บทที่ 2536

ในเมื่อพาเก๋อเจิ้งเข้ามามิได้ เช่นนั้นจะพาหลิงอวี๋ออกไปได้หรือไม่?

เก๋อหาวใจอ่อนยวบชั่วขณะหนึ่ง แต่เพียงแค่ครุ่นคิดก็จำต้องล้มเลิกไป

หลิงอวี๋เป็นนักโทษคนสำคัญที่หลงหมิงต้องการ หากพาหลิงอวี๋ออกไปแล้วนางหลบหนีไปได้

เมื่อถึงเวลานั้น หลงหมิงจะต้องโกรธเกรี้ยวจนฆ่าตนทิ้งเป็นแน่!

ดูท่าแล้วคงได้แต่ฝากความหวังไว้กับองครักษ์สองนายที่ส่งออกไป หวังว่าพวกเขาจะนำตัวผู้บาดเจ็บกลับมาได้

ทว่ารอแล้วรอเล่าก็ผ่านไปอีกหลายชั่วยาม จวบจนฟ้ามืดแล้วก็ยังมิเห็นวี่แววขององครักษ์ทั้งสองกลับมา

เก๋อหาวร้อนใจดั่งไฟเผา เก๋อเจิ้งผู้เป็นบุตรชายยังรอการช่วยเหลือเพื่อรักษาชีวิตอยู่!

หากพวกเขามิกลับมา หลิงอวี๋ก็จะมิได้เห็นสภาพของผู้ที่ถูกกัด และย่อมคิดหาวิธีรักษามิได้

ขณะที่เก๋อหาวกำลังกระวนกระวายใจอยู่นั้น หลงหมิงก็กลับมาด้วยสภาพอิดโรยอย่างยิ่ง

ค่ำคืนนี้เขาได้สังหารผู้คนไปนับมิถ้วน แม้หลงหมิงจะมีจิตใจแข็งแกร่งดั่งเหล็กศิลา แต่การคร่าชีวิตคนจำนวนมากเช่นนี้ก็ทำให้มือของเขาสั่นเทาอยู่บ้าง

เขารีบรุดมายังห้องทรมาน ครั้นเห็นเก๋อหาวจึงเอ่ยถามอย่างร้อนรนว่า “พวกหลิงอวี๋คิดออกหรือยังว่าผลึกมังกรอยู่ที่ใด?”

เก๋อหาวส่ายห