공유

บทที่ 2283

작가: กานเฟย
แม้ว่าหลิงอวี๋จะมิยอมรับเจ้าแห่งทะเลเป็นบิดา แต่ตามที่พวกเขาบอก ตนก็คือธิดาของเจ้าแห่งทะเล

หากเป็นตามนี้ เจ้าแห่งทิศใต้ก็คือลุงแท้ ๆ ของตน และหลงเพ่ยเพ่ยเองก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของตนเช่นกัน นางจะทนมองเจ้าแห่งทิศใต้และหลงเพ่ยเพ่ยตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากโดยมิช่วยเหลือพวกเขาได้อย่างไรกัน!

สำหรับสิ่งที่หลงจิ้งฝากฝังนั้น หลิงอวี๋พยักหน้ารับด้วยความรู้สึกหนักใจ

ตอนนี้พวกเขาและครอบครัวเจ้าแห่งทิศใต้ล้วนเป็นหนามยอกอกของเจ้าแห่งทะเล มีเพียงการร่วมแรงร่วมใจกันเท่านั้นจึงจะสามารถฝ่าฟันความยากลำบากกันไปได้

“ท่านพี่สาม ท่านเดินทางไปครานี้ก็ต้องระวังตัวเช่นกัน!”

ในที่สุดหลิงอวี๋ก็เรียกหลงจิ้งว่าท่านพี่สามแล้ว

นางรู้ความแข็งแกร่งของตงกู่อวี้ นางตัดสินใจแน่วแน่แล้วที่จะช่วยฝูไห่ ใครก็ตามที่ขัดขวางมิให้นางบรรลุเป้าหมายก็ล้วนเป็นศัตรูของนางทั้งสิ้น

หลงจิ้งไปในครานี้มีความเป็นไปได้ที่จะมิได้กลับมาอีก!

“เมื่อพวกเราช่วยมารดาของเย่หรงออกมาได้แล้ว จะรีบตามไปสมทบกับพวกท่าน!”

เลี่ยวหงเสียเป็นคนเพียงคนเดียวในใต้หล้าที่รู้ความลับของหลงอี้ หากพวกของหลงจิ้งมิสามารถหยุดยั้งตงกู่อวี้ได้ ความลับที่เลี่ยวหง
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2684

    หลิงอวี๋มองมิเห็นว่าในห้องชั้นบนนั้น ป้าเหมิงกำลังร้องไห้อย่างสิ้นหวังนางกุมมือของเหมิงหลิงหลิงไว้แน่น พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อยว่า “หลิงหลิง เป็นแม่เองที่ถ่วงรั้งเจ้าไว้!”“หากมิใช่เพราะแม่ เจ้าก็คงจากที่นี่ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้แล้ว!”เหมิงหลิงหลิงลูบมือของท่านแม่เบา ๆ พลางกระซิบว่า “ท่านแม่ ข้ามีวิธีแก้สถานการณ์นี้แล้วเจ้าค่ะ!”“จะบอกให้นะเจ้าคะ วันนี้ตอนที่ลูกออกไปล่าสัตว์ จับบุรุษผู้หนึ่งมาได้ เขามีวรยุทธ์สูงส่งมาก!”“ขอเพียงลูกเกลี้ยกล่อมให้เขาแต่งงานกับลูกได้ เหมิงซินก็มิใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลยแม้แต่น้อย!”หลิงอวี๋ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับพูดมิออกแม่นางน้อยนี่โง่เง่าหรืออย่างไรกัน นางมิรู้จักเซียวหลินเทียนด้วยซ้ำ แต่กลับกล้าเอ่ยวาจาว่าจะเกลี้ยกล่อมให้เขายอมรับนางเป็นภรรยาให้ได้ยิ่งไปกว่านั้น นางรีบร้อนอยากจะหนีให้พ้นจากการต้องแต่งงานกับเหมิงซิน จึงคิดจะลากใครก็ได้เข้ามาช่วยแล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าบุรุษผู้นี้จะดีไปกว่าเหมิงซิน?“ท่านแม่ แต่ลูกกังวลว่าจะควบคุมบุรุษผู้นี้มิได้! ลูกเห็นว่าเขารูปโฉมสง่างาม ท่าทางมิธรรมดา คนเช่นนี้ย่อมมิยอมก้มหัวเชื่อฟังคำสั่งของข้าแน่!”

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2683

    หลิงอวี๋จ้องมองไปยังจุดที่คนทั้งสองกำลังพูดคุยกัน หลังจากเพ่งมองอย่างตั้งใจ ในที่สุดนางก็มองเห็นคนทั้งสองที่แท้เสื้อคลุมกันฝนบนกายของคนทั้งสองล้วนทำขึ้นจากการเย็บใบไม้เข้าด้วยกัน เมื่อมองดูจึงกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวกับพุ่มไม้ หากมิสังเกตให้ดีก็มิอาจพบเห็นได้เลย หลิงอวี๋สัมผัสมิได้ถึงความผันผวนของพลังวิญญาณจากคนทั้งสองมากนัก ทว่านางก็มิได้ผลีผลามลงมือ ยังคงอดทนรอคอยอย่างใจเย็นเมื่อเห็นว่าท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มลงอีกครั้ง ชายคนหนึ่งก็เอ่ยขึ้นว่า “พี่รอง กลับกันเถอะ ฟ้าจะมืดแล้ว คงไม่มีใครมาอีกแล้ว!”“ฝนตกจนข้าเปียกไปทั้งตัว ข้ามิอยากล้มป่วยไป!”ชายที่ถูกเรียกว่าพี่รองจึงกล่าว “เช่นนั้นก็กลับกันเถอะ!”ทั้งสองเริ่มเคลื่อนไหวและเดินกลับไปหลิงอวี๋รอจนกระทั่งพวกเขาเดินไปไกลแล้วจึงค่อย ๆ ติดตามไปนางเห็นคนทั้งสองสวมเสื้อกันฝนใบไม้ที่หนาหนัก แต่กลับหลบหลีกกับดักได้อย่างคล่องแคล่วและมุ่งหน้าต่อไปหลังจากเดินมาได้ราวหนึ่งลี้ พวกเขาก็มาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่สร้างอยู่บนเนินกลางเขาหลิงอวี๋ที่อยู่ด้านหลังเห็นแล้วก็ถึงกับนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนหน้านี้ชาวบ้านจากหมู่บ้านตงหยางล้วนอาศัยอยู่ในถ้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2682

    เมื่อเห็นกับดัก หลิงอวี๋กลับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกกับดักนี้เห็นได้ชัดว่ามีคนขุดขึ้น ซึ่งพิสูจน์ได้ว่าในป่าลึกแห่งนี้มีผู้ประสบภัยที่หลบหนีมาพักพิงอยู่เซียวหลินเทียนอาจจะพลัดหลงเข้ามาในเขตควบคุมของพวกเขาโดยมิตั้งใจ จนตกลงไปในกับดักและถูกคนเหล่านี้จับตัวไปเซียวหลินเทียนมีวรยุทธ์สูงส่ง หากตกลงไปในกับดักนี้ ด้วยความสามารถของเขาแล้ว การจะหนีออกมาก็มิใช่เรื่องที่เป็นไปมิได้เช่นนั้นแล้ว ก็น่าจะเป็นเพราะในตอนนั้นมีคนซุ่มโจมตีอยู่บริเวณใกล้เคียง เมื่อเห็นเซียวหลินเทียนตกลงไปในกับดัก จึงลงมือกับเขาทันที เป็นเหตุให้เขาถูกจับตัวไปได้ในที่สุดเมื่อเข้าใจถึงสาเหตุแล้ว หลิงอวี๋ก็มิร้อนรนอีกต่อไปนางมิได้รีบร้อนสำรวจต่อ แต่เร่งกลับไปยังค่ายพักเมื่อลู่ปินและหลิงหว่านเห็นหลิงอวี๋กลับมา ก็รีบเข้ามาถามว่า “ฮองเฮา มีข่าวของฝ่าบาทแล้วหรือยังพ่ะย่ะค่ะ?”หลิงอวี๋พยักหน้า “ข้าพบร่องรอยของพระองค์แล้ว จึงรีบกลับมาแจ้งให้พวกเจ้ารู้ก่อน”“ลู่ปิน เจ้าจัดให้ทุกคนตั้งค่ายพักแรมตรงนี้ หากข้ายังมิกลับมา ก็อย่าเพิ่งผลีผลามเคลื่อนไหว ข้าจะออกไปตามหาฝ่าบาทอีกครั้ง!”“ยังมิรู้ว่าคนที่อยู่บนเขานี้เป็นใคร แต

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2681

    มิว่าจะเป็นความเป็นไปได้แบบใด ก็ล้วนหมายความว่าเซียวหลินเทียนได้สูญสิ้นอิสรภาพไปแล้วหลิงอวี๋บังคับให้ตนเองสงบสติอารมณ์ลง ก่อนจะวิเคราะห์ต่อไปหากเซียวหลินเทียนประสบอุบัติเหตุ นั่นยังมิน่ากลัวเท่าใดนัก สิ่งที่น่ากลัวอย่างแท้จริงคือ หากเขาได้พบกับผู้แข็งแกร่ง พลังฝึกตนของผู้แข็งแกร่งผู้นั้นจะต้องสูงกว่าเซียวหลินเทียนอย่างแน่นอนหลิงอวี๋นึกถึงการต่อสู้ระหว่างเซียวหลินเทียนและหลงหมิงในครานั้น แม้วรยุทธ์จะด้อยกว่าหลงหมิง แต่เมื่อได้กินโอสถลับของสวินเย่เข้าไป เซียวหลินเทียนก็ยังสามารถต้านทานการต่อสู้อันหนักหน่วงกับหลงหมิงได้ช่วงใหญ่หากเซียวหลินเทียนได้พบกับผู้แข็งแกร่งเช่นนั้น หรือว่าผู้แข็งแกร่งคนนี้จะน่ากลัวยิ่งกว่าหลงหมิงเสียอีก? ถึงได้ทำให้เซียวหลินเทียนไร้ซึ่งเรี่ยวแรงขัดขืน และสูญสิ้นอิสรภาพไปโดยง่ายดายเช่นนี้?ยิ่งคิด หลิงอวี๋ก็ยิ่งใจหายก่อนหน้านี้มิเคยได้ยินว่าในแดนเทพแห่งนี้ยังมีผู้ใดแข็งแกร่งกว่าหลงหมิง หรือว่าคนที่เซียวหลินเทียนพานพบคือฝูไห่?แต่ในมิช้า หลิงอวี๋ก็รู้สึกว่าความคิดของตนช่างเหลวไหลสิ้นดีหากฝูไห่ฟื้นคืนชีพขึ้นมาจริง ก็คงมุ่งหน้าไปยังเมืองหลวงแดนเทพเพื่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2680

    ขณะที่หลิงหว่านกำลังขุดผักป่า นางก็เอ่ยถามขึ้นว่า “พี่หญิงหลิงหลิง ผักป่าพวกนี้กินอย่างไรหรือเจ้าคะ? นำไปต้มแกงหรือ?”ผักป่าเหล่านี้หลิงหว่านมิเคยเห็นมาก่อน นางกังวลว่าจะทำมิเป็น จึงได้เอ่ยถามหลิงอวี๋หลิงอวี๋ยิ้มพลางกล่าวว่า “วิธีการกินมีมากมายนัก สามารถนำไปตากแห้งเก็บไว้ ภายหลังนำออกมาผัดกับหมูแห้งก็ได้!”“หรือจะนำไปลวกแล้วยำกินก็ยังได้!”หลิงอวี๋บอกวิธีปรุงอาหารจากผักกูดเท่าที่นางจำได้ทั้งหมดให้แก่หลิงหว่านหลิงหว่านตั้งใจจดจำทุกอย่างระหว่างการเดินทาง หลิงหว่านรับหน้าที่เป็นแม่ครัวด้วยความเต็มใจ ช่วยเตรียมอาหารให้แก่กองทหารในระหว่างนั้น หากหลิงอวี๋มีเวลาว่างก็จะเข้ามาช่วย และได้สอนวิธีการทำอาหารมากมายให้แก่หลิงหว่านบัดนี้หลิงหว่านรู้สึกเคารพเลื่อมใสในตัวหลิงอวี๋อย่างสุดซึ้ง นางแอบปฏิญาณในใจว่าจะต้องเรียนรู้จากหลิงอวี๋ให้ดี ในภายภาคหน้าจะได้เป็นที่นับถือของผู้คนเช่นเดียวกับหลิงอวี๋ในมิช้า หลิงอวี๋และหลิงหว่านต่างก็เก็บผักป่าได้เต็มตะกร้าใหญ่ หลิงอวี๋จึงพาหลิงหว่านกลับไปเตรียมทำอาหารก่อนเมื่อกลับถึงที่พัก ทหารองครักษ์ของลู่ปินได้กางกระโจมเสร็จเรียบร้อยแล้ว หลิงอวี๋มิเห็

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2679

    แม่ทัพจี้เองก็ผ่านการไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้วจึงได้ตัดสินใจเช่นนี้หลายวันที่ผ่านมา เขาได้เห็นกับตาตนเองว่าหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนลงมือลงแรงด้วยตนเอง พยายามช่วยเหลือเหล่าราษฎรในการฟื้นฟูบ้านเรือนแม่ทัพจี้รู้สึกว่า มีเพียงคนอย่างหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนเท่านั้นที่เมื่อได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิแล้ว จะสามารถนำพาเหล่าประชาราษฎร์แห่งแดนเทพให้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและมั่นคงได้สิ่งที่คนธรรมดาเช่นพวกเขาปรารถนาก็เป็นเพียงการได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและครอบครัวได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันผู้ใดที่สามารถมอบชีวิตที่มั่นคงให้แก่พวกเขาได้ แม่ทัพจี้ก็จะสนับสนุนคนผู้นั้นคำพูดของแม่ทัพจี้ขาดก็เพียงแต่มิได้เอ่ยออกมาตรง ๆ ว่า ให้หลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนสถาปนาตนเองขึ้นเป็นองค์จักรพรรดิเสียเลยการแสดงท่าทีเช่นนี้ของเขาก็ถือเป็นการปูทางไว้ก่อน เพราะอย่างไรเสียยามนี้ก็ไม่มีใครล่วงรู้สถานการณ์ที่แท้จริงในราชสำนักหากเจ้าแห่งทิศใต้มิอาจแบกรับภาระหน้าที่นี้ได้ เขาก็ยินดีที่จะสนับสนุนหลิงอวี๋หรือเซียวหลินเทียนขึ้นเป็นจักรพรรดิอย่างแท้จริงทางด้านเซียวหลินเทียนนั้นได้ตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะให้หลิงอวี๋ขึ้นเป็นจ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status