แชร์

บทที่ 139

ผู้เขียน: กานเฟย
หลังจากกลับมาที่เรือนบุหงา

แม่นมลี่ก็ทำอาหารให้หลิงเยวี่ย หลิงเยวี่ยจึงเอ่ยขึ้นอย่างเกรงใจ “แม่นมเหนื่อยแย่เลยนะขอรับ”

“เด็กคนนี้ช่างรู้ความจริง ๆ! พูดจาอย่างกับผู้ใหญ่!”

แม่นมลี่หันหลังกลับไปพลันน้ำตารื้น

หลิงอวี๋เองก็น้ำตารื้นเช่นกัน นางรู้สึกขอบคุณแม่นมลี่กับปี้ไห่เฟิงเป็นที่สุด

หากไม่มีการสั่งสอนของทั้งสองคนนี้ เด็กอย่างหลิงเยวี่ยจะมีนิสัยรู้ความเช่นนี้ได้เยี่ยงไร!

นึกถึงคำพูดที่หลิงเยวี่ยพูดกับเซียวหลินเทียนต่อหน้าทุกคน ‘กระหม่อมรับคำขอโทษจากท่าน แต่กระหม่อมไม่อยากให้อภัยท่าน!’

ในตอนนั้นนางกับพวกของเซียวหลินเทียนต่างเป็นเหมือนกัน ที่ตะลึงกับคำพูดของหลิงเยวี่ย

ใช่เลย ขอโทษหลังจากเรื่องราวทั้งหมดมันจะมีประโยชน์อันใดเล่า?

หากฆ่าคนโดยไม่เจตนาไปแล้ว จะสามารถทำให้คนที่ถูกฆ่าไปมีชีวิตกลับมาได้อีกหรือ?

เจ้าขอโทษ แล้วข้าจำเป็นต้องให้อภัยหรือ?

ไม่ใช่ความผิดทุกอย่างจะสามารถใช้คำว่าขอโทษมาทำให้ยิ้มให้กันได้โดยหักล้างความโกรธแค้นกันไปได้!

หลิงเยวี่ยอายุน้อย ทั้งยังมีจิตใจที่เคารพตนเองแข็งแกร่งถึงเพียงนั้น แต่ถูกให้คุกเข่าอยู่ที่เรือนนั้นตั้งมากกว่าสองชั่วยาม!

แค่คำว่าขอโทษจะสามารถ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (4)
goodnovel comment avatar
Mymemories Namfon
เหรียญเพิ่มมากขึ้นเพื่อจะปลดล็อคหนังสือรู้สึกว่าจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
goodnovel comment avatar
Benja Thongpetch
พระเอกโง่งม นางเอกก็ควาย อ่านแล้วเสียความรู้สึก
goodnovel comment avatar
Benja Thongpetch
Stupid!! Noval.
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2632

    คำพูดเหล่านี้ของเซียวหลินเทียนทำให้สวีเนี่ยนจือหน้าซีดเผือด จากนั้นนางก็พึมพำเบา ๆ “ให้โอกาสหม่อมฉันสักครั้งเถิดเพคะ หม่อมฉันจะทำให้ดีกว่าพระนางเพคะ!”“หลิงอวี๋ก็แค่ได้เปรียบเรื่องจังหวะ โอกาสและรู้จักพระองค์ก่อนหม่อมฉันเท่านั้น หากหม่อมฉันได้รู้จักพระองค์ก่อน หม่อมฉันจะต้องชนะพระทัยของพระองค์ได้ก่อนอย่างแน่นอนเพคะ!”สำหรับเรื่องนี้ เซียวหลินเทียนมิแยแสเลยแม้แต่น้อย เขาเอ่ยออกไปเสียงดัง “ไม่… เจ้าทำมิได้หรอก!”“ผู้คนในใต้หล้าต่างก็รู้กันว่ามีช่วงหนึ่งที่ขาของข้าพิการและข้าสูญเสียความเชื่อมั่นในตนเองไป!”“ในยามนั้นผู้คนต่างรังเกียจข้า หากเปลี่ยนเป็นเจ้าสวีเนี่ยนจือที่เป็นคนอยู่ข้างกายข้า เจ้าเองก็ไม่มีทางภักดีต่อข้าเช่นกัน คงมีแต่จะคิดหาหนทางเกาะคนมีอำนาจก็เท่านั้น!”“เป็นอาอวี๋ที่ช่วยข้าไว้ นางใช้การพึ่งพาตนเอง ความเข้มแข็งและความใจดีเป็นอิทธิพลให้ข้า จึงทำให้ข้าลุกขึ้นมาได้ทีละก้าว!”“อาอวี๋มิใช่เพียงแค่เป็นภรรยาของข้า และเป็นฮองเฮาเท่านั้น นางยังเป็นอาจารย์ของข้าและสหายที่รู้ใจของข้าด้วย! ชีวิตนี้ข้าเลือกอาอวี๋แล้ว! ชั่วชีวิตนี้นอกจากนาง ข้าก็จะมิแต่งงานกับสตรีอื่นอีกแล้ว!”เซ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2631

    เมื่อเซียวหลินเทียนเห็นว่าความตายเข้าใกล้สวีเนี่ยนจือแล้วแต่นางก็ยังคงยุแยงในความสัมพันธ์ของตนและหลิงอวี๋อยู่ เขาก็โกรธเสียจนเกือบจะควบคุมมิอยู่เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “สวีเนี่ยนจือ เสียดายที่เจ้ามีความรู้และการศึกษาสูง แต่สิ่งแรกที่เจ้าทำก็ผิดพลาดไปเสียแล้ว!”“จิตใจของเจ้าไร้ความเมตตา เพื่อประโยชน์ส่วนตนเจ้ายอมผลักให้แม่นมลี่ถึงตาย เจ้าวางยาพิษท่านอ๋องเฉิง วางแผนใส่ร้ายอู๋จื่อผิง ทั้งยังจ้างมือสังหารไปสังหารครอบครัวของเฉินฮุยอีก!”“แม้แต่เด็กผู้บริสุทธิ์สองคนเจ้าก็มิปล่อยไป เจ้าจะยังมีใจคิดถึงราษฎรได้อีกหรือ?”“กลยุทธ์ที่ดีอะไรเหล่านั้นก็เป็นดังที่หลิงอวี๋บอกไว้ว่า ล้วนเป็นกลยุทธ์ที่เจ้าคิดขึ้นมาจากการทัศนวิสัยแคบและสร้างภาพเอาใจผู้คนทั้งสิ้น มิสามารถทำให้เกิดขึ้นจริงได้หรอก!”“หากเจ้ามีใจทำเพื่อแผ่นดินจริง ในตอนที่เจ้าใช้ประโยชน์จากองค์รัชทายาทน้อยไปเปิดคดีเก่าของตระกูลของตนที่กรมอาญา เจ้าก็มิควรละเลยคดีของตระกูลอื่น ๆ ไป!”“เจ้าจะพิจารณาอย่างจริงจังว่ายังมีคดีที่ผิดพลาดและอยุติธรรมอีกมากน้อยเท่าใด แล้วเตือนข้ากับองค์รัชทายาทน้อยให้ไปช่วยเหลือผู้ที่บริสุทธิ์เหล่านั้น!”“สิ่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2630

    อันซินและเจียงอวี้ได้ยินเช่นนี้ก็ลุกขึ้นแล้วเอ่ยเป็นเสียงเดียวกันในทันที “เป็นเรื่องจริงเพคะ!”หลิงหว่านจึงเอ่ยต่อ “เพื่อที่จะเลี้ยงวัวนมให้ดี หม่อมฉันจึงกินอยู่ในโรงเพาะเลี้ยงทั้งหมดเพคะ หม่อมฉันไปศึกษาการเพาะเลี้ยงจากบรรดาคนที่เลี้ยงวัวนม หมู่บ้านรอบ ๆ ก็ด้วย ขอเพียงมีอาจารย์ผู้มีประสบการณ์ หม่อมฉันก็จะเข้าไปศึกษากับเขาเพคะ!”“หม่อมฉันต้องลำบากทุกข์ยากเพื่อสิ่งนี้ตั้งเท่าไร พวกท่านมิรู้หรอกเพคะ พวกท่านเห็นว่าในตอนนี้หม่อมฉันแต่งกายดูดี ก็คงจะคิดมิถึงแน่นอนว่าหม่อมฉันเองก็มีหญ้าติดบนหัว บนใบหน้าเปรอะเปื้อนมูลวัวและกินอาหารคล้ายกับอาหารหมูเช่นกัน!”“หม่อมฉันพึ่งพาความพากเพียรของตนค่อย ๆ ก้าวไปเรื่อย ๆ จึงทำให้มีผลลัพธ์เช่นวันนี้ และสามารถทำให้ครอบครัวของหม่อมฉันมีวันที่ดีได้เพคะ!”หลิงหว่านมองไปทางสวีเนี่ยนจืออย่างกล่าวโทษ“ท่านบอกว่าข้าพึ่งอิทธิพลของฮองเฮาในการหาประโยชน์ ท่านเคยตรวจสอบความเพียรพยายามเหล่านี้ของข้าหรือไม่?”“สวีเนี่ยนจือ ข้ามิได้ทำร้ายผู้ใด และมิได้มีเจตนาจะทำร้ายใครด้วย ทุกสิ่งทุกอย่างที่ข้ามี ล้วนเป็นการใช้สองมือของตนค่อย ๆ ก้าวไปอย่างมั่นคงและเพียรพยายามจนได้ส

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2629

    ถ้อยคำที่อวดดีเช่นนี้ของสวีเนี่ยนจือทำให้เซียวหลินเทียนหัวเราะเยาะเขารับหนังสือจากมือของหลิงอวี๋มาเปิดดูไปสองสามหน้าแล้วขว้างลงพื้นไป จากนั้นก็ยิ้มเยาะแล้วเอ่ยว่า “ช่างเป็นกบในกะลาเสียจริง!”“แม้แต่ประโยคเดียว เจ้าก็มิอาจโน้มน้าวให้ข้าเชื่อได้!”สวีเนี่ยนจือมีหรือจะยอมถูกเซียวหลินเทียนเหยียดหยามเช่นนี้ นางจึงเอ่ยออกไปอย่างโกรธเกรี้ยว “ฝ่าบาท ท่านถูกหลิงอวี๋ล่อลวงไปแล้ว ต่อให้พระนางบอกว่าอุจจาระของสุนัขหอม ท่านก็ย่อมบอกว่าหอมด้วยเช่นกัน!”“ท่านเข้าข้างหลิงอวี๋เช่นนี้ เนี่ยนจือย่อมโต้เถียงมิชนะอยู่แล้ว แต่ก็มิมากพอที่จะทำให้เนี่ยนจือยอมรับอย่างเต็มใจเพคะ!”“ฝ่าบาท หากท่านมิเชื่อก็หยิบยกมาสักข้อหนึ่งให้ทุกคนตัดสินดูเถิดว่า เนี่ยนจือสู้หลิงอวี๋มิได้ตรงที่ใด?”เซียวหลินเทียนจึงยิ้มออกมาอย่างเย้ยหยันแล้วเอ่ยว่า “ได้ หากเจ้าอยากหาเรื่องให้ตนอับอาย ข้าจะมิช่วยให้เจ้าสมใจได้อย่างไรเล่า!”“หยิบยกมาสักข้อหนึ่งที่เจ้าว่าไว้ก็แล้วกัน เจ้าบอกว่าสตรีมิควรเป็นขุนนาง ควรอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือนคอยดูแลสามีและสั่งสอนลูก!”“ข้อเสนอแนะนี้ช่างเหลวไหลสิ้นดี! ในตอนแรกเพื่อที่จะให้สตรีได้เป็นขุนนาง อา

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2628

    หลังจากเสียงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราดของใต้เท้าผู้นั้น เขาก็เปิดหนังสือที่อยู่ในมือให้ทุกคนได้เห็นทั่วกันพวกของอันซินชะโงกหน้าเข้าไปดู แล้วก็เห็นว่าในหนังสือนั้นมีกระดาษแผ่นหนึ่งสอดไว้“ข้าขอดูหน่อยว่าเขียนอะไรไว้”เมื่อครู่อันซินพูดเข้าข้างสวีเนี่ยนจือ ในยามนี้เมื่อเห็นว่าใต้เท้าผู้นั้นโกรธถึงเพียงนี้ นางก็อดมิได้ที่จะก้าวเข้าไปหยิบกระดาษนั้น“นางทำได้ ข้าก็ทำได้เช่นกัน และจะทำได้ดีกว่านางด้วย!”“ข้าจะไปแทนที่ในตำแหน่งของนาง ทำให้ผู้คนทั้งหมดได้เห็นความดีของข้า!”อันซินอ่านออกเสียงอย่างดัง มือของนางสั่นเล็กน้อย นางเห็นว่านอกจากประโยคนี้แล้ว บนกระดาษแผ่นนั้นยังเขียนชื่อของหลิงอวี๋ไว้อีกมากส่วนสิ่งที่ทำให้อันซินหวาดกลัวก็คือ บนชื่อเหล่านั้นล้วนเต็มไปด้วยรอยมีดคมที่แทงลงไป ราวกับว่าในใจของคนที่เขียนกระดาษแผ่นนี้เต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อหลิงอวี๋นางเขียนลงไปเช่นนั้น เมื่อเขียนเสร็จก็ราวกับว่ามิสามารถระบายความโกรธแค้นที่มีอยู่ในใจออกไปได้ จึงใช้ปลายมีดจิ้มแทงลงไปที่ชื่อของหลิงอวี๋ซ้ำ ๆท้ายกระดาษแผ่นนี้ยังเขียนไว้ด้วยว่า ‘หลิงอวี๋ ข้าขอสาปแช่งให้เจ้าตายอยู่ที่แดนเทพ!’‘ทุกสิ่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2627

    บรรดาขุนนางน้อยใหญ่และเหล่าสตรีผู้ทรงเกียรติที่อยู่ในที่แห่งนี้ เมื่อเห็นว่าแต่ละเรื่องที่หลิงอวี๋กล่าวมานั้นล้วนมีเหตุผลและมีหลักฐานพร้อม พวกเขาทั้งหมดจึงรู้สึกว่าเรื่องในวันนี้มิง่ายดายเสียแล้วพวกเขาจึงพร้อมใจกันมองไปทางสวีเนี่ยนจือสวีเนี่ยนจือพยายามทำใจให้สงบ แล้วเอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ “ฮองเฮาทรงวางแผนมาอย่างรอบคอบเหลือเกินเพคะ เพื่อที่จะสังหารเนี่ยนจือแล้วถึงกับวางแผนการใหญ่โตถึงเพียงนี้ทีเดียว!”“เนี่ยนจือจะพูดสิ่งใดได้อีกหรือเพคะ! ฮองเฮาตรัสว่าเนี่ยนจือทำ เช่นนั้นก็ถือว่าเนี่ยนจือทำเถิดเพคะ!”สวีเนี่ยนจือหันไปหาเซียวเยวี่ยแล้วทำท่าทางเสียอกเสียใจ“องค์รัชทายาทน้อยเพคะ น้าสวีมิเคยเสียใจที่ทำดีกับท่าน เพียงแต่จากนี้ไปน้าสวีมิอาจดูแลท่านได้อีกแล้ว ท่าน… ดูแลตัวเองให้ดีนะเพคะ!”สวีเนี่ยนจือเอ่ยเช่นนั้นพลางบีบน้ำตาเซียวเยวี่ยมองสวีเนี่ยนจืออย่างเหม่อลอย เมื่อนึกถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่นางได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับตนมาตลอดเวลาหนึ่งปีที่ผ่านมานี้ เขามิเชื่อจริง ๆ ว่าสวีเนี่ยนจือจะเป็นคนที่โหดเหี้ยมเช่นนี้“ท่านแม่...”เซียวเยวี่ยกระตุกชายเสื้อของหลิงอวี๋เบา ๆหลิงอวี๋ก้มลงไปเห็นสาย

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status