แชร์

บทที่ 858

ผู้เขียน: กานเฟย
เมื่อหลิงอวี๋ได้ยินดังนั้น ก็คุกเข่าลงพลางเอ่ยเสียงเรียบ “เสด็จพ่อ หลิงอวี๋ถูกใส่ร้ายเพคะ!”

ยังมิทันที่หลิงอวี๋จะพูดจบ ฮองเฮาเว่ยก็ตะโกนอย่างร้อนใจ “พูดจาไร้สาระ ใครจะใส่ร้ายเจ้า?”

“ฝ่าบาท ดูสิเพคะ จนถึงตอนนี้หลิงอวี๋ก็ยังไม่มีท่าทีสำนึกผิดแม้แต่น้อย... เห็น ๆ กันอยู่ว่านางคือคนที่ฆ่าจ่างหนิง แต่นางกลับมิยอมรับ!”

“นางถือว่าได้สร้างความดีความชอบครั้งใหญ่ในการออกไปกำจัดโรคระบาดครั้งนี้ คิดว่าฝ่าบาทยังต้องการนางอยู่ จึงได้เย่อหยิ่งเช่นนี้เพคะ!”

จักรพรรดิอู่อันเกลียดที่สุดคือการที่มีคนเย่อหยิ่งเพราะได้รับความดีความชอบ เมื่อได้ยินดังนั้นจึงตะคอกออกไป

“หลิงอวี๋ เจ้าฆ่าคนโดยมีหลักฐานประจักษ์ชัด! ตอนนี้มิเพียงแต่มิคิดจะกลับใจแต่ยังกล้าโต้เถียงอีก! เจ้าคิดว่าเจ้ามีความดีความชอบจึงได้กล้าหยิ่งผยองเช่นนี้จริง ๆ ใช่หรือไม่?!”

“วันนี้ข้าจะต้องกำจัดการวางอำนาจของเจ้า! ใครก็ได้ ลากตัวหลิงอวี๋ไปประหาร!”

“เสด็จพ่อ เรื่องนี้ควรสอบสวนให้ดีก่อนมิใช่หรือ?”

“ฝ่าบาท จัดการอย่างเร่งรีบเช่นนี้มิได้พ่ะย่ะค่ะ!”

เซียวหลินเทียนกับท่านอ๋องเฉิงเอ่ยเป็นเสียงเดียวกัน

จักรพรรดิอู่อันจ้องมองเซียวหลินเทียนด้วย
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (4)
goodnovel comment avatar
Tiwapon Prasertsarn
จักรพรรดิอู่อันหุนหันพลันแล่นเกินไป
goodnovel comment avatar
Tiwapon Prasertsarn
ให้โอกาสหลิงอวี๋เล่าให้ฟังเถิดเพคะ
goodnovel comment avatar
Chaweewan Siriyom
ยังดีที่เมืองนี้มีอ๋อวเฉิง จักรพรรดิโง่ๆ แบบนี้ปลดระวางเถอะ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2828

    ช่างอี้และช่างเฉียงมองกระบี่อันเย็นเยียบของฟางเจ๋อที่จ่ออยู่บนลำคอของมารดาตนเองด้วยความตึงเครียดช่างเฉียงร้อนใจจนเผลอคว้าแขนเสื้อของช่างเผิง “ท่านพ่อ แลกเปลี่ยนเถิดขอรับ!”ช่างเผิงสะบัดมืออย่างแรงจนมือของช่างเฉียงหลุดออกไป แล้วตวาดกร้าวว่า “พูดจาเหลวไหลอันใด!”“ในค่ายทหารไม่มีสัมพันธ์พ่อลูก มีเพียงข้าที่เป็นแม่ทัพและเป็นผู้บังคับบัญชาของเจ้า อย่าได้ทำตัวมิรู้จักที่ต่ำที่สูง!”“ยามนี้สองทัพกำลังเผชิญหน้ากัน หากข้าผู้เป็นแม่ทัพยอมอ่อนข้อ แล้วจะปกครองเหล่าทหารได้อย่างไร?”คำตำหนิของช่างเผิงทำให้ช่างเฉียงรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจจนน้ำตาคลอเบ้านี่มันจะเหมือนกันได้อย่างไร?นั่นคือมารดาของเขาเชียวนะ!ช่างอี้เองก็ร้อนใจดั่งไฟสุม มองมารดาที่ถูกคมกระบี่ข่มขู่ที สลับกับมองบิดาผู้ยึดมั่นในหลักการจนมิเห็นแก่หน้าใครที ทำได้เพียงยืนนิ่งทำอะไรมิถูกช่างเผิงรับตำแหน่งอยู่ในค่ายทหาร แทบจะมิได้กลับบ้านเลยเป็นมารดาที่เลี้ยงดูพี่น้องทั้งสามคนมาจนเติบใหญ่หากจะนับกันตามจริง สองพี่น้องช่างอี้สนิทสนมกับมารดามากกว่าบิดาการต้องทนมองดูมารดาตายไปต่อหน้าต่อตาเช่นนี้ เขาจะทำใจได้อย่างไรกัน!ทว่าเหล่าทหา

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2827

    “ฟางเจ๋อ ปล่อยท่านแม่และน้องสาวข้ามาเดี๋ยวนี้ มิฉะนั้นข้ามิไว้ชีวิตท่านแน่!”ช่างอี้คำรามลั่นฮูหยินช่างเห็นดังนั้น จึงคิดจะก้าวออกไปเจรจา แต่กลับถูกหลิงอวี๋ขวางไว้หลิงอวี๋โน้มกายกระซิบถ้อยคำเพียงมิกี่ประโยคที่ข้างหู ฮูหยินช่างก็ชะงักงันทันทีจากนั้นหลิงอวี๋ก็เดินไปเบื้องหน้าฟางเจ๋อ เอ่ยกระซิบกับเขาอีกมิกี่ประโยคแววตาของฟางเจ๋อไหววูบก่อนจะพยักหน้าครั้นแล้วฟางเจ๋อก็ก้าวออกไปเบื้องหน้า และกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ช่างอี้ เจ้าไม่มีอำนาจตัดสินใจ ให้ท่านพ่อของเจ้าออกมาเจรจาเถิด!”ช่างอี้จ้องเขม็งไปยังฟางเจ๋ออย่างอาฆาต ทว่าครั้งนี้แตกต่างจากเมื่อครู่ ด้วยมารดาและน้องสาวตกอยู่ในเงื้อมมืออีกฝ่าย เขาจึงมิกล้ากำเริบเสิบสานดังเดิม“มีคนไปเชิญแล้ว! ท่านก็รอไปเถอะ!”ช่างอี้เห็นช่างเฉียงวิ่งออกไป ก็รู้ว่าเขาไปเชิญท่านพ่อ จึงกล่าวอย่างมิสบอารมณ์นักรอเพียงมินาน ช่างเผิงและช่างเฉียงก็รีบร้อนวิ่งมาครั้นช่างเผิงมาถึงหน้าแนวรบ ก็เหลือบไปเห็นฮูหยินช่างและช่างเจวียน สีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมลง“ฟางเจ๋อ เจ้าต้องการสิ่งใด?”ช่างเผิงตวาดถาม “ข่มขู่สตรีและเด็ก นี่คือสิ่งที่แม่ทัพใหญ่พึงกระทำห

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2826

    หลิงอวี๋ยิ้มเยาะ ช่างเผิงผู้นี้ยึดค่ายทหารไว้ก็เพื่อรอให้หลงซู่มาสมทบกระมัง!“ฮองเฮาหลิง เรื่องนั้นท่านพิสูจน์ได้แล้วหรือยังพ่ะย่ะค่ะ?”ฟางเจ๋อเอ่ยถามหลิงอวี๋พยักหน้า “ข้าเกลี้ยกล่อมฮูหยินช่างให้มาเป็นพยานได้แล้ว อีกสักครู่ฮูหยินช่างก็จะมาถึง!”ฟางเจ๋อชะงักงันไปครู่หนึ่ง “ฮูหยินช่างล้มป่วยนอนติดเตียงอยู่มิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ?”หลิงอวี๋เอ่ยสั้น ๆ “นางมิได้ป่วย แต่ถูกวางยาพิษ!”สีหน้าของฟางเจ๋อย่ำแย่ลงทันทีเมื่อเชื่อมโยงถึงเรื่องที่ช่างเผิงลอบมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับพระชายาอ๋องจิ้น ต่อให้เขาโง่เขลาเพียงใดก็ย่อมเดาได้ว่าเหตุใดฮูหยินช่างจึงถูกวางยาพิษ!“ฮูหยินช่างติดตามเขามาเกือบยี่สิบปี เขาทำใจดำอำมหิตเช่นนี้ได้อย่างไร!”ฟางเจ๋อมิอยากจะเชื่อเลยว่า ช่างเผิงจะเป็นคนเลือดเย็นไร้คุณธรรมถึงเพียงนี้!สำหรับหลิงอวี๋ เรื่องราวเช่นนี้ได้ยินมาจนชินชาแล้ว จึงมิได้รู้สึกประหลาดใจอันใดนางคาดว่าฮูหยินช่างใกล้จะมาถึงแล้ว จึงกล่าวกับฟางเจ๋อว่า “เรียกช่างเผิงออกมา!”ฟางเจ๋อพยักหน้า ก่อนจะรวบรวมกำลังภายในตะโกนก้อง “ช่างเผิง ไสหัวออกมา ข้ามีเรื่องจะพูดกับท่าน!”“ช่างเผิง อย่าคิดว่าเรื่องชั่วช

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2825

    ครั้นรู้ว่าช่างเจวียนแอบติดตามช่างเผิง ฮูหยินช่างก็ตกใจจนแทบสิ้นสติ นางทั้งปลอบทั้งขู่บังคับมิให้ช่างเจวียนทำเรื่องอันตรายเช่นนี้อีกในภายภาคหน้าฮูหยินช่างเตือนช่างเจวียนว่า “เรื่องนี้เจ้าจงเก็บให้มันตายไปกับตัว! ต่อไปอย่าได้ไปยุ่งเกี่ยวเรื่องของพวกเขาอีก มิฉะนั้น หากพระชายาอ๋องจิ้นจะสังหารเจ้าก็ง่ายดายดุจดังบี้มดตัวหนึ่ง!”แม้ช่างเจวียนจะรับปากว่ามิแพร่งพราย แต่ในใจนางก็นับถือช่างเผิงมิลงอีกแล้ว ทั้งยังมีท่าทีหมางเมินต่อเขาฮูหยินช่างครุ่นคิด พลางเอ่ยอย่างสิ้นหวัง “แม่นาง ข้าควรทำเช่นไรดี?”นางพยุงกายลุกขึ้น และคว้ามือของหลิงอวี๋ไว้มั่น “ท่านช่วยสอนข้าที ช่วยลูกทั้งสองของข้าด้วยเถิด!”“ช่างเผิงคิดการใหญ่ไปเข้ากับคนชั่ว มิเห็นแก่ความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยา มิเห็นแก่สายสัมพันธ์พ่อลูก เขาตายไปก็มิน่าเสียดาย!”“แต่ช่างอี้และช่างเฉียง พวกเขาสองคนเป็นผู้บริสุทธิ์! พวกเขามิเคยทำเรื่องชั่วร้ายใด ๆ เลย!”“ข้ามิอาจทนดูพวกเขากระโจนสู่กองไฟตามช่างเผิงไปได้!”ช่างเจวียนพลันได้สติ เมื่อคิดว่าอนาคตของพี่ชายทั้งสองกำลังจะพังทลายลงในพริบตา นางก็มิลังเลอีกต่อไป ทรุดกายคุกเข่าลงกับพื้นทันที“พี่หญ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2824

    น้ำตาของช่างเจวียนไหลพราก นางมองหลิงหว่านอย่างทำอะไรมิถูกหลิงหว่านกล่าวเสียงขรึม “หลงซู่กับเจี่ยงชิงกระทำการอัปยศยิ่งกว่าเดรัจฉาน แต่บิดาของเจ้ากลับยังสมรู้ร่วมคิดกับคนชั่ว!”“ช่างเจวียน บิดาเช่นนี้ เจ้ายังจะยอมรับเขาอีกหรือ?”ช่างเจวียนร้องไห้สะอึกสะอื้น “แต่ข้าจะทำเช่นไรได้? ข้ามิรู้... ข้า...”นางสะอื้นจนพูดต่อมิไหวหลิงอวี๋ป้อนโอสถถอนพิษเข้าปากฮูหยินช่างเรียบร้อยแล้วอันที่จริงฮูหยินช่างยังคงมีสติสัมปชัญญะดีอยู่ เพียงแต่ทั่วร่างไร้เรี่ยวแรง อีกทั้งยังรู้สึกสิ้นหวังจนหมดอาลัยตายอยาก จึงมิอยากเอ่ยคำใดนางได้ยินคำพูดของหลิงหว่านทั้งหมด หยาดน้ำตาจึงไหลลงมาตามหางตาหลิงอวี๋ย่อมรู้ดีว่าฮูหยินช่างยังตื่นอยู่ นางจึงกล่าวอย่างใจเย็น “ฮูหยินช่าง ท่านคงพอจะเดาได้แล้วว่าท่านถูกพิษ!”“ท่านจะยอมตายอย่างมิเป็นธรรมเช่นนี้หรือ?”ครั้นช่างเจวียนได้ยินดังนั้นก็ตกใจจนหยุดเสียงสะอื้น นางมองมารดาของตนอย่างตกตะลึงท่านแม่มิได้ป่วยหรอกหรือ? เหตุใดจึงกลายเป็นถูกพิษไปได้?ผ่านไปเนิ่นนาน ฮูหยินช่างจึงค่อย ๆ ลืมตาขึ้นนางพึมพำว่า “พวกเขาต้องการให้ข้าตาย ข้าจะมิตายได้หรือ?”“ข้ามิอยากให้... เจวี

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2823

    พิษเช่นนี้ ก็มิใช่พิษร้ายแรงอันใด ด้วยความสามารถของเจี่ยงชิงแล้ว ไฉนเลยจะแก้มิได้?พูดตรงตามความจริงก็คือ เจี่ยงชิงมิเต็มใจจะรักษาฮูหยินช่างเลยต่างหากยิ่งไปกว่านั้น พิษที่ฮูหยินช่างได้รับในตอนนี้ก็อาจเป็นฝีมือของเจี่ยงชิงเอง!“พี่หญิง ไม่มีทางรักษาท่านแม่ของข้าแล้วหรือเจ้าคะ?”ช่างเจวียนคอยสังเกตสีหน้า ทันทีที่เห็นสีหน้าของหลิงอวี๋มิสู้ดีนัก จึงกล่าวออกมาอย่างสิ้นหวัง “ท่านแม่ของข้าต้องรอความตายอยู่อย่างนี้จริง ๆ หรือเจ้าคะ?”หลิงอวี๋กล่าวอย่างจนใจ “เจ้ารีบร้อนอันใดกัน ข้ายังมิได้บอกว่ารักษามิได้เสียหน่อย!”“เจ้ารอสักครู่ ข้าขอตรวจเลือดท่านแม่ของเจ้าก่อน!”ว่าแล้วหลิงอวี๋ก็หยิบเข็มฉีดยาออกมาดูดเลือดของฮูหยินช่างไปหนึ่งหลอด แล้วส่งเข้าไปตรวจในมิติระหว่างรอผลตรวจ หลิงอวี๋เอ่ยถามขึ้นว่า “คุณหนูช่าง เมื่อครู่ข้าฟังจากน้ำเสียงท่านน้าของเจ้า เหตุใดดูเหมือนท่านพ่อของเจ้าจะมิค่อยใส่ใจท่านแม่ของเจ้าเท่าใดนัก?”ช่างเจวียนฝืนยิ้มอย่างขมขื่น มิประสงค์จะตอบคำถามนี้บุตรย่อมมิกล่าวโทษบิดามารดา!แม้ว่าบิดาจะทำสิ่งใดมิถูกต้อง แต่ในฐานะบุตรสาว นางย่อมมิอยากกล่าวว่าร้ายบิดาของตนหลิงหว่านเ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status