นสถานการณ์เช่นนั้นก็เอ่ยออกมาเช่นกัน “ฮองเฮาได้พูดในสิ่งที่ข้าคิดไปแล้ว ฮูหยินเผย พวกท่านก็รอเผยอวี้กลับมาก่อนแล้วค่อยคุยเรื่องแต่งงานเถิด!”องค์จักรพรรดิและฮองเฮาต่างก็เอ่ยเช่นนี้แล้ว หากฮูหยินเผยคิดจะทำตัวเอาแต่ใจบังคับให้หลิงหว่านตอบตกลงเรื่องการแต่งงานอีกก็ทำมิได้แล้ว นางจึงยอมตกลงด้วยความมิพอใจนักใต้เท้าเผยกังวลว่าฮูหยินเผยจะก่อเรื่องขึ้นอีก จึงรีบขอตัวลาและพานางไปพร้อมกับฮูหยินผู้เฒ่าเผยหลิงอวี๋บอกให้หลิงหว่านและท่านอดีตเสนาบดีอยู่วังก่อน อึกมินานนางกับเซียวหลินเทียนก็จะต้องกลับไปแดนเทพเพื่อพาพวกเผยอวี้กลับมาแล้ว จึงอยากจะอยู่กับท่านอดีตเสนาบดีและหลิงหว่านให้นานหน่อยในใจท่านอดีตเสนาบดีก็นึกถึงหลิงเฟิงเช่นกัน หลานผู้นี้ออกจากเมืองหลวงไปนานมากแล้ว ท่านอดีตเสนาบดีจึงนั่งลงแล้วเอ่ยถามเรื่องของหลิงเฟิงขึ้นมาหลิงอวี๋หยิบประเด็นเรื่องการเปลี่ยนแปลงของหลิงเฟิงมาบอกท่านอดีตเสนาบดี ท่านอดีตเสนาบดีฟังแล้วก็น้ำตารื้นก่อนหน้านี้หวางซือผู้เป็นมารดาของหลิงเฟิงได้ทำร้ายแม่ของหลิงอวี๋จนถึงแก่ความตาย และภายใต้อิทธิพลของหวางซือนั้น หลิงเฟิงจึงมิสนใจศึกษาเล่าเรียน คาดมิ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2635

    ทันทีที่ใต้เท้าเผยเอ่ยคำพูดนี้ออกไป ฮูหยินผู้เฒ่าเผยและฮูหยินเผยก็ตกตะลึงทันทีฮูหยินเผยรู้สึกร้อนใจขึ้นมาทันใดยังมิต้องพูดถึงว่าบ้านเกิดของตระกูลเผยอยู่ห่างไกลความเจริญแค่ไหนเลย เพียงเท่านี้ก็ทำให้ฮูหยินเผยที่เติบโตอยู่ในเมืองหลวงมาตั้งแต่เด็กมิอยากไปแม้แต่น้อยแล้วเอาแค่ใต้เท้าเผยก็ยังอยู่ในช่วงวัยกลางคน เส้นทางราชการกำลังราบรื่น ยังมิทันแก่แล้วจะขอเกษียณตัวเองกลับบ้านเกิดเช่นนี้ได้อย่างไรกัน!เพื่อที่จะทำให้เผยอวี้ได้สมหวัง ฮูหยินผู้เฒ่าเผยเองก็มิคาดคิดว่าลูกชายของตนจะเสียสละอย่างยิ่งใหญ่เช่นนี้เมื่อนึกดูว่าตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ลูกชายขยับขันแข็งมาตลอด ต้องลำบากยากเข็ญกว่าจะมีความสำเร็จเช่นในทุกวันนี้หากเผยอวี้กลับมา ตำแหน่งทางราชการของใต้เท้าเผยก็มีแต่จะรุ่งเรืองขึ้น และได้เป็นขุนนางขั้นสูงสุด หากละทิ้งไปเช่นนี้ จะมิรู้สึกผิดต่อความลำบากนับสิบปีของเขาหรือฮูหยินผู้เฒ่าเผยก็ยิ่งโกรธแค้นฮูหยินเผยยิ่งนัก ในใจเกิดความคิดชั่วร้ายขึ้นมาแล้ว หากสามารถทำให้ฮูหยินเผยตายไปโดยมิให้ใครรู้ได้ นางจะต้องกำจัดสตรีผู้นี้เพื่อตระกูลเผยอย่างแน่นอนคำพูดนี้ของใต้เท้าเผยก็ทำให้ท่านอดีตเสนาบด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status