ยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย EP.6

เช้าวันต่อมา

"อื้อ ปวดหัวจังเลย” มือบางยกขึ้นกุมหัวก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาด้วยความยากลำบากเมื่อคืนซัดเหล้าเพียวไปเกือบสี่แก้ว เช้านี้โคตรจะปวดหัวเลยไม่น่าเลยอลิส

ครืด ครืด ครืด

เสียงโทรศัพท์ที่ดังอยู่ในกระเป๋าใบเล็กทำเอาอลิสต้องดีดตัวลุกด้วยความมึนหัวก่อนที่จะเดินโซซัดโซเซไปหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าใบสวยก่อนที่จะกดรับสาย

"อีลิสโว้ย นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วฮะ” เสียงจีนที่ตะโกนเข้ามาในโทรศัพท์ทำเอาอลิสต้องยื่นโทรศัพท์ออกไปห่าง ๆ ใบหูทันทีขี้หูสั่นระริกเต้นระบำไปหมดแล้วมั้งเนี่ย

"มึงจะตะโกนทำไมเนี่ย” ถามเพื่อนก่อนที่จะนั่งลงบนเตียงแล้วเหลือบตาไปมองนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนหัวเตียง ตาโตเบิกกว้างทันทีที่เห็นเข็มสั้นกำลังจะชี้ไปที่เลขแปดซึ่งบ่งบอกว่าอีกไม่กี่นาทีก็จะเป็นเวลาแปดโมงเช้าแล้ว

"กรี๊ด!!! อีจีน แค่นี้นะกูจะรีบไป"

กรี๊ดเสียงดังลั่นห้องแล้วกดวางสายพร้อมกับดีดตัวลุกจากที่นอนวิ่งไปเข้าห้องน้ำ อลิสใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำเพียงสิบนาทีก็รีบออกมาแต่งตัวแล้วลงมาข้างล่างคอนโด ไม่ขับมันแล้วรถ วันนี้เธอขอใช้บริการวินมอเตอร์ไซค์แล้วกัน รอไม่นานพี่วินเจ้าประจำก็ขับมารับอลิสที่หน้าคอนโดแล้วแว้นไปส่งอลิสที่มหา’ลัยเพื่อเข้าเรียนให้ทัน

"ขอบคุณมาก ๆ นะคะพี่อาร์ตค่ารถเดี๋ยวอลิสโอนให้” ถอดหมวกกันน็อกส่งให้พี่อาร์ตพี่วินที่รู้จักกันดีก่อนจะยกมือไหว้แล้วรีบวิ่งเข้าอาคารเรียนเพื่อไปเข้าเรียนให้ทันคลาสอาจารย์พิชชี่ ขืนสายคาบนี้เธอโดนอาจารย์แม่หักคะแนนแน่นอน

"อังสุมาลิน"

"มาค่ะ” จังหวะที่อาจารย์พิทยาหรือเรียกอีกชื่อว่าพิชชี่เรียกชื่ออลิส คนที่เกือบมาสายวิ่งเข้าห้องมาอย่างเหนื่อยหอบก็ขานรับทันทีก่อนที่อาจารย์จะส่งค้อนวงใหญ่มาให้เธอ

"เกือบได้คะแนนจิตพิสัยศูนย์เสียแล้วสิ” พิชชี่แซวอลิสก่อนที่อลิสจะรีบวิ่งไปหาจีนที่จองที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว

"ถึงจะเหลือแค่ห้าคะแนนอาจารย์ก็ไม่มีทางได้หักคะแนนหนูอีกแน่นอนค่ะ Sorry ด้วยนะคะ” อลิสยิ้มหวานให้อาจารย์พิชชี่ก่อนที่จะรีบนั่งลงข้าง ๆ เพื่อนสนิท

"กูบอกมึงแล้วว่าอย่าแดกเยอะเป็นไงล่ะอีลิส แฮงก์จนตื่นสายเลย"

จีนว่าให้เพื่อนเบา ๆ เมื่อเธอห้ามเท่าไรอลิสก็ไม่ฟังเป็นอย่างไรเล่าทีนี้เกือบสายแล้วเชียว ดีนะที่เธอโทรไปปลุกทันไม่อย่างนั้นคะแนนจิตพิสัยได้ศูนย์แน่นอน อาจารย์แม่ยิ่งจ้องจะหักคะแนนเพื่อนเธออยู่ด้วย

"เออน่า ช่างมันเถอะกูมาทันแล้วนี่ไง” บอกเพื่อนก่อนที่จะมองไปข้างหน้าชั้นเรียนพร้อมกับตั้งใจฟังที่อาจารย์พิชชี่บรรยายเนื้อหาในคาบนี้ ถึงเธอจะแรงจะเฟียร์สแค่ไหน แต่เรื่องเรียนเธอไม่เคยทำให้คนที่บ้านผิดหวังเลยสักนิด

หัวกะทินะจ๊ะขอบอก อิอิ

"เฮ้อ!! คลาสเช้าเสร็จเสียที” ยกมือขึ้นบิดตัวไปมาด้วยความเมื่อยล้า สองชั่วโมงที่ฟังอาจารย์พิชชี่บรรยายเธอแทบจะหลับ ดีที่มีจีนคอยสะกิดตลอดเวลาไม่อย่างนั้นคะแนนจิตพิสัยเธอคงได้ศูนย์เสี่ยงได้เอฟไปอีก

"ไปหานมปั่นดื่มแก้แฮงก์ดีกว่า” อลิสหันมายิ้มหวานให้จีนก่อนที่จะฉุดแขนเพื่อนสาวให้ลุกขึ้นแล้วพากันเดินไปที่คาเฟสุดฮิตของคณะที่มีใครบางคนมารอเธออยู่แล้ว

"สามหมื่น...อลิสให้พี่เก่งเลยนะ ขอแค่พี่เก่งคอยรายงานอลิสว่าพี่กายอยู่ที่ไหนทำอะไรกับใครก็พอ"

อลิสเสนอข้อตกลงให้เก่งหนึ่งในบรรดาลูกน้องของพี่กาย ทำไมเธอถึงรู้จักเขาน่ะเหรอ ก็พอดีว่าไถไอจีไปเจอพี่มันลงรูปที่ถ่ายกับพี่กายพอดีเธอก็เลยDirect I* ไปหาแล้วนัดพี่มันมาที่นี่อย่างไรเล่า

"ดีล สบายมาก แต่อาจจะไม่ได้บอกทั้งหมดนะ เพราะเฮียมันเพื่อนเยอะ แต่ที่แน่ ๆ เฮียมันจะชอบอยู่กับเพื่อนในแก๊งพวกเฮียฟีน เจ้ยูริอะ ส่วนตารางเรียนเดี๋ยวพี่ส่งให้” เก่งบอกอลิสก่อนที่จะลุกขึ้นเดินออกจากร้านไป

"อีลิส มึงมันแน่ แน่มาตลอด นี่มึงคลั่งรักพี่มากขนาดนี้เลยเหรอถามจริง” จีนถามเพื่อนรักอย่างอึ้ง ๆ ตั้งแต่คบกับมันมาเข้าปีที่สองก็เพิ่งจะเคยเห็นมันจริงจังเรื่องจีบผู้ชายเป็นครั้งแรกนี่แหละ

"จริงจังดิวะจีน กูชอบพี่มันมากจริง ๆ นะเว้ย ถึงจะยังไม่รู้จักนิสัยใจคอดีก็เถอะ แต่ค่อย ๆ จีบค่อย ๆ เรียนรู้ไปก็ได้ ลึก ๆ แล้วกูมั่นใจว่าพี่กายนิสัยดีมากอะถึงจะเฟรนด์ลี่ไปหน่อยก็เถอะ"

อลิสบอกเพื่อนก่อนที่จะหยิบช็อกโกแลตขึ้นมาดูดอย่างชื่นใจ ฟินอะช็อกโกแลตปั่นสุดโปรด

"เฮ้อ!! เวลาเมินผู้มึงก็เมินจริงจัง เวลาหลงผู้มึงก็จริงจังไม่แพ้กัน กูขอให้มึงสมหวังนะอีลิส"

จีนอวยพรเพื่อนยิ้ม ๆ ก่อนที่เสียงข้อความในโทรศัพท์อลิสจะดังขึ้นเป็นเก่งนั่นเองที่ส่งตารางเรียนของพี่กายมาให้

"โอเค ได้เวลาไปเจอหน้าพี่มันหน่อยละ เออ...ลืมไปเลยขอบคุณนะเพื่อนรักที่เช็ดเครื่องสำอางให้กูอะไม่อย่างนั้นสิวขึ้นแน่ กูดันหลับทั้งหน้าเคลือบแป้ง รักมึงนะจุ๊บ ๆ”

อลิสหันมาขอบคุณจีนที่ตอนนี้ทำหน้าอึ้งไปเป็นรอบที่สอง พี่กายมันดีขนาดที่เช็ดเครื่องสำอางให้อีลิสเลยเหรอวะ คนนี้ก็อีกรายแอบชอบเพื่อนเธอหรือเปล่าวะ สงสัยต้องคอยจับสังเกตบ้างแล้วแหละ คิดในใจเงียบ ๆ ก่อนที่จะโดนอลิสลากออกไปจากร้านเพื่อไปหาพี่กายที่ตึกวิศวะ

คณะวิศวกรรมศาสตร์

"เมื่อคืนเป็นไงบ้าง เรียบร้อยโรงเรียนกายไหมวะ” จิณที่เดินอยู่ข้าง ๆ กายถามอย่างอยากรู้ว่าเมื่อคืนเพื่อนของเขากับน้องอลิสเสร็จสมอารมณ์หมายกันไปหรือยัง

"เรียบร้อยพ่อมึงสิ กูไม่ใช่คนหื่นนะเว้ยที่ชอบลักหลับคนเมา” กายหันมาป้าบเข้าไปที่หัวเพื่อนเต็มแรง คิดเป็นแต่เรื่องอย่างว่านะพวกมันเนี่ย

"กายมึงตีหัวจิณทำไมเนี่ย” ยูริเอ็ดเพื่อนก่อนที่จิณจะหันมากอดยูริเอาไว้อย่างออดอ้อน

"ยูริจ๋า ไอ้กายมันทำเขา” กอดเอวยูริไว้ก่อนที่จะเอาหน้าถูไปที่ไหล่เพื่อนสาวอย่างอ้อน ๆ ทำเอายูริอดยิ้มขำออกมาไม่ได้

"ไหนดูสิเจ็บมากไหม” แบล็คเดินเข้ามาหาจิณก่อนที่จะดีดนิ้วใส่บริเวณที่กายตีหัวเพื่อนซ้ำไปอีกรอบทำเอาจิณลูบหัวป้อย ๆ ด้วยความเจ็บ

"ไอ้เหี้ยแบล็คดีดมาได้ กูเจ็บนะเว้ย” ตะโกนด่าเพื่อนก่อนที่จะวิ่งไล่เตะกันไปมาเหมือนเด็กน้อยทั้ง ๆ ที่ตอนนี้พวกเขาอยู่ปีสี่ใกล้จะเรียนแล้ว

"พี่กายคะ” เสียงหวานที่เรียกกายจากทางด้านหลังทำเอากายกับเพื่อน ๆ หันไปกลับมองก็เจอกับอลิสที่ยืนยิ้มหวานให้กายอยู่ไม่ไกล ข้าง ๆ กันมีแม่สาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มที่คาดว่าน่าจะเป็นเพื่อนสนิทของอลิส เพราะมีอลิสที่ไหนก็จะมีสาวน้อยคนนี้ที่นั่น

"เมียมาหาว่ะ"

ฟีนิกซ์หนุ่มหล่อสุดเย็นชาของแก๊งแซวกายยิ้ม ๆ ก่อนที่เดินไปนั่งรอกายที่ม้านั่งใกล้ ๆ พร้อมกับเพื่อน ๆ อีกสามคนที่เดินตามกันไปติด ๆ

"เจอกันบ่อยเหลือเกินนะสาวน้อย ตั้งใจมาหาหรือแค่เรื่องบังเอิญ"

กายกระตุกยิ้มมุมปากน้อย ๆ ก่อนที่อลิสจะเดินมาหาเขาอย่างช้า ๆ เมื่อเดินมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าหนุ่มรุ่นพี่อลิสก็ย่อตัวลงนั่งยอง ๆ ทันทีจนกายเผลอถอยไปหนึ่งก้าวด้วยความตกใจที่อยู่ ๆ อลิสก็ย่อตัวลงก่อนที่มือบางจะบรรจงผูกเชือกรองเท้าที่หลุดให้เขาอย่างอ่อนโยน

กายนิ่งอึ้งไปกับการกระทำที่ใส่ใจของหญิงสาวไม่ต่างกับเพื่อนของกายทั้งสี่คนที่มองการกระทำของคนตัวเล็กด้วยความสนใจ สาวน้อยคนนี้ไม่ธรรมดา เธอมาแปลกไม่เหมือนสาว ๆ คนอื่น ๆ ที่เคยเข้าหาเพื่อนเขาแถมมาเหนืออีกต่างหาก

"เชือกรองเท้าผูกไม่แน่นระวังจะสะดุดรักอลิสนะคะ” อลิสบอกกายเสียงหวานก่อนจะรัดเชือกจนแน่นแล้วจึงลุกขึ้นเผชิญหน้ากับกายด้วยความสูงของกายที่สูงถึงร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรทำเอาอลิสดูตัวเล็กตัวน้อยไปเลยเมื่อยืนอยู่ข้างเขา

"ทุกเรื่องของพี่กายสำหรับอลิสไม่มีคำว่าบังเอิญหรอกค่ะ มีแต่คำว่าตั้งใจ ตั้งใจที่จะจีบ ตั้งใจที่จะรัก รักนะเยิฟยู"

ยกมือขึ้นส่งไอเลิฟยูให้กายอย่างน่ารักทำเอาหัวใจแกร่งที่ไม่ค่อยอ่อนไหวกับใครง่าย ๆ ถึงกับเต้น ตึกตัก ตึกตัก ด้วยความเขินกับการกระทำที่น่ารักของคนตัวเล็ก น่ารักฉิบหาย!! ใจกูเต้นไม่เป็นจังหวะไปแล้วโว้ย!!

"อ้อ ยกเว้นวันแรกที่เจอกันนะคะ อันนั้นเรื่องบังเอิญหรือเรียกอีกอย่างว่าบุพเพสันนิวาส” ยักคิ้วให้กายอย่างทะเล้นจนทำให้กายอดยิ้มออกมาน้อย ๆ ไม่ได้

"แล้ววันนี้ตั้งใจมาหาด้วยเรื่องอะไรล่ะ” ถามอลิสยิ้ม ๆ ก่อนที่อลิสจะหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมาแล้วยื่นไปตรงหน้ากาย

"ตั้งใจมาขอเบอร์ค่ะ” ยิ้มกว้างให้คนตรงหน้าก่อนที่สายตาจะเบนไปยังโทรศัพท์เป็นเชิงบอกกลาย ๆ ว่าให้คนตัวสูงหยิบโทรศัพท์ของเธอไป

"เบอร์พี่ไม่ใช่ว่าใครจะมีได้ง่าย ๆ นะ” กายยังคงนิ่งเฉยโดยที่ไม่มีทีท่าว่าจะหยิบโทรศัพท์ที่อลิสยื่นมาให้เลยสักนิด หึ เบอร์เขาสาว ๆ ที่นอนกับเขายังไม่มีเลย มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกสาวน้อยจะจีบเขามันต้องลงทุนหน่อย

"แล้วต้องทำอย่างไรถึงจะได้มาคะ"

อลิสเดินเข้ามาหาร่างสูงจนชิดร่างแกร่งก่อนที่เงยหน้าสวย Sexy ขึ้นมองกายพร้อมกับกะพริบตาปริบ ๆ อย่างออดอ้อน ทำเอากายไปไม่เป็นเลยที่สาวรุกใส่แบบนี้

"จะอดทนจีบพี่ได้นานแค่ไหนล่ะ พี่ยังยืนยันคำเดิมนะว่าพี่ไม่ง่าย” ก้มหน้าลงต่ำก่อนจะบอกอลิสยิ้ม ๆ ส่วนอลิสหน้าแดงด้วยความเขินที่กายก้มหน้าลงมาจนจมูกแทบจะชนแก้มเธออยู่แล้ว

"ให้ตามจีบตลอดชีวิตยังได้เลยค่ะ” ดวงตาคู่สวยสบตากายที่มองลงมาด้วยความจริงจังและจริงใจก่อนจะยิ้มให้กายจนตาหยี ทำเอากายตาพร่าไปหมดกับรอยยิ้มที่น่ารักสดใสของคนตัวเล็ก

"พูดแล้วนะว่าจะตามจีบตลอดชีวิต พูดแล้วห้ามคืนคำล่ะบอกไว้ก่อน"

กายยิ้มกว้างให้อลิสจนเห็นลักยิ้มหล่อก่อนที่จะหันหลังเดินจากไป อลิสที่เห็นแบบนั้นรีบวิ่งตามเขาไปทันทีทำเอาจีนที่ยืนรออยู่ไม่ไกลรีบวิ่งตามเพื่อนไปอีกคน

เธออยากจะบ้าตาย เพื่อนเธอชักจะเป็นเอามากแล้ว

โรงอาหารคณะวิศวกรรมศาสตร์

กายเดินเข้ามาที่โรงอาหารโดยที่มีอลิสเดินตามหลังมาเงียบ ๆ ก่อนที่เขาจะหยุดเดินกะทันหัน ทำเอาสาวน้อยที่เดินตามหลังมาติด ๆ ชนหลังเขาเข้าเต็มแรง กลิ่นน้ำหอมสดชื่นปะทะจมูกเธอก่อนที่อลิสจะสูดกลิ่นหอมเข้าปอดอย่างฟิน ๆ

"จะเคลิ้มอีกนานไหม” กายถามอลิสยิ้ม ๆ เพราะตอนนี้แม่สาวน้อยตรงหน้าเขาทำหน้าฟินมากกับการที่ได้ดมตัวเขา ฟินอะไรเบอร์นั้น

"เอ่อ แหะ แหะ อลิสเปล่าฟินเสียหน่อย” ยิ้มให้กายแหย ๆ ก่อนที่จะตอบออกไปเสียงอ่อย ๆ

"สาว ๆ คณะพี่ขี้หึงนะ ตามติดพี่แบบนี้ไม่กลัวโดนหาเรื่องหรือไง” เดินไปข้างหน้าพร้อมกับถามอลิสขึ้น เพราะตอนนี้คนทั้งโรงอาหารต่างพากันจับจ้องมาที่กายและอลิสด้วยความสนใจโดยเฉพาะสาว ๆ ที่มองมาด้วยความหมั่นไส้ที่อลิสตามติดกายขนาดนี้

"ไม่กลัวค่ะ กลัวไม่ได้เห็นหน้าพี่มากกว่าโดนหาเรื่อง” อลิสตอบกลับไปตามความจริงก่อนที่กายจะเดินไปหยุดต่อแถวอยู่ที่ร้านอาหารตามสั่งเจ้าประจำ อลิสเดินตามเขาไปติด ๆ ส่วนเพื่อนกายที่ตามมาทีหลังก็ไปจับจองโต๊ะไว้ให้เพื่อนเป็นที่เรียบร้อย

"จะกินมื้อเที่ยงแบบพี่หรือไง” หันมาถามคนตัวเล็กที่ยืนซ้อนอยู่ข้างหลังก่อนที่อลิสจะพยักหน้ารับซึ่งก็ถึงคิวกายสั่งอาหารพอดี

"อ้าว น้องกายวันนี้เอาอะไรดีคะเหมือนเดิมไหมเอ่ยผัดผักรวมหมูกรอบ” พี่ส้มเจ้าของร้านคนสวยถามกายอย่างสนิทสนม

"เหมือนเดิมครับพี่ส้ม” กายตอบพี่ส้มก่อนที่อลิสจะรีบสั่งเมนูเดียวกับพี่กายทั้ง ๆ ที่เธอไม่ชอบกินผักสักนิด แต่เอาวะพี่กายชอบเธอก็ต้องลองดู

"พี่คะ อลิสเอาเหมือนพี่กายด้วยค่ะ” ยิ้มโชว์ฟันขาวเรียงตัวสวยให้พี่ส้มเจ้าของร้านที่พี่กายเรียก แม่ค้าอาหารตามสั่งมองสองหนุ่มสาวยิ้ม ๆ โดยไม่พูดอะไรชวนให้บรรยากาศดูแปลก ๆ ชอบกลคล้ายจะเขิน ๆ

"ได้แล้วค่ะ ผัดผักรวมหมูกรอบสองที่” ถือจานข้าวผัดผักรวมหมูกรอบหอมฉุยมาให้สองหนุ่มสาวก่อนที่กายจะยื่นเงินแบงก์ร้อยไปให้พี่ส้ม

"ค่าข้าวสองจานครับพี่ส้ม” จ่ายเงินเสร็จก็เดินออกมาเลยทิ้งให้อลิสยืนทำหน้างง-งวยใส่พี่ส้ม เจ้าของร้านเอ่ยบอกอลิสยิ้ม ๆ

"ผู้ชายเขาเปย์จ้ะหนูไม่ต้องจ่ายแล้ว"

เมื่อได้ยินดังนั้นก็ยิ้มกว้างทันทีก่อนที่จะรีบวิ่งตามพี่กายไปที่โต๊ะทานข้าวซึ่งมีเพื่อนพี่กายนั่งกันอยู่ครบทีมรวมถึงเพื่อนเธอด้วยที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เพื่อนพี่กาย แต่ที่ข้าง ๆ กายกลับว่างเปล่าไม่มีคนนั่ง อลิสไม่รอช้ารีบถือจานข้าววิ่งไปนั่งลงข้างกายทันที

"อลิสขอนั่งด้วยนะคะ” นั่งลงเรียบร้อยแล้วถึงหันไปบอกกายที่กำลังจะลงมือทานมื้อเที่ยง

"ที่ไม่มีเจ้าของอยากนั่งก็นั่งสิ

กายบอกอลิสก่อนที่จะก้มหน้าก้มตากินข้าว ข้าง ๆ พี่กายมีขวดน้ำเปล่าวางไว้สองขวดซื้อมาให้เธอหรือเปล่านะ อลิสแอบคิดเข้าข้างตัวเองก่อนที่จะลงมือทานมื้อเที่ยงเงียบ ๆ แต่ก็ไม่วายแอบเขี่ยผักออกไปไว้ที่ข้างจานข้าวแล้วกินเฉพาะหมูกรอบ กายลอบมองภาพนั้นแล้วรู้ได้ทันทีเลยว่าอลิสไม่ชอบกินผัก

"ไม่ชอบกินผักเหรอ” กายถามก่อนที่เธอจะหันไปพยักหน้าตอบรับเบา ๆ

"ผักมันขมอลิสไม่ชอบกิน” บอกกายก่อนที่จะตักข้าวกับหมูกรอบเข้าปากเคี้ยวตุ้ย ๆ จนเม็ดข้าวเลอะแก้ม กายที่เห็นเม็ดข้าวติดแก้มเนียนจึงยื่นมือใหญ่ไปหยิบเม็ดข้าวออกให้ก่อนที่จะนำมากินต่อโดยไม่นึกรังเกียจทำเอาอลิสทั้งเขินทั้งใจเต้นแรงไปหมดกับการกระทำของเขา

"เสียดายน่ะ” ตีหน้านิ่งโกหกหน้าตายในขณะที่เพื่อน ๆ ต่างแอบมองบนใส่ผู้ชายปากแข็งที่พอโดนสาวรุกจีบทีนี่ก็อ่อยสาวแรงฉิบหาย!! อยากได้เขาเป็นแฟนแหละเพื่อนดูออก

"ไม่ชอบกินผักทำไมไม่สั่งอย่างอื่นมากิน” ถามเสียงเบาก่อนที่อลิสจะหันไปมองหน้ากายที่กำลังเคี้ยวข้าวอยู่ก่อนจะตอบออกมาตามความคิดที่อยู่ในใจ

"ก็ลิสอยากกินเหมือนพี่กายนี่คะ ชอบใครก็อยากจะรู้ว่าผู้ชายที่ตัวเองชอบกินอาหารแบบไหน ชอบหรือไม่ชอบอะไรบ้าง"

คำตอบของอลิสทำเอากายชะงักค้างไปทันที หัวใจเต้นแรงอย่างควบคุมไม่อยู่ ตึกตัก ตึกตัก อยู่ใกล้อลิสทีไรใจเต้นแรงทุกทีเลย ผู้หญิงคนนี้ช่างแปลกแตกต่างออกไปไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นเลยสักนิด

ทำเอาเขาเซอร์ไพรส์ไปหลายรอบแล้วแฮะมือใหญ่ตักหมูกรอบที่อยู่ในจานตัวเองไปวางบนจานของอลิสก่อนจะตักผักในจานของอลิสมาไว้ในจานของตัวเองแทน การกระทำนั้นของเขาชวนให้อลิสงุนงงนิดหน่อย

"ตักหมูกรอบมาให้อลิสทำไมคะ” ถามกายด้วยความงงพลางมองหมูกรอบสี่ห้าชิ้นที่อยู่บนจานของเธอ

"ก็หนูไม่ชอบกินผักไม่ใช่เหรอคะ” ตอบอลิสโดยที่ไม่หันมามองหน้าสวยที่กำลังมองตัวเองอยู่ คำตอบของกายทำเอาแบล็คที่นั่งกินข้าวอยู่เงียบ ๆ อดแซวเพื่อนตัวเองไม่ได้

"เพิ่งรู้ว่าเพื่อนกายชอบกินผักมากขนาดนี้ก็วันนี้แหละเนอะจิณเนอะ" หันไปพยักเพยิดหน้ากันกับจิณสองคนก่อนที่จิณจะแซวขึ้นบ้าง

"ทีกูอ้อนแทบตายขอหมูกรอบแค่ชิ้นเดียวมันยังไม่ให้ ทีกับสาวตักให้เขาเสียจนเต็มจาน น้องอลิสจงภูมิใจนะครับที่ได้กินหมูกรอบของโปรดไอ้กายมันอะ เพราะเพื่อนแบบพวกพี่แต้มบุญไม่ถึงที่จะได้กินหมูกรอบของมันหรอก"

จิณแซวกายเสร็จก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ก่อนที่จะก้มหน้ากินข้าวของตัวเองต่อ ส่วนอลิสได้แต่ยิ้มปลื้มเมื่อได้ยินสิ่งที่พี่จิณบอก อบอุ่นหัวใจอย่างบอกไม่ถูกรู้สึกเหมือนกำลังเป็นคนพิเศษเลยแฮะ

งื้อ!! ขอแอบเขินได้ไหมคะ

"พูดมากน่า จะแดกไหมข้าว" ยื่นมือไปยกจานข้าวของจิณหนีก่อนที่จิณจะรีบแย่งจานข้าวกลับคืนไป

"พูดความจริงทำเป็นเขิน ดูมันดิยูริ เขินจนหูแดงไปหมดแล้ว"

จิณไม่วายแซวเพื่อนอีกจนกายแทบอยากเอาขวดน้ำเขวี้ยงใส่ ก่อนที่จะหันมาเจอกับอลิสที่กำลังมองมาที่ตัวเองยิ้ม ๆ ก็รีบหันหน้าหนีด้วยความเขิน ทำตัวไม่ถูกแล้วโว้ย อลิสมองความวุ่นวายตรงหน้าเล็กน้อยแล้วหันกลับมากินข้าวกับหมูกรอบที่พี่กายตักให้จนหมดจานหัวใจพองโตไปหมดแล้วเหมือนจะไม่สนใจ แต่ก็แอบใส่ใจ ชอบอะ อลิสชอบพี่กายงื้อ ^_^